Ik ben op zoek naar positieve verhalen. Wie herkent het volgende? Ik heb al 9 jaar op en af periodes met (ernstige) psychische klachten. Sinds ik antidepressiva slik heb ik geen echte paniekaanvallen meer, maar is 't doorgeslagen naar dwanggedachten. Deze gedachten maken me compleet gek. Dan komt er altijd weer een periode dat 't beter gaat en goed leefbaar is. (vaak in de zomer) In de periodes dat 't slechter gaat zak ik (ondanks de AD) echt heel diep. Hoe is dat te verklaren? Ik ben dus niet iemand waar 't de ene dag beter is dan de andere. Dit alles is begonnen na de geboorte van mijn 2e kind. Nu na 9 jaar, en tijdens de zoveelste dip, ben ik er klaar mee. Er moet een oplossing zijn. Ik ben dus 2 dagen in dagbehandeling inmiddels, en ook dat helpt niet. Want ik ben een paar weken terug weer teruggevallen. (na 4 goede maanden) Er is dan ook niet echt een reden voor ofzo. Ik kan 'm niet verzinnen. Ik slik trouwens Sertraline 200 mg. Al 9 jaar. Begonnen met 50, en inmiddels opgehoogd naar dit. Zijn er mensen met positieve verhalen?
Een vriendinnetje van mij had in de winter echt altijd slechte periodes, kwam niet buiten, voelde zich slecht en had nergens zin in. Tot zij bij de zonnestudio ging werken en dus met regelmaat onder de zonnebank ging (je moest wel een kleurtje hebben als je daar werkte) dat jaar had zij ineens niet zo’n (diepe) dip en de jaren daarna ook niet doordat ze bleef zonnebanken in de winter. Het schijnt dat je door (te) weinig zonlicht/daglicht echt last kan krijgen van sombere/zware gevoelens (tekort aan vitamine D als gevolg van te weinig zonlicht. Zonnebank of daglichtlamp kan écht helpen.
* bewerkt * sorry, ik vind het toch te persoonlijk, als je wilt kan ik je wel mijn verhaal in een pb sturen
Wat fijn voor je, en wat goed om te horen. Slikte je ook jaren dezelfde medicatie? Ik ben dus heel angstig voor een overstap.
Ik ben ook al 9 jaar aan het aanmodderen ik heb denk ik elk medicijn of therapie wel gehad,ook een zelfmoordpoging gedaan dus weer naar de paaz maar de paniekaanvallen houden gewoon niet op. Het enigste wat helpt is oxazepam en daar wil ik heel graag vanaf. Godsamme wat heb jij moeten lijden ts en nog steeds. Ik heb echt met je te doen. Shit sorry je zocht een positief verhaal,daar kan ik je helaas niet mee helpen
ja, en ja het was dood eng, maar leverde mij wel wat op! het was voor mijn gevoel wel echt de samenwerking met alle veranderingen op alle gebieden, wat samen kwam op het juiste moment in mijn leven ( wil je mijn quote even verwijderen? voelt toch te open )
Ik moest ook aan een relatie met daglicht/vitamine D denken... Is daar al eens naar gekeken/geprobeerd of zo’n lamp iets helpt? En zijn dingen als je schildklier en B12 gecheckt (ook recent)? Het is natuurlijk speculeren, er kan zoveel de reden zijn... Ik voelde me vroeger, zacht gezegd, ook ‘niet goed’. Ik bleef het gevoel houden dat het een fysieke oorzaak had. Nadat mijn toenmalige huisarts een proefbehandeling is gestart ivm licht afwijkende schildklierwaarden wist ik het zeker. Sinds ik goed ingesteld sta op de schildkliermedicatie voel ik me zo enorm anders! Voor mij zat de oplossing dus daarin.
Dat kan niet meer verwijderd worden door haar. Dat moet beheer doen. Even op het knopje ‘meld’ drukken.
tnx ik ben heel langzaam op en afgebouwd ( middelen die in druppelvorm kunnen), echt per druppel opgebouwd. Dat ging goed, wel wat fysieke klachten. Maar het viel mij achteraf reuze mee. Goed kijken wie je kan helpen hiermee. Ik ging naar een vrijgevestigde psych, die echt heel fijn samenwerkte met mijn huisarts. Dat was echt heel belangrijk, iedereen had ook inspraak in welk soort medicatie etc.
Maar wel laag genoeg om er klachten van te hebben! Ik raad je aan om een gesprek met je huisarts aan te gaan en een proefbehandeling te vragen.
Ja ik ben ervan overtuigd dat na zo'n lange tijd de diepe dalen ondiep kunnen worden. Het kan lastig zijn om die hoop erin te houden. Maar ik ben ervan overtuigd dat het nog steeds heel goed mogelijk is.