Ja weet je? Dat begrijp ik wel. Mijn man heeft vreselijke pieken en dalen qua gewicht. Het is zo zwart-wit bij hem. Óf hij weegt 120 kilo (gechargeerd) Óf 80. Er zit weinig tussenin. Als hij weer dun is en hij loopt een keer of 6 per avond naar de snoeplade dan weet ik weer hoe laat het is. Het is iets psychisch maar ik heb geleerd er niets over te zeggen. Ja, ik zeg dan altijd: ‘C, ik zeg het één keer en dan hou ik erover op. Als je zo doorgaat weeg je over 3 maanden weer dik 100 kilo.’ Want zo gaat het bij hem. Vreselijk slecht voor zijn hart lijkt mij (niet alleen daarvoor I know). Maar ik ga niet elke avond zeggen: ‘neem je nou wéér wat?’ Want ik ben inderdaad niet zijn moeder. Zou ook niks meer gebeuren in de kamer waar de ‘The Magic Happens’ dan
Ik denk daar anders over. Het voorbeeld wat jij gaf bijvoorbeeld: vrouw doet alles in huis en man helpt niet, werkt alleen. Hier hebben de meeste bewust voor gekozen en ik ken een hele hoop koppels (ook een paar pensionado's) die nog steeds samen zijn. Dus zolang mensen er beide oké mee zijn vind ik het niet perse raar dat zij een andere rolverdeling hebben.
Nee heb het uwv gelijk gebeld nav hun brief en ik krijg van m'n werkgever gewoon doorbetaald alleen krijgen hun de uitkering van het uwv later. En aan wie dit ligt geen idee eigenlijk, ik heb netjes aangegeven (meerdere malen) per wanneer ik met verlof ga en online m'n zwangerschapsverklaring ingediend waar m'n uitgerekende datum op staat. Vind 't gescheten
Dat ik mijn vader hielp met zijn laptop en een wachtwoord nodig had. Hij begint al te gniffelen en eindigt met GVD! Ik verbaast (ouders zijn nog aardig devoot): pa! Hij lacht nog harder. Mam? Weet je wat deel is van zijn wachtwoord? Mam zucht ja... mijn initialen. O ja. Hahahaha
Nou dan is het hun probleem dat ze jouw salaris eerst uit eigen zak moeten betalen. Ik zou er ook klaar mee zijn als ik jou was!
Dat riep mijn oudste zoon laatst ook. Dat ie een mancave wilde Een hele grote. Met PlayStation, game-pc, voetbaltafel en darts. 11 jaar
Ja weet je als dit het enige was prima, maar met alles wat al speelt en gespeeld heeft ben ik er echt wel meer dan klaar mee.
Ja begrijp ik, jouw leidinggevende was toch ook zo meedenkend? Volgens mij kan je nog beter bij de hoogvliet gaan werken, daar zijn ze tenminste meedenkend en heb je aan het einde van het jaar een hele leuke winstuitkering.
Rolverdeling waarbij een stel tot een overeenstemming is gekomen is ook niet ongelijkwaardig. Zodra een persoon in de relatie zich beter/meer/belangrijker voelt gaat het mis. Ik ken een paar van zulke relaties en verbaas mij er keer op keer weer over hoe sommige vrouwen zich laten behandelen door hun man, en ook hoe een volwassen man zich zo kan gedragen.
Gaarne zozeer over de rolverdeling. Maar of je relatie gelijkwaardig is. En gelijkwaardig is niet hetzelfde als gelijk. Dat gaat over wederzijds respect. Als man s avonds aan zijn vrouw moet vragen of hij alsjeblieft een zakje chips mag. Of als hij op alles commentaar krijgt. Of andersom. Wanneer de vrouw enkel goed is om voor het huishouden te zorgen en een sneer krijgt als het eten niet op tijd op tafel staat. Dan is er iets mis in je relatie.
Ik haak in op het voorbeeld wat zij noemde, daar vind ik niets mis mee want iedere relatie en de rolverdeling is anders. Zo zijn er ook vrouwen die kleding kopen en klaar leggen voor hun partner, wanneer partner dat niet erg vind waarom zou jij dat dan wel erg vinden? Ik heb een vriendin die inderdaad een sneer krijgt als de badkamer niet goed is schoon gemaakt, als ze kipfilet is vergeten met boodschappen doen, of ze zijn brood 's ochtends niet heeft gesmeerd. Ik zou dat persoonlijk niet pikken, maar zij stoort zich daar niet zo aan en vind dat ze een fijne relatie heeft.
Mijn oom eb tante hebben gewoon de regel dat hij altijd van dezelfde kant zn overhemden pakt. Weet jiet precies hoe maar zeg altijd de linkse. En dan hangt zij de schone altijd rechts zodat het doorschuift en ze allemaal evenveel gedragen worden Weet alleen niet of ze de broeken ook op volgorde hangt zodat het bij elkaar past