Er lijkt wel iets van een gat te zien emotioneel, sociaal gezien dan weer niet. Wij bleven ook hameren op ga naar juf. Toch had hij het vertrouwen niet. Nu nog steeds niet, hij heeft het idee dat hij het zelf op moet lossen. Ook gaat het soms mis bij juf. Ze zegt dat hij eerder moet komen en laatst kwam hij meteen na de pauze en toen was het als nog te laat volgens haar en deed ze er niks mee. Dus nou is zijn vertrouwen wat weg. Je kan niet roepen je moet eerder wat zeggen om hem vervolgens weg te sturen, nou ja dat is in zijn beleving. Hij leert nu ook dat iedereen het anders kan zien en dat helpt hem. Zo is zijn beeld minder negatief omdat hij dan denkt dat ze het over hem hebben of dat ze het express doen. Hopelijk zien ze op school dat het ook wat beter gaat. Wat leuk dat er 1 op judo wil, is dat meteen na schooltijd? Ik snap dat het lastig is als je er zelf niet bij kan zijn.
Wat lijkt het mij lastig om helder te krijgen wat er dan speelt. Ik heb de combinatie ADHD+autisme(+dyslexie) veel gezien. Dat waren dan vaak gamers. Daar moet je toch ook best een focus voor hebben.
@owly In hoeverre was hij dan in zijn gedrag klaar voor groep drie toen der tijd? De juf zegt dat hij bepaalde vaardigheden moet gaan laten zien waarvan ik mij afvraag of dat wel zoals gebruikelijk gaat komen. Zodra hij daar aan voldoet zou hij klaar zijn voor groep 3. Nu heb ik veel vertrouwen in de juf omdat mijn zoon steeds vrolijk thuis komt uit school. Hij mag mee doen met groep 2 en zij leest af en toe samen met hem uit groep 3. Als je in groep 1 zit is dat heel fijn. In groep 2 is de combi klas waarschijnlijk weer 1-2. Ik vrees een beetje dat dan nog anderhalf jaar voor hem lang gaat zijn en dat zijn gedrag lastiger gaat worden. Ik vind haar idee van in alle aspecten klaar zijn voor groep drie goed. Ik bedoel als het sociale te wensen over laat dan wordt je daarop af gerekend en dan maak je de afstand sociaal gezien misschien alleen maar groter. Maarja ik zie wat beren. Hopelijk heb ik gewoon ongelijk. Stiekem hoop ik heel erg op een groep 2-3.
Hier een ADHD'er die uren kan gamen en echt missies doet. Of uren met de lego kan bouwen of kan kleuren.
Wat de juf aangeeft is heel begrijpelijk maar zo werkt het ook niet altijd. Even in het kort hoe hij in gr 3 kwam, start gr 1 voor eenpaar weken na de vakantie groep 1, de laatste 4 maanden in gr 2. Eerst een 1 uur en daarna steeds wat langer en uiteindelijk 4 volle maanden groep 2 Een omschrijving van zijn gedrag in groep 1. Deed met 2/3 weken na zijn start mee met eind gr 1. Viel op in de kring omdat hij niet bleef zitten maar niet luisterde of er juist door heen ging praten. Werkjes was vluchtig en ging liever spelen. Betreft gedrag ging hij de jongste kinderen na doen, spullen afpakken, duwen, trekken etc. Omdat extra werk te makkelijk was en bleek dat hij alles onder de knie had van gr 1 was het heel erg zoeken. Toen hij mee mocht draaien met gr 2 luisterde hij juist beter en bleef hij zitten en deed mee met de rest. Alleen was dit allemaal al te makkelijk en volgens cito had hij dit ook allemaal al eigen gemaakt. In groep 3 hoopte ze dat hij beter mee ging doen en dat het beter zou zijn omdat ze dan meer gestructureerd werken. Ze hadden ook geen idee wat ze hem anders in gr 2 moesten leren. Binnen de kortste keren weer op school, hij deed niks, kwam niet aan zijn werk toe. Mocht daarom geen zonwerk doen behalve op de computer want die bepaald aan de hand van hoe je het doet. Hij kreeg geen moeilijk werk omdat hij niet liet zien dat hij zelfstandig kon werken. Hij deed juist niks omdat het te makkelijk was. Halverwege gr 3 las hij eind 4 en zat met het reguliere werk. We moesten hem letterlijk over de drempel duwen en aan juf geven. Hij wou niet meer naar school. Uiteindelijk zo ver gekregen dat ze zonwerk gaven maar toen was dat al te makkelijk. Er was geen enkele uitdaging. Dat betreft kwam corona voor hem goed uit. We hebben naast het reguliere werk (Wat binnen 1.5 uur af was als hij niet piepte omdat het te makkelijk was, dan duurde het zo 2 uur langer) veel projecten gemaakt. Proefjes maar ook een werkstuk over dino's (Net als tekenopdrachten, knutselen etc) Nu in gr 4 krijgt hij alles compact maar toch te makkelijk, daarom extra begeleiding in werk omdat hij niet zo goed tot werken komt.raakt overzicht kwijt. Het laatste wat ik weet is dat hij leest eind 5 en met rekenen denk ik dat hij de doelen allemaal heeft gehaald. Dus het niet werken/ ander gedrag kan zeker liggen aan een grote gebrek aan uitdaging. Ze kunnen het uitproberen door echte uitdaging te geven, er kan een dunne lijn liggen tussen uitdaging en te moeilijk en opgeven (doet die van ons) Nog als tip bij voor ons twijfelde ze door zijn gedrag of ze konden versnellen en hebben een extern persoon in de school gelaten voor observatie. Dat gaf absoluut de doorslag om hem door te laten gaan.
Het is niet altijd het beste om te wachten tot alle vaardigheden er zijn. Als er grote discrepanties zijn kan het ook langer duren voor bepaald vaardigheden er zijn. Dan zijn beide opties niet ideaal en is het kijken wat nou het beste past. Als mijn dochter had moeten wachten om naar groep 3 te gaan tot ze er op alle vlakken klaar voor was had ze tot haar 9e in de kleuterklas moeten zitten
@owly ik ben een beetje bang dat alles te snel gaat, dat hij te snel gaat. Dan bedoel ik als hij voor het starten op school thuis al begin groep 3 laat zien cognitief, op welke leeftijd zou hij dan door de basisschool heen zijn? Dingen gaan in sprongen, maar volgend jaar groep 3 zou hem al jong maken op de middelbare. Dan wordt een latere keuze tot versnellen lastiger omdat hij dan nog jonger zou zijn. Ik heb bijv nog nooit van een soort van tussen school gehoord voor kinderen die klaar zijn met basis, te jong voor middelbaar en dan andere ongewone vakken kunnen gaan volgen om maar aan de leerplicht te gaan voldoen. Hij viel thuis zo op dat ik niet door heb gehad hoe slim mijn oudste is. Ik zat met een mond vol tanden bij de uitslag van de non verbale test. In groep twee kan hij nog veel bewegen als hij weinig interesse toont. In groep drie kan dat een stuk minder en ik gok dat dat in hogere klassen alleen maar minder wordt. Ondertussen probeer ik hem thuis wel uitdagingen te geven. Het liefste uitdagingen die hij niet op school zal vinden zoals muziek en misschien ook Spaans. Maar dat zou ik dan ook moeten leren en bij het laatste vraag ik mij dan ook af of ik überhaupt in staat zal zijn om hem dat hier aan te leren. Op het moment dat het in de klas niet goed meer gaat kan ik makkelijker om hulp vragen dan bij gedrag dat de juf enkel nog ziet als jong. Op het moment dat hij met tegenzin naar school gaat dan ga ik ook zeker mijn mond open trekken. En eerlijk gezegd verwacht ik ook wel dat dat in groep twee gaat komen. Maar tot die tijd zijn er ook voordelen aan het blijven waar hij zit. Hij is zijn contacten aan het verkennen. Hij heeft een juf die tijd neemt voor één op één momenten om hem extra's te bieden. Als het goed is schuift hij straks door bij dezelfde juffen. Ik was zelf 10 toen ik naar de middelbare ging. Ik was niet in staat om mee te doen met het sociale gedeelte. Ik werd gepest en ik gooide al mijn energie in het niet hoeven gaan. Elke dag liep ik met mijn ziel onder mijn arm rond. Hoewel hij van zich af bijt, toch herken ik dat kwetsbare hartje. Anders hoeft niet beter te zijn en ondanks herkenning is hij een ander persoon. Maar ik vind weerbaarheid een hoop waard. En dat is imo niet enkel van je af bijten, maar ook kunnen reageren op een manier waarbij je ook goede contacten kunt hebben.
Ja dat is lang wachten dan. Al zullen ze vast minder kritisch zijn als het tijd is volgens de standaarden. Het is dat jaren zo lang duren. Als ze zouden zeggen dat hij door kan schuiven als hij er in zijn gedrag ook meer klaar voor is, ongeacht de maand, dan zou ik er een gerust hart bij hebben. Dat zou echt een grote motivatie zijn ook, want hij geeft keer op keer aan dat hij echt bij de lerende kinderen wil zitten. Stel hij zou halverwege groep twee doorschuiven naar halverwege groep 3 dan zou ik er wel vertrouwen in hebben dat hij de stof makkelijk nog gaat beheersen. Als hij dan achter staat omdat de andere kinderen al een half jaar begonnen zijn dan denk ik dat de winst in zijn gedrag groter zou zijn dan de achterstand.
Dat snap ik zeker! Maar als onze knul niet zo ontevreden was geweest en meer mee ging met de groep, überhaupt een vriendje had dan zoudennwe deze keuze ook niet hebben gemaakt. Het versnellen was in dit geval echt noodzakelijk, ze hebben alleen de fout gemaakt dat ze dachten dat het voldoende was. Uitdaging thuis is super en zeker als het dan verder op school goed gaat. Er bestaan trouwens wel klassen die als tussenklassen fungeren. Weet alleen niet waar ze allemaal zitten. Ik kan me goed voorstellen als je zelf zo vroeg van school bent gegaan met die nare ervaring je niet zit te wachten op versnellen. Ze kunnen hem ook de gewone weg laten volgen en kijken of ze alles uit de kast kunnen halen wanneer dat nodig is. Extra begeleiding zouden ze misschien ook kunnen krijgen via het zorgteam
@owly Het blijven lastige keuzes omdat er zoveel factoren mee spelen en kunnen verschillen. De kinderen, de school, de juffen en de hulp kan erg verschillend zijn. Uiteindelijk ga je voor de optie waarvan je denkt dat het de juiste is en waarbij de tijd moet uitwijzen of het de juiste was. Ik kijk niet negatief tegen versnellen. Maar ik vind het nu nog een soort van escape die nog achter de hand blijft voor wanneer de frustratie op gaat lopen op school. Bij mijn ervaring kwamen ook nog andere dingen kijken. Het is voor mij niet zwart wit dat als het voor mij niet de beste optie was, dat het dan voor anderen ook geen goede oplossing is. Het is een nieuwe situatie die zijn eigen overwegingen vraagt. Ik vind het fijn als ze zoals nu extra's uit de kast trekken om hem in zijn leeftijdsklas te laten. Maar het vraagt ook veel van de school. Een groep mensen had het idee om hb als een handicap te laten classificeren. Om zo ook extra potjes te laten ontstaan. Als het goed is is de classificatie niet doorgegaan, maar zou er wel meer aandacht gaan komen voor kinderen die normaal minder gezien werden en ook niet genoeg hebben aan het deel dat gericht is op de gemiddelde leerling. Ik ben benieuwd of en wanneer we daar wat van gaan merken.
Toch knap om niet tegen het versnellen te zijn en je verder kunt kijken. Lijkt me gewoon heel lastig als je weet hoe het ook kan zijn. Ik ben ook erg benieuwd of ze anders gaan classificeren. Ondanks het pluswerk op school is die van ons dus een knul die daar weer buiten valt en er niet genoeg aan heeft. Na de vakantie weer een bespreking over hoe het gaat en wat de stappen gaan worden.
Vanavond een mentorgesprek gehad. Volgens de mentor mag ze dus wel zelfstandig werken in de lessen en willen ze haar daar meer bij gaan coachen. Maar ze mag niet vooruit werken. Wat ze dan met de vrijgekomen tijd moet doen was niet over nagedacht. Moedeloos word ik ervan.
Algemene vraag voor mama's met wat oudere kinderen: op de basisschool hoor ik veel over pluswerk, versnellen, verbreden, verdiepen, etc. Dus maatwerk voor kinderen die niet optimaal functioneren binnen het standaardpakket. Hoe is dit op het voortgezet onderwijs? Natuurlijk is dan een deel van het probleem opgelost doordat een kind meer "op niveau" zit, maar is dat altijd voldoende? Als ik zie wat hier aan problematiek besproken wordt en welke voorbeelden er langs komen, ben ik wel heel benieuwd hoe middelbare scholen dat tegenwoordig oppakken. Wij kregen vroeger gewoon een extra vol vakkenpakket zodat ons rooster aan alle kanten uit z'n voegen barstte en daar moesten we het dan mee doen. Maar onze basisschool was ook nog niet zo ver als de gemiddelde school nu. Dus misschien is er inmiddels ook voor oudere kinderen wel maatwerk beschikbaar?