Dat eerste dikgedrukte ben ik met je eens. Ik denk ook dat veel vrouwen an sich dat ook niet durven of willen toe te geven. Hoeft ook niet, maar soms roept iemand nét een beetje te hard dat haar man dat nóóóíiittt zal doen (niet hier overigens maar irl) terwijl je beter weet. Iets te hard roepen kan ongeloofwaardig overkomen. Ik had ook een kennis. Zij zei dat ook constant dat haar vriend nooit vreemd zou gaan, dat ie er de tijd niet voor had en dat ie haar al niet kon bijhouden. Toen het uit was, hoorde ik veel verhalen van anderen dat hij wel degelijk vaker vreemd was gegaan en dat zijn vriendin dat toentertijd ook wel moest weten maar ze stak haar kop in het zand. Wat betreft het tweede dikgedrukte: ik wel. En ik ben er niet trots op, maar het gebeurde. Ik ga me ook niet lopen verdedigen hiervoor/hierover want feit is dat het niet netjes is geweest. Als ik terug kon in de tijd; had ik het dan ook gedaan? Ik ben bang van wel, maar het had ánders moeten gaan. Ik denk alleen dat het hoe dan ook onvermijdelijk was geweest.
Hier was het langste 11 maanden bij de eerste zwangerschap begon ik vanaf week 30 elke keer te bloeden na de seks en kreeg ik ook steeds weeën. Toen mocht het niet meer van de verloskundige. Toen ik voor de tweede keer zwanger was durfde mijn man gelijk na de positieve test niet meer Wat baalde ik daar van! Ik durfde dat best de eerste maanden aan, maar hij was zo bang dat het mis zou gaan. 4 weken naar de bevalling weer geprobeerd, maar dat deed toch nog best pijn ondanks dat ik een geweldige bevalling had zonder schade. Daarna nog een maand gewacht en daarna ging het gelukkig wel goed. Is toch spannend nadat het dan de eerste keer pijn deed.
Toen we probeerden zwanger te worden was het ongeveer een keer per week met tegenzin.. want geen eisprong, geen menstruatie, pcos, dus niet weten wanneer je vruchtbaar bent en dat werkte mijn libido heel erg tegen.. uiteindelijk toch spontaan zwanger geworden na 1,5 in een week waar we het 3x deden omdat we elkaar 5 weken niet zouden zien. Dit was ook echt seks voor de leuk en niet om het zwanger proberen te worden. Tijdens de zwangerschap ongeveer een keer per week omdat ik zo bang was het te verliezen.. na 25 w was mijn buik al zo huge dat we het zo nu en dan nog wel eens probeerden maar het was vooral veel in een deuk liggen omdat het niet lukte... Dus ja.. sinds 25-30w eigenlijk niet meer en nu al een maand niet meer omdat die kleine er is en ik nog een beetje vloei. Een week geleden had ik wel echt weer enorm zin... maar nog vloeien.. dus nog even geduld hebben. Heb begin oktober mijn controle, dan is het 6,5 wk na de bevalling, even praten over anticonceptie. Wil wel graag een tweede maar niet binnen nu en een jaar hahaha even genieten van ons kleine wondertje! Maar hoop dat mijn libido wel weer beetje terug is! Nu hoeven we even niet meer te seksen om het zwanger worden maar gewoon voor de leuk! Het moet altijd voor de leuk zijn, maar als zwanger worden niet lukt is het wel echt een dingetje vond ik...
Dit vind ik ook. En echt ik ga er totaal niet vanuit dat mijn vriend nog wat met anderen doet, ook al heeft hij er genoeg gelegenheid voor. Ik heb er wel vertrouwen in dat hij het me laat weten als hij met iemand in de verleiding zou komen.
Hahaha ook daar zijn mannen dus enorm verschillend in. Mijn vriend vind t enorm opwindend dat hij dat maar ff geflikt heeft en nu mijn buik ook echt aanwezig is vind hij dat helemaal opwindend Rare fetisj? hahaha nee ik weet t niet maar waardeer t wel! Joost mag weten wat voor ravage t gaat worden door de bevalling
Hier niet langer dan een paar weken (na de bevalling). Langer dan een paar dagen nu zouden we allebei niet trekken maar mocht er ooit wel een langere tijd tussen zitten dan is dat echt niet iets waardoor we uit elkaar gaan. En trouwens.. Respect voor de partner die zo'n lange tijd zonder moet... Dikke veter. In voor en tegenspoed.
Huwelijke plicht en voor en tegenspoed is toch alleen iets van voor de kerk trouwen? Zo’n gemeentehuwlijk stelt niks meer voor
Hier denk ik max 3 weken... Niet bijgehouden eigenlijk maar weet wel week vakantie in chalet met puber erbij is onmogelijk om seks te hebben. Daarna gelijk ongesteld dus dat werd week 2, een na laatste dag spiraal laten plaatsen dus dat werden nog meer dagen.
Wat ik me nu afvraag hier: wat wordt er bedoeld met seks en wat is intimiteit? Hand- en mondwerk is ook seks maar geen penetratie. Wat goede seks is en wat voldoende is, is voor ieder stel anders. Kan me zelf niet voorstellen het maanden niet te doen maar dat is voor iedereen anders. Langste tijd zonder penetratie hier: 2 maanden. Na zware bevalling vloeide ik best nog lang. Meneer wilde binnen twee weken wel weer seks dus toen moest ik handen even laten wapperen (of zoiets). Hier steekt man hem er graag in. Alleen knuffelen en zoenen is er niet bij.
Bij mijn man niet, ik heb hem met regelmaat meteen zeggen dat als ik bv gaf hij niet tijdens het voeden aan mijn edele delen mocht zitten.
huh? Ging hij aan je vagina zitten terwijl jij jullie kind aan het voeden was? Of begrijp ik je berichtje verkeerd?
Als ik in een gezonde relatie (buiten ziektes, en dergelijke waardoor het gewoon onmogelijk is) 3 dagen geen sex heb ben ik een wandelde tijdbom/heks/bloedchagerijnig. Mensen die weken zonder kunnen.. ik vind het knap
Dat had ik zonder documentaire of wetenschappelijk bewijs ook kunnen bevestigen. Zou soms bijna ruzie zoeken voor de goedmaakseks daarna