Ik ben ook benieuwd hoe het met je is @Maan84 @Nancydierengek wat rot die misselijkheid. Ik had het bij mijn tweede ook meer dan bij de eerste, vooral omdat het samenhing met vermoeidheid en je met een rondhobbelende dreumes/peuter nu eenmaal meer moe bent. Blijven eten helpt inderdaad en zorgen voor zoveel mogelijk slaap was bij mij ook de truc. Na een nachtrust van minimaal 8 uur was bij mij de misselijkheid minder, terwijl ik normaal gesproken prima functioneer op 6/7 uur. Succes!
Hallo dames, Ik lees al een tijd mee hier, graag wil ik hier ook mee komen praten. Wij hebben te horen gekregen dat ICSI voor ons de beste optie is (PCOS en verminderde zaadkwaliteit). Hiermee zouden we al vrij snel kunnen starten, echter eerst moet de infobijeenkomst geweest zijn. Afhankelijk daarvan kan het dat wij 1 poging IUI doen in de wachttijd (onder het motto: beter iets dan niets). Het is wachten op mijn menstruatie, vermoed over ca. een week, echter niet zeker vanwege onregelmatigheden cyclussen. Dan ziekenhuis bellen en dan wordt besloten of we meteen met ICSI starten of eerst een ronde IUI doen. Erg spannend, maar kan stiekem ook niet wachten om te beginnen!
Hoi meiden! Ik heb helaas niet bijgelezen, want daar heb ik geen puf voor. De ergste symptomen lijken af te zwakken nu de morfine verdubbeld is. Ik lig nog steeds in het zh. Nu al 9 dagen. Het is echt een hel en ik doe dit nooit meer. Mijn bloed stabiliseert gelukkig, maar het blijft oppassen. Eten gaat niet, dus ik heb nu Nutridrink, van die soort milkshakes met 18 gram eiwit. Ik heb zoveel vocht dat dat alle eiwitten onttrekt en eiwit nog maar op 12 staat. Ik hoop gauw op te knappen, maar ben nog steeds een skippybal. Mijn benen zijn inmiddels ongekend dik en de bedrust is erg welkom als je zo ziek bent. Vandaag voor t eerst bezoek gekregen. Dat ging hiervoor niet. Als ik me beter voel kom ik weer leuk meeschrijven, voor nu ben ik alleen maar aan het vechten. Liefs!
Jeetje meid wat naar en heftig om dit allemaal te lezen. Helemaal begrijpelijk dat je nu even niet mee schrijft. Denk aan jezelf das nu het allerbelangrijkste! Ik wil je nogmaals heel erg veel sterkte wensen met dit alles. Dikke knuffel!
Haha door die misselijkheid voel ik mij ook echt zwanger. Ik eet vandaag al wat meer en merk idd dat dat helpt. Ik at juist minder omdat ik heel geen trek had door die misselijkheid. Maar merk idd als ik wat in mijn maag heb zitten gaat het aardig goed. Gek lichaam.
Ja sneller moe ben ik ook. Idd heb zelf ook een peuter rond lopen en dat kost nu veel energie. Maar goed ik mag niet klagen.
@Nancydierengek fijn dat het helpt. Is tegenstrijdig om toch te eten he maar helpt echt @Maan84 Wat ontzettend heftig. Heel veel sterkte!!!
Oh wat heftig @Maan84 ik hoop dat stimuleren niet meer nodig is en jullie genoeg hebben aan de cryo’s. Maar eerst maar eens beter worden. Sterkte
Jeetje meid wat heftig zeg en ook nog steeds in het ziekenhuis. Heel veel beterschap en ik hoop dat je heel snel mag opknappen! Dikke knuffel voor jou ❤️
Pfff @Maan84 wat ontzettend pittig en balen allemaal! Hopelijk knap je snel op! Laat je goed verzorgen en pak die rust!
Da's wel heel heftig zeg!! Ik kan me voorstellen dat je dit nooit meer wil. Hopelijk zijn jullie mooie embryo's voldoende, maar eerst maar eens beter worden. Ik vroeg me trouwens af hoe het dan is gegaan met je vorige twee zwangerschappen, want je gaat voor een derde kindje toch? Heb je toen geen ivf nodig gehad of was dat misschien met een andere partner? Ik dacht namelijk dat OHSS (en zeker in deze ernstige mate) vooral voorkomt bij een eerste stimulatie. Kan me voorstellen dat je nu niet kunt antwoorden hoor, komt (veel) later wel een keer.
Och wat heftig zeg Alsof het al niet erg genoeg is om een traject in te moeten ook nog dit. Hopelijk gaat het snel beter!
@Maan84 jeeeetje wat heftig meid... ik schrik hier echt van... wist zelfs niet dat ohss zó ernstig kon zijn... pak je tijd, neem alle rust die je nodig hebt, forum komt later wel... Gelukkig heb je nog 4 cryootjes... Héél veel beterschap! ❤
Dankjewel iedereen voor alle lieve woorden! Dat deed mij tijdens de punctie en nu weer erg goed. Inmiddels hebben we een aantal vrienden op de hoogte gesteld van de ware aard van mijn opname. Want we bleven vaag en mensen vermoeden dan toch dat je niet alles zegt. Gelukkig hebben we heel lieve vrienden, die echt meeleven en allemaal hun best doen om te helpen. Eentje is verpleegkundige en helpt me met assertief zijn, het innemen van medicatie en uitleg. De ander is fysio en houdt mijn lijf in de gaten. Weer een ander is de vaste oppas van mijn meiden en vangt ze nu extra op. De vrienden van mijn man drinken een wijntje met hem, bellen hem, appen hem. Weer een ander wil de hond tijdelijk in huis nemen. De buren letten wat extra op, mijn schoonmoeder kookt een paar keer per week en strijkt en ik krijg allemaal lieve post. En op werk weten ze nu ook allemaal dat ik in het zh lig en de salarissen nu niet tot op de cent worden uitgerekend en iedereen is begripvol. Ik heb me zoooo eenzaam gevoeld en nu blijkt iedereen heel begripvol. Aanstaande woensdag wordt er hcg geprikt. Maar bij deze extreme vorm van OHSS is er eigenlijk geen twijfel meer of ik zwanger ben. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat. Ik herken jullie twijfel over wel of niet testen. Maar ik heb hier zoveel uitleg gekregen over halfwaardetijden etc, dat 33 uur bij pregnyl, maar ook weer zo per persoon afhankelijk of dat ook echt zo loopt, dat ik - een volgende keer - niet meer vroeg ga testen. En mijn vorm van ohss is ernstig te noemen. Maar zelfs zonder tp was ik waarschijnlijk ook zo ziek geworden. Ik voldoe aan niet 1 van de puntjes ; slank, onder de 35, meer dan 15 cellen etc. Het is pech. Maar zorg echt dat je je gewicht bijhoudt en meet je buik!!! Zet streepjes op je buik zodat je op t zelfde punt meet. Trek aan de bel! Bij mij is het zo hard gegaan dat ws mij eierstok gedraaid is. Laat je niet wegsturen en vraag desnoods een andere arts. Die wachtweken zijn killing! Zoek steun en afleiding! Ik ga nu even bij lezen. Kus!