Ik werk zelf in het ziekenhuis op een verpleegafdeling. Veel collega's hebben zo hun bedenkingen bij het vaccin. Ik laat hem ook niet zomaar zetten. Vind het een enge gedachte, een vaccin wat zo snel uit de grond is gestampt en waarvan ze de lange termijn consequenties niet weten. In de zorg mag je niks doen zonder toestemming van de patiënt (uitzonderingen bij onbekwaamheid etc daargelaten). Zou het absurd vinden als ze een vaccin dan wel mogen verplichten. Dat mag nu ook niet bij de griepprik, dat raden ze alleen sterk aan. Ik hou me trouw aan de maatregelen, voel ook niet de behoefte om hier tegenaan te schoppen. Vind kritisch blijven ook zeker goed maar er is wel een grens vind ik. Het is gewoon een feit dat de ziekenhuizen erg vol liggen en er ontzettend veel mensen moeten wachten op hun behandeling wat nu steeds uitgesteld wordt. Aan de andere kant heb je mensen die geliefde niet kunnen zien, failliet gaan, hun baan kwijtraken etc. Gevolgen waar ze jaren zo niet de rest van hun leven last van zullen hebben. Dus de situatie is gewoon links of rechtsom afschuwelijk. Maar dat volwassenen dan gaan lopen zeuren omdat ze niet naar een pretpark kunnen etc, dat hun pleziertjes worden 'afgepakt' sorry maar dat vind ik echt ernstig. Gebruik je creativiteit en accepteer dat je leventje niet maakbaar is. We mogen nog zoveel, je voorraad kast is gevuld, je huis is warm en de auto staat voor de deur. Ga dat nou niet vergelijken met de oorlog.
Jij bedoelt de Cook eilanden volgens mij? Missionarissen brachten ‘westerse’ ziektes mee die zich als ‘bushfires’ verspreidden. Heb daar ooit (lang geleden) een aflevering van Boudewijn Büch over gezien. Aan de andere kant brachten zeelieden ook weer andere ziektes naar Europa. Daar komt ook het woord quarantaine vandaan: de 40 dagen voor anker liggen voordat de bemanning van boord mocht. Toch interessant....Het is van alle tijden.
Ik deel je mening volkomen dat niemand voor een ander mag bepalen wanneer de rek er qua begrip uit is. En dat niemand mag oordelen hoe zwaar een ander het heeft omdat het elders op de wereld nog zwaarder is. Mijn vader is terminaal. Hebben we in mei ongeveer te horen gekregen en ik heb hem sinds maart misschien 5x gezien op afstand, zonder hem een knuffel of kus te kunnen geven waar ik hem voorheen 5x per week zag. En geloof me ik ga dood van binnen door deze situatie. Maar juist ook daardoor probeer ik me toch aan alle maatregelen te houden in de hoop dat we daarmee het snelste terug kunnen naar het oude normaal. Ik hoop nog steeds dat de adviezen die worden gegeven met de beste intenties worden gegeven. En geloof ook dat als ze niet helpen de pandemie te onderdrukken ze deze ook niet erger zullen maken in ierer geval. Dit is iets waar we alleen samen uit zullen komen. En verdeeldheid gaat deze situatie alleen maar zwaarder maken ben ik bang. Ik a er ook nog steeds vanuit dat de mensen die de regels maken hier heel hard voor geleerd hebben en er 1000x meer verstand van hebben dan wij allen samen, hoe krom sommige regels ook zijn. Ik kan alleen voor mezelf praten maar ik denk dat als ik nu opstandig ga worden ik het voor mezelf alleen maar zwaarder maak om vol te blijven houden en met de dag gefrustreerder raak. Dus ik ga als mak lammetje achter de kudde aan in de hoop dat er snel goed nieuws komt. Dat snel onze zwakkeren waar we nu alles voor laten gevaccineerd mogen worden en we daarna weer stapje voor stapje terug kunnen keren naar ons oude veilige vertrouwde leventje.
Heel veel sterkte voor jou en je vader. Is afstand houden in deze terminale fase ook zijn keuze? Zo niet dan zou ik persoonlijk toch echt mijn hart volgen. Het is nobel de maatregelen te volgen, maar daar krijg je straks je vader, en de laatste tijd samen met hem, niet mee terug. En vergeet niet dat niemand de wijsheid in pacht heeft. Dikke knuffel...
Niet zijn keuze, wel die van mijn moeder, die is heel bang hem te verliezen. Ook deels die van mijzelf. Ik ben heel bang hem onbewust te besmetten en daarmee te verliezen. En daarmee zal ik nooit kunnen leven. Ik hoop zo op een vaccinatie voor 2021. Zo niet dan moeten we onze inzichten gaan herzien. Hij gaat snel achteruit. Waar hij eerst bijna stikte van naar de wc en terug lopen (met zuurstof in) stikt hij nu al bijna na het voeren van een (telefoon) gesprek langer dan 5 minuten. Hij heeft daar gewoon niet meer genoeg zuurstof voor.
Ik herken in veel van wat je zegt mijn moeder, die is bijna 10 jaar geleden overleden. Zij zat continu aan de zuurstof op het eind en heeft nog langer geleefd dan de dokters hadden voorspeld omdat ze wilde leven om de geboorte van mijn zoon te kunnen meemaken. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar als hij nu al zo slecht is wacht dan aub niet tot 2021.
Sterkte met je vader! Denk overigens goed na over wel of niet knuffelen. Wellicht bescherm je je vader tegen het krijgen van corona, maar de gevolgen van geen aanraking /knuffel kunnen ook effect hebben op zijn immuunsysteem. Mensen hebben aanraking nodig, het is zelfs zo dat zuigelingen dood gaan als je ze niet aanraakt. Die behoefte aan aanraking blijft. Zo'n periode van terminaal zijn kun je maar 1 keer doen, ik zou ook je hart volgen... leg desnoods de keuze bij je vader, dan kun je er achteraf geen spijt van krijgen omdat je zijn wensen hebt gevolgd.
Ik bedoel het niet lullig, maar verliezen gaat ze hem toch. En dat vaccin zorgt er niet voor dat ie nog langer heeft te leven. Maar 5x gezien sinds maart? Dat is toch veel te weinig? Je hoeft hem niet de hele tijd plat te knuffelen, maar hem zien moet toch kunnen?
Dit vind ik ook @GossipGirlxoxo . Zeker als je geen klachten hebt, afstand houdt en zorgt voor een goede hygiëne moet visite echt wel kunnen. Tuurlijk wil je moeder hem niet verliezen, maar zij ziet hem elke dag. Je vader die uitbehandeld is nog niet eens 1x in de maand kunnen zien is afschuwelijk. Is het misschien een optie om met hem (in een rolstoel) te gaan wandelen of buiten te gaan zitten? Sterkte, vorig jaar zaten wij in dezelfde situatie. Al heeft het bij mijn vader niet zo lang geduurd en konden wij wat vaker langs komen.
Heel veel sterkte, nare situatie en zeker in deze tijd. Volg je gevoel, de tijd krijg je inderdaad niet meer terug.
Sterkte. Zoals hierboven staat. Ik zou er nog eens over hebben met je moeder, maar ook je vader. Wat wil hij. Goed mogelijk dat hij je nog een knuffel wil geven. Je wilt het niet op je geweten hebben hem corona te geven. Dat snap ik. En het klinkt naar wat ik nu ga zeggen maar denk erover na. Wat als hij straks is overleden. Heb je dan geen spijt dat je niet meer hebt geknuffeld en dat je niet meer tijd met hem hebt doorgebracht? Het is een tweestrijd, dat kan ik me voorstellen. Maar denk er goed over na.
Sorry maar je post komt een beetje over alsof je denkt dat we achterlijk zijn. Misschien bedoel je het niet zo maar hij schiet bij mij nogal in het verkeerde keelgat. Dat we hem sowiso verliezen snappen we zelf maar al te goed. En dat hij met vaccin niet langer leeft ook. Nogmaals we zijn niet achterlijk. We hebben hem alleen liever nog langer dan korter bij ons en laten hem liever niet dood gaan aan corona. Het idee dat hij corona krijgt van 1 van ons valt niet mee te leven. Dat hij daaraan dan helemaal alleen zal sterven is een gedachten waaraan ik zelf ook dood ga samen met hem. Dus wij zetten onze tijd in op gedult hebben tot een vacinatie Beschikbaar is. Dan gaat hij nog steeds dood, maar de kans dat hij dan dood gaat aan corona (wat hij via ons kan krijgen) is dan minimaal. Tot die tijd blijven mijn ouders samen in quarantaine. Hebben ze ook totaal geen moeite mee. Ze vinden dat meer zwakkeren dat moeten doen zodat het leven voor de niet risico groepen gewoon weer door kan worden.
Dat zou ik wel willen maar sinds september is er altijd wel iemand hier in het gezin verkouden en ik ga dat risico niet lopen met hem. We bellen elke dag een keer of 3 over val alles en vooral over niets. Ik heb gedult en geloof dat dat gedult ons zal belonen.
Hoe weet jij of iemand anders of iemand depressief is vanachter een scherm als iemand het niet in dit topic meld? Ik lees dit topic met gemengde gevoelens. Ik hou mij zo goed mogelijk aan alle regels. Draag netjes een mondkapje en probeer overal afstand te houden. En ik ben het ook zat. Ik wil gewoon kunnen afspreken. Ik wil gewoon dingen kunnen doen zonder mij onveilig te voelen. Dus in die zin zou ik verwend over kunnen komen. Maar wat ik er niet bij zeg is waarom ik het zat ben. Ik ben dit jaar gescheiden. Ben in de eerste lockdown verhuisd. Met minimale hulp, geen bezoek oid. Mensen die langer mee lezen en wellicht meerdere reacties van mij kennen weten dat ik 2 kinderen heb met autisme. De oudste is in de eerste lockdown volledig de weg kwijt geraakt. En dan nog laat ik nu niet het achterste van mijn tong zien. En ik denk dat ik daarin niet de enige ben. Er zullen vast mensen zijn die "alleen maar" thuis moeten werken en een stabiele relatie en/of gezin hebben. Maar er zullen ook vast met mensen zijn waar er meer op de achtergrond speelt, waar jij en ik niets van weten. En misschien iets om lezen voor iedereen, hoe je er ook in staat. https://eenvandaag.avrotros.nl/item/autisme-en-corona-gaan-moeilijk-samen-wel-fijn-dat-je-niet-met-caissiere-over-het-weer-hoeft-te-pr/
Ja, onder andere! Er zijn ook recentere casussen van o.a Native Americans en ook inheemse stammen uit het Amazonegebied!
O, nou, zo bedoel ik dat helemaal niet. Ik dacht dat we elkaar wel beter 'kenden' hier dan dat. Sorry, dan heb ik het gewoon verkeerd verwoord. Ik zou het gewoon zo erg voor jullie vinden als je zit te wachten en je hoop hebt op een vaccin, hij nog meer achteruit gaat, en je hem dan zo weinig hebt gezien. Het ging er mij meer om, om misschien toch alternativen te zoeken, zoals buiten dan, of jullie in de tuin, hij binnen met een raam open bij wijze van. Echt, ik heb het helemaal niet zo bedoeld!
Sorry voor mijn felle reactie dan want zo kwam het over. Tuurlijk zou ik hem graag vaker zien maar dat weegt voor mij nu niet af tegen de angs hem te besmetten en eerder te verliezen aan corona dan aan zijn copd nu. Dus ik zet echt vrijwillig in op gedukt en hoop op een vaccin zodat we bij hem kunnen zijn zonder angst. Komt dat vaccin er dit jaar niet zullen we rond de tafel moeten om andere plannen te maken want dan is de optie nog "even" wachten wel klaar omdat die tijd dan op begint te raken.
Ik denk dat het kwam door je eerste zin 'ik bedoel het niet lullig' want doorgaands komt er daarna dan juist iets lulligs (net zoals met 'met alle respect......') die verwachting maakt misschien dat je er dan juist iets lulligs in leest als je begrijpt wat ik bedoel. Fijn dat jullie het uitgepraat hebben