Haha, ik deed bij mijn jongste ook een test (die ik toevallig nog had liggen) omdat ik niet meer wist wanneer ik mijn laatste menstruatie had en ik voor hooikoorts klachten naar de huisarts ging. Ik dacht: even zeker weten dat ik NIET zwanger ben en dus daar geen rekening mee hoef te houden met medicijnen. Nou mooi wel zwanger dus! Totaal geen kwaaltjes nog. Maar de dagen daarna.... kotsmisselijk
Ik zou wel he-le-maal gek worden als ik zo vaak zou testen achter elkaar. En met PCOS, een kinderwens die vervuld werd na 10 jaar, weet ik dus we wat het is om onzeker te zijn. Maar ook na mijn zoon 3x een miskraam en 1x een buitenbaarmoederlijke heb ik echt geen 20x getest hoor. Turen doe ik ook niet aan. Het staat er duidelijk of het staat er niet naar mijn mening. Maar nu ben ik daar vrij koel in ook hoor, waarschijnlijk ook een zelfbescherming want als ik er niet mee ga zitten dan doet het ook geen pijn. Afsluiten en weer door.
Ik zou kijken voor een slowcooker, ze worden dan zo lekker! Als je goede peertjes hebt worden ze rood en heel zoet zonder suiker. Morgen gaan we ze ook aanzetten.
Bij de afspraak in het voorjaar (piek eerste golf) werd ik gebeld, gezegd dat ik niet wilde komen en waarom. Ik werd nogmaals gebeld "ik heb overlegd met de kinderarts en ze wil je toch graag zien". Weer voor bedankt. Weer gebeld, wéér voor bedankt... en toen belde de kinderarts zelf dus. Ik was volgens mij op dat moment wat kortaf. Had echt al tig gemiste oproepen en ze al een aantal keer aan de lijn gehad. Je kunt uitleggen waarom je geen risico wilt lopen (mijn vader is ernstig ziek bijvoorbeeld en die wil ik graag af en toe nog wel zien), waarom je niet naar het bureau wilt komen (virus blijft uren hangen) etc, maar ze waren destijds nogal volhardend. Hoe goed het ook geregeld is op het bureau, wel of geen speelgoed, x aantal mensen samen of welke voorzorgsmaatregelen ze hebben genomen, ik sta er niet positief tegenover om wél naar het bureau te gaan. Wanneer je aangeeft geen problemen te ervaren en een goed etend, slapend, groeiend kindje hebt, horen ze dat van je aan te nemen toch? Ik kom in het dorp regelmatig de assistente tegen en dan zeggen we vriendelijk gedag, ons kent ons hier, dus waarom zij me toen zo bleef bellen is een raadsel. Ik heb geen voorgeschiedenis met jeugdzorg of andere instanties, alleen begeleiding voor de oudste (10) ivm hoogbegaafdheid, maar blijkbaar is dat al een trigger om onder extra toezicht te staan voor dit CB omdat het via het cjg is geregeld. Ook het feit dat het cjg achter m'n rug om contact met het Cb heeft gehad de laatste afspraak voor de pandemie zit me dwars, word ik ook wat opstandig van Ik ben depressief geweest na de geboorte van de eerste, maar geef al jaren aan bij het CB dat dat lang verleden tijd is (want echt elke keer komt weer die vraag of het écht wel goed met me gaat). Ik red me prima met de kinderen, met mezelf, maar toch staat er blijkbaar zo'n stempeltje op. Heb het eerlijk gezegd wel gehad met dit CB. Buiten de vaccinaties om hoef ik er niet meer naar toe. Bedoel, het is mijn derde, ik weet nu onderhand wel hoe het moet Maar misschien zie ik er depressief uit. Ik weet het niet. Heb af en toe m'n chago koppie op als ik boodschappen doe Heerlijk even spuien zo af en toe. Sorry dat ik jou er in quote
Och nee, er zijn vast wel consultatiebureaus waar men blij mee is, ik ben gewoon niet happy met die in onze woonplaats. Was idd misschien wat te algemeen in mijn bewoordingen. Mijn man zei vanmorgen ook nog, waarom vragen ze nogsteeds mensen om bij elkaar te komen, waarom kan bijvoorbeeld het CB niet op huisbezoek? Tja, ik snap dat dat ook geen doen is, maar naar een arts die elke dag 20 kindjes ziet, aanraakt, de ouders ontmoet (en dan vooral in dit koppige anti corona dorp), daar bedankt ik voor.
Oh god, en over de zwangerschapstestjes, bij m'n zoon deed ik er één na nod, bij dochter ook, en nog eentje want ik was in shock. Was een week overtijd en had het niet eens door. Bij de jongste testte ik onder invloed van zp, de nod groep en alle verhalen van vroege testjes hier in het testjes forum vanaf 8dpo. Heb er toen een stuk of 12 versleten. Denk dat we als nieuwe hype maar het "pas na nod testen" topic moeten openen ofzo. Gekkenwerk was dat, staren naar een 8dpo streepje
Geeft niets hoor, ik snap het wel, lijkt me supervervelend. Wij hadden met onze dochter volgens mij ook de arts-lijn, omdat onze zoon een beperking heeft. Komt er denk ik een rood vlaggetje ofzo bij je naam. Maar hier dus geen probleem wat betreft afzeggen enzo, dochter heeft ook dezelfde beperking en de consultatiearts was hier juist heel meedenkend qua verwijzen e.d., spaarde dan toch weer een bezoek aan de huisarts uit. Mijn zus ging bij de derde trouwens alleen voor de vaccinaties, alle andere afspraken zei ze af, doen ze hier ook niet moeilijk over (zelfde woonplaats).
Fascinerend dit. Ik werk zelf bij een JGZ, maar achter de schermen. Er wordt hier o.a. ingestoken op beeldbellen, maar er is een grote oudere garde die haar werk veel te belangrijk vindt om "zomaar" overgeslagen te worden. Voor mijn gevoel vaker de artsen, maar dat is ook de groep die vaker ouder is. Er is bij ons dus maar weinig onderzocht tot nu toe hoe ouders het eea ervaren. En dan lees ik jouw ervaring bij een - hoop ik - andere organisatie en denk ik: ja, we moeten eens de ouders erin betrekken! Ga het in de organisatie opperen. Maar over 3 weken ga ik lekker met verlof, dus anderen moeten het gaan uitvoeren
Zo stond ik er het eerste half jaar of zo ook in. Daarna begon de wens toch steeds meer naar de voorgrond te dringen. Geleidelijk van wat jij beschrijft tot er elk moment van de dag mee bezig zijn. Maar dan had je ook wel een reden om te testen. Dat deed je vast niet iedere maand. Ik wist bij oudste 1 dag voor ik ongesteld moest worden 100% zeker dat ik ongesteld ging worden (waren toen al fik 3 jaar doelgericht bezig). Heb die avond bij vrienden een fles wijn weg gekanteld. (Ja er ging toen nog 'gewoon' een fles op doorheen) Want ik was toch ongesteld aan het worden. Dat erna.. niks. "Komt vast door de wijn" Nog een dag later. Hmm. Toch maar test dan. Positief Bij nummer 2. Wist ik juist zeker dat ik zwanger was (al een dikke 4 jaar elke maand teleurstelling). Een week ervoor droomde ik de innesteling. En werd wakker met een heel sterk gevoel van zwanger zijn. En lichte buikpijn. Hele week gewacht. Tot ik idd niet ongesteld was geworden.
Omdat ik nu 10 maanden heb thuis gezeten met burn out. Over 2 maanden gaat de 70% regeling in. Dan kunnen ze me makkelijk het ontslagrecht in zetten. Als je 6 wkn beter bent, en je dan weer ziek meldt dan begint de 2 jaar weer te tellen.
Ik kon elke keer niet wachten met testen. Begon ook goed vroeg. Zie het probleem niet zo, je doet er niemand kwaad mee ofzo? Ik was ook alledrie de keren vrijwel gelijk zwanger, dus zoveel testen zijn het uiteindelijk ook niet geweest.
Zal wel per regio verschillen? Hier vindt men de eerste 1000 dagen het belangrijkste, maar waar het even kan gaat alles digitaal of wordt een consult overgeslagen.
Hooguit jezelf Ik heb overigens nooit naar streepjes gestaard. Altijd digitale test. En dan werkt het sowieso niet als je te vroeg test. Deze discussie begon met iemand die zich verbaasde dat iemand naar 5 verschillende winkels gegaan was voor een test. Én nee. Daar doe je ook niemand kwaad mee (buiten de discussie over niet-noodzakelijk reizen en afstand houden). Maar het mag je dan wel verbazen toch?