Ja zo'n soort school zat mijn dochter ook. Een cluster 4 die aan een kliniek voor jeugdpsychiatrie was gekoppeld. Ze ging dan tot 12 uur naar school en de rest van de dag naar de dagopname.
Joehoe hoe blij kan je zijn met ziekenhuis afspraken... We kregen net bericht dat onze zoon zijn kind onderzoek gaat beginnen. ♥️
Stomme puber. Krijgt het voor elkaar om binnen 1 week beide fietssleutels kwijt te raken en staat nu dus zonder sleutel op school. Grr.
Het fijne weten wij niet maar wij denken wel dat het zo iets gaat worden. Dank je kwam er maar niet op
Ja, precies, je hebt daar best veel verschillende vormen van. Mijn dochter heeft bijvoorbeeld op een dagbehandeling gezeten, waar op de kleutergroep een leerkracht stond van een cluster 4 school (mijn dochter zat zelf op de peutergroep). Ik ben heel veel tegengekomen in mijn zoektocht naar een goede school en behandeling voor mijn zoon, helaas is er maar weinig op dit gebied gecombineerd met cluster 3. Hij zit momenteel wel op een goede plek, maar ik heb nog steeds het gevoel dat er te weinig echt passende oplossingen zijn voor kinderen zoals hem (en mijn dochter ook, hoewel die het wel wat beter doet).
Hopelijk gaat het haar ook echt helpen, soms zie je kinderen helemaal opbloeien als ze de juiste hulp krijgen.
Dat ik voor het eerst van mijn leven "klaar" ben met mijn moeder... Ze is sinds de eerste corona golf helemaal (waarschijnlijk speelt het al wat langer) kierewiet geworden, paranoïde, depressief en eerlijk gewoon een niet leuk mens. Komt elke dag langs, vaak maar 10 minuten aangezien ze niet rustig kan zitten en maar blijft rondjes lopen en dan onder het mom van "even de kindjes zien" JOEJOE je hebt ze gisteren ook al gezien... Het is gewoon bezigheid therapie en daar pas ik voor. Legt mij dingen op "wel dit doen, wel zus doen enz" zegt minimaal 1 keer per dag "als je mij nodig hebt, moet je mij wel bellen" Heel lullig ma, maar ik heb je niet nodig nu... Ik heb er gewoon geen zin meer in, waar is die lieve leuk moeders gebleven??
Wat verdrietig en vervelend dat je hiermee wordt geconfronteerd. Maar als ik het goed lees is je moeder dus ziek. Je schrijft depressief, paranoïde, fysieke onrust. Is er een arts in beeld? Zou er iets van dementie of een psychiatrisch ziektebeeld kunnen spelen? Want dan heeft ze gewoon hulp nodig.
Ze gaat niet meer naar de dokter omdat ze het gevoel heeft dat deze haar niet serieus neemt, echter weigert zij daarin zelf elke form van hulp vanuit de HA. Ze heeft wel therapie maar of ze daar consequent naar toe gaat vraag ik mij af. Ik weet dat ze ziek is maar soms, en dat gevoel heb ik helaas steeds vaker heb ik liever dat ze dan niet meer komt ook al kan ze er zelf vaak niks aan doen. Vanmiddag bijvoorbeeld komt ze en als ik dan van de woonkamer naar de keuken loop, loopt ze achter mij aan vice versa. Ze kruipt nog net niet in mijn broekzak. Ik wil gewoon mijn moeder terug...
Wat lijkt mij dat een moeilijke situatie. Tuurlijk wil jij je moeder terug. Nu is is zij zoals ik lees niet de moeder zoals je haar kende. Je rouwt ergens terwijl zij er nog is. Heel veel sterkte. Ik hoop dat zij toch in gaat zien dat zij hulp nodig heeft en jij je moeder weer terug krijgt.
Wat voor therapie? Onze dochter zit op een mytylschool en heeft onder schooltijd logopedie,ergotherapie en fysiotherapie en er zit een team omheen met revalidatiearts, orthopedagoog, schoolmaatschappelijk werk en schoolverpleegkundige allemaal via school. Maar geen psychotherapie bijvoorbeeld.
Om haar prikkels te verwerken. Zij is nu zo vol dat ze heel erg alert is. Ze ziet alles en hoort alles. Ze is snel boos. Ik ga eens kijken of wij dit hier hebben. Ze is nu zo ver dat school alleen s6en wil hebben en leren op een heel laag pitje zit
Onze dochter heeft ook moeite met prikkels ergotherapie helpt daar wel voor. Succes met zoeken naar een goede plek!
Wij hebben een ergotherapeut, logopedist en revalidatiearts voor de prikkels. Allemaal via het revalidatie centrum. Misschien kan je daar nog naar kijken? Hun helpen ook met school. Gewone ergotherapeut wist niet genoeg. Hier ook problemen met school (die erkennen het probleem niet) en ergo gaat binnenkort naar school om daar alles te bespreken. Als dat nog onvoldoende werkt, moet school naar de revalidatiearts komen voor een gesprek. En als er dan nog niet voldoende veranderd, gaat het revalidatieteam opzoek naar een passende school. Dat zal dan waarschijnlijk SBO worden.
Vanmiddag komt de ergotherapeut om thuis te kijken of er aanpassingen gedaan moeten worden voor zoontje. En we gaan dan gelijk kijken of hij een aangepaste eetstoel kan krijgen Dat zou zóveel schelen! Misschien dat hij dan een keer stil zitten en eten
Ze heeft fysio maar zitten in de test stukje. Is voor de prikkels. Ze heeft vandaag de wiebbel kussen mee gekregen om te proberen. Ze zit op een so die niet zo bijzonder is
Wij hebben een buurtapp, met als doel meldingen van criminaliteit door te geven. Afgelopen maandag meldde iemand dat hij een verdacht persoon door de wijk had zien lopen en daarom contact had gehad met de politie. Even later zei iemand anders: dat was mijn zoon Vandaag vroeg iemand in die app de buurt om geen afval náást de ondergrondse container te zetten. Dat werd diegene niet in dank afgenomen, want het is tenslotte een groep om criminaliteit te melden (!). Ik vind het wel vermakelijk. Behalve de wetenschap dat er daadwerkelijk wel het één en ander aan criminaliteit gebeurt in de wijk. Ergens weet ik dat ook liever niet.
Geweldig. Doet me denken aan een screenshotjevwT iemand ooit deelde van de buurtspp. Er werd regelmatig een persoon op een scooter gesignaleerd die op een bepaalde plek steeds foto's aan het maken was. Verschillende mensen hadden de persoon gezien. Enkele apps later. Jongens no worries. Dat ben ik. Ik vang Pokémon
Mytylschool. Zoon gaat er ook naartoe. Halve gebouw is school, halve gebouw is 'ziekenhuis' met de revalidatiearts, psychologen, fysio, ergo, logo, etc etc etc. Alles all inclusive. Ideaal.
Ik moest vandaag echt heel hard lachen om mijn dochter (net 5 jaar): Ze liet bewust een scheet aan tafel. Uiteraard ongepast. Zegt ze: maar mama, dat was ik niet, dat was mijn lichaam! Ik heb daar geen controle over hoor! En later toen ik haar wat dingen vroeg over school, zei ze, nadat ze een paar keer zuchtend antwoord had gegeven: mama, kijk eens in mijn mond? Ja? Zie je? Er zit niks meer in, leeg! Dus je hoeft me nu niets meer over school te vragen, want ik heb geen woorden meer in mijn mond. Echt, hoe kómt ze erop!