@flowertje36 Wauw, dat is een mooie test! @Burb1988 @Edge Jaaaa, nu zijn jullie bijna aan de beurt. Hier gaat alles goed. Maar het is zo druk dat ik nauwelijks aan iets anders toe kom. Over een tijdje komt er vast meer rust. Ik zal mijn best doen af en toe mee te lezen.
Vandaag echt veel slijm verlies ook beetje bruinige afscheiding. Dus mn baarmoeder was indd met iets bezig. voel me sindsdien wel weer prima! Wel nog lage rugpijn maar de krampen en opgeblazen gevoel zijn weg... zou fijn zijn als ik ongi word en alles er goed uitgewerkt wordt. Irritant gedoe dit.
Dames ik breek even bij jullie in, omdat ik een vraag heb en hoop dat een paar van jullie deze willen beantwoorden. Wat waren jullie overwegingen om voor een derde kindje te gaan? Na mijn eerste was het voor mij heel duidelijk dat ik een tweede kindje zou willen. Nu ben ik bevallen van de tweede bijna vier maanden geleden en heb ik steeds meer spullen ‘niet meer nodig’, zoals de kruiken, kleertjes maat 50 enz. Bij de eerste ging alles naar zolder, maar nu denk ik, wat moet ik hiermee? Bewaren voor nog een zwangerschap? Wegdoen en mocht ik nog een keer zwanger raken het opnieuw (eventueel tweedehands) aanschaffen? Ik merk dat ik er enorm mee bezig ben. Ik zou op dit moment absoluut niet zwanger willen worden, dus het gaat meer om de lange termijn, maar ik zit dus wel mee de vraag of alles wat ik nu meemaak de laatste keer is of dat ik het nogmaals ga beleven. Het lijkt mij heerlijk om weer zwanger te zijn en nog meer liefde te kunnen geven en ontvangen bij een derde kindje. Maarrrr het lijkt mij ook zwaar, nog minder vrije tijd, en hoe doen we dat met laten logeren (Wie wil er passen op drie kids tegelijk), past het als we met vakantie gaan allemaal nog in 1 auto?, hoe gaat werken en ondertussen drie kids hebben in verschillende leeftijden die dan overal en nergens moeten zijn (spelen bij vriendinnetjes, CB, huisarts, zwemmen, sport). Hoe is de overgang van 2 naar 3, want je hebt ineens meer kids dan ouders, heb je dan handen tekort? Ik ben heel nieuwsgierig hoe jullie hierover denken. Liefs Frummels
@Frummels hier had ik altijd in mijn achterhoofd dat ik nog niet "klaar" was. Daarom ook alles naar zolder gedaan na de tweede. Inmiddels bijna 8 jaar verder na de geboorte van de (nu nog) jongste. Ik kan nog niet zeggen hoe het praktisch is om van 2 naar 3 te gaan. Ik ben net weer zwanger en hoop vurig op een plakker. Maar de kids zijn nu een stuk groter en zelfstandiger, dus ik verwacht dat het wel weer ff schakelen wordt. Ik kan me er aan de andere kant ook enorm op verheugen om weer een door ons gecreëerd wonder in de armen en in het hart te mogen sluiten.
Mijn wens was er altijd al die van mijn man niet. Dus heb ik er me bij neergelegd, totdat mijn man in januari dit jaar ineens zei dat hij ook wel voor een derde wilde gaan. We hebben alles op wat unisex kleertjes weggedaan omdat mijn man zeker wist dat er geen derde meer kwam. Als dit kindje mag blijven in mijn buik dan moeten we weer op zoek naar baby spulletjes. Mijn kids zijn bijna 6 en 4 jaar en ik kan niet wachten om. Ze te vertellen dat er een broertje of zusje bij komt dat zullen ze geweldig vinden. Ik zie er ook niet tegenop. Alleen verrijking van ons gezin!
Ik sluit me aan bij @Dubbeltje82. Ik heb bij de tweede echt de zwangerschap beleefd als de laatste. Ik ben sowieso niet van alles gelijk weg doen. Ik heb daar iets meer tijd voor nodig. Toch voelde er iets dat ik nog niks weg moest doen want ik wilde de optie van een derde open houden. En ik ben inderdaad erg blij dat ik bijna alles nog heb. Hoe het straks met 3 kindjes is weet ik niet. Ik ben nu 24 weken zwanger. Ik heb twee hele grote mama plakkers en ik vind het nu al moeilijk omdat ik mezelf niet kan splitsen. Dus hoe moet dat straks met 3? Al voel ik diep van binnen dat het helemaal goed komt en ik me daar niet te druk over hoef te maken. Ik kijk erg uit naar dit kleintje!
@Frummels, Onze oudste is bijna 8 en de tweede net 1. Ik wilde altijd een groot gezin, maar het wilde niet helemaal vlotten met de tweede. Ik had me erbij neergelegd dat het bij 2 zou blijven en was al van plan de gyn te vragen tijdens mijn ks meteen de boel stil te leggen, waarop mijn man ineens aangaf dat hij er vanuit ging dat we voor een derde zouden gaan. Ik moest toen nog bevallen. Dus we hebben eerst de bevalling maar eens afgewacht, daarna afgewacht tot de hormonen niet meer volledig mijn verstand beheersten, elkaar aangekeken en toen bleek dat we allebei die wens toch wel hadden. En ja, dat zal in de toekomst een andere auto betekenen en een verbouwing en er moeten er meer eten etc. Maar dat hebben we op een rijtje gezet en dat komt -je weet nooit wat de toekomst brengt, maar nu bekeken- gewoon goed en past binnen ons gezin. Het scheelt ontzettend dat onze oudste al zelfstandig is en af en toe helpt en dat de jongste zo ongeveer de makkelijkste baby ooit is. Hadden we met onze jongste dezelfde slaapproblemen gehad als met de oudste, dan had er waarschijnlijk een dubbele knoop in gelegen Zet alles samen op een rijtje als jullie richting het moment gaan dat je zou willen beginnen voor een derde en ga dan verder kijken wat jullie willen. Misschien wordt je wens alleen maar sterker met de tijd en misschien komen jullie juist tot de conclusie dat het met zijn viertjes compleet is. En wacht tot je volledig uit de zwangerschapshormonen bent. Je zit er nu nog volop in en dan is nooit ineens noooooooooooit en heel erg, terwijl je er over een paar maanden misschien anders bij zit. Tenzij jullie wens ineens zo heftig wordt dat je er gewoon voor wilt gaan
Hier heel erg lang getwijfeld tot mijn huisarts tijdens het uitstrijkje mijn spiraaltje eruit trok... Tja, toen moest ik het er heel goed over hebben met mijn man en hadden toen wel het is nu of nooit. We wilden het allebei wel, maar denk dat de durf een beetje ontbrak . Maar nu super blij natuurlijk, zoontje is er nog niet, maar geloof wel dat het helemaal goed gaat komen. Mijn 2 oudsten zijn nu 10 en 7 en zijn er ook erg mee bezig, gelukkig is er al een mate van zelfstandigheid, ik zou het minder snel hebben aangedurfd als de nu jongste een jaar of 2 / 3 zou zijn geweest zeg ik je eerlijk.
gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat super fijn, hopelijk blijft deze bij jullie! Vind je het erg spannend en/of kan je er al van genieten? Als ik jouw FF zie, word ik helemaal weer enthousiast, ik was ook een fanatieke temper en tester en hield FF ook altijd bij en dat vond ik super leuk en interessant om te doen (niet altijd natuurlijk, er waren ook minder mooie en leuke momenten uiteraard), dat mis ik oprecht weleens. Maargoed, dat is niet de beste reden voor nog een kindje haha Misschien toch een goed idee om de dingen die mij dierbaar zijn of die veel gekost hebben toch te bewaren. Ik kan ze altijd nog weg doen...
Van harte! Kan me voorstellen dat je niet kan wachten, wanneer willen jullie het gaan vertellen? Mijn man is ook niet voor een derde, ook niet 100 procent tegen, maar ik denk dat hij het wel goed vindt zo. We gaan zien hoe dat zich op termijn ontwikkelt...misschien dat hij van gedachte verandert als ik erg graag wil over een jaar ofzo.... Dat wordt dus weer shoppen voor jou!
Ook jij gefeliciteerd! Een dame erbij zie ik! Ik denk ook wel dat het goed komt, je roeit toch met de riemen die je hebt en je gezinsleden passen zich allemaal aan aan de nieuwe situatie. Hoe oud zijn jouw zoontjes? En hoe kwam het dat je van gedachte veranderde om toch voor een derde te gaan?
Hahahaha ik moet lachen om je slaap-opmerking. Hier is de oudste ook een goede uitdaging met slapen, dat gaat op een wekelijkse uitzondering na dat ze s nachts een keer wakker wordt nu een stuk beter op inslaap problemen na. Ik hoop dat mijn jongste wat beter gaat slapen, anders wordt dat vast een grote uitdaging omdat de oudste dan ook wakker kan worden van het huilen etc....Maargoed, mocht dat gebeuren dan ga ik maar elke avond tegen mezelf zeggen dat het een fase is Hopelijk ben je vlot zwanger! Zijn jullie al lang bezig? En waarom vlotte het niet bij de tweede? Lukte het zwanger worden niet?
@Frummels aan de ene kant spannend, aan de andere kant heb ik er echt heel veel zin in. Ik ben altijd door blijven tempen, zodat ik wist wanneer ik ongi zou worden haha.
Wat leuk al die zwangeren hier! Jij natuurlijk ook van harte gefeliciteerd nog, die van jou is er al bijna! Mijn man is nu 43 en vindt zichzelf wel al richting ‘te oud’ gaan, dus jaren wachten gaat het voor ons sowieso niet worden. Maar ik moet zeggen dat door het lezen van jullie Posts, ik mij wel wat meer kan neerleggen bij: we zien wel. Dat ik het nu nog echt niet hoef te beslissen. Komt tijd komt raad, we kunnen die beslissing ook over 1 of 2 jaar maken.
Ik snap het, ik kan mij die spanning van het eerste trimester nog zo goed voor de geest halen. Elke keer zo’n opluchting na een goede echo of als ik een kwaaltje had. Maar gelukkig ben je al negen weken en ga je richting het einde eerste trimester. ❤️ Deed je dat ook om je eisprong te bevestigen of alleen voor je temp daling vlak voordat je ongesteld werd? Ik vind het heel naar dat het 35 rondes (waarvan 34 getempt) heeft geduurd voordat ik zwanger was van m’n oudste dochter, maar het voordeel vind ik wel dat ik vrij snel kan checken wat er aan de hand is. Zo had ik bijv vandaag ineens een soort eipijn rechts. Ik geef fulltime bv om de 2-3 uur dus de kans dat ik al ongesteld word/een cyclus heb is klein, maar je weet het nooit. Dan check ik even m’n slijm en weet ik dat ik verre van een ovulatie ben, toch fijn dat ik dat zo makkelijk kan checken. En tempen vind ik altijd super interessant en leuk. Ik denk dat als ik weer een cyclus heb ik het ook (deels) ga doen, zodat ik weet wanneer ik seks kan hebben zonder AC (omdat ik niet zwanger wil worden).
Wij zijn allebei nog dertigers, maar ik vind mezelf toentertijd ook al richting " te oud". gaan (ben nu net 36), is persoonlijk he, zeg niet dat het zo IS . Merk wel dat het zwaarder is dan 8 jaar terug, maar eigenlijk niet meer dan logisch. Succes met jullie keuze !
We zitten nu pas in ronde 3. Heb een jaar moeten wachten na mijn ks. Geen idee waarom het niet zo snel lukte bij de tweede. Toen we het gingen proberen (oudste was toen ruim 3,5) was ik direct zwanger, wat resulteerde in een vroege miskraam. Daarna een ruim jaar niks en vervolgens weer een miskraam en toen een half jaar later zwanger van nummer 2 en zo ben je ruim 2,5 jaar bezig. Mijn cyclussen zijn ook wel lang, gemiddeld zo’n 37 dagen, dus dat maakt het aantal kansen per jaar natuurlijk ook kleiner.
@Frummels dat deed ik om mijn eisprong te vinden, omdat ik dan wist dat ik 10 of 11 dagen later mijn ongi kon verwachten.
@Frummels Hier was ik ook nog niet compleet voor mijn eigen gevoel. Mijn man had niet een hele sterke wens meer die vond 2 kindjes wel prima. Tot we begonnen met verbouwingsplannen en er 2 slaapkamers vrij kwamen. Toen zei die er is nog ruimte in huis vrij jij wil graag een derde en die wil ik jou graag geven. Of het in onze auto gaat passen geen idee. Gelukkig is bijna alles hier op loopafstand. Schoonmoeder draait der hand niet om voor 3 kindjes mijn eigen moeder denk ik meer stress met oppassen op werk dagen. Laten logeren doen wij nooit dus hebben we geen last van. We hebben alleen veel gepraat, omdat wij een erfelijke ziekte kunnen doorgeven. Maar ook daarvan weten we dat we het aankunnen. En nu pril zwanger van nummer 3.