Leuk idee. Ik heb vandaag juist de eerste editie gekocht in het nl voor onze knul. Hij krijgt hem met kerst
Ik kan niet wachten tot ze Harry Potter gaan lezen. Ze staan hier in zowel Nederlands als Engels volledig in de kast. Maar eerst maar eens verder komen dan avi start/m3. Wat ook al aardig wat is voor een 4 jarige. Haha
Niet alle kinderen zijn automatisch gek op Harry Potter. Mijn oudste vond het laatste boek niet leuk meer, het verhaal vond hij niks meer aan. Mijn jongste vindt het lezen vreselijk, wat voor boek dan ook. En in het Engels lezen was hier geen succes, teveel werk. Nu moet ik wel zeggen dat de oudste zo te zien richting exacte vakken gaat, hij vindt wiskunde, wetenschap, aardrijkskunde, biologie en het Grieks (typisch) leuk. Alles met talen kan hij wel maar vindt hij niet zo leuk.
Q vindt veel boeken die anderen wel leuk vinden ook niet leuk dus het is echt erg persoonlijk. De eerste 3 heeft ze in groep 3 en 4 in het Nederlands gelezen, ik vond haar toen te jong voor de rest. Ze leest (las) al een tijdje de Engelse Donald Ducks, maar dat werd nu wat saai en makkelijk. Ze wil deze wel graag in het Duits en volgens mij in het Frans ook. In het Duits is voor ons niet moeilijk om aan te komen, we wonen bijna tegen de grens aan en mijn man heeft een aantal Duitse collega’s die het ook wel mee willen nemen. Frans wordt lastiger. Zij vindt juist alles met talen dus super leuk.
Daar sluit ik me bij aan.. ik zie het bij ons ook gebeuren. Moet wel zeggen dat zoontje ontzéttend boft met één van de juffen. De andere snapt - hoe lief ook - geen snars van kinderen die sneller leren en anders redeneren lijkt het. Ze roept steeds "ja, dat past bij het beeld hè" als ik aangeef hoe zoontje dingen bekijkt en mee omgaat. Maar ze kan er in de praktijk jammer genoeg niet mee uit de voeten. Alles loopt erg stroef tot nu toe, maar het had nog veel stroever geweest als hij de andere juf die meedenkt en hem snapt niet had gehad. Ik word elke week aan mijn jas getrokken omdat er weer wat voorgevallen is. Zoontje is ontzettend brutaal, hij schreeuwt erop los, is recalcitrant en zelfs ík heb de laatste dagen moeite hem te bereiken. Hij is altijd eigenzinnig geweest en dat is prima, maar dat opstandige en over the top brutale is nieuw. Ik doe al extra mijn best rustig te blijven in de thuis situatie en geef elke keer aan als hij brutaal is en dan corrigeer ik hem of vraag ik hem hoe hij dat op een andere manier zou kunnen zeggen zodat wat hij probeert duidelijk te maken vriendelijker klinkt. Papegaaien en een "blablablablablabla" reactie betekent gelijk time out en ondanks dat dat duidelijk is kan hij geregeld niet aan de rem trekken en gaat hij dus op time out. Hij is constant boos, heeft nergens zin in en als iets hem niet zint komt de woede echt uit zijn tenen lijkt het. Het is momenteel om moedeloos van te worden En tegelijk roept hij dat hij niemand heeft en dat niemand hem begrijpt. Terwijl er echt wel mensen zijn die hem begrijpen/ zijn kant van het verhaal zien bij incidenten, alleen kan niet alles zoals hij het wil en vooral de manier waarop laat vaak nog te wensen over. Hij hoort het stukje dat we het met hem eens zijn niet meer als we tegelijkertijd de fatsoensregels en omgangsnormen aanhalen. Hij hoeft tijdens de lessen al niet meer alle stof te doen, alles wordt ingekort omdat hij het toch al kan. Hij wordt nu gepaaid met spelletjes op de pc. Als hij dat wat hij wél moet doen gewoon goed doet (dus ook goede werkhouding, niet zitten clownen of de les verstoren) dan mag hij gaan Minecraften op de pc. Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik daar van moet vinden omdat ik Minecraft (een gratis versie ervan als ik zoontje goed heb begrepen) niet echt ken. Worden daar ook specifieke vaardigheden getraind of is het echt gewoon een spel dat je voor de lol speelt? Iemand hier die dit weet? Verder loopt het tijdens de pauzes geregeld zodanig uit de hand dat er bij het eerstvolgende akkefietje een rapport zal moeten worden opgemaakt . De juf gaf wel aan dat de betreffende overblijfmoeder hem als een havik in gaten houdt, dus hij kan in alle redelijkheid ook niet meer gewoon buitenspelen.. het is een wisselwerking. Toen ik dit hoorde bekroop me het gevoel dat hij bij de overblijfmoeder sowieso al geen goed meer kan doen. Elk wissewasje ligt onder een vergrootglas. Ik heb geen oplossing en ga hem vanaf nu 1x per week ophalen tussen de middag. Rust in de tent. Eventueel breid ik het uit naar 2, 3 of alle dagen dat hij school heeft.. hoe zonde ook want hij heeft juist contact met andere kinderen nodig om zijn sociale vaardigheden te verbeteren. Hij gaat nu ook al geregeld uit zichzelf naar binnen om dan binnen maar wat in zijn eentje met de Kapla te spelen of gezellig met de juf die hem begrijpt te kletsen.. het is fijn voor hem dat hij zich daar prettig en geborgen voelt maar uiteindelijk is dat niet de bedoeling natuurlijk. Ik vind het eerlijk gezegd moeilijk. Had toen dit schooljaar begon nooit gedacht na een paar weken al met mijn handen in het haar te zitten. Als er hier iemand tips of ideeën heeft of nog andere inzichten hoor ik ze graag. Ik gun mijn zoontje zo graag een fijne schooltijd..
Lastig, zigzag. Mijn oudste dochter heeft dit ook gehad en nog steeds wel... Zij is van school gewisseld en zit nu aardig op haar plek. De buien zijn niet over, ik vrees dat dat een combinatie is van hoe zij is in combinatie met de schade die ze (helaas) heeft opgelopen...
Ik weet niet hoe het overblijven op jullie school geregeld is, maar bij ons op school zijn de overblijfmoeders niet bepaald het toppunt van pedagogische bekwaamheid Het zijn op de meeste scholen vrijwilligsters, geen pedagogisch medewerkers. En nou ja... dat merk je. Ook vind ik dat er vaak veel te veel leerlingen in één lokaal zitten. Op zich kan 30 of 35 kinderen in een lokaal prima, als ze werken. Maar als het pauze is en ze dus gezellig zitten te kletsen, zijn het ècht heel veel prikkels. Niet alle leerlingen (en overblijfmoeders ) kunnen daar goed tegen. Dus alleen al voor de prikkels is het voor een deel van de leerlingen echt heel heftig. Als je je vervolgens zelf ook niet lekker kunt uitleven omdat er zo op je gelet wordt, pfff. Dus als hij niet hoeft over te blijven, zou ik hem inderdaad lekker naar huis halen tussen de middag. Minecraft heeft op zich best leerzame elementen. Je moet verschillende materialen verzamelen en bewerken. Bouwen is goed voor het ruimtelijk inzicht. En er zijn vast mensen die nog meer goede smoezen kunnen verzinnen Maar als dagelijkse activiteit op school...hmmmm. Dan zou ik er een concrete opdracht aan verbinden. Maar dan is het weer geen beloning, zoals het nu het geval is. Op zich vind ik het niet verkeerd om in deze periode een beloning te koppelen aan gewenst gedrag. School moet hem weer in beweging krijgen. Alleen moet het niet zo zijn dat het op een gegeven moment een mechanisme wordt waarin je zoon het gevoel heeft ‘recht’ te hebben op dat soort beloningen omdat hij het anders niet doet. Altijd een lastig spanningsveld. Ik weet niet hoe groot op dit moment de beloning voor jouw zoon moet zijn om te doen wat hij moet doen. Ik denk wel dat het goed is om daar samen eens het gesprek over aan te gaan: zoon, jij en leerkrachten. Dat je echt een gezamenlijk plan hebt. En dat voor je zoon ook duidelijk is dat er ook gewoon bepaalde basisverwachtingen zijn die school aan hem mag stellen. Naast een beloning als het goed gaat, kan dat dus een een consequentie zijn als hij zich niet goed gedraagt. Juist zo’n gesprek kan al bijdragen aan het gevoel dat hij gehoord wordt en serieus wordt genomen. Dat op zich kan de band met de leerkracht al verbeteren, waardoor ook het gedrag verbetert.
@NiekeKris Dankjewel voor je reactie. Begrijp ik het goed dat je dochter over het algemeen genomen wél beter in haar vel zit sinds ze van school is gewisseld? Dus dat de buien er wel zijn maar dat die niet meer de boventoon voeren? Dat op zich zou hier al een verademing zijn.. hier is het ook een stukje karakter in combinatie met de voorvallen die er al zijn geweest. Bij het minste of geringste dat er gebeurt dat het gevoel van onrechtvaardigheid van eerdere incidenten oproept explodeert hij nu. Buiten proportie zeg maar. En het gevoel zit diep.. zoontje heeft geen rem meer en zijn stemming verandert gedurende dag van nergens zin in naar bozig en dan komen die explosieve buien er nog tussendoor fietsen. @tupp Klopt hoor.. hier hetzelfde met de overblijfmoeders, dat gaf zijn juf zelf al aan. Een echte oplossing had ze nog niet (natuurlijk).. ze kan immers niet overal bij zijn. Ze had het over opnieuw met zoontje zitten en proberen te gaan werken met een soort stickervel als beloningssysteem op school. En bij genoeg stickers mag zoontje dan op de pc. En dan beetje bij beetje strengere eisen gaan stellen. Het valt te proberen.. ik krijg dan meteen het Brammetje Baas scenario in mijn hoofd want thuis heb ik dit ook al geprobeerd. Met uiteindelijk dus niet het gewenste resultaat. Moet wel erbij zeggen dat zoontje toen nog wat jonger was. Wie weet werkt het nu beter. Maar zo niet, dan niet wachten totdat alles roodgekleurd is bij wijze van spreken. En inderdaad.. ook ik deel die zorgen wel die je omschrijft met betrekking tot het gevoel van zoontje ergens "recht" op te hebben. We hebben het er al met hem over gehad, maar nog niet de precieze uitwerking benoemd. Morgen zal de juf dit met hem bespreken. Ze heeft de afgelopen weken gewerkt aan een vertrouwensband met hem opbouwen en volgens mij zit het met die band inmiddels wel goed (ik spreek trouwens over één juf nu de hele tijd omdat de andere - die hem niet begrijpt - al twee weken ziek is en ze voorlopig nog niet terugkomt).
@Hulp sorry nog geen geruststellende woorden alleen dat we het herkennen. Beloningen werken bij ons niet. Beloning moet een middel zijn om het doel te behalen maar bij ons is dat dan het doel. Minecraft zou kunnen werken als hij werkelijk een doel krijgt. Bouw een.... En niet alleen ga maar wat bouwen want dan is het bezigheidstherapie. Inkorten van stof doen ze nu ook. Voor ander werk krijgt hij een week te tijd om te maken maar ze leren hem niet hoe hij dat moet inplannen. Dit is in ieder geval van wat we horen en meekrijgen. Binnenkort gesprek op school dus misschien hebben we ongelijk al verwacht ik dat helaas niet. Het klinkt als of ze net als bij onze zoon gewoon geen raad weten met hem. Zodra het niet goed gaat op school zien we dat thuis ook. Heel snel boos, en dan ook inderdaad vanuit zijn tenen, zegt wat hij denkt, maar meestal komt het dan ook in 1 stortvloed. De blablabla de tss en de draaiende ogen zijn nog steeds aanwezig maar lijkt weer iets minder te worden. Andere kinderen dagen hem uit op school waardoor hij in de pauze regelmatig dus ook in de problemen komt. Hij zegt al niet eens meer wat de andere deed maar neemt gewoon de schuld op zich. Dus het gevoel van frustraties, verdriet, vermoeidheid die niet weggaat, boosheid en stress kennen we allemaal helaas. Het gevoel dat je geen controle hebt en dat er zoveel buiten de cirkel van invloed ligt. Dus sorry helaas geen geruststellende woorden maar een digitale knuffel heb ik wel voor je.
@zigzag: Ze verbouwt nog steeds af en toe het huis, maar niet meer dagelijks. En ze is ook wel eens gewoon boos’ in plaats van de super extreem. Op de school waar ze nu zit, wordt ze gezien en wordt er naar haar geluisterd. Ze wordt geaccepteerd zoals ze is. We merken direct verschil als ze haar eigen juf niet heeft (ze kan daar overigens met de meeste leerkrachten prima overweg, maar invallers blijven een uitdaging). Maar tel er puberhormonen bij op en veel succes!
Bij mijn zoon op de vorige school was het toezicht zo bedroevend op het plein dat we hem het laatste half jaar thuis zijn gaan houden tijdens de middagpauze, al was het een continurooster met 4 keer overblijven. Daarna zei de juf ‘goh, hij is nu veel rustiger en vrolijker in de middag’. Ja, er waren nu geen vechtpartijen, pesterijen, hij raakte niet compleet overprikkelt etc. Thuis at hij zijn brood, ging even op de trampoline etc. Ach, spelen deed hij wel in de pauze en met vrienden na schooltijd. Nu zat hij ook in een verschrikkelijke klas dat jaar, dus hij had echt even de rust en veiligheid van thuis nodig. Mijn werk had ik toch al een paar jaar eerder opgezegd omdat hij vaak ziek was en geen bso-kind is, dus ik snap dat niet iedereen het kan, maar hier was het echt een verbetering om thuis te blijven. Op zijn huidige school heeft hij ook een continurooster, maar met een kortere buitenspeeltijd.
@zigzag wat een heftig verhaal. Super vervelend, hopelijk kun je fijne hulp / tips krijgen. Q keert meestal eerder in zichzelf, vooral op school, als t niet lekker gaat. M was afgelopen vrijdag voor het eerst oefenen op school, ze is er nu voor de tweede keer. Ze vond t super leuk, deed alles heel normaal mee zei de juf. Wat ik thuis opmerkelijk vond was dat ze van echt veel kinderen wist te vertellen wat ze deden. Bepaalde gebeurtenissen wist ze goed te omschrijven; X duwde Z een beetje, maar dat ging per ongeluk en X zei uit zichzelf sorry. Dat hadden ze dus zelf opgelost. A en B deden onaardig tegen C met buitenspelen, daar moest de juf even mee helpen, dat was niet zo leuk. D deed veel alleen dat vond ik wel zielig, etc. Ik herken dat niet van Q van toen ze net naar school ging, dat was pas veel later...
Een tijdje geleden had ik jullie om tips gevraagd voor onze dochter. Vandaag hadden we het gesprek met leerkracht en ib’er. Meevaller: het vervelende gedrag dat ze thuis laat zien laat ze niet op school zien Het blijkt dat ze voor veel vakken plus werk aangeboden krijgt maar dat ze het niet wil doen (ze wil hetzelfde doen als de rest van de klas) en als ze een andere opdracht krijgt dan de rest dat ze vrijwel direct bij de juf staat omdat ze het niet ‘snapt’. cognitief zou ze het echter wel moeten snappen zeg maar. Thuis lopen we inmiddels bij fysio en t blijkt dat haar schouderbladen en schouders aan het scheef groeien zijn door ‘stress’, niet kunnen ontspannen en verkeerde houding ook uiteraard. we vermoeden perfectionisme gecombineerd met faalangstigheid. Ze gaan intern overleggen en komen er nog op terug. Ben benieuwd hoe het verder gaat. Ze gaat nog steeds met plezier heen dus dat is het belangrijkste.
@Anan , misschien is dit een idee: https://zienindeklas.nl/wp-content/uploads/2015/07/Wijzer-Beertjesaanpak-Stippestappen-Stop-denk-doe-Methode1.pdf Of een soortgelijke methode. Scheelt soms om de stap naar (uitdagender) werken te maken als kinderen weten wat er van ze verwacht wordt.
Heeft alsjeblieft iemand een tip voor de tafels? Iemand? Alsjeblieft? Help? Groep 7, volgende week tafeltoets (herhalen ze jaarlijks, wat ik echt heel goed vind). Maar AARRGGGHHHHH. In groep 4 is het niet gelukt om de tafels er allemaal op tempo in te krijgen. In groep 5 uiteindelijk wel. Groep 6... tafels weg, opnieuw begonnen. Na veel bloed-zweet-tranen weer gelukt. Nu... het tempo is weer te laag. Hij moet er 100 kunnen maken in 5 minuten. (Max 5 fout). Hij heeft er nu ongeveer 60, dus we moeten nog aan de bak. En de frustratie en weerstand zit meteen weer hoog. Heeft iemand een gouden tip? Hij zit nu trouwens met een heel boos hoofd topografie te oefenen. Qua leren is achter elkaar tafels en topo misschien niet zo handig... maar als lesje frustratietolerantie en emotieregulatie weer erg waardevol, voor beide partijen
@tupp: Ze zeggen dat het met beweging beter gaat. Dus terwijl je een bal overgooit of springt op de trampoline of touwtje springt ofzo. Zie bv. https://www.heutinkvoorthuis.nl/nl/tafels-leren-door-te-bewegen/news/98/
Dank je. Overgooien hebben we al eens geprobeerd. Maar dat is wel een goeie om weer eens op te pakken. Hij was nooit zo handig met balen dus toen was dat een dubbele frustratie. Inmiddels zit hij op een balsport, dus heeft hij er meer lol in. En anders eventueel een andere beweging proberen. Iets wat hij ook nog een beetje leuk vindt.
Helaas heb je er niets aan, want volgens mij is het programma nu alleen nog voor Amerikaanse scholen ofzo beschikbaar, maar mijn kinderen hebben heel veel geleerd van Big Brainz Timez Attack. Dat is een spel waarbij het tempo lekker hoog ligt, ook goed vormgegeven en een monster slaat je met een knuppel bij elk fout antwoord etc. Je komt anders ook niet in een nieuwe wereld enz. Het is een adaptief programma Bij andere programma’s lag het tempo te laag of het was gewoon saai. Ik was er bij mijn dochter mee begonnen met gewone sommen (heeft dat programma ook) voor de tempotoetsen. Binnen een week of drie was ze zo vooruit gegaan. Rekenen kon ze altijd wel, maar nu ook snel. Een wat saaier en kinderachtiger spel is de app Squeebles maths race. Maar je kunt wel e.e.a. instellen en ook tegen je kind racen, bijv. jij op jouw niveau en je kind op het eigen niveau.
Wij oefenden met tafeldiploma.nl Kan je zelf kiezen welke tafels ze oefenen of het spel spelen met de tafels als level. Verder deed mijn dochter zo'n handje klap spelletje, maar dat is een beetje lastig uitleggen zo. Ik downloadde ook bladen om thuis op tijd te oefenen.
Ja, we hadden de tafels ook op de w.c. hangen en gingen onderweg in de auto tafels opdreunen. Zo jammer dat ze dat tegenwoordig op school niet meer doen. Maar dat spel motiveerde ze wel meer.