Ik zit erover na te denken dat ik de cryo tp wil afzeggen. De kliniek belde net dat de eisprong heeft plaatsgevonden en de cryo tp woensdag doorgaat. Ik heb er helemaal geen goed gevoel over en geen zin meer in. Wat moet ik nou? Denk als ik nu pauze inlas dat ik nooit meer start. Oh en mijn man is er woedend over dat ik dit heb gezegd..
Je man is woedend? Waarom dan? Ik snap je wel, zou dezelfde gevoelens hebben en woensdag zou dus ook goed een dag te laat kunnen zijn.. aangezien je eisprong gisteren al geweest was, is gisteren toch dag 1? En dan is dinsdag dag 5..
@Sara190 : hoe gaat het met jou? @Do1981 : succes maandag ! volgende week voor een hoop vrouwen een spannende dag!
Hij is boos omdat hij zich erop verheugd had en nu ik mijn twijfels uit en hij vindt dat ik overal aan twijfel. Ja vind je het gek met zoveel terugplaatsingen die niet gelukt zijn. Hij ziet hoe slecht het met me gaat en kijkt het maar aan en neemt me niet in bescherming. En er wordt maar verwacht van mij dat ik door en door ga. Hij is nu weggegaan.. ja loop maar weg. En dan zit ik hier thuis met mijn twijfels.
Jij moet doen wat goed voelt voor jezelf. Eerst lief zijn voor jezelf en dan pas voor anderen. Als jouw gevoel zegt dat je het niet moet doen dan moet je het ook niet doen. Klinkt voor de hand liggend maar af en toe voelen we ons gewoon gedwongen om dingen te doen die van ons verwacht wordt. Ik ken het maar al te goed. En tuurlijk snap ik dat je man teleurgesteld is omdat hij zich op een tp en mogelijke zwangerschap had verheugd. Hele dikke knuffel, je hebt de laatste dagen veel aan je hoofd, niet leuk
@Gliss ik vind jouw aantal bevruchtingen echt goed klinken hoor! Ik begrijp je teleurstelling maar 5 is echt heel mooi! wij hadden ‘maar’ 3 bevruchtingen, nu nog 2 in de vriezer. Als alles goed loopt het je straks echt mooie kansen❤️
@Emma1995: ik ga gewoon woensdag door en dan in december wil ik rust. Dan hebben we zo een compromis gesloten. Kan ik misschien in december nog onderzoeken doen in Gent. Ik had dit vorig jaar precies hetzelfde, 2 maanden na de punctie rust genomen. In okt was de punctie toen en in november verplichte rustmaand en in december ook vrijwillige rustmaand. Ik heb toen druk moeten zetten voor een vakantie in december. Ik moest er gewoon uit en nu met covid19 is het lastiger geworden om ergens de rust op te zoeken.
Ik wil je even een hele dikke knuffel geven! Echt een kl... situatie waar je in zit. Blijf goed naar jezelf / je lijf luisteren
@Gliss: dank je, lief. Hoe verder je in het traject komt des te meer ga je twijfelen en ik kan mentaal niet meer. Nog even doorzetten.. dan weer rust.
Vind het lastig voor je meid, echt. Niemand geeft en heeft garanties in het leven. Niet wanneer je nu toch doorgaat en ook niet wanneer je stopt en bang bent het helemaal niet op te pakken. Toen wij stopte dacht ik ook niet dat ik opnieuw zou beginnen. Helemaal niet wanneer ik wist dat het de laaste kans is en je het zo ver mogelijk voor je uit wilt schuiven. Nu 2 jaar later is het toch weer gaan knagen. Andere inzichten andere mindset en ander lijf in mijn geval. Het traject is slopend. Je hebt ook een keer eerder aan gegeven dat dit herkenbaar was voor het tijd van het jaar en ga ajb nou bloedprikken. Sowieso voor vitamine D. Tuurlijk kan jouw downe gevoel komen door alles wat op je af komt. Heel logisch eigenlijk maar veel gevoelens kunnen ook komen door vitamine tekort. Ik vind het sowieso dapper dat je de knoop door hebt gehakt om deze poging nog een kans te geven en juig een rustmaand je toe. Heel veel sterkte lieverd, bij welke beslissing dan ook. Zijn reactie is niet onbegrijpelijk, ze kijken van de zijlijn mee, zien dat je pijn hebt maar vinden het moeilijk er mee om te gaan en wat Emma zegt, hij zal zich vast verheugd hebben en moet even bij komen van de "teleurstelling". Jij loopt misschien al langer te tobben dan dat hij aan dat idee kan wennen... dikke digitale knuffel.
heel verstandig om straks even rust te pakken. Zoals @Asil al zegt, goed om eens vitamines te laten prikken. En weet je meid, klinkt misschien gek en snap dat het je onzeker maakt omdat je denkt dat de timing misschien niet helemaal perfect is. Maar je weet het niet, misschien heb je door dat gedoe nu juist wel de perfecte timing te pakken! straks richting de kerst even lekker rust en nadenken over het vervolg. het is slopend en je mag er ook echt even doorheen zitten. Sterker nog, het zou bijna gek zijn als dat niet zo zou zijn.
Hele dikke knuffel @Wondertje2020 , wat een moeilijke keuzes. Ik snap jou en je man ook wel.. ik sluit me aan bij voorgaande woorden van de dames. @Gliss rustig aan doen, goed herstellen! 5 lijkt me ook heel mooi. Maar snap wel de teleurstelling als je er 18 had. Ik ga de ovulatietesten het raam uit gooien. Ben er klaar mee. Deze week leek het iets te worden en nu is ie weer bijna wit. He-le-maal klaar ermee. Grrrrrrrrr
@DangerBlonde : welke cyclusdag zit je ? Mega frustrerend als zelfs je ovulatie vinden een uitdaging lijkt te worden..
En iedereen die reageerde op mijn bericht van twijfel @Emma1995 @Gliss @Do1981 en @Asil en die ik ben vergeten. Bedankt voor de steun.. ik voelde me vandaag heel onbegrepen door mijn vriendinnen die geen idee hebben hoe zwaar dit traject nog steeds is.
Fijn dat je er met je man bent uitgekomen, het is zo een heftig traject, voor allebei. Hele dikke knuffel.
Pfff ik ben er wel weer klaar mee even. Het kan gewoon nooit gewoon ff een keer snel gaan. De halve wereld is in een wip zwanger en wij (hier allemaal) we moeten toch vechten en vechten. Ik weet ieder huisje heeft z'n kruisje en ik heb helemaal niks te klagen. Maar gewoon ff een keer soepel zou ook fijn zijn.
@2jongensmama precies, ging het maar eens makkelijk voor degenen die al zo lang wachten... na mijn miskraam waren de hormonen al heel snel gezakt, een halve week tot een week er na waren de zwangerschapstesten en de ovulatietesten beide al negatief. Ik dacht dat de cyclus dan wel weer redelijk normaal zou zijn? Maar mijn cyclus doet sowieso niet aan normaal .. @Wondertje2020 het is ook onbegrijpbaar voor vriendinnen die er zelf niet in zitten. En dat maakt het eens zo pijnlijk wanneer er weer eens gezegd wordt: ‘ach gewoon nog eens proberen, je word vast snel zwanger, je moet er niet zo mee bezig zijn, je hebt vast stress, blablablabla...’ ik zit nu op cyclus dag 26. De vorige cyclus kwam mijn eisprong nog onverwacht op dag 44. ik heb niet zo veel te klagen als velen van jullie (vind ik zelf..) ik heb (nog) geen ivf/icsi trajecten. Maar ik word hier zo ontzettend gefrustreerd en moe van. Heb al honderd duizend ovulatietesten versleten met de vorige twee zwangerschappen, en deze is weer niet anders. Elke keer denk ik daar komt ie. En dan weer niet. Mindfuck again. zo teleurstellend als weeeeer de test negatief is. En zonder testen zwanger worden is al helemaal geen optie. Dat is de vorige keer ook een jaar lang niet gelukt. ‘als je die testen nou eens los laat lukt het vast wel!’ KOTS! En ik vind t best wel prima om wat vaker gezellig te doen met m’n man. Maar het begint vervelend en verplicht te voelen als je niet weet wanneer precies, en je moet veel vaker dan je normaal doet voor de leuk. Soms gaat het me gewoon tegen staan.. *klaagmodus uit sorry
Het is een heftige tijd voor velen hier! Ik was er vandaag lekker op uit en heb net bijgelezen. Niet alleen een zware dag maar er komen ook veel spannende afspraken of er zijn spannende wachtmomenten lees ik wel en voel ik zelf ook. En je tekst is zo raak @Wondertje2020 want wanneer je er niet in zit is het niet te snappen, dat wachten soms nog heftiger is dan het fysieke onderzoek, testen je neus uitkomen, verwachtingen steeds bijgesteld moeten worden, en dat alles altijd maar spannend blijft (met Corona als extraatje) en buiten jezelf zonder dat je er controle over hebt, zelfs niet als als je ‘extra ontspand, je benen in de lucht doen en er gewoon even niet aan denkt’ Maar het is goedbedoeld, wat zou het fijn zijn als dat ineens wel werkte he!! Ik wens iedereen hier sterkte en veel liefs en een knuffel voor wie die kan gebruiken!