Doe het jezelf niet nog 1 x aan!! Geloof me je kunt jezelf toch niet beschermen voor het verdriet dat komt als t wel mis zou gaan...
Ik snap ook wel dat je veel test hoor! Heb ik ook gedaan na mn eerste positieve test ooit in maart dit jaar. Alleen voor het vergelijken is om de dag of in iedee geval zelfde tijdstip en testen handig
Welkom @mimi3 en welkom @Nina2011 leuk dat jullie meeschrijven! Het is hier gezellig druk op het wachtbankje dus sluit lekker aan! Succes ook voor @nadin op het bankje!! @Vally85 gaat het bij jou ook allemaal? Is het vol te houden in vakantie tijd? @cyclaam dat ziet er toch super uit, hopelijk lukt het wat geduld te bewaren en dan weer meer oploop te kunnen zien! @Mika1988 jeeeeetje wat spannend dat je dan nu toch nog zo een positieve tests hebt. Verstandig om de medicatie door te nemen! En ik zou ook zeker om een bloedonderzoek vragen!! Dat geeft zo veel meer duidelijkheid! Ik ben ook zo benieuwd hoe het met @Maan84 gaat, het was wel echt heftig!! Hopelijk ben je weer thuis. En dan ook nog het testmoment, mega spannend! Hoe gaat het met @Wondertje2020? Voel jij je ook weer steeds iets beter?? En hopelijk meer vocht kwijt? Ik nam de utro ‘smorgens en voor het naar bed gaan en probeerde er dan zo een zeven uur per keer tussen te houden, meestal zette ik dan een wekker op mijn horloge om half drie of drie uur in de middag dan lukte dat over het algemeen wel. (Anders vergeet is dat zeker op mijn werk)
Ik betrap me er zelf op dat ik nu al begin met broekeloeren en ik zit pas in week 1.. Wat is het fijn om met mensen te praten die helemaal snappen hoe deze onzekerheid is, Ik zei laatst tegen mn moeder dat ik bang was.. ja kreeg ik als antwoord.. en als t straks goed is.. ben je dan weer bang... "je moet er niet zo mee bezig zijn" En toen we hoorden dat er geen cryo's zijn: jammer maar gelukkig weet je het nu. Echt, mn haren staan nog steeds overeind als ik eraan denk
Nou, ik ben er niet 24/7 meebezig, maar merk wel dat ik constant antwoorden zoek waarom ik iets heb of voel. Ik slaap wel vreselijk slecht sinds de tp. Met een beetje geluk minimaal 4 uur. Hoe gaat het met jou?
Lastig... Om die reden vertellen we het ook niemand. Als je hier zelf geen ervaring mee hebt, weet je gewoon niet hoe te reageren. En hoewel het goed bedoelt is, kan het er harteloos uitkomen. Hier denk ik ook elke keer al een bloeding te hebben hoor. Het ligt niet aan jou
Ja je kunt echt rare opmerkingen krijgen bij ongewenste kinderloosheid / in een traject! Ik heb er een keer een topic aan gewijd op de forum 'bizarre opmerkingen' Vooral de opmerking 'een leven zonder kinderen kan ook heel waardevol zijn' nadat ik een vriendin in tranen had verteld over de miskraam kort daarvoor heeft me lang pijn gedaan. En nog als ik eraan denk. Het was vast anders bedoeld, maar hoe krijg je het voor elkaar.
Weet dan niemand het? Dat lijkt me best zwaar. Zelf ervaar ik veel steun van bepaalde familieleden en vrienden en dat helpt echt als ik er even doorheen zit. Deze zijn inmiddels zo betrokken dat ze dat soort rotopmerkingen niet maken gelukkig. En ze houden rekening met me bij zwangerschapsaankondigingen. Heel lief, dan bellen ze in plaats van dat ze het als grote verassing het tijdens een etentje met vrienden ofzo vertellen. Kan ik even wennen en janken en dan is het makkelijker als ik ze daarna zie.
Jezus... Hoezo kan het waardevol zijn? Kan me voorstellen dat zo'n opmerking vreselijk pijn doen, een kinderwens kan je niet uitschakelen. Ook niet als het zonder waardevol is om welke reden dan ook
Alleen mijn beste vriendin en een lieve dame die ik van hier ken en mij al 2.5 jaar steunt, advies geeft, aan me denkt. Ze heeft zelf 2 kids via icsi en begrijpt hoe zwaar het is. Tijdens het ivf traject wisten we familieleden en meerdere vrienden het. Ik vond dat emotioneel juist zwaarder dan door niets te zeggen. Je wil steun, maar zij weten niet hoe, ik weet niet hoe, toen het mis ging waren er naast ons nog meer mensen overstuur. Bij de eerste tp van de cryo had ik alleen 2 vrienden op de hoogte gebracht. Dat gaf zoveel rust en dat het toen goed is gegaan was voor iedereen een mooie verrassing.
Gelukkig wel 2 goede vriendinnen voor steun! Kan me voorstellen dat je nu bij het tweede kindje dan een wat andere aanpak kiest. Merk je ook dat het wat minder heftig is qua emoties omdat je weet dat het een keer gelukt is eerder? Of maakt dat niet uit? Ik val idd ook niet iedereen lastig met details hoor, vooral de grote lijnen, bv dat we nu overgaan van IUI op IVF, maar niet alle data ofzo. Heb via mijn wandelcoach een dame ontmoet die precies hetzelfde heeft doorgemaakt als ik, even oud, zelfde beroep , dus daar heb ik veel aan. En 2 vriendinnen weten wel wat meer details. Het enige is, deze 3 zijn nu alledrie zwanger, dat is weleens lastig. Ik zit nog steeds in de fase dat ik niet weet of ik ooit moeder wordt.
Nee, het blijft emotioneel even zwaar. Je hebt een kinderwens en dat gevoel is even sterk als je nog geen kind hebt. Wel vind ik het lastige van praten in een forum dat ik wel weet hoe het is om zwanger te zijn en me daar tegenover de dames die al zoveel pogingen hebben gedaan. Bedoel, wie wordt er nou zwanger van een super slechte cryo... Terwijl de meeste van jullie toppers hebben gehad. Wat fijn dat je iemand hebt ontmoet die weet hoe jij je voelt. Zo belangrijk! Kan me voorstellen dat het moeilijk is dat ze alle 3 zwanger zijn en jij met vragen blijft zitten betreft het moederschap. Ik had dat destijds ook heel erg en huilde er ook alleen maar over. Maar blijf hoop houden en genieten van het leven. *knuffel*
Even ter vergelijking test afgelopen dinsdag en gisteravond. Hoop nog steeds niet teveel maar lijkt toch op te lopen?
Kan je niet beter steeds van hetzelfde merk testen doen? En leg ze dan boven elkaar... kijkt iets gemakkelijker voor degenen die het willen zien en beoordelen. Ik ga nu ook geen zwangerschapstesten meer beoordelen.. merk dat het me soms op de verkeerde manier triggered (meer dan 50 negatieve testen gehad en de enige positieve testen waren bbz)
Vind het ook wel lastig soms al die positieve testen. Hier ook altijd negatief behalve bij miskraam. Maar ik snap ook weer heel goed dat als je eenmaal een positieve hebt dat je dat graag deelt en onzeker bent of het er wel goed uit ziet (dat was bij mij toen dus niet zo).
Dat moet je zelf weten? Als je het fijn vind om feedback op de foto's van de oploop van testen te krijgen dan kun je dat gewoon posten? Zijn geen regels aan een forum ofzo. Het zal voor verschillende mensen lastig zijn om steeds positieve testen te zien en die zullen daar misschien niet steeds op reageren, maar er zijn wel meer dingen lastig in dit traject. ♡
Ik wilde het mn ouders ook niet vertellen dit keer, maar het is praktisch onmogelijk met opvang te regelen...
De onderste foto vind ik niet heel duidelijk, maar de bovenste wel. Je mag hier alles delen, doe waar jij goed bij voelt.