Wat een leuk verhaal, zo'n man met een vadergevoel! Mijn vent is echt een manman, maar wel een met een klein hartje. Vriendin van me heeft een baby gekregen en dan zit hij de hele tijd met die baby te praten en glundert hij helemaal. Hij heeft zelf al kinderen uit een vorige relatie en daar is hij ook super gek mee. Dus het zal vast goed komen . Alleen vond ik hem zo bot in die uitspraken van 'een klomp cellen', maar dat zal hij nu niet meer zeggen, want moest er hard van huilen (hoezo hormonen?) . Kijk zo uit naar dat moment van de echo, nog 13 nachtjes, kijk er meer naar uit dan mijn eigen verjaardag !
@Mommy94 He bah, wat ontzettend naar en vervelend. Geen woorden voor. Wat ontzettend moeilijk om iedere keer weer te schieten van hoop naar teleurstelling en dat van iets wat je al zo ontzettend lang en graag wilt. Ik hoop voor je op snel duidelijkheid. Knuffel! @Aoibhe Nou, ik vind best dat je mag zeggen dat hij wat minder bot mag zijn! Over het algemeen is bekend dat mannen wat minder snel een gevoel hebben bij een zwangerschap. Dat is prima en daar kunnen we begrip voor tonen. Dat neemt niet weg dat hij andersom ook begrip mag hebben voor jouw gevoelens. Het feit dat hij nog niks voelt maakt natuurlijk niets uit, dat komt vanzelf. Maar jou afkappen vind ik onbeleefd en daar mag je wat van zeggen. @Barbara1 wat een leuke boekjes zeg! Ik ben het helemaal met je partner eens dat je jezelf lekker moet verwennen en genieten van deze eerste weken. Wat lief dat hij zo voor je klaarstaat ook. @Browny89 Daar is ie dan eindelijk, wat fijn! Als je CB echt nét 2-3 weken aangeeft, denk ik dat het zeker nog een week duurt voor hij 3+ aan gaat geven. Dus ik zou met je volgende even wachten tot volgende week donderdag, dat scheelt toch weer zenuwen denk ik.
Dit zag ik pas na mijn post. Goed dat hij iig heeft gemerkt dat het jou wat doet . En voor de rest klinkt hij als een lieverd!
Ik heb ook zo een man die meestal overkomt alsof er geen gevoel in zit. Maar uiteindelijk is hij ook wel weer lief❤
Die onzekerheid is het ergste en wisselende emoties. Ben tot dinsdag lekker ff vrij nu. Hij heeft echt alle plekken wel 10 keer op nieuw na gekeken, maar alles was leeg. Moet morgen indd weer.
Zojuist alvast ingeschreven voor de kinderopvang, lijkt vroeg maar had geïnformeerd ivm wachtlijsten en ze adviseerde om gelijk in te schrijven zodat iemand anders geen plekje voor mijn neus wegkaapt.
Of opwekken met medicatie of opereren en word er waarschijnlijk een eierstok verwijderd. Ga morgen vragen om meer duidelijkheid en vragen wat het plan nou verder is. Telkens maar om de dag bloedprikken en echo's maken... moet op een gegeven moment toch wel ergens een plan zijn ook.
Hoever zou je nu zijn? Want kan het simpelweg ook dat er nog niets te zien is? Ik duim zo voor je dat het toch goed zit! Bij mijn miskraam heb ik misoprostol (Cytotec) moeten gebruiken, ik hoorde er wisselende verhalen over, maar laat je niet gek maken, het kan wel je redding zijn. Maar in de tussentijd hoop ik voor je dat het geen bbz is en dat het gewoon nog te klein is om te zien! Je HCG was wel weer mooi gestegen. Ik leef met je mee en super veel sterkte!
Ja daar twijfel ik over... aangezien ik 2 weken geleden al de eerste positieve test had kan het niet anders zijn dat ik tussen de 5 en 6 weken moet zijn. De clear blue gaf toen 1.2 aan en 4 dagdn later 2.3 dus volgens die berekening En als we terug rekenen wanneer het gebeurd moet zijn dan moet dat ook echt wel kloppen. Ik heb met mijn vorige zwangerschap een echo gehad op week 5 dag 6 en daar was een zwarte vlek te zien, met cirkel er in en al een kindje van 0.3 mm, wat je echt heel duidelijk kon zien. Ik zou nu ongv even ver moeten zijn en het enige wat je bij mij ziet is het slijmvlies wat nog tegen elkaar zit. Geen zwart vlekje te zien er tussen.... Het gekke is inderdaad dat het hormoon nog op loop, nu niet zo hard maar het was ook nog geen 3 dagen later. Morgen is het 4 dagen later dus hoort hij sowieso boven de 3000 te zitten en moet er ook echt wat te zien zijn op een echo. Over de medicatie hoor ik ook wel veel dingen, want volgensmij is het letterlijk gewoon een chemokuurtje. Tjaa word je niet blij van, maar is dat nodig dan zal ik het zeker nemen. Vrijdag voelt een beetje al de laatste kans op hoop, maar het voelt niet goed allemaal.
Ik weet niet wat ik moet zeggen. Vind het echt erg voor je. Hoop zo dat er toch nog goed nieuws komt. Heel veel sterkte. Hopelijk is het snel morgen.
Wat ontzettend rot mommy94! Echt heel naar die onzekerheid de hele tijd. Heel veel sterkte en ik hoop op goed nieuws en duidelijkheid voor je morgen ❤
Dit is echt waardeloos! Ik hoop dat je snel in elk geval weet waar je aan toe bent. Zo tussen hoop en vrees is echt niet fijn. Sterkte!
Heftig eigenlijk he.. Het kindje zit nauwelijks in je buik en je moet dat soort dingen al regelen Ik vond het al 'vreemd' om de verloskundigenpraktijk te bellen.. voelde me net een bedrieger Wij gaan geen kinderopvang doen en hebben op de planning om te verhuizen over een jaar of 2. Dus wij hoeven in onze huidige woonplaats niet zoveel te regelen verder.
Ja ik vind het zeker wel heftig, alleen heb het echt hard nodig dus dan beter te vroeg dan te laat... Afzeggen kan altijd nog. Vandaag wel wat meer last van de hormonen
Hoi, Ik weet van mezelf dat ik niet super actief ben op dit forum dus ik voeg mijn naam niet toe aan lijstjes in dit topic. Maar vind het wel leuk om een beetje mee te lezen en soms te reageren Ik weet sinds een paar dagen dat ik zwanger ben van onze tweede. In april van dit jaar een miskraam gehad met 7-8 weken. Dat heeft er behoorlijk in gehakt en heb daar mentaal wel veel last van gehad. Ook lichamelijk was het een rommeltje, ik had een super regelmatige cyclus maar sinds de miskraam niet meer. We besloten even een pauze in te lassen en hoofd en lichaam rust te geven. Ergens eind oktober hebben we het eigenlijk 'perongeluk' (niet echt gepland, we wilden het in december weer gaan oppakken) opnieuw geprobeerd en het is ineens raak! Geen stress, geen druk, geen spanning, geen ovulatietesten... we denken bijna dat het dan gewoon zo had moeten zijn. Door de miskraam zijn we wel heel voorzichtig blij, maar alles ziet er goed uit en voelt ook beter dan begin dit jaar. Vanwege de enorm rommelige cyclus heb ik geen idee hoe ver ik ben. De geschatte uitgerekende datum is nu rond 25/7. Op basis van mijn laatste menstruatie heb ik na het Sinterklaas weekend een eerste echo bij de VK met +/- 7 weken. Spannend dus. Vanmorgen mijn laatste sensitest gedaan .
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ontzettend rot dat je een miskraam hebt moeten meemaken, maar heel mooi dat jullie nu zonder stress in verwachting zijn geraakt van een kindje ❤ Ik hoop dat het nu allemaal helemaal goed gaat, gelukkig is je gevoel ook echt goed nu! Wordt het jullie eerste kindje? Leuk dat je af en toe mee komt praten!
Gefeliciteerd en welkom Vervelend dat je een miskraam hebt gehad.. Het onbezorgde (voor zover dat er normaal is) is er dan helaas wel een beetje af, he? Hopelijk blijft deze lekker bij je zitten♡
Hebben jullie ook dat jullie: 1) Nog steeds bij het naar de wc gaan checken of er geen bloed is? 2) Heel onzeker worden wanneer er even geen symptomen zijn? Ik word echt gek van mezelf. Ben er zoooveel meer mee bezig dan tijdens mijn vorige zwangerschap. Zojuist bedacht dat het komt door een gebrek aan afleiding ivm thuiswerken en weinig mogelijkheden om leuke dingen te doen in coronatijd... Herkennen jullie dit?