Hier voel me supergoed, vandaag lekker 13 kilometer gewandeld en 0 klachten dus erg fijn. Gisteravond was dat wel even anders. Lag net lekker in bed toen ineens het volle besef kwam dat dit mijn 1e zwangerschap is die ik zonder mijn moeder (overleden april 2019 , onverwachtse hersentumor) en misschien zelfs zonder mijn vader (ongeneeselijke prostaatkanker) gaat worden. En dat kwam even snoei en snoeihard binnen. Een verschrikkelijke huilbui kreeg ik zonder te stoppen. Gelukkig kwam mijn man toevallig net boven (gaat normaal veeeel later naar bed) en heeft me kunnen kalmeren, maar god wat was dit even heftig. Ik hoop dat ik deze zwangerschap toch een beetje kan gaan genieten al zullen er nog vele huilbuien volgen vrees ik Mijn moeder was bij alle echo's , bevallingen enz dus wat zal ik haar aankomend jaar extra gaan missen (als dat al kan). Maar wandelen geeft mij ruimte en rust dus ik heb het verdriet van gisteren er lekker uitgewandeld. Afgelopen juni zou ik eigenlijk voor het eerst mee gaan doen aan de Alpe D'Huzes, maar dit kon door Corona natuurlijk niet doorgaan. In 2021 zou het mijn jaar worden, toch hopelijk eindelijk die berg omhoog. En nu zwanger. Ontzettend gelukkig, maar ook dubbel. Dubbel vanwege mijn ouders, maar ook omdat ik voor hen en alle andere mensen met kanker zo graag die berg zou willen beklimmen... In 2022 dan maar
Meiden even een vraag. Ik heb net test gedaan,had veel gedronken. Kan het dan kloppen dat ik een lichte test heb. Heb deze keer zoveel meer last van onzekerheid.
Wat onwijs heftig. Dat besef lijkt me vreselijk.. hopelijk kun je manieren vinden om ee toch volop van te kunnen genieten!
Wat heftig zeg! Ik hoop dat je vader nog lang bij je mag zijn. Volgend jaar even voor jezelf knallen en dan kan je in 2022 voor je ouders en alle andere mensen knallen! Super dat je dat wilt gaan doen ook!
Och dat lijkt me ook ontzettend heftig. Hopelijk kan je toch genieten van alle mooie mijlpalen die komen gaan!
Volgens mijn berekening mag ik mij hier aansluiten.. Vanochtend een positieve test gehad, voorlopig uitgerekende datum 04/06/2021. Het was niet gepland, ik ben afgelopen juni nog bevallen.. Maar desalniettemin meer dan welkom!
Als je pas 10DPO zit dan is het logisch dat je een lichte test hebt. Maar als je al 18DPO zit bijvoorbeeld dan verwacht je dat je ook met wat verdunde urine een mooi streepje hebt. Maar het is gewoon handig om altijd met ochtendurine te testen dan weet je zeker dat hij geconcentreerd is.
Ja het is echt killing. Het bloeden is wel wat afgenomen in de loop van de dag en heb nog maar af en toe een steekje. Ook bij vlagen wat misselijk sinds vanavond dus allemaal goede tekenen.
Dank je! Jaa dat zal zeker leuk zijn. En pittig ook wel denk ik! Ik las over je bloedverlies, dat zal spannend voor je zijn.. Ik heb het deze en mijn eerste zwangerschap ook gehad. De eerste is inmiddels 9, dus dat is goed gegaan. Het hoeft dus niks te betekenen! Krijg je een vroegere echo vanwege het bloedverlies?
Eigenlijk moet je gewoon de eerste 12 weken slapend doorbrengen, heb je ook de spanning niet. Hebben jullie al veel last van kwaaltjes? Gevoelige borsten bij aanraking, mijn dochtertje is gestopt met bv, omdat het bah is zegt ze. Pijn in mijn onderrug en zodra ik eet of drink word ik misselijk.. Halverwege de middag trekt de misselijkheid weg, behalve als ik eet krijg ik een onaangenaam gevoel in mijn maag maar niet echt misselijk. Nu ook met veel pijn en moeite een broodje kaas naar binnen gewerkt. Maar moet er zo om denken dat de grotere kids er niet achter komen.
Wat vind ik dit heftig om te lezen. En zo begrijpelijk dat je ineens overvallen werd met dit besef. Dat geeft scherpe randjes aan alle vreugde rondom een nieuwe zwangerschap. Je had je moeder er graag bij willen hebben. En je vader ernstig ziek, wat ligt er een hoop op je bordje. Heel pittig en verdrietig wat je moet doormaken. Heel veel sterkte!