Hier 9 jaar leeftijdsverschil. Tja, of het optimaal is? Oudste is een meisje, had al een heel leven met ons (veel verre reizen) toen broertje kwam. Ze moest wel wennen maar ondanks dat ze kinderen maar stom vindt, is ze gek op haar broertje. Qua activiteiten is het soms zoeken en vaak splitsen: dan blijft jongste bij papa en gaan wij lekker shoppen. Jammer is wel dat jongste soms wat meer weerwoord op gelijk niveau zou mogen krijgen als hij vervelend is, van de week gaf ze hem idd een keer een schop, dat was wel een eye-opener voor hem. Het moet geen verwend prinsje worden natuurlijk... En nu ze 5 en 14 zijn vreten ze allebei energie maar is het ook wel erg handig. Allebei best zelfstandig en als zus hem zoals afgelopen week onverwachts van school haalt ivm een noodgeval is dat ook gewoon helemaal prima en luistert hij keurig naar haar.
Hier 2 jaar tussen nummer 1 en 2 en 2.9 jaar tussen 2 en 3. Nooit echt over nagedacht verder, zo liep het gewoon. Vind het achteraf wel heel fijn. Ze hebben heel veel aan elkaar. Als ik mocht kiezen zou ik ze liever nog dichter op elkaar hebben gehad dan met 4/5 of meer jaar ertussen.
Tussen 1 en 2 zit 3 jaar en 10mnd. Ideaal! De oudste kon je alles vertellen en uitleggen. Ze was (en is) erg geïnteresseerd, helpt goed maakte alles heel bewust mee. Ook nu helpt ze haar zusje graag (even iets voor dr pakken, helpen met schoenen aantrekken etc). Merk nog weinig problemen met uitjes. Tussen 2 en 3 zit zo 3 jaar. En de jongste scheelt straks dus bijna 7 jaar met de oudste. Hoe dat is weet ik dus nog niet..
Oudste en middelste zit precies 2 jaar verschil tussen en de jongste 6 jaar verschil met de oudste Ze zijn gek op hun mini zusje en doen alles voor dr Jaloezie is hier nooit sprake van geweest En het is zo mooi hoe de jongste zich optrekt aan de andere 2
Tussen mijn oudste en middelste zit 2,5 jaar. En met de jongste 6 en bijna 4 jaar. De middelste ging bijna naar school toen de jongste kwam, leek mij heerlijk om alle tijd voor de jongste te hebben. Maar nu heb ik vooral spijt dat ze niet eerder is gekomen, ik vind het verschil te groot. De andere 2 maken hun zusje en de hele babytijd wel bewust mee en helpen op zijn tijd en zijn gek op haar.
Wij hebben hier 12, 6 en 5. Dochter* zou nu 9 zijn geweest dus daarom een groter leeftijdsverschil ertussen. Oudste heeft natuurlijk hele andere intresses dan de andere 2. En dat maakt het soms lastig. Tegelijkertijd ook wel handig, ze heeft bij uitjes voor haar volle aandacht van ons
Leeftijden nu : 11, 10 en 3. Tussen 1 en 2 zit 11maand. Ik vind meer leeftijd tussen veel aangenamer.
Tussen 1 en 2 zit 2,5 maar Tussen 2 en 3 bijna 4 jaar Tussen 3 en 4 bijna 5 jaar Ik vond 2,5 maar achteraf te kort. Niet omdat het druk is maar ik had graag mijn 1e langer meer aandacht kunnen geven. Hij was (en is) een kind dat nooit om aandacht zal vragen, ontzettend makkelijk altijd, maar daardoor 'vergat'ik hem wel eens als ik met zijn zusje bezig was. Bijna 4 en 5 jaar vind ik erg leuk. De rest is al aardig zelfstandig en dan weer zo'n hummeltje er bij, geweldig. Ook die interactie tussen de anderen en hun zusje is zo mooi. En ze kunnen soms ook even op haar letten als ik even naar boven loop ofzo. Ideaal.
Hier steeds net geen twee jaar tussen de kinderen. Ze hebben veel aan elkaar en dat is ontzettend leuk om te zien. Lichamelijk vind ik het wel zwaar en ze hebben je natuurlijk ook nog ontzettend veel nodig in deze jaren, maar daar zijn ze straks ook allemaal snel uit. Overigens speelden onze eigen leeftijd en het feit dat we medische hulp nodig hadden ook een rol bij onze keuze om weer snel zwanger te worden.
Oudste is 6 jaar & de jongste 1 jaar Ik vind het verschil fijn , de oudste naar school en dan wat qtime met de jongste. Oudste is een trotse broer en speelt ook leuk met zijn zusje. Zusje is ook dol op haar broer.
Tussen de eerste en tweede zit 2 jaar 4 maanden. Tussen de tweede en derde zit 2 jaar 8 maanden. Tussen de derde en vierde zit straks 2 jaar 3 maanden Het gaat prima hier Het zwaarste vond ik toch wel van een naar twee kinderen. Een baby en peuter samen vond ik vaak wel erg pittig. Toen de derde werd geboren was de oudste 5 jaar en hielp mij zó goed! Als ik even met de peuter bezig was en de baby begon te huilen ging zij tegen de baby praten/zingen. Dan was de baby in ieder geval even niet alleen in haar verdriet.
Tussen nr1 en nr2 zit net anderhalf jaar Tussen nr2 en nr3 zit bijna drie jaar. Ik vind anderhalf jaar echt ideaal. Tijdens mijn tweede zwangerschap sliep mijn oudste nog twee keer per dag. De jongens gaan qua ontwikkeling bijna gelijk op, vinden dezelfde dingen leuk en zijn dikke vrienden ( ze zijn nu 11 en 10). De drie jaar tussen nr2 en nr3 vind ik eigenlijk te groot (maar je hebt het niet voor het uitkiezen..). Ik vond de zwangerschap veel zwaarder omdat ik steeds met nr1 op en neer naar school moest en nr2 niet meer sliep overdag. Nu merk ik ook dat nr3 graag met zijn broers mee wil doen, maar dat vaak niet of niet goed genoeg kan. Hij mag ook nog niet dezelfde dingen. Ik ben dus erg voor een zo klein mogelijk leeftijdsverschil.
Hier zit er iets minder dan 20 maanden tussen de kindjes. De jongste was een welkome verrassing. Als het had gegaan zoals we dachten dat het zou gaan (via de mmm) dan hadden we langer gewacht. Tel daarbij op dat ik het ook pas aan de weet kwam toen ik al bijna 10 weken was. Nog minder mentale voorbereidingstijd dus Om eerlijk te zijn vielen de beginmaanden me na de geboorte van de jongste nog alleszins mee. Maar een half jaar later, toen de oudste dus net een paar maandjes 2 was, begon het echt pittig te worden met een temperamentvolle peuter en een baby in huis. En om eerlijk te zijn is dat alleen nog maar erger geworden sinds ze allebei in de peuterleeftijd kwamen. Ook, of misschien wel juist, nu de oudste bijna 4,5 is Lang verhaal kort: maar 20 maanden -of nog minder- zou ik niet overdoen als dat kon. Onze jongste wordt eind dit jaar 3. Nu, heel langzaam, begin ik mentaal meer klaar te raken voor een laatste kindje. Je eerste stuk herken ik enorm, ondanks dat ik anderen (GO/PSZ) juist altijd heb "gewaarschuwd" hiervoor, sluipt dat er in de drukte van een jong gezin toch al (te) gauw in Je tweede stuk is dus exact waarom ik nu pas, nu de jongste bijna 3 wordt, het gevoel heb dat de tijd rijp begint te worden om voor een laatste kindje te gaan. Duim je mee dat dat hier dadelijk ook de goede kant op gaat? Met die twee temperamentvolle kids van ons heb ik er nogal een hard hoofd in namelijk...
Ja dat is wel mijn ervaring. Hier ook temperamentvolle kids, vooral de 3e. Was een heel pittige tijd, ga ik niet ontkennen, maar sinds de jongste een jaar of 4 is, is het zoveel makkelijker en ze zijn zo lief voor elkaar en leuk met elkaar .
Mijn kinderen zijn 17, 15, 11 en 4 jaar De oudste twee schelen op een paar dgn na 2 jaar. Daar zat geen planning achter, maar is me wel zeer goed bevallen. Ze zijn al vanaf het begin dikke maatjes geweest en speelden zo goed met elkaar. Ik vond het juist toen ze heel jong waren zo relaxt. Het werd even iets pittiger toen de oudste naar school ging en de jongste haar echt even miste. En nu zijn ze nog steeds heel close. Onze derde dochter kwam bij ons toen ze 2,5 jaar was, dus dat werkte iets anders. Maar toen was het wel fijn dat we twee schoolgaande kinderen hadden. En de vierde is natuurlijk een nakomertje. En ook dat kan ik iedereen aanraden Alle meiden waren al behoorlijk zelfstandig en inmiddels is onze oudste dochter zijn vaste oppas Ze konden/kunnen heel goed meehelpen en het was heerlijk tutten met een baby in huis en de rest naar school. Het enige nadeel is dan eigenlijk vooral praktisch en logistiek. Ik heb vier kinderen die altijd wel ergens moeten zijn (sport, ortho, logopedie etc) en zoon moest als baby al overal mee naar toe gesleept worden).
Bij ons in de vriendengroep was max anderhalf jaar verschil de norm. Ik had snel door dat ik dat niet wilde Hier 3,5 jaar tussen onze dochters. Na een heftige zwangerschap en bevalling van de oudste wist ik niet eens zeker of ik een tweede wilde. Dat is uiteindelijk toch gebeurd. Ik vond (en vind) het een zeer prettig leeftijdsverschil. Niet te veel en niet te weinig. Ik kan er voor nu nog geen nadelen aan ontdekken. Onze oudste was al lekker zelfstandig toen de jongste kwam. Ze kunnen vanaf het begin al goed met elkaar overweg (ik denk dat dat ook meer aan karakter ligt, dan aan leeftijdsverschil). Uitjes/vakanties gaan ook prima. En ze spelen nog steeds veel samen.
Tussen 1 en 2 zit 1,5 jaar. Vond ik ideaal, ze sliep tegelijkertijd en hadden/hebben in alles hetzelfde ritme. tussen 2 en 3 zit 2,5 jaar. Ook fijn. Zoon kon zichzelf vermaken terwijl ik met zijn zusje bezig was en de oudste ging naar school.
Hier zit er 2,5 jaar tussen. Mijn oudste is een zorgenkindje dus ik weet niet hoe het 'normaal' is maar het leeftijdsverschil bevalt me wel. Het is wel even wennen want een peuter wordt steeds zelfstandiger en dan heb je er opeens een hummetje bij die NIETS doet of kan, haha. Gelukkig wordt dat wel beter hoor. Hier ging de baby al redelijk snel mee in het ritme van de oudste. Soms zitten we wel even moeilijk met schooltijden en afspraken, maar dat zal je altijd hebben met een ouder kind.