♡Uitgerekend 16 t/m 30 november 2020♡ 13 november Areca - 27 jaar - 1e kindje♡ 14 november Sado - 28 jaar - 3e kindje ♡ 16 november Spectre - 29 jaar - 2e kindje ♡ mum2be2 - 37 jaar - 3e kindje ♡ Banoe - 31 jaar - 3e kindje ♡ Gerdia - 27 jaar - 3e kindje ♡ 18 november Puckebell - 31 jaar - 1e kindje ♡ Labby - 27 jaar - 1e kindje ♡ Mosa - 27 jaar - 2e kindje ♡ 20 november hibiscusje - 29 jaar - 1e kindje ♡ Spring - 33 jaar - 3e kindje ♡ Maev - 36 jaar - 3e kindje (2e samen) ♡ 23 november Riga01 - 27 jaar - 2e kindje ♡ Lovely123 - 32 jaar - 4e kindje ♡ 24 november Miikkaa - 31 jaar - 1e kindje♡ 27 november 86Hoop - 33 jaar - 1e kindje♡ 28 november Bloem4- 29 jaar - 3e kindje ♡ 29 november Ilse84 - 35 jaar - 3e kindje♡ ------------------------------------ Afspraken: September 11 september - hibiscusje - controle 15 september - Maev - groeiecho 2 18 september - hibiscusje - guo2 21 september - mum2be2 - controle gyn + groeiecho 23 september - Puckebell - groeiecho 29 september - Maev - groeiecho 3+ controle placenta 30 september - Sado - groeiecho + controle gynaecoloog Oktober 5 oktober - Puckebell - controle vk 9 oktober - hibiscusje - controle 23 oktober - hibiscusje - controle **Sterretjes** Gliss, Froezel, Zonnestraal123, 7missme1987, Silani, jolicoeur, Aoibhe, Silver85, Fiona1, novemberzes ------------------------------------ jongen (8) | meisje (10)
♡Uitgerekend 16 t/m 30 november 2020♡ 13 november Areca - 27 jaar - 1e kindje♡ 14 november Sado - 28 jaar - 3e kindje ♡ 16 november Spectre - 29 jaar - 2e kindje ♡ mum2be2 - 37 jaar - 3e kindje ♡ Banoe - 31 jaar - 3e kindje ♡ Gerdia - 27 jaar - 3e kindje ♡ 18 november Puckebell - 31 jaar - 1e kindje ♡ Labby - 27 jaar - 1e kindje ♡ Mosa - 27 jaar - 2e kindje ♡ 20 november hibiscusje - 29 jaar - 1e kindje ♡ Spring - 33 jaar - 3e kindje ♡ Maev - 36 jaar - 3e kindje (2e samen) ♡ 23 november Riga01 - 27 jaar - 2e kindje ♡ Lovely123 - 32 jaar - 4e kindje ♡ 24 november Miikkaa - 31 jaar - 1e kindje♡ 27 november 86Hoop - 33 jaar - 1e kindje♡ 28 november Bloem4- 29 jaar - 3e kindje ♡ 29 november Ilse84 - 35 jaar - 3e kindje♡ ------------------------------------ Afspraken: September 11 september - hibiscusje - controle 15 september - Maev - groeiecho 2 + tel consult 18 september - hibiscusje - guo2 21 september - mum2be2 - controle gyn + groeiecho 23 september - Puckebell - groeiecho 29 september - Maev - groeiecho 3+ controle placenta 30 september - Sado - groeiecho + controle gynaecoloog Oktober 1 oktober - Maev - controle vk/gyn 5 oktober - Puckebell - controle vk 9 oktober - hibiscusje - controle 23 oktober - hibiscusje - controle **Sterretjes** Gliss, Froezel, Zonnestraal123, 7missme1987, Silani, jolicoeur, Aoibhe, Silver85, Fiona1, novemberzes ------------------------------------ jongen (8) | meisje (10)
@hibiscusje hier ook herkenbaar. Slaap je voldoende? Dat maakt bij mij in ieder geval al heel veel uit! Het zou inderdaad door de hormonen kunnen komen, maar hier is het ook een beetje het aard van het beestje om het zo maar eens te zeggen. En dat zal ongetwijfeld versterkt worden door de hormonen. Hier ook echt voor alles bang. De bevalling (ben bang dat ik of de baby dood ga tijdens de bevalling) dat mijn man dood gaat, of andere verschikkelijke gebeurtenissen. Ook bang dat de band met mn kinderen gaan veranderen. Momenteel is het best pittig met mijn oudste. Ze is nog steeds niet goed zindelijk, terwijl ze 5,5 is. En mijn jongste is sinds een paar maanden veranderd in een kleine peuter-terror draak. Ik draai duimen dat ik een makkelijke baby krijg. Ben ook zo moe kan de de hele dag door welk slapen. @Maev heel veel sterkte en dikke knuffel. Heel begrijpelijk dat je niet echt je dag had.. Voor iedereen een hele fijne dag vandaag! O ja. Worden jullie in de nacht ook wel eens wakker met kramp in je buik? Dus echt kramp, net zoals in je kuit bijvoorbeeld..
Ik ben zeker gevoelig bij veranderingen voor angst. Zodra ik niet top in mijn vel zit komt mijn angststoornis direct om de hoek kijken. Wat nu natuurlijk ook gaande is. Ik probeer voldoende te slapen maar ik word snachts ook soms wakker voor niks en kan dan de slaap niet meer vatten. Vanochtend ook om 6 uur wakker terwijl ik er pas 9 uur uit hoefde eigenlijk... Maarja dan vind ik t weer zonde van me dag en ga ik maar huishoudelijke dingen doen. nu komt over een kwartier mijn eerste klant van vandaag en ben ik eigenlijk al klaar voor vandaag ik zou zo me bed in kunnen. Weet niet meer wie dat plaatje had geplaatst maar dat ben ik momenteel.
Heel herkenbaar dit van mijn vorige zwangerschap... Ik heb het hier geloof ik al eens gedeeld, maar ik heb toen de stempel prenatale depressie gekregen. Ik heb me vanaf een week of 12 meer dan ontzettend ellendig gevoeld. Ik had ook wel goede momenten en soms zelfs goede dagen, maar over het algemeen was ik erg onrustig, bang (gekke, irrationele angsten), verdrietig, eenzaam. Huilen was geen uitzondering, maar een onderdeel van elke dag. Zoveel momenten dat ik wilde dat ik echt niet (meer) zwanger was, het interesseerde me echt niks of er iets zou gebeuren. Vreselijk.... Rust deed me goed, maar zorgde er soms ook voor dat de muren op me af kwamen en die vervelende gevoelens juist versterkt werden. Ik heb er toentertijd een topic over geopend hier op het forum, op zoek naar lotgenootjes. Iemand omschreef het moment na de bevalling toen als “alsof de zon weer ging schijnen”. En dat was voor mij ook zó waar! Ik voelde me de dag van de geboorte mentaal al zo veel sterker, vrolijker, stabieler. Kraamtranen heb ik ook helemaal niet gehad toen (vind ook wel dat ik m’n portie tijdens de zwangerschap wel gehad heb ), ik voelde me echt elke dag beter en heb gelukkig gauw afscheid kunnen nemen van die nare periode. Mijn enige ‘maar’: ik heb na de bevalling alle verdere hulp afgeslagen. Ik mocht doorgaan met sessies bij de psycholoog, maar omdat ik me zo goed voelde heb ik dat niet gedaan. Achteraf gezien was even doorgaan misschien wel verstandig geweest. Op een gegeven land alles, ben je uit je kraambubbel, begint het gewone leven weer. Bij mij kwamen toen enorme schuldgevoelens, ik keek soms naar mijn zoon en dan dacht ik: wat een rotwijf ben ik eigenlijk dat jij en die hele zwangerschap mij niet meer interesseerde en dat ik er totáál niet van genoten heb Ik heb het een plekje kunnen geven, ik heb geaccepteerd dat het nu eenmaal gegaan is zoals het gegaan is, maar heel, heel soms komt dat gevoel nog even terug. Een heel sterk schuldgevoel is dat dan. Misschien dat verdere ondersteuning van een professional dat gevoel minder zou hebben gemaakt. Geen idee. Het is een lang verhaal geworden, maar long story short: ik hoop dat voor jou ook die zon gauw mag gaan schijnen en dat je hormonen gauw na de bevalling weer stabiliseren. En een tipje: het is niet erg als het nog blijft hangen erna, accepteer de hulp die je krijgen kan
Vervelend van de kramp @Ilse84! Ik heb het vaker voor een groeispurtje van mijn buik, dan worden denk ik mijn organen nog even lekker aan de kant gebeukt ofzo Misschien is het bij jou ook zoiets?
Dit is het exact. Ik ben 2 weken vrij geweest en kon daardoor doen wat ik wou wou ik niks wou ik wel wat dan deed ik dit gewoon. Daardoor kreeg ik meer rust. Ik loop nog steeds bij de pop poli en heb tevens de stempel prenatale depressie met terug slag van mijn burn out met daarbij behorende issues (angst en stemmingswisselingen) gekregen. Maarja aan die stempel heb je niks en de gesprekken helpen enorm maar soms zijn sommige dagen gewoon net even wat donkerder. Een van jullie had tijdje geleden ook gezegd "kijk niet naar hoe lang je nog moet maar zeg na elke dag deze is ook weer voorbij " en dat is een beetje me mantra geworden. T is gewoon op en helaas moet ik nog even maar merk wel echt dat ik in een rollercoaster zit en hoop gewoon dat ik een balans kan vinden. Na de bevalling kan ik waarschijnlijk door zijn nier afwijking toch geen bv geven dus als ik mij dan nog zo heftig voel ligt er al een recept anti depressiva klaar. Dat hebben we al besproken dat dat eventueel een mogelijkheid is. Ik mocht er vanuit gaan dat ik minimaal een jaar bij deze psycholoog blijf lopen t is via t ziekenhuis dus zit geen max aantal gesprekken aan vast.
Wat goed van die mantra en dat er al een plan (het recept en de sessies voor na de bevalling) klaarligt. En inderdaad; elke dag is er één dichterbij dat licht aan het einde van de tunnel, hang in there❤️
Even een vraagje... hoe lang wachten jullie af voor je belt dat je de kleine nog niet gevoeld hebt? Ik werd vanmorgen rond 6 uur wel wakker van bewegingen maar heb de rest van de morgen nog niks gevoeld, dus twijfel nu wanneer te bellen.
Net nog niet ondertussen wel en sindsdien voel ik haar wel af en toe. Wel minder druk dan de afgelopen dagen dua ga zo wel even overleggen.
Gewoon bellen bij onzekerheid. Ben je mss druk geweest vanmorgen? Wel fijn dat je haar toch nog gevoeld hebt, kan ook dat ze anders is gaan liggen. Heb het vorige week ook paar dagen gehad en nu weer volop beweging. Maar als je onzeker blijft voelen zou ik zeker even bellen.
Heb daarstraks even overlegd, voel haar nu wel weer, maar minder duidelijk dan normaal. Voor nu afgesproken dat ik morgenochtend even laat weten of het veranderd is. Als het niet veranderd is dan toch voor de zekerheid een ctg. Maar vermoed dat ze anders is gaan liggen. Had vandaag verder niet veel gedaan, alleen even naar de praxis op en neer gereden en voor de rest rustig gezeten. Vermoed samen met de vk dat het ook nog van alle emoties komt van de afgelopen dagen. Mocht het vanavond weer helemaal weg zijn moeten we wel gelijk bellen.
Fijn dat je de baby nu wel voelt! Misschien inderdaad even anders gaan liggen waardoor je het nu wat minder voelt.
Lastig wanneer je gaat bellen. Ik voelde haar vandaag ook erg slecht. Verwacht inderdaad ook dat ze weer tegen de placenta aan schopt. Op het moment dat ik wilde gaan bellen voelde ik toch ineens wat geschuifel. De drempel blijft ergens toch wel hoog om te bellen