Kwaaltjes vandaag de dag: de misselijkheid wordt nu erger. Ik kan bepaalde geuren echt slecht verdragen nu. Koffie en warm eten hoef ik nu niet meer. Fruit gaat goed en ik heb zin in zoet en hartig. Brood gaat ook wel. De moeheid speelt nu en dan op. En ik zit ook verstopt geloof ik... Het duurt een paar dagen voor een grote boodschap eruit is.
Deze week bij de DA Zou een gewoon huismerk zoals Hema niet net zo goed zijn? Vindt davitamon wel echt heel duur
Ik slik Davitamon mama totaal & extra Vit D. Mijn Vit D is altijd laag dus dacht, laat ik daar dan maar gelijk extra mee beginnen. Volgens mij kan wat extra geen kwaad. Ik gebruik ook de Zwangerschap + app. Je hoeft er niet voor te betalen. Hele fijne & leuke app. Kwaaltjes: op vermoeidheid en soms een vlaag van misselijkheid na, mag ik nog steeds niet klagen. Als ik jullie kwaaltjes soms lees denk ik, ohjee het zal vast niet goed gaan.. maar had bij mijn zoontje ook amper kwaaltjes. Wel vaak bloedverlies bij hem, dus hoop dat dat deze keer echt niet is. Dat geeft zoveel stress.
@Vaianana ook heel logisch dat echt even dalen moet, na zoveel jaren! Ik hoop mee op een mooie echo voor jullie! @Amelie haha hier precies zo, wilde ook voor de kerst dus snel gebeld! @Madson hier ook Davitamon Compleet Zwanger + Omega-3 Visolie Kwaaltjes gaat hier nog goed, per dag iets misselijker maar wel te doen. Wel erg moe!
Ik slik deze al een half jaar, bij vorige zwangerschap had ik deze ook tot zo ver ik het dan binnen hield
Kwaaltjes: ik dacht dat mijn borsten pijn deden. Nou... Ze doen nu echt pijn. en ik moet echt op zoek naar m'n grotere beha's. Verder ben ik weeïg en gevoelig voor geuren. Niet echt misselijk nog, wel al gekokhalsd boven de prullenbak en toen een van de katten net naar de kattenbak was geweest Oh en ik ben megaduizelig en draaierig... En ik heb spierpijn in m'n bovenbenen.
Lief dat je het vraagt. Nou het gaat wel... had net na de ontlasting roze afscheiding.. zal wel niks zijn , maar had erg gehoopt deze zwangerschap geen bloederige taferelen te hebben Je word er zoo onzeker van! Maar kan niks anders doen dan het afwachten. Hoe is het met jou??
Alleen beetje roze afscheiding is nog oke he! Fingers crossed. Hier qua lichamelijke kwaaltjes eigenlijk niks alleen vreselijk moe. En vandaag op het werk had ik ineens heel veel moeite met het luisteren naar al mn zeurende clienten Ben deze zomer 2x aan mn eierstokken geopereerd na een miskraam en het is vooral metaal erg zwaar op het moment
Ik snap het ik kan ook ineens veel minder gezeur aan mijn kop hebben .. Maar een miskraam is al heftig en dan ook nog 2x geopereerd zit je veel te stressen of het goed gaat? Of is het iets anders ? (Als ik vragen mag..)
Dankje. Ik hoop het ook geen zware krampen of iets dergelijks, dus ik voel me nog niet heel erg bang, maar ja je weet het nooit... Ik ga zo weer lekker naar bed, anders ga ik googlen en dan raak ik wel in de stress
Dat mag je zeker vragen. Ik ben door alles gewoon het vertrouwen in mijn lichaam kwijt. En leef nu een beetje dat ik het pas geloof als ik het hartje heb zien kloppen. Deze week op het werk flink tegen een muur gerend en ga even wat minder werken om alles een plek te kunnen geven
Dat gezeur aanhoren herken ik wel. Ik ben normaal echt mega geduldig maar vandaag familie van een cliënt hun beklag aan t doen wat er allemaal scheelde terwijl ik de cliënt nog nooit had gezien... kon er slecht naar luisteren. Verder sinds vandaag ook meer last van mn borsten. En heel veel last van mn onderrug maar weet niet of dat nu de ouderdom is haha of dat dit ook een kwaaltje kan zijn
@Muggleborn en @Madson , zo herkenbaar. Sinds een weekje heb ik elke dag een onrustig gevoel in m'n hart. Geen hartkloppingen, gewoon een onrustig, gejaagd gevoel. Ik ben acuut gestopt met koffie toen ik erachterkwam dat ik zwanger was, dus dat is het niet.. Denk echt combi spanning op m'n werk en (onderdrukte) spanning om de zwangerschap...
Dat gevoel herken ik precies. Kan ook zelfs afkick van cafeine zijn he, moet je niet onderschatten. Zie dat jij ook het nodige hebt meegemaakt. Dat maakt het ook mega spannend. Heb je veel vroege of late miskramen gehad? En veel ingrepen of vanzelf? Als je niet over wil hebben ook prima!
Heel herkenbaar, dat vertrouwen kwijt zijn. Doe het rustig aan meid, denk aan jezelf! Het is heel begrijpelijk dat je alles even moet laten bezinken. Ik kan ook niet wachten tot ik maandag bij de gyno ben geweest en hopelijk alles goed is, dan pas kan ik mijn angst loslaten (ook al heb ik een missed abortion gehad waar ik met 8 weken achter kwam) Je bent niet alleen in je onzekerheid , zoals je aan mijn berichten wel hebt kunnen lezen, dus als er iets is kan je altijd berichten.
Dat gevoel herken ik ook ! En ik drink geen koffie , dus zal wel te maken hebben met zenuwen en spanning. Doe het rustig aan, doe wat ademhalingsoefeningen, dat helpt mij als ik zo'n gevoel krijg. Klinkt gek, maar adem door je linker neusgat in naar je buik en adem helemaal uit door je rechter neusgat. Helpt echt !
Dat vind ik ook het fijne aan deze groep! Het gevoel er niet alleen voor te staan en al je twijfel en gevoel kunnen delen. Vorige keer vond ik het alleen heel pijnlijk om alle leuke berichten voorbij te zien komen en zelf met slecht nieuws uit de groep te moeten stappen. Maar kon het nu toch niet laten. Had zelf ook een missed abortion met 9 wkn, en toen dus dubbel slecht nieuws bij de echo met een spoed OK als gevolg thnx voor jullie support!
Dit is idd een heeeeel fijne gemoedelijke groep, zo prettig!!! Is goed hoor! Ik heb in 13 maanden tijd 4 miskramen gehad en ze waren alle vier totaal verschillend. Bizar verschillend. Wel allemaal vrij vroeg. - 1: ik begon met 6+4 te bloeden. Echo bevestigde miskraam. Miskraam heeft zichzelf opgelost, maar was fysiek de heftigste van de vier. Heb nog weken bloedarmoede gehad, ik bloedde zo absurd snel en veel dat ik een hele tijd niet rechtop kon zitten of normaal op m'n benen kon staan. Overal waar ik zat en lag legden we eerst dikke lagen oude handdoeken en vuilniszakken neer, omdat ik overal doorheen bloedde. Ik wist niet wat normaal was. Achteraf weet ik pas dat dit niet normaal was... - 2: alles leek goed te gaan, voelde me op en top zwanger. met 7,5 week eerste echo, kloppend hartje gezien maar wel een groeiachterstand. vk stelde me gerust, maar door een blik van haar naar de telefoniste heb ik er nog steeds een naar gevoel bij en denk ik dat ze me valse hoop gegeven heeft. Enkele dagen later begon ik te bloeden en ging het mis... Op de dag dat m'n broertje en zijn vriendin hun zwangerschap aankondigden. Slechte timing was mijn thema in 2019, zie miskraam nummer 3... Ik ben het vruchtje verloren met tabletten, maar er bleef alsmaar weefsel achter, waardoor ik me nog twee maanden zwanger heb gevoeld. Uiteindelijk ging het echt niet vanzelf weg en kreeg ik een hysteroscopie. - 3: met 6+3 begon ik te bloeden, bruinverlies. Diezelfde dag nog in paniek voor een echo gegaan; we zagen een sterk kloppend hartje en er was geen reden tot zorg. De volgende dag kwam alles er in één dag uit... Op schoolreisje. Ik ben leerkracht van groep 4. Ik heb de hele dag op de wc gezeten terwijl collega's van niks wisten. Wat een hel was dat. Heb helaas niet voor de kinderen kunnen verbergen hoeveel pijn ik had. De hele dag hield de gedachte aan een eventueel 2e vruchtje me op de been, want hoe kon ik nou zo snel na de echo een vruchtje verliezen met een perfect kloppend hartje?! ... Maar twee dagen daarna had ik een echo... Mijn baarmoeder was al volledig schoon. Zo bizar. - 4: niet ver gekomen, met 6 weken ging ik bloeden en zagen ze op de echo al geen vruchtje meer.