ben het met je eens helaas, dit ziet er idd niet erg hoopgevend uit. Ik weet niet zo goed hoe het zit met dpo na to, maar toen ik zwanger was had ik echt een mega tuurstreepje op 11dpo en liep ie daarna pas op. Of zou je na een tp nu al duidelijk moeten testen?
Had, helaas en hoe verdrietig ook, nu ook een zichtbaarder streepje moeten zijn.. Vind het echt ruk voor je en ons allemaal in dat op zicht. En kijken kan geen kwaad. Als je in een IVF traject zit doen ze ook geen HSG meer wat ik ook wel balen vond. Heb er 2 gehad, 1tje toen ik begon met IUI en 1tje tijdens mijn Endo operatie, ben toen wel zwanger geraakt. Wilde jij die scratching niet overwegen? En 2 tp waarom niet.. Bij mijn ZH doen ze dat sowieso vanaf 38 jaar. Maar ja, ze zeggen ook dat je met 38 geen IUI meer mag.. En dat is bij mij ook gewoon goed gekeurd. Hoop voor mezelf ook dat het niet hoeft. Heb het op November gezet maar misschien dat we het toch verplaatsen naar begin aankomend jaar. Maar wil niet vooruit lopen. Ben vandaag 6 dpo en we zien wel. Als dit, bij een Gods wonder, raak zou zijn.. Dan ben ik 1 dag voor mijn verjaardag uitgerekend. Mijn NOD is op de 29ste en terwijl ik dit typ moet ik echt wel huilen maar zit op kantoor. Mijn beste vriend is overleden een aantal jaar geleden en zijn verjaardag was 29 September, het is nu het 7de jaar dat wij bezig zijn, mijn huisnummer is 7, mijn schoonmoeder komt uit een gezin van 7, en mijn moeders geluksgetal is 7. Deze jongen die niet meer onder ons is was echt een geschenk uit de hemel en ik mis hem met heel mijn hart, nu dat deze datum dichterbij komt besef ik steeds meer hoe erg ik hem mis. Maar vraag ik ook steeds meer aan hem om ons te helpen met de zegen van een kindje, en ik hoop zo met heel mijn hart dat mijn gebeden gehoord zijn. Ik ben niet gelovig maar denk wel dat er "meer" is dus.. tja
@ de onzekerheid van 'alles lijkt in orde maar toch lukt het niet'. Ik denk dat het wel belangrijk is om in gedachten te houden dat wij nog heel veel dingen niet wéten over vruchtbaarheid. De wetenschap heeft nog niet ontdekt hoe het nu precies gaat met innestelingen, en waarom die zo vaak misgaan. De wetenschap weet nog helemaal niet welke invloed bijvoorbeeld de bacteriën in je vagina of op de penis hebben op innestelingen. Ze weten in heel veel gevallen nog niet waarom bij sommige mannen de spermacellen gewoon niet goed geproduceerd wordt. Et cetera et cetera et cetera. Dus als een arts zegt 'alles ziet er goed uit, het zou moeten werken', maar het werkt niet, dan betekent dat alleen maar 'er is niks waarvan wij zíen dat het mis is, zodat we het kunnen oplossen'. Het gevolg daarvan is dan ook dat dingen als ivf geen echte óplossing zijn. Want daarmee neem je wel de drempel van een bevruchting, maar als het (nog niet bekende) probleem bijvoorbeeld zit in een stapje in het innestelproces, dan heb je niks aan die ivf. Dan lukt het zwanger worden/blijven alsnog niet. Dat is gewoon absoluut het kutte aan 'onverklaarbaar verminderd vruchtbaar'. Er is heus wel een reden: we wéten die alleen nog niet. En daarom kan het ook niet gemakkelijk opgelost worden. @Do1981 het verrotte met 'waarom kind 1 wel en daarna niet' is dat het dus ook niet betekent dat je toen gewoon normaal vruchtbaar was en nu niet meer. Dat kán wel, maar de kans is groter dat je toen ook al verminderd vruchtbaar was, maar je verminderde kans gewoon net die ene keer wél positief uitpakte. Ik zie dat bij ons ook; zaadkwaliteit blijkt hier zeer ernstig verminderd (vooralsnog zonder enige aanwijsbare reden - die er waarschijnlijk wel ís, maar waar geen oplossing voor is...). Maar ik heb nota bene toen ik een koperspiraaltje had, eens een chemische zwangerschap gehad (week overtijd, positieve clearblue test, spiraaltje eruit gehaald en daarna toch ongesteld). Maar dat was dus 1x in de 6 jaar dat ik dat spiraaltje had - moet er toch gewoon één zaadje zijn geweest die overal langs heeft weten te komen, against all odds. Maakt helaas niet dat het nu dus wél gemakkelijk lukt om weer zwanger te worden. Zo werkt kansberekening helaas.
Meiden, even een algemene reactie vanmiddag. Even te veel om overal individueel op te reageren. conclusie is volgens mij gewoon dat het een wonder blijft en schot in de roos. Wat @Leraje zegt, zeg ik ook altijd. We weten het gewoon niet. Zou het fijn vinden als artsen dat ook gewoon wat vaker zo zeggen. Dan kun je het ook meer een plekje geven misschien. ik heb overigens zelf helemaal geen hoop meer hoor. Gisteren al niet meer. Dus alleen maar fijn als jullie gewoon eerlijk zijn, nu ‘het kan nog’ zeggen zou ook beetje gek zijn en niet kloppen. we willen volgend weekend een lang weekendje weg, dus moet even rekenen of we dan goed uitkomen. Vaak cyclus dag 8 volgens mij al weer 1e echo. Dus misschien utro nog maar dagje langer doorgebruiken. Volgens mij kom ik dan wel zeker goed uit. Hopen dat ik opnieuw mee kan doen iig.
*** Lange onvervulde kinderwens *** * Gliss - 1e kindje - IVF 1 - 23/9 uitgangsecho - Pauze ivm Cyste * Do1981 - 2e kindje - IVF 1 - wachtweken cryo 5 - testdatum 28/09 * Betsies - ICSI 1 - in afwachting van therapeutische hysteroscopie * Wondertje2020 - 1e kindje - IVF 2 -rustmaand - 09/11 consult UZ Gent * 2jongensmama - 3de kindje - ICSI 3 - wachten start lang schema - 28/9 * Emma1995 - Vrijdag uitslag bloedtest, 13 november bespreking behandelplan en start ivf in Duitsland * Asil - 1ste kindje nog natuurlijke weg - misschien traject weer opstarten Nov. '20 - intussen acupunctuur
Pff meiden, dit wordt zo'n ongelofelijk een lange maand (ondanks dat ik genoeg te doen heb hoor), CD5 vandaag pas. Ik heb ook geen idee wat m'n natuurlijke cyclus gaat doen na al die maanden met hormonen. Dat was het mooie van iui 6 en dan door naar IVF, dan wist ik precies welke dag ik ongesteld zou worden. Vind dat soms best lastig, dat t allemaal zo onvoorspelbaar is en je geen enkele controle hebt. Terwijl het, los van t mentale, ook praktisch nogal veel gedoe is (bij mij vooral met werk). Laat het los, laat het gaan... jaja
heel herkenbaar, dat van die onvoorspelbaarheid. Ik vind dat ook lastig. Je wilt dit vast niet horen, maar misschien ook wel goed om je lichaam even een maandje rust te geven. Met de embryo’s uit die punctie moet je weet langere tijd vooruit, dus wie weet dat je nu wel een optimaler resultaat krijgt. had hier trouwens laatst verteld dat een vriendin van mij precies dezelfde dag had aangemeld. Dat vond ik best lastig. Want straks zou zij wel zwanger zijn en ik niet. Zij gaat voor 1e terugplaatsing voor 2e kindje. had nog 2 cryo’s van vorige icsi. Nu zijn die beide niet goed ontdooit. Echt zo sneu. Leef echt met haar mee. Moet dus gelijk weer in nieuwe poging. Is ook aan het overwegen om naar C&C te gaan of Gent. voor icsi is Gent wel echt een goede optie toch? Wat doen ze daar nu precies anders dan in NL? ik was zelf gisterenmiddag de utro vergeten. Kreeg direct paar uur later kramp. Nog wel weer genomen en nu vanmiddag niet. Dan als het goed is/ hopelijk niet voor morgen 12.00 menstruatie. Dan kom ik qua eerste echo precies goed uit als ik weer mee mag doen. Spannend weer.
@Gliss : ik wacht met je mee, hoop ook dat ik de volgende ronde mag starten over 27 dagen. Ik zit ook alles te tellen en in de week van gesprek Gent heb ik ook cryo tp als het doorgaat. Ben wel benieuwd of dat dan niet op dezelfde dag valt of zo. @Do1981 : heel heftig dat verhaal van je vriendin. Ik hoor hier veel goede verhalen over UZ Gent. Ik vraag me alleen af of ze me serieus elke keer 400 km laten rijden voor een bloedtest na de tp. Hoop toch echt dat dit ook gewoon bij de huisarts mag. Ik heb een hoop vragen. Zijn er hier meer vrouwen die Cryo terugplaatsen in natuurlijke cyclus. Dus met Lh testen en zonder Ovitrelle of pregnyl? En daarna ook geen utrogestan of duphaston?
waarom zou je trouwens een bloedtest na de terugplaatsing moeten doen? (Behalve dan als je positieve testen hebt natuurlijk) waar is dat voor? ik heb zelf nu een paar keer een terugplaatsing gehad zonder ovitrelle, dat kwam toevallig zo uit omdat eisprong al begonnen was. Wel altijd utro ivm korte luteale fase. De ovitrelle timed alles net wat beter, maar vraag me af of dat relevant is bij een terugplaatsing. Volgens mij gaat er bij mijn ziekenhuis binnenkort onderzoek gedaan worden naar het thuis timen van de terugplaatsing met eigen testen. Is natuurlijk net wat ‘vriendelijker’ en het is ook goedkoper natuurlijk.
Dan wachten we samen! Zou natuurlijk net zo zijn dat het op dezelfde dag is Ik heb een tijdje contact gehad met een lotgenootje en die is van de 3e tp en de eerste volledig zonder hormonen zwanger geworden. Idd LH testen en echo's voor de timing.
Zo wij hebben gisteren een seafood schotel gegeten (rauwe vis, schelpdieren etc) en een fles wijn soldaat gemaakt. Uiteraard heeft mijn hoofd daar nu spijt van na maanden zonder / nauwelijks alcohol, maar gisteren voelde het even heel goed om f*ck alles te zeggen
groot gelijk. Had er gisteren ook zin in, maar man had meer zin in bier. Dus toch maar geen fles open gemaakt. En daarnaast ben ik aan het afvallen, dus vanuit dat oogpunt ook handiger om niet te drinken. Nu al bijna 5 kg kwijt. Joehoe
Ik ga deze maand ook weer wat meer opletten op voeding en meer bewegen. @Do1981 : goed bezig! @Gliss : gelijk heb je! Ik heb zoveel vriendinnen gehad die mij aangaven dat ze helemaal niet in de gaten hadden zwanger te zijn in de eerste weken en nog gewoon alcohol hadden gedronken en hun partner ook. Niet dat dat nou goed is.. maar bij die mensen lijkt alles wel gewoon goed te gaan. we gaan vandaag ook wandelen, even de natuur in. Ik had het gisteren wel moeilijk, mijn ouders verteld dat het niet gelukt was en ze waren zo verdrietig. Heel lief dat ze zo meeleven. Ze steunen ons enorm. Ik mis dat soms wel van vrienden.. ze vragen er gewoon niet meer naar. Na 14 keer negatieve uitkomst gaan mensen je een beetje uit de weg. Terwijl we juist nu meer dan ooit steun nodig hebben. Als mensen nou eens wisten hoe zwaar het traject is.
Helemaal mee eens, juist nu. Aan mik word ook niks gevraagd ook door familie niet, zoals mijn broer, die is nooit echt geïnteresseerd geweest. Sterker nog nar de laatste zwangerschap, terwijl wij dit verteld hadden (de mk). Dan wel aan mijn broer en niet mijn schoonzus, keerg ik een app van haar hoe het met mijn zwangerschap ging een week of 3 na de MK. Ik was zooo ontzettend boos en verdrietig dat mijn broer geen eens de moeite had genomen het zijn vrouw te vertellen. En toen ik dat liet merken kreeg ik als tegen antwoord dat wij niet wisten hoe moeilijk hij het op dat moment had.. echt! Sindsdirn mijn verwachtingen naar beneden geschaald en vertel helemaal niks meer ook, als je toch geen interesse hebt.. en zonder verwachtingen ook geen teleurstelling... En moeilijk ook he om je ouders verdrietig te zien..
@Asil : wat naar dat je schoonzus niets wist over mk via je broer. Ik zou daar ook echt zo verdrietig over worden. Ik heb ook al behoorlijke conflicten meegemaakt. Vriendin die 2 wk niks liet horen na mijn bbz en zich ook bijna aangevallen voelde dat ik aangaf dat ik me in de steek gelaten voelde. Ook haalde ze inseminatie en IVF steeds door elkaar en dat irriteerde me.. Je leert wel je echte vrienden kennen. Ik voel me vaak meer begrepen door jullie hier dan familie die ik mijn hele leven ken. Of vriendschappen die onder druk komen te staan na 15 jaar omdat sommige mensen niet met je verdriet om kunnen gaan. Maanden niks horen, maar wel een uitnodiging voor een inhaal verjaardag van hun kinderen ivm covid19. Als je dan aangeeft dat je middenin een punctie traject zit en even geen verhoogd risico wil lopen met het opzoeken van gezelschappen.. meteen geirriteerd “ onze kinderen hebben geen covid19 hoor, maar als jij niet wil komen, kom je toch lekker niet.” De hectische tijd nu maakt het niet makkelijker ook.
Hey allemaal! Ik herken jullie verhalen en ervaringen wel! De steun die je ervaart komt soms uit onverwachte hoek en maakt het soms zo zwaar dat het niet daar vandaan komt waar je het verwacht of hoopt te vinden! Ik heb mijn verwachtingen ook bijgesteld maar heb gelukkig nog wel mensen om me heen waar ik op kan vertrouwen. Zo afgelopen mislukte poging ineens twee bossen bloemen gekregen! Echt totaal onverwacht en mega lief! Dan ben ik weer zo verbaasd en gelukkig met die mensen om me heen! En met jullie natuurlijk!! Want niemand begrijpt het zoals hier!! @Do1981 in België doen ze altijd een bloedtesten, nemen ze geen genoegen met een gewone test. @Wondertje2020 die test mag ik altijd gewoon hier doen en dan doorbellen. Bij Gent mag je geloof ik ook wel echo’s voor follikelmeting bij je eigen ziekenhuis laten maken, onze arts in Antwerpen wil dat allemaal zelf doen. @Gliss wat fijn even zo een weekend los!! Lekker genieten al denkt je hoofd daar de volgende ochtend anders over Ik was er weinig want ik heb een lekker vol weekend met heerlijke afleiding gehad, fijn om even totaal met iets anders bezig te zijn maar ik geef jullie hier nog allemaal even een hele dikke knuffel!!
Goh, interessant. Weet je ook waarom dat is? Volgens mij zeiden ze het voor Corona ook bij ons dat je sowieso moest komen voor bloedtest als je utrogestan gebruikt. Nu is dat niet meer zo. Ik vond het altijd een beetje onzin, ga niet tot dan wachten voor een bloedtest en die troep maar door gebruiken. Nu moet je gewoon zelf testen. Suf wel hoe snel je dat soort dingen ook vergeet hoe het was.
Wat een nare ervaringen allemaal met mensen in jullie omgeving. Ik heb zelf er met de meest mensen niet veel behoefte over om te praten. Terwijl ik er heel open over ben wil ik het er met de mensen die dichtbij staan liever niet over hebben, te confronterend. Beste vriendin is nu ook zwanger, totaal geen behoefte aan daar met haar nu over te hebben. Er wordt bij mij ook niet vaak naar gevraagd en dat vind ik ook wel fijn eigenlijk. had het er vandaag nog met mijn man over dat dit hele traject tekenend voor mijn leven is eigenlijk. Het beïnvloedt zoveel. Zo lang staat mijn leven nu in het teken van kind(eren) krijgen. Ik kijk er naar uit de tijd dat dit allemaal achter de rug is en ik het af kan sluiten. bizar wat voor voorbeelden hier genoemd worden. Alsof je überhaupt op een kinder verjaardag zit te wachten als je in medisch traject zit. En dan nog verontwaardigt reageren als iemand niet komt. of je broer die niet eens even aan zijn vrouw vertelt dat je een miskraam hebt. Wat een verhalen.....
Mijn moeder en schoonmoeder vragen er al niet meer naar denken dat het te pijnlijk is ofzo en meer van de " als je het kwijt wilt dan horen we het wel". Joh ik heb er geen energie meer voor, de desinteresse van mensen, doe ik alleen maar mezelf mee re kort. Dus weg met verwachtingen, dan kunnen dingen ook zo maar uit een onverwachte hoek komen. @Betsies, vandaag ook lekker mijn gedachten op 0. Mijn hobby is koken en bakken. Heb stoofvlees gemaakt welke smolt in de mond . Een blondie a la nigella lawson en een vega versie met pindakaas gebakken. Heerlijk 3 uurtjes zoet geweest in de keuken.