Dag allemaal ! Mijn liefste papa is midden september overleden, nadat we pas 1 maand wisten dat hij uitgezaaide kanker had. De dag na zijn 62ste verjaardag heeft hij het opgegeven Het is allemaal heel snel gegaan. Ik heb hem die laatste week mee verzorgd. Ik werk als verpleegkundige bij ouderen. Ik ben sinds begin september thuis, ik heb voorlopig ziekteverlof t.e.m 1 november. 21 december start mijn maand voltijds ouderschapsverlof. Nu ben ik aan het denken om die weken tussenin gewoon nog ziek te blijven. Hoewel ik uiteraard niet ziek ben. Maar mijn mama zit nu alleen thuis, haar gezondheid is ook een pak minder, psychisch ook. Zij leunt fel op mijn aanwezigheid/steun. Het wordt me ook vaak allemaal te veel, ik ben zoveel bezig met mama dat ik weinig tijd heb om aan papa te denken/om te rouwen. Ik zie mezelf ook nog niet terug zorgen voor mijn oudjes. Mijn collega's zeiden al : Neem je tijd, er is toch vervanging voor je. Maar hoe meegaand is een dokter hierin? Toen papa pas was gestorven en ik nog een maand bij vroeg zei de dokter namelijk 'Ja, ben je zeker dat je nog zolang nodig hebt??' Dat vond ik een beetje raar..
Gecondoleerd, wat ontzettend verdrietig. Hoeveel uur werk je? Heeft je moeder nog steun van andere mensen, zodat niet alles op jou terecht komt? Op zich is ziekteverlof tot 1 november al behoorlijk riant in een situatie als deze. Ik snap dat de arts daar kritisch in is. Het is heel hard maar het leven gaat door, voor jou kan werk ook juist afleiding bieden. Misschien niet het antwoord wat je wilde horen en ik weet wat verlies is. Maar jullie zullen toch een modus moeten vinden waarin er ook ruimte is voor jouw verdriet en je moeder wellicht steun kan halen bij andere mensen.
Als je het lichamelijk en geestelijk nu niet trekt kun je ook aangeven dat je echt tijdelijk even ziekmeld om aan te sterken voordat je straks in een burn out zit. Dan heeft je werkgever helemaal niets meer aan je. Rouwen is zo ontzettend belangrijk! Sterkte met het verlies van je vader ❤️
Ik weet het maar rouwen vind ik nu ook wel een soort ziek zijn.. Het werk maakt er alvast geen probleem van dat ik op ziekte verlof ben en ze weten v/d situatie van mama.
allereerst gecondoleerd. Nu zal ik mijn ervaring delen: Ik stond een week erna weer voor de klas. Mijn moeder is plotseling overleden aan een hartstilstand. Ze was 54. Ik kan je zeggen : Niet doen! Het heeft mij achteraf een flinke burn out bezorgd . Denk aan jezelf en neem de tijd die je nodig hebt. Neem tijd om te rouwen anders komt het niet goed. En iedereen is anders en heeft een andere tijd nodig.
Hey. Gecondoleerd. Mijn vader is in 2019 overleden. Hij werd ineens ziek, een dag later bleek hij uitgezaaide kanker te hebben. Na een zeer heftig ziekbed (vooral psychisch, hij is volledig doorgedraaid) is hij 4 maanden later overleden. Hij is 63 geworden. Tijdens zijn ziekte kreeg ik alle ruimte om met hem mee te gaan naar afspraken (hij werd behandeld op de afdeling waar ik werk). Hiervoor kreeg ik bijzonder verlof of ik nam vakantie uren op. In de periode tussen zijn overlijden (op zondag) en zijn uitvaart (op zaterdag) kreeg ik volgens cao vrij (mijn man kreeg volgens cao 4 dagen, dus moest 1 dag werken die week). Daarna heb ik de maandag nog vrij genomen. Donderdags was mijn eerste werkdag weer en ben ik weer gaan werken. Ziekteverlof heb ik niet opgenomen. Mijn moeder heeft tijdens de ziekte van mijn vader betaald verlof gekregen. Na zijn overlijden is dat omgezet naar ziekteverlof. Ze is na 6 weken ofzo weer begonnen met werken. Eerst een paar uur en dat is opgebouwd. Ik denk dat zij na 2 maanden weer volledig (met up en downs) heeft opgebouwd. Ze werkt wel parttime. Sterkte. Iedereen is anders. De stap zetten naar werken is het moeilijkste is mijn ervaring (en ook die van mijn moeder). Het werken zelf ging prima. Afleiding en het gewone leven weer oppakken is voor mij de beste verwerking.
Ik werk 19u via tijdskrediet. Maar door heel die Corona en alles zou ik tijdelijk terug 28u moeten werken, dat zijn diensten van 8u/dag Mama heeft enkel nog mijn broer, die een stuk verder woont en er maar 1x/week geraakt. Ik voel gewoon dat ik nog niet klaar ben om terug te gaan werken
Dat is idd mentaal ziek. Maar in jouw bericht laat je vooral lezen dat je vrij wilt voor je moeder en dat kan op basis van zorgverlof. Bij burn out oid is er vaak vanuit de organisatie een traject om er weer bovenop te komen. Dit kost ook veel tijd en die tijd heb je dan niet om voor je moeder te zorgen.
Een ding weet ik wel neem je tijd. Ik ben 2 dagen na de begrafenis van mijn vader weer gaan werken. Ik was leerling verpleegkundige en voelde een enorme druk vanuit de manager omdat ze mij er al uit wilden werken tijdens zijn ziek zijn. Ik was 21, had geen idee. Ik heb er heel lang nog last van gehad, het was veel te snel achteraf. Sterkte!
Ik denk dat het volgen van je eigen gevoel voorop staat. Maar van de andere kant vind ik wel dat je een flink verlof hebt. Tot 1 nov vind ik eerlijk gezegd al ongeoorloofd lang. Mijn vader heeft begin dit jaar een ernstig ongeluk gehad waarvan hij nog steeds herstellende is. Voor de zorg voor hem heb ik onbetaald verlof moeten nemen. Ik had namelijk ook de mogelijkheid om na werktijd naar hem toe te gaan. Dat ik dit overdag wilde doen kwam voor mijn rekening.
Gecondoleerd met je verlies.. ziek melden terwijl je zelf niet ziek bent vindt ik echt een No Go. Waarom overleg je niet met je werkgever? Misschien is er wel iets anders mogelijk.
Goh een no go.. Toen ik vernam dat papa nog maar 2 weken te leven had, heb ik mij meteen ziek gemeld omdat ik hier toen half ben ingestort. Ik had de opties van palliatief verlof al besproken op mijn werk maar ik wou metéén thuis zijn + dat is zo weinig verloning dat mijn collega's zelf zeiden Ga toch op ziekte verlof. Niemand die er op het werk een probleem van maakt hoor... Dat was mijn vraag ook niet Ik woon in Belgie, in NL werkt het mss ook allemaal anders.
Mijn werk maakt er geen enkel probleem van hoor, ze zijn net ondersteunend dat ik maar mijn tijd moet nemen. Dat was mijn vraag ook niet.
Goh ongeoorloofd lang.. Ik voel me gewoon nog niet klaar om mijn ouderen te verzorgen terwijl ik mijn eigen papa in zijn laatste weken heb moeten verzorgen gelijk een lappenpop.