Dat is het ja. Het zou zo veel makkelijker zijn als we het hier niet naar ons zin hadden, dan is de keus een stuk makkelijker. Dit is zo echt ons huis, zoveel herinneringen, het past ons echt. Of paste Het is lastig voor te stellen dat een ander huis ook echt ons huis kan worden.
Tja, wij verhuizen idioot vaak. Maar dat heeft wel als voordeel, dat iedereen in het gezin ook makkelijker verhuisd. Oké, we kiezen wel altijd een huurwoning. Bevalt de locatie of het huis niet, dan verkassen we wel weer.
Ik kan wel janken bij het idee om hier weg te gaan. De locatie waar we wonen is zo fijn. Maar wij hebben echt ruimte tekort. 5 man op 85m2. maar als wij genoeg ruimte hadden (lees ruimere woonkamer + iedereen een eigen slaapkamer) dan zou ik hier nooit weg gaan. zo te lezen valt het qua ruimte niet heel erg tegen bij jullie en zou ik de locatie niet opgeven.
Dit hebben wij ook gehad. Een super locatie! Maar idd ook te weinig ruimte! Als ik maar 1 kind had dan was ik hier nooit weggegaan, maar ook de andere kinderen willen hun eigen plekje dus uit eindelijk wel een groter huis genomen, maar wel met pijn in mijn hart want de oude locatie was zo top!
En hoe bevalt dat nu? Op de nieuwe plek? Hebben jullie er spijt van of heeft het alleen maar voordelen gehad?
Toch wel voordelen, ivm dat alle kids een eigen kamer hebben. Veel meer rust voor hun en voor ons. Maar de plek blijft nog wennen , ik moet zeggen dat ik er altijd moeite mee heb hoor ook als ik op vakantie ga vind ik het vreselijk maar als we bijna weer naar huis gaan wil ik toch weer blijven want dan ben ik er weer aan gewend haha
@marieke12345 heel herkenbaar, je twijfel. 12 jaar geleden ben ik in het huis waarin ik nu woon komen wonen. 140 vierkante meter, helemaal ingericht naar onze smaak, fijne groene tuin, geen inkijk, aan een autovrij hofje, echt een heerlijk huis! We hebben hier zoveel meegemaakt en aan bijna alles zit wel een herinnering. Maar ja. We werden allemaal ouder hé. Pubers in huis, minder privacy, de woonkamer tot laat delen met de pubers, de kinderen op straat krijsen toch wel erg hard op zaterdagochtend... Na lang wikken en wegen hebben we besloten toch te verhuizen. Naar 180 vierkante meter in een andere wijk. Het is oké nu. Ik heb gejankt bij de gedachte dit huis te verlaten. Maar we gaan er weer wat tofs van maken! Neemt niet weg dat ik soms om me heen kijk en denk: wat een geweldig huis. Je neemt afscheid. Doet gewoon zeer.
Dat is het ja, afscheid nemen van iets wat eigenlijk nog goed is, alleen te krap. Maar toch zo eigen en vertrouwd. Ik moet er nog even vertrouwen in krijgen dat dat huis ook zo kan gaan voelen. We weten nu wat we hebben en je weet natuurlijk niet wat je krijgt. Wat nou als we spijt krijgen We gaan vanavond een keuze maken, moet toch een keer gebeuren en dat zal wel rust geven. Wat de uitkomst ook is.
Wij wonen met zijn 3e in een 115m3 (woonoppervlakte) huis. Even hebben we zitten denken om te gaan verhuizen naar een groter huis, maar we wonen hier zo fijn en hebben zoveel meegemaakt in dit huis dat we besloten hebben te gaan verbouwen. We zijn maar met 3 zoveel ruimte hebben wij niet nodig. Ieder heeft een eigen slaapkamer, dochter heeft nog een eigen speelkamer/studeerkamer en we hebben een grote zolder met dakkapel erop waar we een werkplek hebben gemaakt. Prima zo voor ons. Met meer kinderen had ik denk ik graag een groter huis willen hebben.
@marieke12345 succes vanavond! Ook wel weer fijn om de knoop door te hakken na zo'n periode van overwegen en heroverwegen. Toi toi!
Ok, de keuze is gemaakt, we willen graag dit huis kopen Helaas blijken wel meer mensen dit te willen, dus het wordt verkoop op inschrijving Zo lastig om nu te bepalen wat we gaan bieden! We willen natuurlijk niet te laag bieden, maar ook niet te hoog. Iemand hier ervaring mee?
Spannend! Wat belangrijk is om te weten is hoeveel je kunt lenen voor dit huis en hoeveel eigen geld je nodig hebt voor dit huis (wat is de verwachte taxatiewaarde). Kijk wat de vergelijkbare huizen in de omgeving doen/gedaan hebben. Verder zo min mogelijk voorwaarden. En dan is de ham-vraag: wat is het huis je waard? En dat is wat je (binnen je grenzen dus) dan bied. En dan is het fingers crossed