Dit is heel herkenbaar. Ondanks dat zie ik de problemen wel in, maar frustrerend dat het wéér niet zonder hulp lukt.
Kan me ook voorstellen dat als je er midden in leeft 24/7 en helemaal bij een eerste kind dat afwijkend gedrag niet meteen opvalt.
Hier ook, bij de oudste al rond haar vijfde. Helaas werd het bij anderen niet herkend en hebben we best wat aan moeten modderen.
knuffel Ik heb ook gedacht dat ik mijn zoon misschien had beschadigd door mijn pnd. Dat hij geen contact zocht omdat ik lange tijd zo verdrietig ben geweest. Dat is helemaal niet zo natuurlijk! Net zo min dat jij hebt gefaald! Maar ik begrijp je gevoel.
Ik vind dat fantasie spel eigenlijk wel leuk. Ik heb met dochter samen ook kattenspeeltjes bij de dierenwinkel gekocht zodat ze wat te spelen heeft als ze thuis weer poes is En ze is er van overtuigt dat ze met poezen kan praten. Mauwt er een kat op straat dan mauwt ze terug en vertaalt dat gesprek later even voor mij gek kind!
Hier gaan ze vanaf 2.5 naar school en ben ik vanaf dan ook aangesproken. Ieder oudercontact hetzelfde dat naar boven kwam. Via clb ( centrum voor leerlingbegeleiding) moet je hier enorm geduld hebben en sta je op wachtlijsten en verlies je dus ook gewoon veel tijd en heb je ook dat aanmodderen. Ze kijken ook niet naar uw kind vooraf, dus of het nu extreem duidelijk is of niet dat maakt de wachttijd niet anders. Wij zijn dat uiteindelijk via de privé weg gegaan toen en dat hebben we 3 jaar terug opnieuw gedaan. Nu lopen we in een speciaal kinderhuis waar 2 kinderpsychiaters,4 klinische psychologen, 2 logopedisten, 1 kinesiste en 1 diëtiste . De pscyhiater zien we 3 keer per jaar, psychologe 1 keer, diëtiste vanaf nu 2 keer.
Ligt er ook aan hoe afwijkend het gedrag is. Mijn kind zocht bijvoorbeeld bijna geen contact. Hij was zo rustig en in zichzelf dat het opviel. Maar elk kind is anders, bij sommige kinderen is het pas te merken als ze in bepaalde situaties komen. Bij meisjes is het bijvoorbeeld nog lastiger want zij passen zich (over het algemeen) heel goed aan. Dan lijkt het gedrag neurotypisch maar van binnen lopen ze compleet vast. Dat komt er dan vaak op een latere leeftijd uit. En ook heel veel kinderen die op het randje zitten. Is het karakter? Omgeving? of neurologisch? Het is complex haha
Pff ook zo'n zorgtrajact daar. Hier kwam ze in groep 4 bij een topjuf. Die sprak mij na een paar weken al aan dat ze even wilde praten. Dat was zo'n goed gesprek, van daaruit is het balletje meteen gaan rollen gelukkig. Maar toen kwam de jongste en nu weer de oudste terug met problemen, je wordt er soms zo moedeloos van.
Heel herkenbaar inderdaad. Mijn grootste frustratie was vooral de vraag waarom het mij niet lukte om ze op tijd zindelijk te krijgen (oudste had ook problemen) En dan hoor je anderen daar weer super makkelijk over doen. En dan vraag je je af wat je toch fout doet.
Zojuist weer een terroristische aanslag gepleegd in Frankrijk, weer iemand onthoofd en ook nog eens bij een kerk. Houdt het dan nooit op?!
Ik vind het vooral "erg" dat als je het via school en clb wil doen je eindeloos lang moet wachten en het via de privé veel geld kost. De 2de keer heeft ons rond de 1000 euro gekost om alles te laten onderzoeken ( thuis observatie, school observatie, gesprekken, iq test, testen algemeen, verslag, ...). Hij zat toen we de 2de keer terug begonnen met alles net bij een juf, die niet zo geschikt was voor onze zoon. Heel hectisch, geen structuur, heel luid en druk. Achteraf kwam ik bijvoorbeeld te weten dat tijdens de dag van de observatie ze de kinderen had gezegd dat er een mevrouw van de inspectie kwam meevolgen en die kwam kijken hoe flink iedereen was in de klas. Tja dat is dus niet de bedoeling. Gelukkig een heel ervaren psychologe die ook op de speelplaats, tijdens het eten en turnen is blijven kijken. Dat is het voordeel bij ons, dat we gevolgd worden door een heel team. Als er iets is, dan kunnen we direct iemand bellen en hebben we snel een afspraak te pakken. Er moet niet meer lang gewacht worden ofzo.
Dat is idd kostbaar zeg! Hier is een verwijzing van de HA voldoende en die geeft dat ook direct af. Qua gezondheid lopen beide kinderen ook bij een kinderarts, wij komen vrijwel nooit bij de HA dus zij weet als ik voor een verwijzing bel dat het niet zomaar is. Het heeft ons tot nog toe geen cent gekost. Bij de dieëtiste bleek ook dat we zeer uitgebreid verzekerd zijn. Maar goed ook, want er zit nog geen schot in de zaak daar
Hahaha ook een goede. Hier geef ik altijd aan ff naar de winkel te moeten. Maar waarom dan mama? Ja omdat hondjes geen bitterballen of gehaktballen of weet ik het wat eten, maar brokjes krijgen.. Of nog een betere... Geen snoepjes mogen
Ik had enkel een doorverwijzing nodig van een kinderarts maar testen afnemen gebeurd niet door hen en eens je in de molen zit, kom je eigenlijk niet meer bij de kinderarts. Psychologen zijn hier helaas niet altijd terug betaald en in ons geval dus niet terug betaald. Verzekeringen maken niet eens uit. Psychiater, diëtiste en logopediste gelukkig wel. Psychiater is bijvoorbeeld per consultatie 94 euro maar daar krijg je 80 ofzo van terug . Hier is dus via clb ook alles zo goed als gratis maar dan moet je dus veel geduld hebben. Bij ons is trouwens het veranderen van medicatie iets top geweest . Hij moet nu op school wel een 2de pilletje nemen maar maakt daar zelf niets van. Na het eten trekt hij richting de klas en neemt zijn medicatie in en gaat terug buiten. Zijn gewicht is mooi gestegen en hij eet niet meer als de muizen.
Maar bv COS en Mucla kan je via CLB gaan maar ook via Kinderarts... Daar zijn ook wachtlijsten, maar dat ligt echt niet aan het CLB.... Ik heb ervaring hiermee, toen de juf dus meldde dat ze zich zorgen maakte over L haar taalbegrip en taalproductie (hadden we zelf ook al door, hadden al eens testing gedaan bij bevriende logopedist toen ze 2 jaar was), heb ik onmiddellijk gebeld zelf naar Mucla, dus stond ze onmiddellijk op de wachtlijst. Tegelijkertijd werd het traject van het CLB opgestart, observaties, ... Zo hadden we toch de schriftelijke doorverwijzing van ook het CLB (naast die van de kinderarts) op tijd voordat we naar het Mucla moesten. Hertesting gaat trouwens sneller... Nichtje van mij werd getest via COS, hertesting gaat daar telkens sneller...
In het kader hiervan: iets waar mijn mond nog steeds van openvalt... Schoonzus zei eens tegen mij: Wat goed dat jullie het zo snel allemaal weten van L (onze dochter), zo wordt ze toch snel geholpen. Als we dit ook maar hadden bij x. (hun dochter) dan hadden we misschien meer kunnen doen... Maar toen Kind en Gezin melding deed om 18 maanden dat ze zich toch wel wat zorgen maakten over de ontwikkeling van E dan was het kind en onzin. Wanneer de onthaalmoeder aangaf zich zorgen te maken dan ging het wel beteren als ze naar school ging. Wanneer de school aangaf dat ze daar niet helemaal op haar plaats zat, dan bleef x toch daar op school.... Toen COS advies gaf om naar revalidatiecentrum te gaan 2x in de week, hebben ze dit zelfs niet overwogen... Niet erg, jouw kind, jouw beslissingen maar ga dan geen uitspraken doen als: wat goed dat jullie zo snel door hebben dat L hulp nodig heeft en dat die hulp ook snel opgestart kan worden... X gaat sinds dit jaar naar het buitengewoon onderwijs en wat een verschil en dat zien schoonzus en schoonbroer nu ook in en verwoorden dit ook. Ik ben blij voor hun allemaal, ze zit nu echt op haar plaats en gaat nu hopelijk vooruitgang boeken.
We hebben volgende week een weegmoment weer bij de dieëtiste, we worden sowieso ook weer eerder opgeroepen bij de kinderarts en gaan het stuk medicatie iig bespreken. Ik denk zelf eerder aan een gedragsdingetje omdat ze met deze medicatie en dosis eerder veel beter at. We gaan ook terug naar de psycholoog, maar eer dat je daar natuurlijk resultaat van hebt ben je een poos verder