Ja mijn beste vriend. Anderen vinden het altijd erg lastig om gesprekken tussen ons te volgen. Als ik warrig of hectisch ben. Voorbeeld gesprek. Geef me even de dinges aan. Welke? Ja die ene om dat dingetje mee open te maken, je weet wel die ene met dat ding erop. En dan geeft hij me de juiste schroevendraaier aan Mijn man en zijn vrouw die kijken elkaar dan aan of we gek zijn en dit vooraf hebben afgesproken maar we snappen elkaar gewoon met alles. We hebben dezelfde smaak, 9 vd 10 keer zelfde mening. Voelen elkaar aan als we blij, verdrietig of chagerijnig zijn zonder 1 woord te hoeven zeggen. Het is altijd goed zeg maar.
Ik heb ook al erg vaak gezien dat als 1 van hen sterft, de ander ook nog best kan opleven ipv alleen zwelgt van verdriet omdat er een patroon is doorbroken die heel diep is ingesleten onbewust. De geoliede machine die afkoppelt en op een ander spoor rijdt en ineens ziet dat ook die baan prima rijdt en mooi is
Mijn man is zeker mijn soulmate niet. We begrijpen elkaar vaak niet, zitten niet op 1 golflengte qua smaak emotie en nog veel meer niet. Ook kibbelen we heel vaak. Maar toch hou ik ontzettend veel van hem.
Grappig voorbeeld van die "dingen". Mijn man doet ook vaak zo vaag. Dan vind ik dat hij moet zeggen wat hij bedoelt. Dan zijn mijn man en ik duidelijk geen soulmates volgens deze beschrijving
Volgens mij zijn mensen die nu 60 jaar getrouwd zijn vaak ook om andere redenen getrouwd dan nu. Nu heb je via internet zooo veel keuze, en lijkt het een voorwaarde stapelverliefd te zijn voordat je gaat trouwen. Vroeger was keuze minder en was er daardoor misschien minder groen gras aan de overkant. Ik heb in ieder geval eens gelezen dat stapelverliefd zijn in begin van relatie geenszins garantie is voor een lang huwelijk.
Ik heb dit ook met mijn man, we kunnen niet met en niet zonder elkaar maar mijn liefde voor hem gaat zo diep dat het wel een soort soulmate gevoel heeft.
Tijdens mijn jeugd was mijn beste vriend was echt wel mijn soulmate. Op één op andere manier voelden we altijd alles van elkaar aan als we niet lekker in ons vel zaten. Helaas is hij 15 jaar geleden verongelukt. Mijn man voelt ook echt wel als mijn soulmate, ook al zijn we op bepaalde vlakken mega verschillend, maar we voelen elkaar heel goed aan.
Voor mij is het wel m'n partner. We hebben een connectie die ik op geen enkele manier ooit heb meegemaakt. Hij heeft wel een heel ander leven geleid dan ik, maar wat we voelen als we elkaar in de ogen kijken is voor ons beide iets dat niets of niemand kan overtreffen.
Mijn ex vriend... en dat is ook de reden waarom ik niet snap dat hij mij zo bedrogen heeft... inmiddels weet hij het zelf ook niet denk ik... En ik heb 3 vrienden gehad waar ik van vanaf dag 1 een giga sterke vriendschap had en waar nooit iemand tussen kwam en niemand ons snapte... ook niet dat we beste vrienden waren en geen liefdes partners. 2 zijn naar het buitenland vertrokken en dat is verwaterd en 1 kreeg een heks van een vriendin die stik jaloers was en zelfs mijn App-jes beantwoorden vanuit zijn naam
Ik heb echt niets met dat soort vage termen. Ik geloof dat ik mijn man door een ongelofelijke samenloop van toevalligheden heb leren kennen en dat, als een van ons net ergens in het verleden eens rechtsaf was geslagen ipv linksaf, we elkaar waarschijnlijk helemaal nooit hadden ontmoet. Nu zijn we 21 jaar samen, houden vreselijk veel van elkaar, delen lief en leed en zijn in sommige dingen verschillend en in andere weer erg hetzelfde. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een andere man zou willen en in dat opzicht is hij dus absoluut ‘de ware’ voor mij. Maar soulmate? Als in: het lot heeft ons samengebracht en het heeft altijd zo moeten zijn? Nee, daar kan ik niets mee.
Bijzonder is dat he.. Dat heeft mijn tweelingbroertje gehad tijdens de bevalling van mijn eerste dochter. (en hij wist niet dat ik aan het bevallen was )
Met een goede vriend, we weten precies wat de ander denkt of bedoeld. En met mijn collega vriendin, we lijken wel zusjes heel appart soms ook wel eng haha reageren het zelfde denken het zelfde en een blik is voldoende om elkaar te begrijpen.
Ja! En die heb ik pas sinds kort weer een gevonden ... ik dacht niet dat dat nog zou gebeuren maar in korte tijd heb ik een goede band die open en eerlijk is met iemand weer gevonden. Daarnaast heb ik een goede band met mijn man ... we kunnen over alles praten als het nodig is dat gaat met een lach en een traan maar is wel altijd redelijk.
Mijn man is wel mijn soulmate, terwijl we heel verschillend zijn. Maar we zagen elkaar en wisten gelijk: dit is het. Dat was echt zo vreemd, ik wilde geen relatie maar dit klopte gewoon. Het was niet te negeren, we wisten direct dat we oud zouden worden samen. We hebben ook sinds die eerste ontmoeting nooit twijfels gehad ofzo. Ik blijf het bizar vinden, en als het niet mijn eigen verhaal was had ik het nooit geloofd.
Mijn partner is mijn zielsverwant en ik besef me dat ik daar gelukkig mee geprezen ben! Ik geloof erin dat er op de aarde zeker meer mensen zullen rondlopen bij wie je dit hebt. Alleen, je moet er een tegenkomen Voor mij voelt het als een speciale connectie/ band/klik die ik met hem heb. We vullen elkaars woorden aan terwijl de ander het nog niet gezegd heeft, delen dezelfde humor waarbij we soms dubbel liggen van het lachen om echt de sulligste dingen, delen dezelfde interesses, toekomstwensen, visie. Kunnen goed met elkaar overweg, 24-7 bij elkaar op de lip hangen voor een lange periode geen probleem, hebben vaak dezelfde mening. Ook kunnen we alles aan elkaar kwijt, zijn erg open. Hoewel we allebei als persoon wel erg verschillen is het meer een gezamenlijke interesse in heel veel dingen die we delen.
Ja,al 5 jaar nu. Het is een man en we noemen elkaar ook twinsouls. We kunnen echt niet zonder elkaar.
Mijn ex man eigenlijk ook wel toen we elkaar leerden kennen maar op het laatst zijn we uit elkaar gegroeid en het is nooit zo erg als dat ik met mijn nieuwe vriend heb. Met mijn nieuwe vriend denk ik soms echt dat we samen heel veel levens hebben gedeeld vroeger ahoewel ik dat bij mijn ex ook wel denk maar niet zo intens als met mijn vriend nu. Vooral omdat het opmerkelijk is dat mijn vriend en ik altijd einzelgangers zijn geweest.