Hoi! Wij hebben in maart helaas een miskraam gehad... toch denken we nog vaak na over een 4e kindje. Echter heb ik veel zorgen om de coronasituatie. Niet dat dit een beslissende factor is, maar ik denk toch vaak na over de vele besmettingen die weer oplaaien en de onzekere tijden daardoor... de zorg die overbelast raakt e.d. Is er iemand die hier ook zo bij stilstaat? De tijd tikt door en alles is ook gewoon mogelijk nu, maar ik vind het wel eng dat zoveel nadruk op corona ligt in het dagelijks leven. Met een zwangerschap heb je toch weer meer afspraken, echo's e.d. en ben je weer in grotere mate afhankelijk van medische zorg. Hoe kijken jullie hiertegenaan? We hebben al een behoorlijk leeftijdsverschil tussen de kinderen dus suuuperlang wachten is ook niet heel handig...
Lastig.... Voor mij is het uiteraard al te laat om hier over na te denken, gezien ik al 35 weken zwanger ben. Op het moment dat ik zwanger raakte was Corona nog een ver-van-mijn-bed-show en waren net de eerste gevallen buiten China bekend, meen ik. Ik wil niet zeggen dat Corona een zwarte wolk boven mijn zwangerschap (geweest) is, maar er zijn wel redelijk wat nadelen te noemen. Naar alle eerste echo’s mocht mijn man niet mee, hij heeft dus veel mijlpalen gemist. Ik voelde best wat angst om Corona te krijgen tijdens de zwangerschap. Nu onzekerheid over hoe mijn kraamweek er straks uit komt te zien: kunnen we daar wel van zo genieten als de vorige keren? Toch wel erg spannend ook, straks, een pasgeboren baby in een pandemie... In alle eerlijkheid weet ik niet of ik onze kinderwens niet uitgesteld zou hebben als ik had geweten dat Corona op deze schaal in Nederland zou leven. Aan de andere kant: wie weet hoe lang deze ellende nog zal gaan duren. En om nou het leven (in dit geval de kinderwens) al die tijd op pauze te zetten. Moeilijk, moeilijk...
Ik heb een tijdje moeten stoppen met zwanger proberen te worden ivm corona. Puur omdat de donor die ik toen had in België woont en de grenzen dicht gingen. Uiteindelijk wou mijn donor zelf niet meer verder. Gelukkig een andere donor gevonden en vandaag positief getest Het is dat ik even moest wachten ivm de grenzen toen maar anders was ik ook gewoon doorgegaan. Ik ben ook niet angstig door de corona of iets dergelijks.
Precies dat inderdaad, het kan nog zolang duren... en wat fijn dat je, hopelijk, in goede gezondheid erdoor heen bent gekomen. Ik krijg ook zo'n gedachten van, stel dat het nog erger wordt en medisch personeel kan het niet bijbenen e.d. Met mijn inleidingen moet ik sowieso in het ziekenhuis bevallen en heb ik hulp nodig. Zo zijn er meer van die gedachtes die me bezig houden. Van die rampscenario's... Toch zouden we het zo gezellig vinden, nog zo'n kleintje erbij waar we nu bewust van zouden kunnen genieten met een wat groter leeftijdsverschil met de jongste. Het is zo lastig als ik erover nadenk. Ik ken mezelf; ik vind een zwangerschap sowieso al spannend, maar die corona houdt mensen in de greep en je moet dan gewoon nog meer opletten dat je het niet vat enzo (lijkt me echt nog onprettiger als zwangere)...
Fijn dat je er verder rustig onder bent... en gefeliciteerd! Lijkt me fijn om er nuchter tegenaan te kunnen kijken. Ik ben sowieso al vrij angstig van mezelf maar dit vind ik dan nog een extra trigger
Hier een zelfde verhaal als hierboven staat; momenteel 35 weken zwanger. Een week nadat ik positief had getest werd corona ineens een ding in ons land en kwamen er allerlei maatregelen. Niet dat het de zwangerschap 'verpest' heeft oid. Hoor vaak van mensen wat een rotjaar 2020 is, maar ondanks alles ben ik enorm dankbaar voor deze zwangerschap en heb ik er echt ook wel van kunnen genieten. Tuurlijk denk ik nu ook vaak aan hoe de kraamweek zal verlopen en met de oplopende besmettingen vind ik het ook spannend welke nieuwe maatregelen er gaan komen. Dus dat zijn wel dingen die anders zijn dan bij de 1e, niet helemaal zorgeloos.. maar het uitstellen zou ik denk ik niet doen. Je weet nooit hoe lang dit nog gaat duren en als de wens nog zo aanwezig is, zou ik dat niet laten gaan.
Ik heb een vergelijkbare situatie als jou. Begin april miskraam gehad en ook bezig met een vierde Maar mij heeft de corona er niet van weerhouden. Ik ben inmiddels 3 mnd zwanger van onze vierde Ik zou er voor gaan. Er kan zoveel gebeuren in het leven. Zou toch niet goed zijn als we dadelijk wereldwijd een jaar lang veel minder 3kinderen krijgen
Ik ben zwanger van de derde en mijn man werkt in een sector die het door de corona zwaar heeft. Ik ben nog steeds bang dat hij zijn baan gaat kwijtraken als dit te lang duurt. Dus mocht zoiets ook bij jullie kunnen gebeuren, is het wel heel makkelijk om te zeggen dat het leven niet maakbaar is. Ik zou dan liever 3 kinderen in een financieel lastige situatie hebben dan 4. Maar zo zou het in mijn geval zijn dus
Ik wacht ondanks 37 jaar. Maar dat is omdat ik in mijn eerste zwangerschap HG had dus kans groot is dat ik veel hulp nodig ga hebben, nu in het ziekenhuis moeten zijn heeft niet mijn voorkeur zie ik straks mn dochter weken niet als ze niet op bezoek mag komen ofzo...en ik heb dan wel meer hulp over de vloer thuis nodig wat nu ook allemaal lastiger is. Nu ligt het bij ons wel wat anders hoor, er speelt meer mee dus voelt nu gewoon niet als het juiste moment. En ik zou ook oke kunnen zijn als het hierdoor bij dochter zou blijven, dat scheelt denk ik.
Bedankt voor jullie reacties! Gek genoeg ben ik niet zo bang voor het financiële aspect, eerder voor het medische. Dat je in elke winkel en waar je ook gaat en staat erbij stilstaat... dat je het gewoon echt niet wil vatten. Ik ben daar bijv erg mee bezig omdat ik het toch wel eng vind. En dan nog inderdaad de bevalling zelf in het ziekenhuis, stel dat het daar zo overbelast gaat zijn e.d. Ik weet niet waarom maar ik stel me dan van die rampscenario's voor... Is het gewoon ten aller tijde veilig...
Een vriendin van mij werkt in het zkh als vk. Dus ook tijdens de eerste golf. Zij heeft het natuurlijk allemaal meegekregen, maar op haar afdeling viel het allemaal mee. Zij moest voortaan een mondkapje op en de vpk die helpt bij een bevalling ook en er mogen minder mensen bij een bevalling zijn en minder bezoek. Ze werkt ook diensten op de poli en dat vond ze toen wel erg voor haar patiënten omdat die alleen moesten komen. Toen mocht de partner nl niet meer mee.
Ik vind het goed dat je er bewust over nadenkt maar ik vind deze twee angsten eigenlijk niet heel reëel. Over je eerste angst. de effecten van Corona op een zwangere moeder en op een foetus zijn nog niet helemaal bekend maar als je er eens uitgebreid of googlet zie je dat het erop lijkt blijkt dat deze heel beperkt zijn. Daar zou ik zelf niet heel erg bang voor zijn alhoewel ik nu ook wel iets meer oplet om het niet te krijgen Wat betreft de zorg in het ziekenhuis: nu de druk op het personeel weer langzaam toeneemt zijn ze niet noodzakelijke zorg langzaam weer een beetje aan het afschakelen. Denk dan bijvoorbeeld aan geplande operaties aan een hernia. De noodzakelijke zorg zoals rondom een bevalling zal echt niet worden afgeschakeld.
Echo's alleen doen na miskraam lijkt mij vreselijk (sowieso is de kans dat je echo af moet zeggen als je zelf een loopneus oid hebt). En als je ziekenhuis bevalling hebt en je vent is verkouden heb je ook pech: kies dan maar iemand anders uit. Of is je ziekenhuis overbelast en moet je naar een ziekenhuis verder weg.Moet eerlijk zeggen, heb wens voor een derde (man helaas niet) maar op dit moment zo in de tweede golf moet ik er even niet aan denken.
Neehoor. Althans: in mijn ziekenhuis mag de partner gewoon aanwezig zijn met verkoudheidsklachten. Er is voor die situaties een speciale bevalkamer en het personeel zal dan beschermende kleding dragen.
Bij mij (ons) is de wens zo aanwezig dat deze tijd me helemaal niet interesseert, als het maar lukt. Dat zou voor mij een opluchting zijn en de rest zien we dan wel weer. Overigens zitten er ook wel weer voordelen aan. Een vriendin van mij is in april bevallen en zij vond het heerlijk dat ze echt de tijd met z'n 3en hadden om aan elkaar en aan de nieuwe situatie te wennen.
Wij zijn nu ruim 3 jaar bezig met allerlei ellende. In maart/april/mei ook al stil moeten staan door corona. Wij wachten niet. Ja het is ruk dat bepaalde maatregelen het zwaarder maken. Maar als we nu gaan wachten tot die maatregelen weg zijn, zijn we misschien wel weer een jaar verder. En dat willen we echt niet. Wij kunnen ‘zelf’ echt helemaal niks dus zijn compleet afhankelijk. Vorige week gestart met ivf! Nu vooral hopen dat de kliniek voorlopig open kan blijven. Elke stap die we nu nemen is er weer een. ❤️
Jullie hebben een flinke reis al af moeten leggen zeg. Ik wens je al het succes met de IVF en dat het maar snel mag lukken!