Zo ontzettend kinderachtig en sneu. Het verbaasd me niet eens, elke dag komen er de meest rare berichten voorbij. Geen wonder dat de wereld zo’n zooi is
Jeetje ik weet eigenlijk niet eens wat ik hierop kan zeggen. Letterlijk de vlag uithangen omdat je trots bent dat je mensen hebt weggepest En dan ook nog eens door oudere mensen waarvan je verwacht dat ze wat 'wijzer' zijn Hoe leuk het huis ook is maar met zo'n mensen als buren zou ik echt niet kunnen wonen. En ze kunnen nog dik 20 jaar lang leven. @ts: wel lief dat je de achterburen uitnodigd! Zou ik ook doen.
Dat wel alleen zitten haar kids nog hier op school dus elke x voor corona probeerde ze dochter baant te maken met naar binne gaan op school..Dus ene week is die ex op school kan dochter alleen andere week kan ik als opzichter mee zodat er niks gebeurt (2jaar geleden geprobeerd dochter van fiets te rijden)
Wat sneu voor de achterburen! Echt wat een malloten lopen er toch rond. Mijn vader en zus hebben ook jarenlang met directe buren ruzie gehad. Dat zijn gewoon racisten. Mijn vader was Turks en ernstig ziek. Expres de hele dag (zelfs als ze niet thuis waren) de muziek kei hard, ons op straat uitschelden voor k*t Turken, iedereen die wel gewoon deed tegen ons uitschelden voor Turken n***ers, onze auto's bekrassen. Zij heeft mij zelfs ooit uit het niets in mijn gezicht gespuugd. Politiebemiddeling gehad. Hun hebben waarschuwingen gehad van de politie. Niks hielp. Dit was in een huurhuis en na mijn vaders overlijden hebben mijn zus en zwager een andere woning aangeboden gekregen door de wooncorporatie. Inmiddels al meer dan 10 jaar geleden en die mensen waren toen denk rond de 50 ofzo. Hun wonen er nog steeds en de hele buurt kotst ze uit.
Jesus Mim, wat heftig! Vooral dat jullie vader zijn laatste jaren zo door heeft moeten brengen. Wat een idioten!
Ik zit middenin zo'n pesterij. Een tijd geleden zijn mijn buren de strijd gestart nadat ik (echt op een vriendelijke manier) aan hun had gevraagd of hun hondje misschien iets later dan half 7 de tuin in kan, omdat mijn dochter dan wakker wordt. Vlak daarna stond de politie ineens 's nachts op de stoep. Mijn moeder logeerde bij mij en had laat op de avond een huilbui (zware tijd achter de rug en met ass even totaal overprikkeld. Ipv dat ze zelf even langs kwamen om hun bezorgdheid te uiten belden ze de politie. Toen ik daarover met hun in gesprek ging gaven zij aan dat mijn moeder dan maar geen emoties moest tonen. Kort daarna dienden zij ineens een klacht in bij de woningbouw, ik zou er zelf niet wonen maar mijn moeder (ik werk zelf veel en mijn moeder past veel op mijn dochter). Gelukkig is het onderzoek goed verlopen. Vlak daarna begonnen ze allerlei klachten in te dienen, kastdeuren die te hard werden dicht gedaan, de gordijnen die altijd dicht waren (enkel een licht doorlatend rolgordijn dat ik vaak dicht heb in verband met grote ramen) etc. Toen ik erover in gesprek ging kreeg ik te horen dat ze 'onze mensen uit de grote stad' hier gewoon niet wilden hebben. Woningbouw bood een bemiddelingsgesprek aan waar buren niet voor open stonden. Onlangs stond buurman met een voor mij onbekende overbuurman aan de deur. De sfeer was dreigend en het was totaal geen constructief gesprek. Ze waren boos over geluidsoverlast terwijl ik letterlijk nooit bezoek krijg, geen harde muziek draai, etc. Wederom contact gehad met woningbouw en zij gaven aan dat dit in het dorp waar ik woon vaker voor komt: buitenstaanders worden daar vaak weg gepest. Ik ben ook bezig met een andere woning zoeken. Ik voel me echt weg gepest en er wordt niet open gestaan voor een oplossing. Ook deze buren zeiden dat ze de vlag zouden uithangen als ik weg ben. Het geeft een vreselijk eenzaam en naar gevoel als je in zo'n straat moet wonen dus ik heb ontzettend veel medelijden met die buren. En dit zijn volwassen mensen!
Jeetje mina, ook al zo een verhaal waar mijn nekharen van overeind gaan staan wat heftig voor jullie. Je wilt toch niets liever dan woon genot. Sterkte en hoop dat jullie paleisje snel op jullie pad komt.
Jeetje wat vreselijk zeg! Snap niet dat mensen zo kinderachtig kunnen doen.. Waar halen ze de tijd en energie vandaan om mensen het leven zuur te maken. Sommige mensen aarghh. Wat is er mis met als normale volwassen een gesprek aan te gaan.. @Bloem2310 Verschrikkelijk dat je dit moet meemaken! Zou gewoon alles bij houden wat ze doen! En van zon dreigende sfeer dat die buurman met iemand voor je deur stond! Gelijk melding maken bij de politie! Ik heb 4 jaar geleden ook zoiets mee gemaakt. Ging toen over mijn honden. Toen stonden ze op de ramen te bonken. En toen ik open deed stonden ze te schreeuwen terwijl ik mijn toendertijd 4 maanden oude baby in mijn armen had. Was een hele dreigende sfeer. Ik had het geluk dat mijn man gelijk na huis kwam en die is de deuren afgegaan van die mensen daarna niks meer zelf excusses gekregen.
Wat erg! Zo hoorde ik laatst ook dat er nog heel veel wordt gepest op de werkvloer. Veel mensen zeggen dan nou dat zal wel meevallen, maar hieruit blijkt maar weer dat volwassenen echt heel gemeen en kinderachtig kunnen zijn. Echt zo erg.. ze verpesten echt het leven van mensen.
Ja meerderjarigen kunnen er ook wat van. Ik kreeg een keer een trots appje van iemand die een collega vast gemaakt had aan een pakket en deze met de heftruck op een paar meter hoog in het schap had gezet. Die persoon heeft flink de wind van voren gekregen van mij.
Ja, zo had een van mijn medewerkers de auto van een van zijn collega's op de heftruck gezet 'als geintje'. Volwassenen zijn soms nog erger dan kinderen. Heftige verhalen hier over buren zeg!
Bij de zoektocht naar een huis kijken mensen soms te weinig naar de buurt en omgeving waar ze terecht komen. Terwijl dat heel bepalend kan zijn en niet te veranderen is. Je moet vooral goed kijken wie je buren zijn. Wat voor mensen en hoe liggen de huizen en tuinen erbij? Oudere mensen zijn meer gesteld op hun rust en kunnen moeilijker omgaan met verandering. En voor een sociale volksbuurt moet je ook het type zijn. Wij hebben ooit een prachtig huis laten gaan omdat het in een oudere buurt met veel gepensioneerden stond. Men was daar niet gewend aan jonge kinderen die nu eenmaal lawaai maken en vroeg op zijn. Ook een ander huis laten gaan omdat er in verhouding teveel huurhuizen stonden ipv koopwoningen. Wij hebben heel bewust gezocht naar een omgeving die past bij onze levenswijze en de fase waarin wij zitten (jonge actieve, ondernemende mensen met kinderen).
Idealiter zou dat heel fijn zijn als je daar naar kunt kijken. Als je echter afhankelijk bent van sociale woningbouw is die keuze niet altijd aanwezig. Met name met kopen heb je meer keuze maar als je alleen kunt huren (ook particulier of vrije sector) is het aanbod een heel stuk kleiner.
Dat begrijp ik hoor. Dat je in het geval van sociale huur weinig tot geen keuze hebt. En vaak ook nog in minder buurten terecht komt met de nodige problematiek. De kans op problemen met anderen is natuurlijk groter in kleine huizen die gehorig zijn en te dicht op elkaar staan waardoor je eerder last hebt van elkaar. Zeker met jonge kinderen zijn flats bijvoorbeeld erg moeilijk. Soms heb je helaas geen keuze.