Vooraf hadden we besloten dat we niet voor ivf ofzo zouden gaan. Dat lijkt ons vreselijk zwaar, ook voor de rest in ons gezin. Ik heb 3 bonuskids van 12, 10 en 7 en 1 zoontje van 3,5 (was eigenlijk tweeling) het leeftijdsverschil wordt steeds groter en het voelt ook alsof mijn leven stilstaat in afwachting van de zwangerschap. Ergens moet je een grens trekken denk ik, anders trek je het niet. Dan zal ik het een plekje moeten geven dat het gewoon niet voorbestemd is
Begrijpelijk wel ja. Goed dat jullie wel van tevoren al bedacht hebben waar de grens ligt, maar lijkt mij ook wel weer zwaar om ineens het los te moeten laten...
Het is ook soort van zelfbescherming denk ik.. En t was anders geweest als het ons 1e kindje zou zijn natuurlijk. Maar blijft lastig. Hopelijk gaat t ons nog lukken.. en jullie ook!!!