Super lief. Dankjewel. Die 2 strijd was inderdaad echt heftig. Heb -ik weet niet hoeveel - cursussen gedaan hiervoor. En dan heb je het nodig....mag het niet.
Pff wat heftig. En wat moet dit moeilijk voor je zijn. Het doet we niet toe wat wij vinden of wat wij zouden doen. Je hebt zelf een beslissing genomen die op dat moment goed was. Je was in quarantaine en je hebt de regels opgevolgd. Via 112 helpen ze mensen om te reanimeren. En ook al was je op tijd dan nog overlijden er heel veel mensen met een stilstand. Probeer je niet gek te maken met het wat als..... Praat we over met je familie, huil , wordt boos. Maar voel je aub niet schuldig.
Geef het tijd. Dit kan je niet afdwingen. Maar wel goed om navraag te doen want dat kan je enkel helpen.
Pffff, wat een ongelooflijk nare situatie Dat is een reanimatie sowieso. zeker met deze uitkomst. Ik spreek uit ervaring. En voor iedereen is het gevoel anders. Ik weet nog dat sommige collega's achteraf blij waren dat zij niet hebben hoeven reanimeren, omdat ik en een andere collega dat deden. Het had hun voor de verwerking nog moeilijker geleken als ze direct bij de reanimatie betrokken waren geweest. Ik was juist 'blij' dat ik wel heb kunnen reanimeren, al was het niet succesvol. Voor mij had de machteloosheid en niets doen waarschijnlijk juist belemmerend gewerkt bij de verwerking. Overigens heeft die verwerking alsnog lag genoeg geduurd. Na ruim een half jaar doorploeteren zonder echt van dingen te genieten, viel ik om. Het lijkt me echt heel heftig om in jouw schoenen te staan: in principe in staat zijn om te kunnen helpen, maar het in deze situatie niet hebben kunnen doen. Iedereen heeft in dit soort situaties een 'vecht', 'vries' of 'vlucht' reactie. Jij hebt je primaire reactie van 'vechten' in dit geval onderdrukt. Dat is moeilijk en knap. Ik snap je twijfel heel goed. Op dat moment zelf, maar ook achteraf. Maar ik denk eigenlijk dat als je een andere keuze had gemaakt, dat je ook had getwijfeld of je de juiste keuze gemaakt had. Zoals iemand al zei: de kans had dan bestaan dat de partner niet bij de uitvaart had kunnen zijn. Of dat hij de mensen die hem in deze moeilijke bij willen staan op afstand had moeten houden of in gevaar had gebracht. Het advies van de reanimatieraad is duidelijk. Ook de reactie van de ambulanceverpleegkundigen en de informatie van de arts, zijn helder. Maar ik weet dat het lang kan duren voor je hoofd en hart op één lijn zitten. Heel veel sterkte. Laat je emoties toe: verdriet, boosheid. En zelfs het schuldgevoel als dat er is. Ook al is het ècht niet terecht. Je hebt geen schuld, maar dat betekent niet dat het gevoel er niet kan zijn. Je weet nog niet wat de uitslag van je test zal zijn. Mocht die positief zijn, sterkt het jou in je keuze om er niet heen te gaan. Maar is de uitslag negatief, dan zal dat misschien toch een knauw geven. Ik weet niet of dat zo is. En nogmaals: als het zo is, dan is het niet terecht. Je hebt op dat moment een keuze gemaakt met de kennis die je toen had. Let goed op jezelf. Als je merkt dat dit een grote impact gaat hebben op je dagelijks leven en vooral op je gevoelsleven, schakel dan echt tijdig hulp in. Denk aan slachtofferhulp of een gesprek met de huisarts die je verder kan verwijzen.
Dankjewel. Ergens hoop ik nu dat de test positief is. Bizar toch? Dan heb ik voor mijn gevoel het juiste gedaan. Denk inderdaad dat het een knal zal geven als we beiden negatief testen. Dan had ik kunnen helpen... Uiteraard fijn dat we dan gewoon gezond zijn, maar toch.... Goed om te lezen dat er dus mensen zijn die het er ook nog een tijd erna moeilijk mee hebben. Is dus "normaal". Bedankt voor je verhaal. Fijn om te lezen
Ik snap je helemaal. Het klinkt raar, maar ik hoop bijna met je mee dat de uitslag positief is. Niets van wat je de komende tijd voelt is verkeerd. Belangrijkste is dat je op een gegeven moment merkt dat je weer kunt lachten en kunt genieten. Als dat met een paar weken nog steeds niet zo is, is het denk ik wel echt wijs om hulp in te schakelen.
Wat knap van je dat je bij deze maatregel kon blijven zeg. Nood breekt wet bij mij zou ik denken dus ik was zeker gaan helpen als ik daar de nood van zag. Op het moment weet ik ook niet wat ik had gedaan want je weet niet wat je doet on zo'n situatie. Jouw keuze is dus goed! Neem het jezelf niet kwalijk.. wat een verdrietige situatie. Veel sterkte.
@Wizzy5 je had niet anders kunnen doen. En sommige zaken met het hart kan ook jij, in een vroeg stadium, niks aan veranderen. Zo is reanimatie niet altijd mogelijk, met of zonder AED, dan glijden ze ook onder je handen vandaan. Je hebt ze de goede kant op gestuurd door hulp die kant op te sturen en aan te geven dat er een ambulance moest komen. (waar zij kennelijk met hun hoofd niet meer bij kwamen) Het is niet dat je niks hebt gedaan, maar je had meer willen doen. Begrijpelijke reactie en iedere burger hulpverlener na een gefaalde reanimatie (ook onder diens handen) worstelt daar mee. Gek genoeg wordt men daarvoor niet echt getrained. Terloops krijg je een 25% of 75% te horen en thats it. Je hebt gedaan wat je kon binnen de ruimte die je had.
Ik denk ook dat je het juiste heb gedaan! Een cliënt van ons is vorig jaar compleet onverwachts overleden door een hartstilstand, s middags nog een fijn gesprek gehad, volgende ochtend wordt ik door mijn collega gebeld dat ze de avond ervoor diezelfde cliënt dood op de bank had gevonden. Alle collega’s uit ons team hebben zichzelf afgevraagd of ze iets hadden moeten of kunnen doen om dit te voorkomen! Iedereen! De gedachte die je heb is niet gek! Jij heb haar hart niet laten stoppen, jij heb hier geen schuld aan. Je heb je gehouden aan de regels, respect daarvoor! En veel sterkte. Je gevoel zal slijten, als je maar niet te streng bent voor jezelf.
Wat een klote ervaring moet dit zijn geweest. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik anders had gehandeld maar dat komt mede door mijn werk en zorgplicht maar goed jij bent mij niet en je hebt zelf voor op dat moment de beste keuze gemaakt. Sterkte ermee.
Je kon er niks aan doen. Als ambulancepersoneel met alles wat ze bij zich hebben het al niet lukt om het hart op gang te krijgen dan was het jou ook niet gelukt. Stel dat je corona hebt. Dan had je buurvrouw zelf besmet (als ze het al had overleefd), de ambulanceverpleegkundigen, haar vriend en ouders en iedereen die er nog meer bij was. Je hebt juist iets goeds gedaan: gezegd dat er met spoed een ambulance moest komen. Daardoor zijn anderen weer juist gaan handelen. Ik was er zelf ook niet heen gegaan als ik jou was geweest. Direct een ambulance laten komen is eigenlijk het enige dat je juist kan doen.
Niet gaan is de verstandige keuze als hulpverlener. Je zit niet voor niets in quarantaine, wat de uitslag van je test ook gaat zijn, het neemt niet weg dat je op het moment dat het gebeurde besmettelijk had kunnen zijn en dat op dat moment niet wist, en je je buurvrouw er covid bij kon geven (niet wat je wilt als je net een reanimatie hebt overleefd!), de buurman mogelijk in quarantaine moest en misschien ziek wordt, en bovendien alle hulpverleners die binnenkomen blootgesteld worden en in quarantaine moeten (of als je het hebt gemeld bij 112 bellen, hadden ze zich allemaal in moeten pakken voor het betreden van het huis). Covid-19 is geen onschuldig virusje en je hebt hardstikke verantwoord gehandeld door thuis te blijven; het spreekt alleen maar voor je hart op de goede plek dat je daar zoveel moeite mee hebt! Sterkte met het verwerken! En ook al snap ik de stiekeme wens dat je test positief is helemaal, hoop ik toch voor jou (persoonlijk) dat hij negatief blijkt te zijn!
Echt helemaal mee eens. Weet je, als de reanimatie door de hulpverlening geslaagd was, dan was je nu blij geweest dat je niet gegaan was. Het gevoel komt door de trieste afloop, terwijl het zeer waarschijnlijk is dat het niets uitgemaakt had als jij ook had gereanimeerd. Behalve dan dat er nog meer mensen én hulpverleners (die zo hard nodig zijn) in quarantaine hadden gemoeten, en je daar dan weer schuldig over zou voelen. Je hebt nu echt het juiste gedaan door tips te geven en direct hulp in te schakelen. Je kon weliswaar niet reanimeren, maar je bent wel een belangrijke spil in het hulpverleningsproces geweest door de kalmte te bewaren en duidelijk aan te geven wat er gedaan moest worden. Ik vind dat je echt een voorbeeld bent van hoe het hoort in deze tijd. Een goede balans van hulpverlenen zonder een risico voor een ander te zijn! En ik wil nog even zeggen dat ik oprecht hoop dat je géén corona hebt! En dat mag jij ook hopen hoor! En aan iedereen die zegt anders te handelen; dat komt doordat je er nu eerst over hebt kunnen nadenken. Als je in quarantaine zit, zit je in een gedachtenpatroon dat niemand in je buurt mag komen. Vanuit zo'n gedachtenpatroon handel je dan als er iets onverwachts gebeurt. En ik vind dat TS dit zeer goed heeft aangepakt.
Maar denk je dan ook aan de gevolgen van die keuze? TS zit niet voor niks in quarantaine, betekend dus dat ALLE mensen waarmee zij in aanraking komt dus ook in quarantaine moeten. Dat zijn twee ambulances met personeel, verschillende mensen in de omgeving, de vriend van de overledenen? Die mag niet eens afscheid nemen want laten we eerlijk zijn de kans dat ze het gered zou hebben is heel klein, daarnaast met welke restschade. Het is zo'n dooddoener "ik had het anders gedaan" je weet helemaal niet of je het anders had gedaan of niet, je bent niet in die situatie. TS, ik denk dat de reactie van @tupp alles zeggend is, heel veel sterkte!
Wat een moeilijke situatie! Ik denk dat je juist gehandeld hebt, en dat je dat zelf ook straks begrijpt, maar het eerst een plaatsje moet geven. Stel dat je wel gegaan was, met corona, de buurman en het ambulance personeel had aangestoken en een of meerderen van die mensen eraan waren overleden. Het is trouwens een herinnering voor iedereen die niet kan reanimeren om een reanimatie cursus te volgen of in ieder geval een paar filmpjes te bekijken, zodat je zelf in ieder geval kan proberen om iets te doen.
Ik zeg toch heel duidelijk hoe IK het had gedaan en als TS op dat moment deze keuze heeft gemaakt is dat prima.. Ik ben vrij om een eigen mening te geven maar dat hoeft niet te betekenen dat ik iets afkeur. Ieder mens is immers anders en mag daar zijn gedachtes bij hebben en dat hoeft niet per definitie goed of fout te zijn. Ik hoop voor TS dat ze het een plekje kan geven want ik weet uit ervaring hoe emotioneel dit kan zijn.
Wat heb je voor een enorm dilemma gestaan. Fijn dat de ambulance broeders je hebben laten weten dat je goed gehandeld hebt. Ik hoop dat dit je wat rust gaat geven.
Ja dat mag je vinden We weten geen van allen hoe we zouden reageren op zo’n moment. Zo vanaf het scherm vind ik dat ze goed gehandeld heeft. Ze heeft een weloverwogen beslissing gemaakt. Als ts werkelijk covid heeft dan is ze niet alleen een risico voor de buurvrouw, maar ook voor haar vriend, ambulancepersoneel en al het sensatievolk dat er op af komt.