Hier is het dus helemaal andersom. Mijn man is ontzettend betrokken, doet dingen uit zichzelf, kruikjes maken, dekentjes pakken, theetjes zetten, helpen met spuiten, etc. En vind het ook echt mega klote dat hij met geen enkele afspraak mee kan. Hier wordt ik af en toe weleens moe van, soms heb ik wat meer “ademruimte” nodig zeg maar, Hahaha, maar ben verder blij dat hij zo betrokken is.
Wat ben je lief en meelevend. Terwijl je zelf ook zoveel going on hebt. Ja het ziet er niet goed uit. Dat zei de gyn ook. Even na het weekend bekijken hoe en wat. Maar dit word een zwaar weekend. Binnen zitten en huilen op de bank... @REST Bedabkt voor jullie medeleven heel erg lief <3
dikke knuffel voor jou. Het is zo klote. Eerst maar even dit een plekje geven. Alhoewel het nog steeds niet 100% over is natuurlijk. Ik zou wel doorgaan met de utro. Of heeft ziekenhuis al ander advies gegeven?
@2jongensmama : ik herken het gedrag wel een beetje. Soms ook wel wat niet tactvolle opmerkingen als “ Het leek wel of die vrouw naast jou nergens last van had na de punctie” .. tja ik had dreigende OHSS en ze hadden ook nog iets geraakt waardoor ik bloedde.. dus daarom had ik meer pijn dan de vrouwen naast me in de uitslaapkamer. En die waren inderdaad ontzettend gezellig aan het kletsen na de punctie terwijl ik het niet zo fijn had. Toen heb ik gezegd “ volgende punctie ben jij lekker aan de beurt.. gaan ze met een naald jouw balzak in!” De verse terugplaatsing was het hier zo spannend dat hij de test datum was vergeten. Daar was ik zo boos over. Nu heb ik de spanning zelf ook opgebouwd omdat hij de telefoon over het aantal bevruchtingen moest aanpakken. Hij zat dus mega in de stress over het lage aantal bevruchtingen en hoe ik daarop zou reageren. En kon tegelijkertijd niks aan mij laten weten. Dus hij stortte zich in het werk.. en ik was er alleen maar meer en meer mee bezig. Dat nam ik hem kwalijk maar achteraf begrijp ik het wel. Iedereen gaat er ook zo anders mee om. Mannen anders dan vrouwen en ook vrouwen onderling.. De 1 reageert heftiger op hormonen dan de ander.. en ik moet ook eerlijk zeggen ik word dan ook echt een DRAAK!
Geen idee eigenlijk. Goeie vraag. Zal bet ze eens vragen als ik ze te pakken krijg. Maar waarom doorgaan met utro volgens jou?
Ik zou ook nog doorgaan zolang ze er niets over gezegd hebben. Straks ben je wel nog zwanger (ik zou ook denken van niet, maar je weet het nooit. Vriendin van mij verloor plassen met bloed in de eerste weken van zwangerschap en dat ging ook goed).
Bij mij in het ziekenhuis is het devies doorgaan tot je het echt zeker weet. Ik ben vorige keer toen pas gestopt toen ik echo had gehad en bloedtest. Beide waren niet goed, maar zei wilden eigenlijk dat ik toen nog door zou gaan tot de volgende echo vanwege die ene promille kans. je hebt nog niets gezien, alleen bloed. Dus ik zou toch wel doorgaan nog.
Houd utro het dan niet tegen? Het bloeden? Dus dat het het bloeden vast houd. Dan duurt het alleen maar langer voor me gevoel. Of maakt dat niet zoveel uit?
dat gevoel heb ik wel, dat het, het tegenhoudt. Snap je gevoel nu, maar je weet het echt niet zeker. Stel nu dat je de testen ziet teruglopen, dan zou ik wel stoppen. Maar zolang je geen andere aanwijzingen hebt zou ik toch nog doorgaan. Bloeding kan er ook gewoon bij horen. het is heel dubbel natuurlijk
Hier vandaag sinds een uur of 11 geen bruine afscheiding meer. Alleen een heel klein beetje wat in de verte misschien bruin leek bij het afvegen. Rond avondeten wel weer beetje misselijk. Nu op de bank met een heel opgeblazen gevoel in mijn buik. Voelt bijna een beetje als een harde buik. Kunnen misschien ook wel mijn darmen zijn, die zijn ook een beetje van slag volgens mij. Weet niet zeker of het ook echt richting de baarmoeder is eigenlijk. morgenochtend maar weer kijken of de testen nog oplopen
oh, het gaat wel weer terugkomen. Als dit goed afloopt dan zou dat een soort 8e wereldwonder zijn. Zeer onwaarschijnlijk. maar wel lief dat je het zegt en de moeite neemt het te posten meid!
De hoop en wanhoop wisselen hier elkaar af, zoals het echt gaat in het traject. Ik wens iedereen hier in de groep een lichtpuntje toe.. zoals ik er vandaag weer 1 heb gehad. Terwijl ik er kort geleden nog helemaal doorheen zat.
Ik bracht net de utrogestan in. Och wat deed het daar binnenin zeer zeg. Helemaal een beurs snijdend gevoel. Heel vervelend!