Ik heb jullie advies nodig. Ik kon altijd heel goed uitgaan van mijn gevoel maar door toedoen van mijn ex ben ik het vertrouwen in mijn eigen gevoel een beetje kwijt geraakt. Sinds een kleine 4 maanden ben ik aan het daten met een hele leuke man. Alles lijkt te kloppen op een klein detail na, hij is nog niet zo lang uit elkaar en ze zijn nog druk bezig met het regelen van de scheiding. Dit lijkt nu rond te zijn, er hoeft alleen nog getekend te worden. Doordat dit allemaal nog niet geregeld was wilde hij graag dat ons contact geheim bleef. Niemand van zijn vrienden/familie weet van mij. Je zou zeggen: prima dit komt vanzelf. Maar het maakt me onzeker. Het zorgt ervoor dat ik het gevoel krijg dat hij mij niet belangrijk genoeg vindt, dat hij zich misschien wel een beetje schaamt ofzo omdat ze het misschien te snel vinden gaan etc. Wanneer mag je verwachten dat je een nieuw persoon in je leven ook met je familie en vrienden gaat delen? Als ik het hem vraag zegt hij dat hij dingen eerst netjes wil afronden. Snap ik helemaal maar aangezien ik in mijn vorige relatie 7 maanden een 'geheim' ben geweest (ingewikkeld verhaal maar kwam er op neer dat het werk technisch niet handig was dat het bekend was) wil ik niet weer maanden aan het lijntje worden gehouden en uiteindelijk horen dat ik het wellicht toch niet helemaal ben....
Pfoe.. dit vind ik een hele lastige. Ik snap best dat hij er nog niet meteen open voor uit wil komen, aan de andere kant is dit ook niet echt eerlijk naar jou toe. Misschien moet je er (voor jezelf, of ook naar hem toe) een soort ultimatum aan hangen? Mijn hele familie weet nu wel van mijn relatie maar dat komt ook door mijn verjaardag. Weet niet of ik t anders ook al had gedaan. Maar dat is meer omdat ik dat soort dingen meer op gelegenheid doe. Zijn moeder weet het pas sinds een week ofzo en de rest van zijn familie volgens mij ook nog niet. Maar goed, dit speelt nu een goede 2 maanden, waarvan pas een maandje serieus.
Ik vind het ook een hele lastige kwestie hoor. Ik denk dat hij mij echt wel leuk vindt maar het ook spannend vindt wat zijn omgeving ervan vindt. Het is ook wel echt snel (hij is pas vanaf maart echt uit elkaar) maar het gevoel is wel echt heel fijn. Ergens ben ik ook wel bang een soort van Rebount te zijn en straks weer aan de kant gezet te worden. Misschien dat ik het daarom ook wel ingewikkeld vind dat niemand het nog weet. Als hij mensen over mij vertelt voelt dat toch als een soort bevestiging ofzo. Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik vind het hele date gebeuren zo ongelooflijk ingewikkeld. Wil mezelf niet opdringen maar wil ook wel mijn grenzen en verwachtingen uitspreken. Wat zou voor jullie een ultimatum zijn?
Heel herkenbaar. Ik worstel daar ook wel mee. Ik denk dat ik hem tot zegmaar de feestdagen ofzo zou geven. En dan ook wel echt heel uiterlijk. Dan heeft ie ruim een half jaar. Zou genoeg moeten zijn als ie het serieus meent.. denk ik. Zijn er kinderen in het spel?
Het zou voor mijnwel belangrijk zijn of ik bij hem thuis kan komen en of hij daadwerkelijk ook uit elkaar is. Scheiden zijn vaan formaliteiten nadat je besluit uit elkaar te gaan. Maar als het zo is dat hij nog happy family speelt en niemand weet dat ze uit elkaar gaan en jij daarom geheim bent zou ik hiervoor passen. trek voor jezelf een hele duidelijke lijn. In wat jij acceptabel vindt. Ik heb schoonouders pas voor het eerst gezien na een maand of 8. En mijn vriend heeft nu na 3 jaar mijn ouders nog steeds niet ontmoet. Elke keer als we wilde gaan kwam Het ergens toch niet uit. En toen kwam corona. Maar hij is absoluut geen geheim en ik ook niet bij zijn vrienden en familie.
Ik kom wel gewoon bij hem thuis, hij is wel echt uit elkaar. Er zijn idd kinderen in het spel, zowel bij hem als bij mij. Het is voor mij ook prima dat die er nog buiten blijven. Het gaat mij meer om het feit dat als je echt gek bent op iemand je dat toch graag wilt delen met mensen die voor jou belangrijk zijn. Nou ja, zo zit ik in elkaar. Het voelt een soort van niet serieus als hij dat niet deelt met bv zijn beste vriend. Ik ben echt opzoek naar een vaste relatie, heb genoeg verdriet gehad van relaties die het toch niet werden of mannen die me ontzettend lief en leuk vonden maar toch nog te veel zelf moesten uitzoeken of mij kier konden bieden wat ik verdiende (jullie kennen ze vast ook deze dooddoeners)
Ik ben vang dat je hier wel een punt hebt. Aan jezelf wat je wil doen. Als het verder leuk is zou ik eerlijk tegen hem zeggen dat je er niet langer wat voor voelt om geheim te zijn. En dat je graag zijn vrienden wil leren kennen oid. Als hij met smoezen komt kan je de handdoek in de ring gooien of anoniem blijven. maar zeker in het begin is het heel belangrijk om grenzen aan te geven. Je bent elkaar immers aan het verkennen. wel een rotsituatie zeg
Ja het is zeker een vervelende situatie. We hebben echt een ontzettende leuke klik, voel me heel erg op mijn gemak bij hem, hebben dezelfde interesse en kunnen lachen samen. Maar die onzekerheid maakt me gek. Voordat bij op vakantie ging 4 weken geleden had ik hem verteld dat ik er tegenaan liep dat ik een geheim ben en dat ik dat echt niet meer wil. Had hem gevraagd om na te denken over hoe hij ons zag en hoe hij verder wilde met mij. Daarbij had ik gezegd dat ik hem echt even zou laten, niet appen of bellen maar echt de tijd geven om na te denken. Na drie dagen kreeg ik al een app dat hij me miste, zich onwijs verbonden voelt met mij en wel duidelijk wist wat hij voor me voelt. Maar dat hij ook zijn scheiding netjes wilt afronden, dat het voor de kinderen echt te snel is om stappen te zetten (dat snap ik en wil ik zelf ook nog niet). Lieve woorden en op dat moment ook goed maar merk nu dat het me toch een niet bevredigend gevoel geeft doordat ik niet weet wanneer we dan wel samen naar familie kunnen of naar vrienden bv
Hey dames, ik ben sinds enkele weken ook aan het Tinderen, en ik lees veel herkenbare dingen hier.. Daarnaast heb ik ook echt het idee dat ik het hele flirten- verliefd worden- iets opbouwen, echt verleerd ben. Dus ik kan af en toe wel wat tips gebruiken. Vinden jullie het oké als ik hier mee ga kletsen?
Volg je gevoel en je verstand. Die onrust is er niet voor niks. De verhouding is zoek. Jij geeft en investeert veel meer emotioneel dan hij doet op dit moment. Die balans moet niet te ver doorslaan want dan wordt een van de twee dood ongelukkig. Je kan eigenlijk maar twee dingen doen. Een flinke stap terug zetten en hem meer naar jou laten komen of de stekker eruit trekken. Je kiest niet op wie je verliefd wordt, maar het aangaan van een relatie is wel degelijk een keuze. Kies dus iemand die goed voor je is, die net zoveel in de relatie kan stoppen als jijzelf bereid bent er in te investeren.
Het klinkt wel alsof hij serieus met je is, maar net wat @Huismuisie zegt. Op dit moment stop jij er wat meer in dan hij. Op zich zou ik me zelf nog niet eens zo storen aan nog niet samen naar familie of vrienden ofzo gaan maar wel aan als die vrienden en familie ook helemaal niet van je bestaan af weten, wat het geval lijkt te zijn. Ik vind het een lastige situatie maar ik denk dat ik een beetje bij mn eerdere standpunt van een ultimatum blijf.