In de vorige golf zijn er 5 zwangere vrouwen opgenomen op de IC. Met die reden gaan ze echt niet alles afschalen.. De tweede reden kan ik me wel voorstellen, maar dat geld dan vooral voor puncties. En als artsen of jezelf ziek bent.. ja daar loop ik ook wel tegen aan , die spanning.
Bedankt voor het toevoegen! Ik heb wat door jullie groep heen gelezen, wat een lange wegen hebben velen van jullie al bewandeld zeg. Wat een doorzettingsvermogen hebben jullie. Powervrouwen! Je doet het toch maar elke keer weer. En na elke teleurstelling opnieuw en opnieuw. Ik voel met jullie mee. Ik gun het jullie allemaal. Korte introductie van mij voor jullie: Ik ben 31 jaar en heb een dochtertje van bijna 3 jaar. We hebben een jaar heel veel moeite gedaan om haar te krijgen. Mijn cyclus was onbegrijpbaar onregelmatig. Natuurlijk zwanger worden lukte niet of waren hele vroege miskramen in dat jaar. Na diagnose uiteindelijk PCOS met een hormoonhuishouding die helemaal niet goed werkt. Waardoor ook de nodige andere lichamelijke en psychische klachten. Gelukkig zijn die nu even onder controle. Ik ben zwanger geworden met (alleen) een clomid behandeling uiteindelijk. Binnenkort start ik opnieuw met het traject. Ik moet opnieuw alle onderzoeken in, ze vermoeden dat er mogelijk ook endometriose speelt. Ik bloedde elke cyclus na mijn bevalling helemaal leeg en heb laatst ijzertabletten gekregen. Elke keer weer doodziek van de menstruatie. Dat had ik voor mijn zwangerschap nog niet. Afgelopen maand was ik voor het eerst natuurlijk zwanger die wat langer dan 4 weken bleef zitten. Helaas is dit met 6 weken ook een miskraam geworden. Ben het snel en heftig verloren, heb het vruchtje in mijn handen gehad toen ik het verloor in de bloedgolf bij de vk. Heb zo langzaam aan weinig vertrouwen meer in de natuurlijke vermogens van mijn lijf. Op naar het ziekenhuis dus weer in november, en hopen op geen afschaling.. Ik ben bang dat alleen clomid deze keer niet meer genoeg gaat zijn.
Ik snap best dat je, je zorgen maakt daarover en er spanning van ervaart. Ik dacht later nog toen ik je reactie zag dat het je gerust stelde dat ik eigenlijk duidelijker had moeten zeggen dat ik niet denk dat ze vanwege deze reden gaan afschalen. Maar er kunnen natuurlijk wel andere redenen zijn, het is gewoon erg onzeker komende periode. Je hebt al zo weinig controle en vanwege Corona wordt dat ook nog ondergraven. Veel klinieken communiceren nu over mogelijke afschaling, maar heb er nog geen gehoord die echt (hard) aan het afschalen is. enige dat we kunnen doen is gewoon afwachten en hopen dat het zich stabiliseert. denk niet dat je er te veel achter moet zoeken dat ze dit toesturen. Ze willen je misschien gewoon alle info geven omdat ze misschien wel denken dat vrouwen dan even willen wachten met zwanger worden (natuurlijk niet, maar wie weet wat zij allemaal over ons denken). hoop dat het aantal besmettingen beetje gelijk blijft en straks weer terugloopt en dat lucht geeft
Welkom hier @DangerBlonde . wat naar wat je recent weer hebt meegemaakt. Heb je al eens verder onderzoek gehad naar de miskramen?
@DangerBlonde welkom in de groep. Wat een heftig verhaal. Ik lees en ken ondertussen heel veel vrouwen die endometriose en pcos hebben en die uiteindelijk zwanger raken en blijven. Dus ik denk dat er echt nog hoop is. In het geen vertrouwen meer hebben in je eigen lichaam kan ik je helaas een hand geven. Maar bij mij roepen de artsen juist dat alles er “ fantastisch” uitziet met 5 jaar al een regelmatige cyclus en ben ik na 14 rondes (IUI en IVF) nog nooit levensvatbaar zwanger geraakt en ook nooit op de natuurlijke manier.
Sorry ik ben het gewoon allemaal zo zat. Elke keer die positieve verhalen van de artsen over mijn lichaam. Het hele traject heeft me tot nu toe niks gebracht! Ik heb alleen een eileider verloren en heel veel verdriet gehad. Ik ben nu onvruchtbaarder dan toen ik startte met het traject!! De kans op een zwangerschap is gemiddeld 15 tot 20 keer hoger dan op een bbz (1 op de 100 vrouwen). Waarom krijg ik dan wel iets met zo’n kleine kans??? Ik snap het niet meer. Ik begin zo langzamerhand in de lotgenoten groep ook een uitzondering te worden
@DangerBlonde : ik vind het trouwens heel knap hoe je je verlies beschrijft. Lijkt me mooi en confronterend tegelijk om het vruchtje vast te houden. Liefs voor jou
Lieve meid, ik vind het zo naar dat je je zo voelt echt. En ook KUT dat het nog steeds niet gelukt is en de artsen zo positief zijn. Er is ook niets wat ik nu kan zeggen om jouw gevoel weg te nemen. Behalve dat je gehoord word door ons allemaal en gesteund door ons allemaal. Je mag je echt machteloos voelen. Ook al zijn geen van onze trajecten gelijk, ik denk dat wij dit punt allemaal al een keer bereikt hebben. Houd moed lieverd. <3
Bedankt voor het delen, en heftig om mee te maken. Ik heb zelf het vruchtzakje ook vast gehouden bij mijn laatste MK, wilde deze open maken maar heb het niet gedaan. Misschien ook maar goed ook. Heel veel sterkte nog. Een MK hakt er echt in. Evenals een BBZ.
Ik kan dit me zo goed voorstellen. En herken je gevoel in de zin dat ik dat een paar dagen terug zelf nog had. Zat met mijn hoofd al bij het opstarten van een nieuwe poging in Duitsland omdat ik er geen vertrouwen meer in had. En dan heb je toch opeens een positieve test. Ik dacht zojuist ook dat ik er achteraf gezien meer vertrouwen in had moeten hebben. Want het moest vanzelf een keer lukken. nu is het voor mij natuurlijk soort van makkelijker praten omdat ik al een kindje heb en daardoor weet dat het kan. Maar je kunt zwanger worden, dat heeft je bbz wel bewezen. hoop dat je het vertrouwen komende tijd weer wat meer terug kunt vinden. Het is soms echt even klote. Misschien binnenkort even een dagje voor jezelf pakken en lekker lange wandeling gaan maken in het bos ergens? Hoofd even leegmaken? (sorry als ik hier dingen in zeg die verkeerd vallen bij voorbaat)
Ik raak er ook steeds nerveuzer van. Verwacht ook over 1-3 dagen menstruatie pff alsof het allemaal nog niet spannend genoeg was
Ik vind dit zo verdrietig om te lezen dat je je zo kut voelt. Helemaal omdat ik weet hoe dat voelt. De uitzondering te zijn en de laatst overgeblevene voor je gevoel. Ik ben het eens dat ik ook niet denk dat ze zomaar zullen afschalen. Ik hoop echt dat je traject door mag gaan en je wat gerustgesteld kunt worden.
We zitten al in zo'n onzekere kutsituatie en nu door alle gebeurtenissen en omstandigheden word het nog onzekerder. Waarom........
Dankjewel meiden! Voelt goed om hier wat erkenning en herkenning te krijgen. Ik schreef straks al in het afgelopen NOD groepje dat veel mensen het gewoon écht niet snappen. Die denken dat je gewoon teveel ermee bezig bent en dat het daarom niet lukt. Ja.. tuurlijk daarom heb ik nu voor de 2e keer een traject. En ach wat jammer een miskraam, nou kop op volgende maand weer een nieuwe kans! Zo spuugzat daarvan @Do1981 heb nog geen onderzoeken gehad, het was er te vroeg voor qua zwangerschapsduur rond de 4-4,5 weken. Ging er maar vanuit dat het aan mijn hormonen lag. Ik heb een veel te korte LF van 7 dagen waarvan ik gokte dat dat het dan misschien zou zijn.. Maar daar deden ze niks mee in het ziekenhuis. Ik ga het wel nog eens vragen in november. @Wondertje2020 ik kan me jouw frustratie zo goed voorstellen. En er is inderdaad niks wat je verdriet zo kan wegnemen. Dikke knuffel! Het is ook zo vreselijk oneerlijk allemaal! Ze denken het allemaal te weten en eigenlijk weet je nog niks. En je hebt nog geen zo gewild kindje. Mijn vk zei vorige week na de miskraam controle tegen me: het gebeurt ook altijd de verkeerde mensen. De mensen die het zo graag willen, die zo veel liefde aan een kindje te bieden hebben. En de mensen die de een na de andere keer ‘per ongeluk’ zwanger worden, of gewoon doorgaan met kindjes maken die stuk voor stuk door jeugdzorg worden weggehaald... ‘We gaan gewoon door tot we er wel een mogen houden...’ die gebeurt het niet. (Ik werk samen met jeugdzorg en zie die dingen helaas echt gebeuren) Ik hoop dat we je hier een beetje hoop en steun kunnen geven dat het ooit echt ook voor jou gaat lukken!
@Asil: Bedankt voor je troostende woorden. Je hebt soms gewoon van die dagen dan is alles teveel en voel je je rot en vraag je het nut af van alles. Dat heb ik nu even.. gevoel van machteloosheid en boos op de hele wereld. Bij mij is er niet vaak woede.. maar nu voel ik het wel. @Do1981: Bedankt voor je perspectief. Ik snap wat je probeert te zeggen.. het hoeft maar 1 keer te lukken. Ik ga alleen steeds meer denken dat hoe meer mensen zelfs in het lange traject zwanger raken en ik niet.. des te groter wordt de kans dat ik bij de kinderloze mama’s hoor. Is gewoon een angst die ik durf uit te spreken ook al is die niet erg realistisch. @Gliss: ik begrijp je onzekerheid zo goed nu.. zit ook te wachten op cyclus (stiekem toch hopen op een mega wonder en natuurlijke zwangerschap .. waarom?) en daarna meteen schakelen naar de fertiliteitsbehandeling en of die überhaupt nog doorgaat . Deze week is echt een mindfuck van de bovenste plank!
Hartje voor jou @Wondertje2020 . Ik kan me dat gevoel nog erg herinneren. Dat beklemmende gevoel. Verschrikkelijk. Ik heb echt nog heel veel hoop voor je. Daar kun je alleen niks mee natuurlijk. @DangerBlonde ik zou (als je dat wilt natuurlijk) toch eens kijken of je aan kunt dringen op verder onderzoek. Even het standaard bloedstolling onderzoek bijvoorbeeld. Als je straks weer naar ziekenhuis gaat zou ik daar zeker over beginnen. Een bekende van mij heeft recent het full monthy onderzoek gekregen nav 1 zo’n korte zwangerschap en miskraam na 8/9 weken. Dus dan zou jij daar ook ‘recht’ op hebben. Hier schrok ik net een beetje van wat weeïg gevoel in mijn buik (nu gelukkig wel grotendeels weer weg). Hoort erbij natuurlijk, maar als je het de hele tijd niet hebt en dan opeen wel. Wordt er weer onzeker van. Bij mijn miskraam in maart begon in 12 dpo (dat is morgen) te bloeden. Had ik net even opgezocht (waarom doe ik dat ook) en krijg daardoor weer meer angst nu.