Hahahaha ach die schat! Mijn zoon is ook zo van het weggegeven (zelfs geld, geeft ie 5 cent uit zijn spaarpot aan mij omdat ik zo lief ben. De schat. Spaarpot maar buiten bereik gezet nu hij wou meer geld geven haha), moet er wel omlachen want hij vandaag wou hij iets geven aan de buurjongen, maar die is er niet dus geeft hij het aan een ander kindje: ons buurmeisje. Maar wel met de mededeling: deze tekening had ik voor X gemaakt, maar hij is er niet dus mag jij het hebben. Buurmeisje is wat ouder en keek wat verward dat ze overduidelijk tweede keus was haha
Ha,ha! 2e keus Heerlijk die onbevangen eerlijkheid Gelukkig wil die van mij zijn geld niet weggeven..
Mijn dochter en haar beste vriendin zijn van Het Geloof afgevallen Ze vonden het raar, dat hij de ene keer de ene bril op heeft, dan weer een andere en dan weer niet. Verschillende mijters en andere stemmen.... En daarbij is er gewoon echt niemand die zoveel geld heeft om voor alle kinderen cadeaus te kopen. Dus ze hebben het op internet opgezocht. De Sint bestaat dus niet meer hier
Het is de olifant in de porseleinkast hier thuis. We zijn 2 jaar geleden verhuisd naar een prachtig vrijstaand huis met een grote tuin rondom. De eekhoorntjes rennen door de tuin, we wonen in het centrum, school binnen loop/fietsafstand, een supermarkt om de hoek, kortom wat wil je nog meer? Ik mis onze vorige woonplaats! De gezelligheid, de mensen, het praatje op school, de school zelf! Ik mis het allemaal. De mensen zijn hier anders, al zitten we maar 2 dorpen verder. Ik weet het niet te omschrijven, maar een stukje minder sociaal zou het het best omschrijven denk ik. De huidige school is alles wat de vorige school niet was. En dat bedoel ik dan niet positief. Helaas maar 1 school hier, en naar een volgend dorp brengen ziet mijn man niet zitten omdat ik dan met de auto moet gaan rijden en nu zonder doe. Van de week hoorden we de vraagprijzen van 2 huizen hier in de straat die te koop komen. Het zijn dezelfde huizen, alleen nog niet opgeknapt. het komt er op neer dat ons huis in 2 jaar tijd 2 ton meer waard is geworden. Daar kunnen we nooit tegenop sparen dacht ik zo. En de rentes zijn nog lager als 2 jaar terug. De maandlast zou lager worden als nu. De uitgelezen kans om weer verder te kunnen. Maar mijn man ziet het niet, hij wil hier blijven. Hij heeft er veel tijd en moeite in gestoken en dat begrijp ik volledig. Het volgende huis zou ook geen opknapper moeten zijn, daar heb ik ook geen zin meer in. Nu kwam er van de week dus een huis vrij in het dorp tussen onze oude en huidige in. Daar staan meer dan 10 basisscholen, keuze zat. Ik ken daar ook al wat mensen. Het huis is helemaal af, misschien eens een andere vloer, maar verder prima. Ook de middelbare school al binnen fietsafstand. Echt, ik zou zo tekenen. Maar mijn man dus niet. En dat vind ik heel lastig. Eigenlijk staan alle seinen op groen, behalve hij! Lastige situatie dus, ik wilde het even kwijt. Misschien heeft iemand hier nog een helder idee over....
Wat is het bezwaar van je man? Is hij wel blij in jullie huidig woonplaats of is het het hele idee van weer te moeten verhuizen? Als jij echt ongelukkig bent in jullie huidige woonplaats en met de huidige school, dan moet dat toch bespreekbaar zijn? Ik lees “dat wil mijn man niet” meerdere keren, over met de auto naar school, weer verhuizen, etc. En wat jij wil dan? Wat willen de kinderen? Zijn zij gelukkig op de huidige school, wat is er mis met de school eigenlijk?
@Lief of Stoer wat moeilijk zeg. Wat zijn de bezwaren van je man dan? Ik snap dat het vervelend is om weer te verhuizen en te klussen (je zal vaak toch wel moeten verven), maar als een van de twee niet helemaal gelukkig is zal er toch iets moeten veranderen. Hoe vinden je kinderen het in het dorp en op school?
Mijn man ziet altijd overal beren op de weg. Klein voorbeeldje van vandaag, hij was een radiator aan het schilderen. Van nicotine bruin naar wit. Ik zag al gauw dat het wit helemaal niet mooi is. Het knalt van de muur af. De muur is een zachte groene kleur. Dus ik gaf aan voordat de volgende laag wit er op gaat, dat ik 'm liever in de kleur van de muur wil. Nou hoog en laag, dat was natuurlijk geen gezicht en lelijk. Ik heb het toch doorgezet en nu vind hij het zelfs heel mooi. De kinderen zijn best makkelijk. Onze dochter heeft echt een rotjaar achter de rug met pesters in de klas. Die zijn er nu uit, ze zit in een andere klas en dat gaat gelukkig wat beter. Maar ze vraagt steeds terug naar haar oude school. Onze jongste heeft daar slechts 3 maanden gezeten. Die is nu in groep 3 begonnen. Die vind alles best. Man heeft gelijk als hij zegt dat ze niet eeuwig op deze school zullen zitten, anderzijds zullen ze voor de middelbare school straks ook het dorp uit moeten. Het is iets waar we echt samen uit moeten komen, maar ik kan de mening hierin van anderen ook wel waarderen. Hij vind een huis heel belangrijk, maar waar dat staat minder. Als hij maar een fijne rustige tuin heeft. Ik geef hem groot gelijk dat hij geen zin meer heeft in grote verbouwingen, dat heb ik ook niet. Daarom was dat huis dat ik vond zo geschikt. Er zullen er vast nog wel meer volgen, tot die tijd blijft het een discussiepunt.
Dat ik maandag een sollicitatiegesprek heb voor mijn droombaan. Ik zit nu prima op mijn plek, heb een hele leuke en uitdagende baan, super fijne collega's en hoef dus eigenlijk niet weg... MAAR deze vacature is echt voor een baan die ik altijd heb beschouwd als mijn: "als ik later groot ben, hopelijk over een jaar of 10, met nog meer specifieke kennis en ervaring zou ik dat wel heel graag willen baan". Ik zag de vacature, een week getwijfeld en na aandringen van mijn moeder en man toch gereageerd. Ik verwacht niet dat ik 'm zal krijgen en het niet te hard wil hopen....maar toch wil ik het wel heeeeellll graag. Voelde me al euforisch blij toen ik las dat ik op gesprek mag komen. Nu probeer ik er niet te veel mee bezig te zijn en ook wat voor te bereiden op eventuele teleurstelling, maar de zenuwen zijn er hoor!
Dat ik zo goed ben geslaagd voor een colbertje. Moest gelijk aan jou denken @Ysabella Jij hebt toch ook een lichtelijke verslaving daarvoor?
Super goed dat je gesolliciteerd hebt! Vertrouw op je eigen kennis en kunde. En wat je nog niet in huis hebt kun je leren! Je gaat hun eerste keus zijn Oftewel, denk als een man
@Lief of Stoer wat lastig. Ik vind wel dat je man het erg makkelijk van tafel veegt: - jij bent ongelukkig - je dochter is een jaar gepest en nog niet helemaal gelukkig... Ik zou nog liever in een krappe woning zonder tuin zitten met mijn gezin die gelukkig is ipv een groot huis met een tuin. De eekhoorntjesbrood zoeken we op in het bos. Ook al ben ik net verhuisd en weet ik hoeveel rompslomp het met zich meebrengt, geluk is onbetaalbaar.
Ik ga vanavond met m’n moeder en zusje voor het eerst weer eens uit eten sinds Corona is ‘uitgebroken’ of hoe je het ook moet noemen. We gaan sushi eten zonder partners en kinderen en ik heb er zóveel zin in. Vroeg me al af wanneer ik weer eens mezelf kon vergelijken met m’n avatar hier