Ik heb het ook zo koud.... soms zo koud dat ik klappertandend op de bank zit. Meestal ga k dan lekker warm douchen..
Ik heb het ook sneller koud hoor. Zit s avonds vaak lekker onder mn dekentje op de bank en een warme douche helpt ook altijd. Ik wijt het deels aan de nog altijd aanwezige vermoeidheid. Als je moe bent is jezelf warm houden lastiger...
De jongste bedoel je denk ik? De oudste was al enthousiast. Nee, die laat niets meer van zich horen, negeert alle berichten. Heeft zelfs dr vader geen berichtje gestuurd voor zijn verjaardag. Straks als we weten wat het wordt nodigen we ze allebei uit voor een taartje met kleurtopping of binnenkant om het te vertellen, de oudste zal er met haar vriend wel zijn (mits haar moeder er niet achter komt, want die stimuleert het contact niet zeg maar), de jongste verwacht ik niet. Het lastige is dus dat dit gedrag gestimuleerd wordt door hun moeder, de oudste heeft zelfs stiekem, vanuit het huis van dr vriendje, het berichtje voor de verjaardag van mijn man gestuurd, want dat vond dr moeder niet nodig.
In de magnetron opwarmen wordt meestal afgeraden. Sommige baby’s vinden koud of op kamer temperatuur ook prima om te drinken.. Ik heb met mijn dochter ook bij moeten voeden de eerste paar dagen omdat het niet zo vlot op gang kwam. Wil me nu beter voorbereiden en gelijk een lactatiekundige inschakelen voor advies mocht dat nodig zijn.
O ja sorry, dat bedoelde ik. Jeetje, die heeft dus echt d’r kont tegen de krib gegooid al dan niet gevoed door haar moeder. Wat vreselijk jammer!!! Ik had zo gehoopt dat ze een beetje was bijgedraaid..
Dus toch maar een flessenwarmer halen.. ik voelde me juist extra verward door de lactatiekundige. Ik ga nu wel een masterclass bv volgen via zoom. Hopelijk helpt me dat.
Nope, helaas... Stukje invloed van moeder en stukje leeftijd denk ik. Verder houden we de eer vooral aan onszelf. De deur voor de kinderen is altijd open, de oudste waardeert dit al, ik denk de jongste over een paar jaar ook.
Heftig zeg!!! Dat lijkt me zooo naar om mee te moeten maken als ouder zijnde. Dat je eigen kind tegen je opgezet word door diegene waar je zelfs een leven mee had samen Heavy!! Kan je man dat wat handlen? Hoop dat de jongste zich ook nog eens bedenkt... Ze zeggen wel; Al t goede komt langzaam... Dus laten we dat maar hopen!
Nou als je nog tips krijgt.. deel ze maar met me!! Hihi Hoe is t met de overstimulatie? Al "volledig" hersteld?
Dat zal ik zeker doen! Nee helaas, dat vocht zit er nog en doet zoveel pijn soms. Dan komt het in de verdrukking. Soms voelt het ook of er zo’n blaas klapt. Dan raak ik bijna in paniek omdat dat herinnert aan het begin.. adem in adem uit, paracetamol erin en meestal gaat het na 2 dagen weer beter. Duurt echt tot zeker een jaar, gerekend vanaf september. Mijn buik is ook keihard. Misschien dat daar de angst om veel aan te komen vandaan komt.. Ik ben elke dag zo dankbaar dat de zwangerschap goed gaat. Anders was het voor niks geweest.
Ja, hij kan er wel mee omgaan. We praten er heel veel over, dat helpt. Daardoor weet ik ook heel goed hoe hij erin staat. Tegenover een stokende moeder sta je nagenoeg machteloos helaas. "Gelukkig" gebruikt ze regelmatig zaken die bewijsbaar niet waar zijn, dat is 1 van de redenen dat de oudste er doorheen kijkt en wel gezellig hier komt, ze wil alleen niet dat haar moeder er van weet, want dan mag ze niet naar haar vriendje, onder het mom van "ik kan je niet vertrouwen". Dat zij dat getrotseerd heeft om bij ons trouwen te zijn vind ik dus extra bijzonder en ook naar onze kleine toe staat ze er zo in, die wil ze echt leren kennen. Het enige wat wij hierin kunnen doen is ons respect aangeven en haar laten weten dat ze hier altijd een plekje heeft en onze steun ongeacht welke keuzes ze maakt.
Oh heftig he.. Een jaar nog vanaf september, dus dat is gewoon nog 4 maanden na je bevalling... Ik hoop zo dat het allemaal meevalt voor je!
OMG, Dreigen met d’r vriendje als ze haar bloedeigen vader wilt zien.. Sjonge echt, vrouwen kunnen toch wel echt akelige mormels wezen zeg!
Ja, helaas kan ik een boek vol schrijven over haar saboterende/manipulerende/stokende acties, maar daar wordt niemand beter van. Wat wij belangrijk vinden is dat de kinderen (en nu met name de oudste) weet dat hier plek is voor haar, zowel in ons huis als in ons hart. Ook haar vriendje weet dat hij hier altijd welkom is, hij voelt zich hier ook altijd goed op zijn gemak. In tegenstelling tot bij moeders wiens vriend het vriendje van de oudste niet accepteert. Hij vind hem niet goed genoeg voor haar. Heb vandaag wel flink last van mn buik. Hebben jullie dat ook al? Dat je echt voelt dat je te veel gedaan hebt? Heb een hele drukke werkweek van 6 dagen gehaden ik geloof dat dat een beetje veel was.
Hier net zo hoor. Kan een boek schrijven. Helaas is jaloezie de vreselijkste ziekte om te hebben! Worden mensen heel lelijk van.
Jazeker! Ik heb ook veel last van mijn buik. Steken, drukkende pijn en kramp.. en morgen kan het zomaar weer beter zijn.
Gek is dat dan hè. Eerste keer dat ik t zo voelde maakte ik me wel zorgen, maar ik kan t redelijk plaatsen met drukke dagen, dus daar wijt ik t aan. Gelukkig dinsdag weer naar de verloskundige, dan helaas geen echo, maar wel weer even controle en hartje luisteren, geeft toch weer een bevestiging dat t goed zit. En dan daarna aftellen naar de geslachtsecho, ik ben zo benieuwd, kan haast niet wachten!