Het niveau is ook anders he? Mijn zoon zit in een havo/vwo klas. Hij doet vwo en krijgt toetsen op vwo. De hele klas krijgt in principe les op vwo niveau, maar de toetsen zijn verschillend en de hoeveelheid en het niveau van het huiswerk ook. Dus ik weet niet of het zo simpel is, al is afstromen idd makkelijker dan opstromen.
Oh, ik bedoel ook niet dat ik niet kan controleren of hij wel of niet de kennis heeft. Ik heb zelf ook VWO gedaan, hoewel hij het in het Engels doet, dus in principe is wat hij leert niet nieuw voor mij. Alleen met wiskunde kan ik hem echt niet helpen, daar heb ik zelf 6 jaar lang mee geworsteld en in het Engels snap ik er al helemaal niks meer van, haha. Maar ik ben er niet bij, dus of hij nou echt 's middags de afgesproken tijd aan school gezeten heeft, kan ik niet controleren. En net op mijn vrije dag is hij zelf pas om half 5 thuis en gaat hij 's avonds sporten, dus die dag komt er van leren niet veel terecht. Wiskunde doet hij nu elke dag een half uurtje en we hebben op internet wat Engelse oefenwebsites gevonden waar hij per onderwerp mathematics kan zoeken en oefenen met vragen en uitleg. Dat is leuker en leerzamer dan elke keer dezelfde sommetjes in het boek doorlezen en maken.
Zelf ook 6 jaar lang moeite gehad met wiskunde, maar tot nu toe kan ik zoon goed helpen. Anders is mijn man er nog, die heeft veel wiskunde gehad op de universiteit. Op YouTube staan ook duidelijke filmpjes met uitleg.
Hier is het niveau ook vwo (op de andere school is het havo als je havo-vwo doet). De toetsen waren hetzelfde vorig jaar, de hoeveelheid huiswerk iets anders, maar niet veel. Dit jaar krijgen een stuk of 3 kinderen makkelijkere toetsen of een correctie op het cijfer. Maar mijn dochter doet toch al een onderwijsvorm die wat afwijkt. W.b.t. wiskunde, daar helpt mijn man soms mee, ik ben vooral van de talen. Hier op school is ook een huiswerkklas tegen een kleine vergoeding (5 Euro per keer, ongeacht je nu 1 of 2 uur daar zit), waarbij ze geholpen worden met hun huiswerk.
OP dit moment kan ik mijn dochter ook nog steeds goed helpen, met sommige dingen is het even zoeken. Zeker omdat het schoolsysteem in Duitsland op een aantal punten echt verschillend is van het Nederlandse. Plus natuurlijk de voertaal Zo nu en dan heb ik er het woordenboek bij om de juiste vertaling te vinden. Wiskunde is hier ook een dingetje, met veel dingen kan ik helpen, andere dingen kan papa,... en soms verwijzen we haar terug naar de klasgenoten of de leerkracht.
Ik heb liever een dochter die lagere cijfers haalt, maar wel gelukkig is dan andersom. Ontwikkeling zit hem niet alleen in leren, ook in sociale contacten en andere activiteiten. Ik hoop overigens niet dat je te veel naar je dochter uitstraalt dat je het niet goed genoeg vindt, omdat je daarmee onbedoeld de boodschap kunt overbrengen dat je haar niet goed genoeg vindt. Dit is blijkbaar wie ze is, gelukkig met een lager cijfer. Als je zegt dat het niet goed genoeg is lijkt het voor haar misschien alsof je haar daarmee niet goed genoeg vindt. Ik herken mezelf heel erg in je dochter. Ik was op het VWO liever met andere dingen bezig en maakte er haast een sport van om met zo’n laag mogelijk cijfer mijn diploma te halen. Als ik een 8 of hoger had was mijn conclusie dat ik dus te hard had gewerkt en mijn tijd beter in iets anders kon steken waar ik gelukkig van werd. Inmiddels gewoon een WO master en postmaster afgerond; heb een hoge functie en academisch “verder” dan de meeste klasgenoten op het VWO die continue 10en haalde. Ik vind het juist super knap als iemand kan inschatten wat nodig is om iets te halen, om zo in balans te blijven met moetjes en geluk. Het is niet voor niets dat menig jongvolwassene nu continue op hun tandvlees loopt omdat ze te veel hooi op de vork nemen. Ik hoor regelmatig van collega’s dat ze jaloers zijn op de mate waarop ik efficiënt ben in mijn werk, mijn grens aanvoel en bewaak. Ik denk echt dat mijn hele schoolcarrière daar aan heeft bijgedragen. Juist mijn 6jes mentaliteit. Wat ik vooral wil zeggen: wees trots op je dochter dat ze die balans voor zichzelf lijkt te vinden. Daar gaat ze later namelijk veel profijt uit halen. #omdenken
Tuurlijk ben ik enthousiast over de cijfers die ze heeft en laat ik haar niet merken dat ik een zes niet 'heel goed' vind wat zij duidelijk wel vindt. Ik vind het alleen gewoon zo jammer dat een zes algemeen geldt als heel goed. Want dat vind ik dus gewoon niet... En natuurlijk is het belangrijk dat ze goed in haar vel zit, direct al een hele groep nieuwe vrienden heeft en lekker in de klas zit daar. En ben ik supertrots op haar! Maar ik zou daar toch ook graag wat hogere cijfers bij zien... Gelukkig lees ik ook dat ik daarin niet de enige ben hier. En dit is nog maar de eerste toetsweek natuurlijk. Het kan nog alle kanten op. Maar het lijkt me zo lekker als je gewoon direct lekker begint met net iets hogere cijfers dan een zes...
@Chechi , inderdaad niets mis mee, alleen geeft haar dochter zelf aan dat ze vwo wil gaan doen en met gemiddeld een 6 in een dakpanklas ga je niet naar het vwo. Dus haar dochter moet zelf de keuze maken tussen een tandje bijzetten als ze vwo wil doen of wat meer vrije tijd en de havo doen. En als ze een tweejarige dakpanklas doet, dan hoeft ze die keuze voorlopig nog niet te maken.
Hier beginnen zat jongeren de eerste toetsweek met enkel vieren en vijven. Zo weet ik van jongeren dat ze starten met 10 tekorten en eindigen met 0 tekorten. Ik word er na zoveel jaren ook niet meer warm of koud van Komt wel goed hoor en het is toch ook gewoon heerlijk dat je dochter het ze ontzettend naar haar zin heeft. Leuke vrienden en vriendinnen zijn wel essentieel voot het levensgeluk van je kind en dan is een 6 echt niet boeiend maar super vet
Klopt. Helemaal eens! Maar dan is er wel een verschil in gesprek tussen: “Ik vind een 6 niet goed genoeg” of “Als je graag VWO wil doen is een 6 niet goed genoeg en zal je een keuze moeten maken”. Het eerste suggereert een hoge eis stellen vanuit jou als ouder jaar je kind, het tweede stimuleert om na te denken over keuzes. Ik zeg overigens niet dat TS het eerste doet hoor, maar wel iets om op te letten vooral in zn algemeen. @poema goed om te horen dat het vooral in eigen gedachte is! Hopelijk vind je dochter een weg tussen leuke dingen doen en de cijfers halen die ze nodig heeft om haar dromen te verwezenlijken! En inderdaad, zo’n eerste toetsweken is ook zoeken.
Mijn kinderen zijn nog te klein voor de middelbare, maar ik was vroeger ook al van de zesjes cultuur op de HAVO. Geheel off-topic: naar aanleiding van dit topic ben ik gaan kijken of de profielen cultuur en maatschappij bv nog bestaan of dat er gewoon weer een vrij vakkenpakket is tegenwoordig. Volgens mij kies je gewoon nog steeds een profiel. Nu zag ik dat in het profiel cultuur en maatschappij geen wiskunde A meer zit. Klopt het dat je de HAVO door kunt komen zonder wiskunde in je pakket? Dit had mijn leven heerlijk makkelijk gemaakt, ik kan bijna niet geloven dat dit er niet meer bij zit.
Ik snap heel goed dat je een 6 niet super vind.. Als je eens een minder cijfer haalt heb je ook iets om te compenseren. Mijn ervaring (ik heb ook VWO gedaan) was dat de eerste 2-3 jaar echt de basis waren en dat het belangrijk is dit goed te kennen. Ik vond zeker in het eerste jaar dat het snel meer en moeilijker werd. Er zijn bij ons toch wel veel kinderen naar de havo gestroomd die begonnen met 6en, maar goed dat waren misschien wel kinderen die voor een 6 al heel hard moesten leren. Ik denk dat ze er toch zelf achter moet komen dat ze voor VWO en zeker voor geneeskunde hogere cijfers moet gaan halen. En pushen geeft, zeker tegen een puber, waarschijnlijk omgekeerd effect. Ik zou het wel subtiel aankaarten. Ik heb echt moeten leren dat wat meer tijd besteden aan huiswerk z’n vruchten afwerpt. En dat dingen dan langer blijven hangen en je daar later weer profijt van hebt (en het je later tijd scheelt omdat je geen oude dingen meer helemaal opnieuw moet leren). Ik wou dat ik dit soort dingen eerder besefte, maar misschien leer je zoiets alleen met vallen en opstaan
Ik ben ook niet van de zesjes cultuur. Mij zou het meer gaan om de houding en de potentie. Bij mijn oudste zal ik niet snel zeggen dat iets niet goed genoeg is. Hij wil alles zelf graag perfect doen. Als hij voor iets wat lastig gaat een zes haalt dan zou ik dat geweldig vinden. Maar haalt hij een zesje voor iets waar hij heel goed in is dan zou ik wel een gesprek aangaan over inzet en dat wat je geleerd hebt belangrijker is dan het cijfer. En in jouw geval zou ik herinneren aan het feit dat als je iets wilt dat je dan wel de dingen moet doen die daarvoor nodig zijn. Voor mijn middelste zou ik wat strenger zijn omdat ik weet dat hij slim is. De korte route kunnen doen scheelt veel frustratie. Maar deze jongen is heel gedreven van zichzelf. Als dat zo blijft dan hoef ik daar ook niks mee.
Heel gauw loslaten! Ik weet dat dat lastig is, maar het gaat om het leven van je kind; de consequenties zijn voor haar. En ze heeft gelijk het is voldoende! Ik zou haar wel het plaatje voorhouden dat als ze naar het vwo wil doen, dat ze dan met 6jes niet gaat redden, maar een groot drama is het niet, ze heeft nog een heel jaar! Echt loslaten!
hahaha wij hebben beide MAVO gedaan en gelukkig kan ik mijn dochter op het VWO nog helpen... de vraag is hoe lang!! grappig als ik dat van jullie lees, ik denk dat wij afhaken in de 3e klas....
Ik denk dat kinderen die in havo-vwo zitten, niet gewend zijn om te leren, maar dmv opletten stof tot zich nemen. Ze moeten in de brugklas ook echt leren leren en dat kost soms veel moeite. Hier had dochter voor het eerst een onvoldoende... of ik dan bij de online ouderavond naar die leraar ging. Nee hoor, ik vind 1 onvoldoende echt niet spannend en het was ook nog eens bij geschiedenis, dus ik begrijp het!!
Dat herken ik inderdaad wel. Zeker nu onze oudste naar het Gymnasium gaat... op de Grundschule werden ze bijna "gepamperd" en bij het handje genomen etc. Werd er nog aangegeven dat ze eerst bladzijde XYZ moesten lezen/doornemen en dan opdracht ABC doen. Nu op het Gymnasium moeten ze veel meer zelfstandig werken en wordt er niet meer gezegd dat ze thuis ook nog zaken moeten doorlezen. Nu komt ze thuis,... "Nee ik heb geen huiswerk", maar dan thuis de stof nog een keertje doornemen... Nee, mama dat hoeft niet, ik heb geen huiswerk op gekregen. Vorig jaar heel veel de kreet gehoord "ik weet het antwoord niet", of "ik snap het niet, heeft meneer/mevrouw niet verteld". Standaard-reactie terug: "pak je boek eens". Antwoord "daar staat het niet".... als ik dan het boek voor haar pakte, dan zag ik in één oogopslag de antwoorden staan Ik word er nu wel makkelijker in.... prima meid, dan kom je er wel achter. Anderzijds heel erg lastig, want ze zegt dus wel tegen de decaan dat ze "slechte cijfers" haalt (nog steeds goede voldoendes hoor) terwijl ze hard werkt.... Ik hoop dat die decaan haar wat tips geeft om anders te werken, dat wil ze nl niet van mama aannemen
Wiskunde, nederlands en engels vallen volgens mij onder de verplichte vakken, dus zullen daarom niet bij een profiel benoemd staan.