Hier draaien ze ook niet voor de volle 100%, maar zijn nog wel aan het werk. Van de arts begreep ik dat als meer mensen met corona in het ziekenhuis komen zij moeten sluiten om daar te helpen. Hoe dat gaat lopen en of het gaat gebeuren blijft nog een raadsel. Het is idd krom dat corona patiënten voorrang krijgen op mensen met bijvoorbeeld kanker of een andere ziekte. Ik hoop dat de zorg in België snel weer beschikbaar is voor andere dingen zodat jullie kunnen straten.
Bedankt. Het is pas later vanmiddag. Gek genoeg ben ik lang niet zo zenuwachtig als toen met onze dochter. Je weet wat je te wachten staat. We hopen heel hard dat het net zo voorspoedig gaat als destijds, maar we kunnen het niet beinvloeden. Iig niet meer dan dat we tot nu toe doen (niet drinken/gezond eten/ubiquinol slikken). Spannendste vind ik of alles wel door gaat nu met corona.
Lampje ik ken ubiquinol niet is dat een aanrader? Mijn eerste follikel meting is geweest! Ging nogal snel. Hij zei dat het er netjes uit ziet, 8 doen mee en centimeters noemde hij niet. Dinsdag weer komen!
Ik neem aan dat je mij bedoeld Ik weet niet of het een aanrader is. Ik ben toen 3 maanden voor onze dochter ook begonnen en slik het nu ook alweer bijna 3 maanden. Er zijn onderzoeken die zeggen dat het goed is voor de kwaliteit van je eicellen. Ik denk dan maar, kwaad kan het in ieder geval niet. 8 is een heel mooi aantal. Ben benieuwd hoe het er dinsdag voor staat!
Hé wat klote zeg dames, dat die zorg sluit of heel veel minder draait... Bij ons doen ze hun best om het allemaal nog redelijk draaiende te houden, "minder belangrijke" operaties gaan niet door etc. Toch ben ik elke dag wel een beetje bang dat het ineens sluit en je een telefoontje krijgt dat ze stoppen... En ook het feit dat je als vrouw nu in het ZH alles in je eentje moet doen, STOM! Maar... beter iets dan niets, denk ik dan maar! Om terug te komen hoe dit te combineren met werk.. Ik heb het bij mijn leidinggevende open en eerlijk aan gegeven. Het was een tranendal, maar alle begrip, steun en liefde. Ik heb ook gezegd dat ik soms vaak naar het ZH zal moeten en soms last minute, ze begrijpt het en steunt en helpt waar mogelijk. Sterkte dames die nu moeten wachten, heb het met jullie te doen En de andere, succes met de afspraken!
Wij hebben dit keer het bijna niemand verteld dat we met dit traject willen beginnen weer. De vorige keer was bijna iedereen op de hoogte en ik vond het soms best vermoeiend om elke keer je verhaal te moeten doen. Nu weten alleen mijn schoonmoeder het en mijn beste vriendinnen. Ook op mijn werk weten ze van niks. Nu heb ik erg flexibel werk en kan ik mijn eigen tijd indelen en werk ik al vanaf maart thuis. Wellicht als het traject langer duurt dat ik ze op de hoogte breng. Voor nu eerst maar eens kijken. De vorige keer heb ik het op mijn werk gelijk verteld. Al tijdens de sollicitatieprocedure. En werd heel erg goed ontvangen en lieve reacties. Ondanks de zwangerschap in mijn eerste jaar toch gelijk een vast contract gekregen.
Begrijpelijk.. Eerst wilde ik het ook niet delen, omdat ik gewoon zo graag spontaan een leuk nieuwtje wilde vertellen, niet dat je een traject moet gaan volgen. Bij ons weten onze ouders het. Soms is het inderdaad vermoeiend om steeds weer te vertellen hoe of wat en de vragen hoe het gaat. Maar wij gaven duidelijk aan, als we iets willen laten weten dan hoor je het wel. Dat gaat wel goed en is fijn. Wat fijn en handig dat je nu je werk zelf kan indelen en niet hoeft te delen. En top dat je dan vast contract kreeg toen! Hopelijk zal dat bij mij ook zo zijn
Ohh ik herken dit heel erg.. Wij mogen als het goed is na het weekend ook starten met ins nieuwe traject en hebben deze keer ook niemand verteld dat we voor een tweede wondertje willen gaan.. Ook zodat het nu idd een verrassing is voor onze fam en vrienden..
Ohhh spannend dus het weekend in Maar is idd een mooi aantal, En bij ons mogen de partner wel mee naar de punctie, en de laatste echo.. En snap dat het best spannend is om.alleen naar de punctie te gaan... Maarja we doej het voor een goed doel.. Denk ik dan maarr
Nou ik ben op van nervositeit. Het lijkt alsof het ook allemaal wat onder invloed is van de hormonen (Lucrin) die ik spuit. De eerste dagen ging dat op hartkloppingen na goed. Nu zit ik sinds gisterenavond totaal niet lekker in mijn vel. Veel piekeren en overal de ellende van in zien. En ik maak me ook erge zorgen op een eventuele Coronastop. Dus ik dacht; ik ga mezelf gerust stellen door het ziekenhuis te bellen. Want die gaan me vast vertellen dat ze bij mij niet meer gaan stoppen, omdat ik eenmaal begonnen ben. Maar niets bleek minder waar. Vooralsnog gaat alles nog door. Maar als er vanaf het hoofdgebouw een code zwart komt, dan kan het ook voor mij gaan stoppen, nog tot aan de punctie. Dan zou alle moeite voor niks zijn geweest. Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden!
Gezien het bij ons geen geheim was dat we graag een 2e kindje wilden, en het zo lang duurt weten de meeste er wel van (als ze er naar vragen of die 2e er nu gaat komen oid, dan vertel ik ze dat we in een traject zitten). Sommigen vragen gewoon hoe het zit (als de testdatum nadert bvb) en anderen durven dan met moeite iets te vragen Door open te zijn probeer ik mij ook ‘te beschermen’ en kan ik meer mijn gevoelens tonen.. en begrijpen zwangeren rondom mij dat ik hun even niet hoef te zien Want ja, ik heb het daar moeilijk mee!
En ik heb nog een ander vraagje.. Ik heb nu 6x gespoten. De eerste en de laatste keer kwam er bij het uittrekken van de naald wat bloed uit de prikplek. De andere keren niet. Is dat verder onschuldig? Want ik mag toch eigenlijk niet in een ader prikken?