Mijn kleuter vindt naar school gaan echt nog niet leuk. Ik vind het irritant (want waarom moet ik hem gillend meeslepen?) en heel verdrietig tegelijk En wordt er ook wel een beetje moedeloos van, want het moet nu eenmaal, dus hij moet er doorheen. Als we hem ophalen is hij meestal wel goed gemutst. Het is echt dat weggaan van huis dat drama oplevert
Oh dat is zo vervelend! Ik heb mijn oudste letterlijk door een leerkracht van me af moeten plukken en die heeft hem ook echt vast moeten houden, anders was hij zo weer naar huis gerend. Hij heeft echt wel een hele tijd nodig gehad om te wennen (het echte huilen stopte na 2 weken), maar het gaat over: hij rent nu elke dag lachend naar school! Sterkte!
Mijn zoontje zou vanaf maart naar school gaan, maar ging door corona natuurlijk anders. En nadat hij dan een beetje gewend was, was het zomervakantie. Het ging de voorgaande weken best aardig, maar vandaag was verschrikkelijk. Hij is nogal gevoelig voor prikkels (veel kinderen) en is gewoon echt graag thuis. Ik hoop dat het bij ons net zo gaat verlopen als bij jou. Goed om te lezen dat jouw zoon nu lachend naar school gaat
Mijn zoon had dit ook heel erg toen hij in groep 1 zat. Ik vroeg hem toen een keer wat we kunnen doen of meenemen zodat hij ons niet zo mist en een fijn afscheid had. Zijn antwoord was een paar tomaatjes of komkommers in de broodttrommel, als ik dit eet denk ik aan jullie. Zo gezegd zo gedaan en daarna nooit meer moeilijk gedaan Inmiddels zit hij in groep 5 en heeft hij daarvoor geen tomaten meer nodig gelukkig
Dat ik vandaag eindelijk na de kapper ben geweest! Laatste keer was dec hoog zwanger/trots van dan komen we later de baby showen.. maar R overleed.. en toen kwam corona.. en die drempel was mega mega hoog want laatste keer dat ik er was leefde R nog.. Vandaag geweest viel reuze mee fijn over R gepraat en over Pluisje in de buik ❤️ Trots dat gelukt is, okee me man was mee als support hihi
Ik heb het hem gevraagd Hij gaf aan dat hij een autootje mee wil. Dus dat gaan we proberen. Volgende week ook gesprek met de juf. Ben benieuwd hoe hij het volgens haar in de klas heeft.
Dat onze zoon volgende week eindelijk bij de gespecialiseerde bso kan beginnen Zó blij mee! Het is een behandelgroep die aan specifieke doelen gaat werken.
Dat los laten soms zo makkelijk gezegd is maar soms ook zo moeilijk. Zeker als het zo blijft trekken.
Dat mijn jongste eindelijk weer eens een speelsafpraakje heeft. Met een jongetje bij wie hij vorig jaar in de klas zat. En die, volgens hemzelf, zijn enige vriend is.
Dat is nou juist datgene wat het zo lastig maakt om iets of iemand los te laten. Je weet dat het beter is. Maar de pijn van het gevoel wordt er niet minder door
Dat ik mijn 6 jarige toch het concept van ruilen eens moet gaan uitleggen Vandaag had hij zijn dubbele kaartjes van de nieuwe actie van de plus supermarkt mee naar school, Hij kwam met 0 weer terug, hij had ze allemaal weggegeven zonder te ruilen Heb hem maar gezegd dat als hij dat wil doen mag dat natuurlijk en dat het heel aardig van hem was.