Onze 1e was een verrassing, onze 2e twijfelden we of we het wilden weten en zolang we twijfelden wilden we het dus niet. De 20wk echo werd toen gedaan in het ziekenhuis en deze mevr was vergeten te vragen of we het wilden weten. Toen ze de echokop op mijn buik zette trok ze hem eraf en vroeg het snel nog, maar toen zei ik dus, laat maar, ik zag al dat het een jongen is Ik denk dus dat we bij deze ook wel het geslacht gaan zien op de echo, het maakt mij niet zo heel veel uit of we het van te voren weten of niet.
Wij houden het als verrassing. Bij de oudste was het ook een verrassing, de jongste wisten we het wel (maar ook alleen wij) maar dat vond ik lang niet zo leuk... De hele tijd opletten wat ik zei, hij/zij enz. Nee vond er niks aan. Ik ben van mezelf zooooo super nieuwsgierig, maar wat dit betreft dus totaal niet. Ik vind het zó leuk om daar naartoe te leven en na de bevalling het 'cadeautje' open te maken. Ik heb bijv ook nooit begrepen wat de lol is van gender reveals en nog erger, de naam al van tevoren delen. Wat is de verrassing dan nog? Ik heb 9 maanden zitten broeden op mijn ei, dan wil ik ook een verrassing op het eind maar dat is mijn mening, ik ben bij een ander net zo nieuwsgierig dus als die het wel delen vind ik dat alleen maar leuk. Ps: mijn vorige partner en ik waren er samen met onze omgeving dus heilig van overtuigd dat oudste een jongen zou zijn. Alleen mijn moeder zei een meisje en ik had in het begin een voorgevoel maar omdat iedereen zo stellig was, ging ik daaraan twijfelen. Maar het was echt een meid, dus na de bevalling heb ik gevraagd of ze wel goed gekeken hadden Ik heb het trouwens aan 1 collega(vriendin), mijn beste vriendin en een andere vriendin verteld. Ik heb geen ouders meer en geen familie waar ik het nu al mee zou willen delen. Ik heb het gedeeld met de mensen waar ik ook de support van zou willen als het mis zou gaan.
Ahh jeetje.. kan me voorstellen dat je daardoor onzeker bent. Ik hoop echt dat het goed gaat met het kleintje. ❤️
Een verrassing lijkt me heel speciaal, maar zoals anderen ook zeggen, ik ben veel te nieuwsgierig. Vorige zwangerschap met 16 weken geslachtsbepaling gedaan, denk dat we dat deze keer ook gaan doen.
Dit had ik wel kunnen schrijven echt precies zo. Ik heb mezelf gewogen vorige week was ik nog 81 nu ineens 85, ik denk huh hoe dan? Maar merk dat ik wel vocht vasthou in mij gezicht en voeten en benen En door de misselijkheid wil ik steeds wat kauwen ofzo en daarnaast ben ik ook gestopt met roken en drink geennkoffie meer etc. Maarja we zullen zien hoeveel ik nog ga aankomen. Vorige keer was ik 35kg aangekomen[/QUOTE]
Enerzijds wil ik het pas bij de geboorte weten, anderzijds ben ik veel te nieuwsgierig. Dus ik twijfel nog.
Ik ben tijdens de eerste zwangerschap 10 kg aangekomen en hoop nu ook zoiets. Ik heb gemerkt dat dat, puur naar mezelf gekeken, ideaal is. Na de bevalling droeg ik de tweede dag alweer mijn eigen broeken. Aangezien ik niet al te sportief ben en amper dieet was dat erg fijn. Maar als ik meer aankom en dat ‘nodig’ is voor de baby dan vind ik dat ook prima. @twee zat je op een gegeven moment weer op/rond je gewicht van voor de zwangerschap?
onze eerste was een verassing. Na een hele mmm maakte het ook niks uit, als het maar een gezonde baby was. Vanaf het begin was het een “hij” en iedereen zei dat het een jongetje zou worden. Bij de geboorte bleek onze verrassing echt een meisje zo grappig, zelfs mijn eigen verloskundige wist het niet. De 20 weken echo werd elders gedaan, daar is er op gelet, maar omdat we het als een verassing hielden stond het nergens. Zo grappig dag zelfs de verloskundige een verassing vond. nu wil ik weer heel graag een verassing. Ik vind het heerlijk!!!! En zou echt niet anders willen. Mijn man echter, die twijfelt want misschien is het toch wel makkelijk... Die moet ik nog even overtuigen dus het onverwachte, het fantaseren, de verrassing, het daarna kleertjes kopen wat bij het kindje past. Heerlijk!
Ik ben gestopt met wegen bij 38 weken. Toen ging ik de 100 kilo aantikken, (ik begin de ivf met 73 kilo) De weegschaal heeft nog steeds straf. Ik was redelijk snel weer ok, maar 8 kilo is altijd gebleven. Wat wel ok is... maar nu heb ik toch niet zo’n zin in dat aankomen... het is zo zwaar alles mee te moeten sjorren
@Silver85 @Insomniac gefeliciteerd met jullie mooie echo's! @EvitaDedu het was ook zeker niet makkelijk. Maar ik las een tip dat je de placenta ook hoort en als je die eenmaal hoort dat het dan een kwestie is van een mm of wat die sonde van richting veranderen en dat hielp dus. Wat rot dat jij ook weer aan het snotteren bent en daardoor bandenpijn hebt Hopelijk voel je je snel beter! @MLady ach, is vooral nog een darmen buik hoor haha Ik ga ook zeker niet ongerust zijn als het een keertje niet lukt. Het is ook nog vroeg en eigenlijk raden ze het pas aan vanaf 10/12 weken. Ik ben echt 'blij' dat die pijnscheuten herkenbaar zijn. Wel vervelend dat we ze hebben, maar ook weer goed natuurlijk. @Mmbro mooi om te lezen dat het goed gaat bij jou ondanks dat je wat last hebt van misselijkheid. Gefeliciteerd met je kindjes en geniet even van een weekje welverdiende rust! @MamaaDaan hopelijk heb je een mooie echo gehad vandaag! @Wensvooreenderde wat rot zeg dat je bloed/bruinverlies blijft houden. Snap daarom heel goed dat je afwacht tot een goede echo. Duim voor een hele mooi echo zaterdag meis! @schatje85 hoe gaat het met jou meid? @zeuren. Meiden laten we eerlijk zijn dat het eerste trimester sowieso geen feestje is. Al die kwaaltjes en zorgen, ze kunnen je horendol maken. Als je je daarnaast om wat voor reden dan ook nog eens extra klote voelt, dan mag je dat er zeker uitgooien! Maak ik me ook schuldig aan haha En ook ik ben normaal niet zo'n zeur @gewicht. Bij de eerste ben ik gestopt met wegen na 32 weken omdat ik toen boven de 100 kg uit kwam. Ik durfde niet meer Weet wel dat toen ik 4 weken na de bevalling op de weegschaal stond, ik 105 kg woog Dus het is veel teveel geweest. Zeker 30 kg aangekomen. Wil nu eigenlijk niet meer aankomen dan nodig is, dus ik wil proberen onder de 12 kg te blijven. Ik denk dat het voor sommige meiden die zich wat later hebben aangemeld misschien ook wel een ding is om actief te blijven tussen dames die al iets van een klik hebben ofzo. Natuurlijk zijn er ook meiden die zich melden en vervolgens geen tijd hebben of er te beroerd voor zijn om te reageren. Hier vandaag weer door de teststraat geweest. Vond het dit keer eigenlijk heel erg meevallen. Verwacht een negatieve uitslag en hopelijk mag die snel binnen zijn. Begin me langzaamaan iets beter te voelen al blijft de hoofdpijn echt heftig en de diarree ook. Kan momenteel ook m'n primperan niet gebruiken, maar vandaag gaat het eigenlijk best goed qua misselijkheid. Dus dat is fijn!
Geen extra echo's gepland de vorige keer, dus we ontdekten het de vorige x bij de twintigwekenecho. Ik las hier het verhaal van iemand die het geslacht in een envelop had laten doen voor een bakker die toen een blauwe of roze vulling in een taart deed. Dat vind ik wel een HEEL leuk idee voor ons om nu te doen. Maar dan wel weer na de twintig weken. Wij vinden het ook nu wel weer fijn om vooraf te weten. Voorpret! Lastige keuze voor jullie als jullie er niet hetzelfde in staan... En als je nou bij jullie twintigwekenecho het geslacht in een envelopje laat doen die hij niet inkijkt? Suggestie
@gewicht jemig wat een getal bij jou en ook bij anderen... Kwam dat dan vooral doordat je telkens wat moest eten tegen de misselijkheid? Voelt bijna vervelend om te zeggen dat ik maar 9 kilo was aangekomen op het eind van de rit. Daarna bv waardoor ik uiteindelijk lichter woog dan toen ik in verwachting raakte. Helaas is mijn gewicht na het vanzelf minderen van de bv (en idd door corona vooral ben ik veel minder gaan bewegen) weer opgelopen. Woog toen ik nu zwanger raakte ongeveer 5 kilo meer dan aan het begin vd vorige zwangerschap. @niet-reagerende meiden: natuurlijk prima als je alleen meeleest! Maar ja je naam staat wel op de lijst. Nogal logisch dat de meiden die wel actief zijn zich afvragen hoe het met je gaat! Zeker als iemand je daar @persoonlijk naar vraagt is het toch gewoon leuk om te reageren? En als iand helemaal niet meer reageert, hoop ik oprecht dat er niks is misgegaan... Misschien kunnen we idd over een paar weken alle namen zonder hartje ervoor beter verwijderen. Iemand kan er immers altijd weer bijgezet worden @teststraat hoe vaak ben je inmiddels getest? En werk jij in een beroepsgroep die nu voorrang krijgt? Zelf heb ik me maandag laten testen, nu woensdag en nog geen uitslag binnen. Nog ff geduld
Aaah ik lees dat een hoop dames veel zijn aangekomen tijdens vorige zwangerschappen, wat vervelend! Hopelijk mag dat jullie bespaard blijven. Ik ben volgens mij 10 of 15 kg aangekomen dacht ik.. einde van de zwangerschap woog ik een kilo of 80. 5 dagen na de bevalling kon ik ook weer m’n normale spijkerbroeken aan Ik heb erg veel geluk gehad vorige keer, ben benieuwd hoe het deze zwangerschap gaat verlopen..
Ach wat sneu dat je geen familie hebt om het mee te delen. Lijkt me heftig . Oh door jou berichtje ga ik nog harder twijfelen om het misschien toch maar een verrassing te laten zijn.
Wat een verschillen in gewicht! Ik ben vorige zwangerschap 16kg aangekomen en had eigenlijk gehoopt dat er een paar van zouden blijven plakken. Ik flirt altijd met de grens met ondergewicht, dus het had wel gemogen. Ik ben heel benieuwd of het dit keer wel gaat lukken
Ik mis vooral mijn mama heel erg. Ze overleed 6 maanden nadat de jongste werd geboren, januari 2019. Mijn vader overleed afgelopen juli (vlak voor mijn verjaardag) maar daar had ik niet zo'n hele goede band mee. Ik was toen nog net 29 dus dat vond ik wel heel jong zonder ouders. Mijn broer spreek ik wel geregeld maar die zou ik niet als eerste op de hoogte stellen van het feit dat er nog een baby komt. @aankomen, bij de eerste ook maar een kilo of 9. Die was ik op dag 2 al kwijt. Bij de jongste denk ik 15-20 kilo waarvan er zo'n 5 kilo is blijven plakken. Ik ben tot heden - 3 kilo afgevallen vanwege zo weinig kunnen eten Mijn dochter woog 3370 bij de geboorte, mijn zoon 4100 gram. Flinke vent was het
Fijn dat je je wel een beetje beter voelt. Wel vervelend van de hoofdpijn en diarree. Ik ben blij dat ik deze zwangerschap nog niet geplaagd wordt door sinusitis. Dus ik ben blij dat het alleen bij snotteren blijft. Ben je vorige keer ook veel vocht beginnen vast houden? Daar kan je immers weinig aan doen. Tijdens mijn eerste zwangerschap kon ik op het einde nog nauwelijks eten, maar de kilo's vlogen er wel aan door al het vocht. @bandenpijn, vervelend en pijnlijk als het is, vind ik het ook weer geruststellend.
Dat is best jong om zonder ouders te moeten . Mijn vader is in 2018 gestorven, maar ook ik had geen goede band met hem. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 was. En laat ons zeggen dat hij het mijn moeder niet bepaald makkelijk heeft gemaakt. Dus ik kan niet zeggen dat ik hem erg mis. Mijn moeder, daar wil ik niet aan denken dat er met haar wat zou gebeuren. We zien elkaar nu wel weinig, maar we bellen wel bijna dagelijks.