Het heeft bij mij ook lang geduurd eer ik mijn borsten durfde tonen aan mijn man. Ze zijn ongelijk, groot, hangen wat door, de ene tepel is groter dan de andere... ik vond het eigenlijk erger om die onvolmaaktheden te tonen, dan mijn vagina. Ik denk eerlijk gezegd dat zulke dingen alleen maar in jouw hoofd zitten. Volgens mij let de gemiddelde man die seks heeft met iemand waar hij van houdt, hier echt niet op. Ik vind het ook zonde dat je zo denkt want je man vind je vast prachtig en vindt het misschien wel vervelend dat jij er zo over denkt terwijl hij daar totaal niet op let. Nog een taboe? Typisch eentje waar iedereen op reageert met "iiieeeuwww" maar ik heb een hoog libido tijdens mijn regels. So, there you've got it. Vanaf nu durf ik op geen enkel topic meer reageren [/QUOTE] Deze zin snap ik niet... Sorry. Er ging iets mis met quoten. Deze was voor @Lievertjelief
Klopt idd. Door zijn diabetes was de verlangens naar seks soms wel anders. Wat voor mij wel een trigger was en moeilijk. Krijg het moeilijk uitgelegd
Dit dus ook. Hoe kun je van iemand verwachten dat hij/zij iets doet wat je lekker vindt, als je er niet over praat of zo nodig voor doet?
Praat erover, zolang jullie liefde sterk genoeg en jullie elkaar respecteren komt dat allemaal goed ♡
Helemaal met je eens. Ben heel open en vind het zeker geen taboe, maar bepaalde details zijn wel prive en ik zou het ook niet prettig vinden als mijn man alle details zou delen. Dat is iets tussen ons. En de details van anderen mogen ze vaak ook houden. In grote lijnen helemaal ok, maar hoef niet van iedereen alles te weten.
Ja @Orchid24 , bijzonder he? Ik twijfelde even of ik mijn stukje op durfde te schrijven, maar er gaan er zo veel met de billen bloot dat ik niet achter kon blijven Hoe jij over je vaginisme schrijft vind ik trouwens ook heel, mooi, eerlijk en interesant. Ik ken niemand die het heeft of er voor uit durft te komen, door jou stukjes begrijp ik beter hoe en waarom. Ik heb trouwens ook nog nooit zo vaak in 1 toppic op de like knop gedrukt!
Lees ik ook niet echt ergens terug geloof ik? Voor mij hoort intimiteit in die zin er erbij, dat ik zonder die intimiteit geen sex wil/kan hebben. Mijn zusje heeft vrij vaak one night stands, prima hoor, vind ik verder niks van, maar moet er zelf niet aan denken. Is helemaal niks voor mij.
Het hoe en waarom weet ik zelf ook nog niet Nee maar super lief! Ik liep er tijdens mijn zoektocht tegenaan dat het dus inderdaad bijna niet besproken werd, er waren geen forums over.. weinig websites over.. dus je had alleen je therapeuten.. hier op het forum ben ik er eigenlijk al vrij snel over uitgekomen en zo anderen ontmoet. Mijn vaginisme is waarschijnlijk ontstaan door een combinatie van fibromyalgie (ik heb een hele hoge spierspanning in mijn bekkenbodemgebied, dat gaat automatisch en heb ik heel weinig invloed op) en het inbrengen van een tampon deed altijd veel zeer maar ik ben een dwaas geweest om toch te blijven gebruiken tot het echt niet meer ging. Toen nooit bij stil gestaan dat seks dus ook niet ging lukken Daarna ging ik er ook nog eens heel veel druk op leggen opgeven moment en dat werkt natuurlijk averechts. Ik denk dat het vorig jaar gelukt is omdat ik het toen voor mezelf deed en niet meer voor mijn man. Ik wilde gewoon weten hoe dat zou zijn (en natuurlijk ook wel voor mijn man, maar dat was niet meer de hoofdoorzaak om het aan te pakken). Nu wisselen we af, want voor mij moet dus echt zoveel omstandigheden goed zijn.. en we zitten in ziekenhuis traject en we moeten regelmatig seks hebben maar dat kan ik niet. Dus wij hebben seks als we zin hebben en insemineren ondertussen als we weinig tijd hebben want ik kan geen vluggertjes. En het is lekker anoniem en online dus de ideale plek denk ik om open te zijn dus ik ben blij dat je dat gedaan hebt
Hier geen vaginisme, wel te sterke bekkenbodemspieren. Tampons gebruiken lukt mij niet zonder pijn en ik kan alleen sex hebben als ik totaal en bewust kan ontspannen. Soms best lastig, ben je met ademhalingsoefeningen bezig als het zover is.. Vluggertjes werken voor mij dus ook niet.
Voor mij is pijn tijdens de seks toch wel een groot taboe. Toen ik voor het eerst seks had met mijn man, had ik veel pijn. Wanneer ik daarover sprak met mijn vriendinnen viel ik achterover van verbazing. Het hoort bij de eerste keer, was het antwoord, en ik kreeg horrorverhalen over ontmaagdingen, over niet ingescheurde maagdenvliezen, bloed en pijn te horen... ik viel uit de lucht en had er werkelijk geen idee van dat seks ook pijnlijk kon zijn de eerste keer, maar mijn vriendinnen stelden mij gerust. Dus ik heb lang gedacht dat het er bij hoorde. Tot ik na een maand nog altijd pijn had, en mijn vriendinnen al lang niet meer. Toen wist ik dat er iets niet helemaal klopte.
Ik heb wel de opmerking gemaakt meerdere keren, maar heb daarmee nooit bedoeld dat het dus niet en/en kan. Ik denk dat het voor veel mensen allebei even belangrijk is en dat is ook prima! Ik denk dat dat ook uitmaakt ja, ik kan geen seks hebben of andere handelingen met iemand waar ik niet van houd of verliefd op ben. Een one night stand of een derde persoon of iets dergelijks, kan ik niet. Dus als seks niet gaat of moeilijk gaat in de relatie, dan word intimiteit automatisch belangrijker dan seks denk ik.
Ah herkenning! Ja vooral het beginstuk, dan is het altijd even HO moet ik even weer bewust ontspannen en daarna kunnen we verder
Ja dat heb ik dus ook precies. En dat lukt me dus ook alleen als ik goed kan ontspannen en we de tijd ervoor nemen.