Ik zou me echt niet druk maken, zo normaal dat het komt en gaat. Zo kun je aan het eind van de zwangerschap steeds stress hebben omdat je je baby niet voelt bewegen. Nou.. ik voelde haar zelden! Uiteindeljk was er een gevoel waarvan ik dacht, dit is het geloof ik. Maar dat had ik na de zwangerschap nog steeds... Bleken m’n darmen. Na de bevalling moest ik voor placenta verwijdering naar de OK. Ik zeg tegen de gyn: kijk maar ff goed of er niet nog 1 zit hoor, ik voel de baby nog bewegen! Dus ja.. dat is ongeveer hoe betrouwbaar ik mijn eigen waarnemingen vind nog
Nee, heb ik ook amper. Mijn psycholoog en ik denken niet dat het depressie is. Nee, ik vroeg niet naar emdr . Mijn psycholoog zegt dat ik het gezond verwerk als een rouwproces. De angst komt alleen terug als ik weer zwanger ben, daarom ben ik wel intern doorverwezen naar iemand die hierin gespecialiseerd is. Ik ben vooral bang dat ik, als straks alles goed mag gaan, risico loop op een postnatale depressie. Na alle miskramen durf ik me niet te hechten aan wat in mijn buik groeit, en dat vind ik eng. Daarom wil ik wel goed begeleid worden.
Ik ben ook niet misselijk naar wel heel moe. Zat net bij een client thuis en begon me een partij te gapen en alles begon me te draaien, moest echt maken dat ik wegkwam.
Ohh die vermoeidheid ja! Ik kan snachts niet slapen en overdag niet wakker blijven, haha! Ook zo duizelig bij opstaan/bukken/etc. Krampjes in mijn baarmoeder en liezen. Maar we gaan het zien! Vanavond even spieken! Geloof wel dat het goed zit qua HCG gezien de oploop in mijn CB testen, maar hopelijk zit het ook op de goede plek. Niet dat ik dat vanavond al zal kunnen zien vrees ik
Ik had niet echt last van vermoeidheid... tot gisteren. Om 19uur in de zetel in slaap gevallen. Zzzzzz Misslijkheid valt heel goed mee. Ik heb wel heel de tijd zin in zoute dingen, waardoor ik vermoed dat het weer een jongen zou kunnen zijn Mijn emoties swingen opeens de pan uit. Misschien komt het ook door de vermoeidheid nu, maar ik kan om alles wenen en ben snel boos. Wij gaan de NIPT doen. In België is die quasi gratis, ik denk dat je zelf nog 7 of 8 euro bijlegt. Normaal doen ze die rond 12 weken dacht ik?
Echt mega moeheid hier idd. En vanmorgen kreeg ik geen hap door mn keel en was ik misselijk maar dat kon ook van de zenuwen zijn. Had mn afstudeerpresentatie vanmorgen. Gelukkig nu klaar mee. Behaald met een 10 Zometeen diplomering
Haha grappig! Bij mij is het van alles geweest qua trek in de vorige zwangerschappen. Bij mijn oudste zoon veel zoet, bij mijn dochter helemaal nergens trek in, bij mijn jongste zoon vooral fruit en een afkeer van zuivel en nu eet ik wel zuivel en hartig, maar weinig zoet. Gek hé hoe je smaak zo opeens veranderen kan.
Ik heb vannacht trouwens gedroomd dat ik bevallen was van een dochter. Maar dat ik de twee dagen na de bevalling alles vergeten was en op dag drie gewoon met de baby mijn andere kinderen naar school ging brengen, haha. En dat ik onderweg niet meer wist of ik een zoon of een dochter had en toen maar in de luier ging kijken. En we hadden ook nog niemand gebeld met dat we een kindje hadden Lekker weird! Maar wel grappig dat we de baby in de droom de naam gaven die al jarenlang op ons lijstje staat voor een dochter
@velena klinkt heel logisch wat je zegt, ik moet me ook proberen niet druk te maken, maar soms sluipt het er even in. Al ben ik wel relaxter dan al m’n andere zwangerschappen gelukkig, doordat ik geen gekke bloedingen heb. Wat goed! Gefeliciteerd! @Kate87 spannend dat je even kan kijken, lijkt me wel fijn om jezelf gerust te kunnen stellen, al blijft het alsnog spannend natuurlijk.
Leuk Kate, vandaag voor het eerst kijken.. wat fijn dat jullie dat samen kunnen doen. Ben erg benieuwd...
Hier ook zo'n last van. Echt op mijn tandvlees hele dag. Vandaag lijkt het wat beter te gaan maar dat komt denk ik omdat ik aan het werk ben en dus afleiding heb. Misselijkheid is nu ook iets beter te dragen. Ik gok dat ik vanavond wel instort als ik thuis kom. Maar vaak is het bij mij 1 dag op en 1 dag af qua kwaaltjes. Alsof mijn lijf dan een beetje gewend is aan de stijging van het hcg en dan de dag erna weer moet bijtrekken.
Ik heb ook geen last van vermoeidheid en ben alleen af en toe wat weeïg en heb wat minder trek in bepaald eten, maar verder eigenlijk helemaal nergens last van! De keer dat ik zwanger was en het een MA werd was ik erg misselijk en toen ik zwanger was van m’n dochter helemaal niet, dus ik weet nu dat het allemaal helemaal niets zegt en we lekker moeten genieten van het niet moe en misselijk zijn