Wist niet goed waar ik 'm moest plaatsen, vandaar. Over 2,5 week heb ik een lis-excisie. Nav afwijkend uitstrijkje en biopten die onderzocht zijn. Ja, ik schrok enorm en ja, helaas ben ik gaan googelen. Inmiddels kan ik het meer relativeren en kom aan. Dit doe ik gewoon ff. Maar merk wel dat ik soms toch stiekem een beetje nerveus word of bang ben voor horror verhalen. Ben vooral op zoek naar positieve ervaringen. Vooral ook omdat ik er alleen heen moet ivm Covid-19. ik heb trouwens gekozen voor een lokale verdoving en ben vooral benieuwd naar hoe anderen dit hebben ervaren. Dus: hoe ging dit en hoe beviel dit?
Hoi! Ik heb in juni, ook coronatijd een lisexcisie gehad. Er wordt echt heel goed aan veiligheid gedacht. Het nadeel vond ik dat ik niemand mee mocht nemen. Ik kreeg overigens een roesje, dat is standaard in het ziekenhuis in mijn regio, maar ik hoor verhalen van vrouwen die het onder plaatselijke verdoving hebben ondergaan en het valt echt reuze mee, binnen een half uur sta je weer buiten. Wat kwam er uit jouw biopt? En Google.. ik googelde ook, probeer het niet te doen want je maakt jezelf helemaal gek!
Ik heb het jaren geleden onder lokale verdoving gehad. Fijn was het niet, je voelt wel dat er wat gaande is maar al met al viel het heel erg mee. Ik was alleen met mijn arts op de ok. Geen andere die meekeken om t minder vervelend te maken. Daarna nog gedurende jaar controle uitstrijkjes gehad die allemaal goed waren. alvast succes
@Marleen31 ik krijg hem onder lokale verdoving en idd jammer dat niemand mee mag. Er kwam cin-3 uit de biopten, uitstrijkje gaf pap3b. ik probeer er heel nuchter in te staan maar vind het uiteraard ergens ook wel 'spannend'. Fijn om te horen dat het jullie is meegevallen.
Lisexcisie gehad ivm pap 3b inmiddels alweer in 2014. Lokale verdoving, niet echt gevoeld (spiraal inbrengen voelde ik ook amper) wel wat trillerig door de adrenaline in de spuit (ze waarschuwen je ervoor als ze dat gaan gebruiken) daarna wat bloedverlies en wat stinkende afscheiding (toch wel een week of twee denk ik) maar viel me erg mee hoor. Succes!
Ik had dezelfde uitslag, inderdaad een Lis gehad met plaatselijke verdoving. Ook niemand mee (afgelopen januari). Er was een fijne assistente die me geruststelde en van de Adrenaline in de prik gingen m’n benen trillen. Het was wel snel gedaan en maar heel weinig gebloed. Daarna ook niet gevoelig geweest. Tijdens de ingreep wel wat gevoeld maar niet perse pijn. Het is me meegevallen. Ondertussen zwanger geworden maar toch in Juli (5 maanden zwanger) een controle uitstrijkje gehad en er helemaal van af. Pap1. Heb ook veel gegoogled en mezelf gek gemaakt. Maar nu over een half jaartje weer een controle. Succes en sterkte met het wachten etc.
Hier 2x een lis gehad in 2015. Wel onder narcose, dat is standaard in zh hier. Uiteindelijk zo'n 2 wk erna nog bloedverlies en wondvocht. Daarna werd alles weer gewoon. Nog een jaar uitstrijkjes en inmiddels ben ik ook hpv vrij.
Kijk dat wil ik horen haha. Wat fijn! Trillende benen herken ik nog van de ruggenprik bij de bevallingen. Ik heb ook 2x een spiraal gehad en dat vond ik ook niet erg qua plaatsen. Bedankt voor je reactie
Meer dan 10 jaar geleden gehad en stelde weinig voor, stond zo weer buiten en heb een tijdje wondvocht verloren maar echt nergens last van gehad verder. Ben trouwens gewoon alleen gegaan, stond binnen een half uur weer buiten en naar huis gereden. Maar mijn schoonzus heeft het als horror ervaren en zou het nooit meer doen. Die vond het erg pijnlijk, viel ook flauw enzo. Verschilt denk ik per persoon maar voor zo’n kleine ingreep kon ik dat niet voorstellen maar ja zij reageert sowieso anders op situaties en is sneller in paniek dus denk dat dat het verschil kan maken.
Ik dacht ik laat de afloop nog ff weten. Zojuist gehad, 100% mee gevallen. Het vervelendst vond ik dat er een bloedvaatje werd geraakt tijdens het zetten van de verdoving. Dan gaat alles even suizen en lijkt alles 'weg te vallen'. Trekt na paar minuutjes weg. Prima te doen. Wel mega koud op de OK
Jep. Weefsel wordt opgestuurd en over 2 weken belafspraak. Weet eigenlijk niet of ik ook nog op controle moet. Bij thuiskomst zag ik dit en man heeft vrij genomen, de koelkast vol gegooid en we gaan zo lekker netflixen!
Controle krijg je pas na een half jaar, zo gaat het bij mij tenminste. Laat je nog weten wat de uitslag van het weefsel is? En wauw, wat lief van je man!
Ja controle uitstrijkje idd. Maar ik bedoelde meer of ik in de nabije toekomst nog terug moet. IK BEN ZO OPGELUCHT. Echt waar, blij dat het achter de rug is. Zal ook de uitslag van het weefsel nog laten weten. Ik verwacht hetzelfde als voorheen (CIN-3 bij Pap-3b).
Ik heb de afgelopen 6 jaar (met 2 zwangerschappen tussendoor) zo ongeveer ieder half jaar een lis gehad. Ook door pap 3b. Er werd steeds 'te weinig' weggehaald i.v.m onze kinderwens, vandaar dat er steeds afwijkende cellen aanwezig bleven. Na de geboorte van onze 2e dochter hebben ze het ruim weggenomen en had ik in het begin van dit jaar voor de 1e keer pap 1, zelfs hpv was niet meer aanwezig De lis behandelingen heb ik nooit erg gevonden, ik vond het vergelijkbaar met een uitstrijkje (een lang uitstrijkje ) Niet fijn maar het heeft nog nooit pijn gedaan! Ik heb er nog niet 1 keer tegenop gezien. De spanning begrijp ik wel, je wil het gewoon weg hebben! Dus idd, you can do this! Ps. Oeps zie nu dat je al bent geweest! Fijn dat het meegevallen is!
@Typicalme wow dat is veel. Ja gelukkig viel het me mee. Was ook niet zenuwachtig oid, was er eigenlijk heel relaxed onder. De aanloop er naartoe (en de uitslag) vond ik spannender
Hopen dat je snel de uitslag krijgt... Wachten is altijd het meest moeilijke, vond ik zelf dan... Ik duim!
Wilde toch nog even reageren.. Gisteren uitslag gehad van het weefselonderzoek, en die bevestigde de eerdere uitslag. Cin-3 dus. Gelukkig geen "sorry mw [...], helaas hebben we toch geen goed nieuws"... Oftewel: goed dat we de behandeling hebben gedaan. Het herstel gaat super goed. Nergens last van gehad. Geen pijn, niets. Wel na een week bloedverlies gekregen wat nu nog aanhoudt maar dat is normaal en ik wacht gewoon af hoe het loopt. Over 6 mnd controle uitstrijkje en dan kijken we wel verder. Hopelijk goed en anders bekijken we dan hoe verder. Het is me al met al echt 100% mee gevallen. De weken er naartoe vond ik slopender.. al die wakkere nachten. Écht voor niets!
Fijn dat het allemaal goed is gegaan. Lijkt me doodeng en doodvermoeiend die weken vooraf het onderzoek. De 'wat als...' schieten dan constant door je hoofd volgens mij.
Ja maar dat is het precies. Ik heb zó vaak dat soort dingen gedacht. Shit, wat als ze het mis hebben. Wat als het toch slecht is. Wat als het toch hetzelfde is als mijn moeder. Wat als ik mijn kinderen niet zie opgroeien? Wat als de behandeling niet helpt? Wat als ze zich hebben vergist? Klinkt overdreven.. maar ik heb hier echt nachten van wakker gelegen (en heel wat tranen om gelaten). Hopelijk voor niks, want over een half jaar een controle uitstrijkje. Gelukkig hebben ze wel ogenschijnlijk redelijk wat weefsel weg kunnen halen. Voor nu ben ik gerust gesteld.. maar over een half jaar ga ik me weer vermoeien met dit soort gedachten denk ik..