oh meid, veel dingen die je zegt zijn zo herkenbaar. Het is echt een lastige fase in je leven. Maar weet echt dat het een fase is. Daar probeer ik me ook aan vast te houden. het tekent je en verandert je denk ik ook, maar het bepaald niet je identiteit. Over een paar jaar zit je (hopelijk) met een paar kids en kun je deze fase weer achter je laten en je weer op andere dingen richten. Maar vergeten zul je het niet. Ik probeer me hier ook maar beetje aan vast de houden aan deze gedachte. moet zeggen dat ik na de geboorte van de 1e het traject ook snel ‘vergeten’ was. Het draait uiteindelijk toch om het eindresultaat in deze en de weg ernaartoe wordt op termijn minder prominent.
Nou, ze belde al terug. Bij s ochtends een positieve ovulatietest is dag -1 Bij s avonds een positieve ovulatiest is dag -2 Dus moment van testen maakt niet uit. Gisterenochtend was negatief, s avonds positief, vanmorgen positief, dus morgen rekenen ze als eisprong. Al vermoed ik dat ik hem vanavond al heb. of vannacht. heb nu die typische eipijn. Maar goed, dan zitten we ongeveer goed. Hoop ik. Woensdag in ieder geval terugplaatsing.
** Lange onvervulde kinderwens ** * Gliss - 32 jaar - 1e kindje - IVF 1 * Do1981 - 39 jaar - 2e kindje - IVF 1 - op naar cryo 7 * Betsies - 38 jaar - 1e kindje - ICSI 1 * Wondertje2020 - 1e kindje IVF 2 * 2jongensmama - 3de kindje - ICSI 3 * Emma1995 - start ivf in Duitsland * Asil - 1ste kindje nog natuurlijke weg - misschien traject weer opstarten Nov. '20 - intussen acupunctuur * Catlady - 1ste kindje ICSI 3 pauze, opzoek naar een kliniek voor onze laatste poging. * Leraje - 1e kindje nog natuurlijke weg, op dit moment onderzoeken gaande * Lisa280887 - 1e kindje - IVF 1 verse tp = zwanger * DangerBlonde - 31 jaar - 2e kindje - natuurlijke weg gestopt, start clomid traject Afspraken: 26 nov - Wondertje - evaluatie arts 27 nov - DangerBlonde - uitgangsecho en start clomid 2 dec - 2jongensmama - TP 5 3 dec - Wondertje echo TP 10 .. december - DangerBlonde - uitslag semenonderzoek 18 dec - Wondertje startgesprek IVF / punctie 3 08 jan - Gliss tel consult prednisolon bij tp Testdatum 30 nov - Betsies Zwanger Lisa280887
@Emma1995 zeker veel dingen herkenbaar. Zelfs ik heb nog steeds het gevoel dat ik met momenten faal qua werk, al ik weer weg moet, als ik met mijn hoofd op het forum zit, of in gedachten te rekenen of alles wel klopt of niet. En het gevoel dat je leven al jarenlang een soort van stil staat maar toch ook doorgaat. Allerlei keuzes die je afstemt op je wens, de behandelingen. Dat hunkeren naar gewoon normaal ken ik wel. Gewoon sex hebben en je zorgen maken of er misschien (te snel) een kindje komt. Lijkt me heerlijk haha. Merk dat ik deze maand ook niet lekker in mijn vel zit. Daarom ook goed dat ik geen hormonen heb nu, al twijfel ik nu toch ook weer of de timing dan wel goed genoeg is. MAar ja. Wat @Do1981 herken ik ook wel, als het eenmaal lukt, is het snel naar de achtergrond gezakt. Voor de jongens denk ik nog maar weinig aan het traject. Het voelt nu weer als een hele nieuwe weg. Er zijn alleen bepaalde triggers, die ik veel sterker heb dan bij het eerste traject. Beetje wantrouwen in iedereen. Ik geloof pas als ik heb uitgezocht. Dikke knuffel! En realiseer je ook, dat je lijf in een heel heftig proces zit met de hoeveelheid follikels die jij aan het bouwen bent. Dat is echt meer dan topsport.
Het geeft wel hoop dat, wanneer je uiteindelijk hopelijk moeder wordt, je het wel een soort van achter je kan laten. Maar het tekent je wel voor het leven. zoveel respect voor jou, jullie allemaal eigenlijk❤️ Dikke knuffel terug
@Emma1995 ach lieverd.. of het nu de hormonen zijn, de bijna honderd eitjes, of gewoon de frustratie.. je voelt je kut en dat is oké. Normaal voor waar je nu in zit. En herkenbaar. Vooral als je er zoveel voor ingeleverd hebt. Wat moet het zwaar zijn geweest om zoveel in te leveren. Ik hoop heel erg dat je snel een gezond kindje hebt en dat je dit allemaal vergeet. Want ik sluit me aan bij de andere dames. Zodra het kindje er is, zijn de tranen en de emoties even weg. Ze krijgen een plekje. Maar dat ervaar je pas als het kindje er is. Ik zou juist nu doorpakken met de ivf zo lang je het nog trekt. Die carrière kan ook daarna nog nooit te laat voor. En misschien ervaar je dan ook dat die minder belangrijk is geworden (mijn ervaring). Tijd met je gezin word belangrijker en zorgen dat er geld op de bank komt, met een baan waar je je goed bij voelt.
Ik heb een persoonlijke vraag aan jullie. Ik weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan. Hoe voelen jullie je erbij als je man masturbeert en porno kijkt? Ik ben altijd een hele vrije geest geweest, vond dat nooit erg. We hadden in die tijd ook een heel prima seksleven. Sinds we aan kinderen begonnen is dat veranderd. Ik hou veel van m’n man maar ons seksleven is erg veel minder geworden (niet gek met kinderen en wisselende werktijden). Nu is seks of functioneel om een bevruchting te krijgen, of ik voel me vaak verplicht.. want ik geniet er niet echt meer van. Het is me te standaard en saai geworden, ook al proberen we vanalles met lingerie, hebben we speeltjes en vanalles in de kast, en wilden we zelfs naar parenclubs gaan voordat Corona kwam. ik heb ontdekt voor de zwangerschap van mijn dochter dat mijn man bepaalde voorkeuren heeft waar ik nooit aan kan voldoen. Zonder teveel in details te treden: activiteiten waarbij je een piemel nodig hebt en die heb ik niet. Hij was daar erg stiekem over en uiteindelijk heeft ie t toegegeven dat hem dat ook opwind. We wilden dat samen verder gaan ontdekken met anderen, maar dat is er niet van gekomen. Ik werd er super onzeker van als hij masturbeerde en ik vond de tissues in de prullenbak. Ik ben bang dat ik dan nooit genoeg ben of zal zijn. Al kijkt hij daar anders tegenaan. Hij wil alleen een relatie met een vrouw (mij). Nu kijkt hij stiekem porno als ik er niet ben en doet zn ding. Spoelt wel de tissues door de wc omdat ik m dat ooit gevraagd heb.. maar ik blijf er zo onzeker van. Snap mezelf niet goed.. ik denk dat ik ergens toch angst heb dat hij bij me weggaat voor een man, of een transgender.. al zou dat nooit gebeuren volgens hem. En ik schaam me er ergens ook voor. Als hij alleen gewone vrouwen porno keek zou ik er denk ik niet eens moeite mee hebben. Ook al weet ik in mijn omgeving meer dan genoeg mannen van hetero koppels die seksuele interesse/nieuwsgierigheid hebben in andere mannen maar nooit relaties met mannen zouden willen. Puur seksueel gezien voor erbij. Ik worstel hier met vlagen heel erg mee, vooral als ik merk dat hij het toch weer stiekem heeft gedaan. En ik vond het nooit erg.. vind het normaal dat een man dat doet.. argh..
@DangerBlonde: Misschien ben ik een vrije geest maar ik vind dat soort stiekeme fantasieën helemaal niet raar. Ken mijn man al zolang en we hebben het er ooit eens over gehad en ik weet dat hij hierover weleens fantaseert. Ik heb er geen problemen mee, ik zie het niet als een bedreiging maar als een gezonde fantasie. Als hij het nodig heeft om tot orgasme te komen zou ik me eerder zorgen maken. Ik vind er eigenlijk niks raars aan... Weet ook niet hoe ik het moet omschrijven.. ik doe ook weleens dingen stiekem en dan vraagt hij waar fantaseer je over en zeg ik eeh nou gewoon ... en staat het schaamrood me ook op mijn kaken. Heb wel gevraagd of hij naar porno kijkt als hij zijn ding moet doen bij de kliniek maar hij zegt van niet. Moet er niet aan denken dat je dat op commando zou moeten doen. Blij dat hij dat moet doen en kan.
@DangerBlonde ik zou het eerlijk gezegd niet weten, ik ben meer ruimdenkend dan mijn vanille vriend, en ik raak soms ook meer opgewonden van "vrouwen" seks dan dat hij weet maar dat maakt mij niet direct lesbisch. En ik heb voor de rest ook niks met vrouwen. Vroeger gerust wel eens getwijfeld. En ook met vrouwen gezoend maar nee ik heb wel een piemel nodig.. Misschien dat het voor hem hetzelfde is. De opwinding. Uitgeprobeerd heeft hij het niet als ik het goed begrijp.. en dat hoeft ook niet perse. Maar snap je onzekerheid daarin goed. Heb je hem dat ook wel eens verteld?
Hij heeft voor mijn tijd wel vaker dingen geprobeerd @Asil . En dat vind ik ook niet erg, het was voor mijn tijd. Wat experimenteren vind ik ook niks mis mee. Heb ik zelf ook gedaan voor zijn tijd. Toch blijft vrouw-vrouw minder beladen dan man-man op de een of andere manier.. Hij vind het mega moeilijk om erover te praten, omdat hij het van zichzelf niet accepteert. Het hoort niet vind hij. Dat maakt het lastig om over te praten, maar dat hebben we wel gedaan (in elk geval tot zo ver tot ik wist wat er nou precies aan de hand was). We waren er zo ver over uit dat hij me vertelde wat zijn fantasieën waren en dat ik ging nadenken of we die gaandeweg zouden kunnen uitvoeren. In de hoop dat hij het niet stiekem zou gaan doen. Want ik kan de interesse niet wegnemen. Ik wil het oké vinden en het hem gunnen, maar het voelt nog niet oké voor mij... en dat weet hij ook. Merk dat het een beladen onderwerp is en dat hij dan ongemakkelijk is. misschien moet ik zelf een grens over daarvoor om het oké te vinden. En om minder onzeker te worden. Hoe ga ik dat doen..? Iemand tips? @Wondertje2020 ik zou het ook niet raar vinden als hij over andere vrouwen fantaseert. Alleen over mannen vind ik wel bijzonder. Wel fijn om te horen van jullie dat het toch normaler is dan ik dacht.
Ja lastig. Wat ik uit je tekst lees, vond je voor het traject en kinderen allemaal wel okay en nu niet meer.. er zijn natuurlijk 2 dingen veranderd, kindje , wat je moeder hormonen aanwakkert en bijkomende vermoeidheid en vruchtbaarheidsproblemen, wat sex nu eenmaal vaak was lastiger en daaruit voortvloeiend je angst dat hij je verlaat. Ik denk dat er toch niks anders opzit dan praten praten praten.. jou minder zin zal wellicht tijdelijk zijn maar nog wel jaren kunnen duren.. zijn behoeftes/interesses kan (en mag) hij niet wegstoppen. Is het juist niet veiliger dat hij kijkt thuis? Ipv wegstopt en dan steeds groter risico loopt om een misstap te maken? En wat vind je niet oké? Waarom niet? Wat zit er achter?
Je hebt gelijk. Het is zeker veiliger om thuis te kijken als het daarbij kan blijven. Ik denk dat het de angst is dat hij me verlaat, ook al is die niet reeel. We zijn al 7 jaar samen. (Geen garantie natuurlijk haha maar het loopt verder gewoon goed, we zijn tevreden samen). Of stiekem dingen doet. Ik denk omdat het iets is wat ik hem niet geven kan. En de interesse zo blijft. Ook wat schaamte denk ik. Omdat het in mijn hoofd toch ook wat taboe is.. wat zouden anderen ervan denken als het uit komt.. zouden ze hem of ons uitlachen.. hem minder man vinden.. Ik ben vroeger heel wantrouwig geweest. Slechte relaties gehad. Nu niet meer zo wantrouwig. Maar dit triggert het wel weer.
Hey @DangerBlonde ik heb zelf geen ervaring met de situatie die je beschrijft, masturberen met of zonder porno vind ik vrij normaal gedrag. Het is wel zo dat wat we aan fantasie hebben niet altijd in werkelijkheid willen doen, daar is het soms ook alleen een fantasie voor. Maar wat ik vooral vervelend voor jou vind is dat het je zo onzeker maakt! Dat is zonde en niet nodig. Ik denk dat waar hij zich heel kwetsbaar opstelt door over zijn fantasieën te vertellen het goed is jij ook je kwetsbaarheid te laten zien door te vertellen wat dit bij jou doet. Ik wens je veel wijsheid en goede gesprekken samen en hopelijk uiteindelijk ook weer fijne seks samen. Want Potver dat is toch ook stom dat zo een heftig traject daar ook nog het leuke van wegneemt!
@DangerBlonde ik kan me helemaal vinden in wat de andere dames zeggen. Ik kan me helemaal voorstellen dat het je onzeker maakt. Misschien dat je er eens met een professional zoals sexuoloog over kunt praten en op gegeven moment misschien ook samen daar het gesprek voeren? (Je kunt het ook bij alleen houden en kan ook met andere professional natuurlijk) Dat maakt het misschien makkelijker als het in een soort van professionele omgeving is? Alhoewel ik me ook wel weer kan voorstellen dat, dat het ook lastiger maakt om open te zijn. Ik zeg dit vooral omdat ik denk dat je er wel wat mee moet als het je zo’n gevoel geeft. Een professional kan mogelijk helpen? en het traject helpt allemaal niet. Maar ergens denk ik ook niet dat het ‘verdwenen is’ als het traject op een gegeven moment over is
Mijn broer heeft ook een hele goede vriend die bi curious is. Is ook getrouwd en hebben 2 kinderen. Ik weet eigenlijk niet hoe zijn het oplossen binnen de relatie. Volgens mij knijpt zij een oogje toe. Jeetje wat lastig meid.
@DangerBlonde : ik kan me voorstellen dat vrouw-vrouw minder beladen voelt dan man-man.. maar eigenlijk is het gewoon hetzelfde. Ik denk dat het ook de fantasie van de taboe is en de nieuwsgierigheid. Ik vind het ontzettend dapper en goed dat hij erover praat. Dat gebeurt echt niet vaak. Wat @Betsies zei vind ik ook wel een belangrijk punt.. als het je onzeker maakt moet je dat ook kunnen uiten. Maar ik sta er zelf zo in dat de fantasieën die hij heeft niks te maken hebben met mij. Hoop dat jullie weer de tijd en de rust voor elkaar kunnen maken, hier schiet het er soms ook bij in hoor. Ik blijf erbij dat ik me niet zo’n zorgen maak over dit soort berichten.
Gesprek met opdrachtgever ging redelijk. We hebben niet zo’n klik dus ik voelde me behoorlijk in de hoek gezet. Vandaag gesprek met arts en ik hoop dat ze een goed voorstel heeft voor de laatste cryo. Ik heb ter zelfbescherming al afspraak in UZ Gent gemaakt voor startgesprek punctie / IVF 3. Voel me net alsof ik op de automatische piloot zit maar ik moet en wil door.
@DangerBlonde ik snap onwijs goed dat het je onzeker maakt. Het lijkt mij dat het slechts een fantasie is, maar snap je ongerustheid wel heel goed. Dat hij deze fantasie heeft, snap ik maar vind rot dat jij je hierdoor onzeker voelt. Ik denk dat wat @2jongensmama zegt, praten hier echt de oplossing is. Hoop dat jullie hier samen goed uit kunnen komen❤️