School van mn dochter heeft net gecommuniceerd dat ze vanaf nu vakantie hebben. Na de kerstvakantie begint pas school op afstand. Ze willen echt bewijs hebben van vitaal beroep dus nu maar daar achteraan
Ik ga zo de kinderopvang maar bellen. Wij hebben nog steeds niks van ze gehoord namelijk. Aangezien ik in de zorg werk en morgen dus moet werken heb ik toch echt opvang nodig.
Hier goed geregeld. Zowel mail van school als van de BSO gekregen De noodopvang van de bso start donderdag. In de vakantie mogen de kinderen op de dagen komen dat ze normaal ook komen. Na de vakantie neemt de school het gedeeltelijk over. Onder schooltijd opd noodopvang op school en op bso dagen gaan ze daarna, net als altijd, naar de bso. Bii de noodopvang op school moeten ze hun schoolwerk meenemen en gaan ze dit op de computers maken. Tot een uur or 12. Daarna spelen, film, leuke dingen
Ik heb er de eerste keer geen gebruik van gemaakt maar denk er nu over het wel minimaal in te zetten. Het ging wel de eerste keer maar ik heb tot maanden naderhand gemerkt hoe het er eigenlijk in gehakt heeft
Maar... Je mag bij cjg of iets vergelijkends je zorgen uiten en vragen of je kinderen, gedeeltelijk, naar school mogen!!! Echt!! Want dit klinkt kwetsbaar... Niet weer instorten hoor!
Net bevestiging gehad van de kinderopvang dat mijn zoon gewoon mag blijven komen, wat een opluchting. Zo blij dat wij onze werkzaamheden normaal kunnen voortzetten.
Wij kunnen beide niet thuiswerken ivm ons beroep en geen opvang want het is niet cruciaal. Waar ik mijn kinderen moet laten? Geen idee, ik kan ze alleen thuislaten dan heb ik wel snel 24/7 opvang denk ik
Ik had hier nog niet zo bij stilgestaan vorige lockdown, omdat ik nog geen baby had, nu wel en beide werkzaam. Hoe pakken werkgevers dit op? Je kan toch onmogelijk je normale uren maken... Hier nogal een handenbinder, geen makkelijke baby qua vermaak. Besef nu pas hoe pittig dit is voor veel!
Dat ben ik zeker niet van plan.!! Maar het valt niet altijd mee met alle regeltjes.. En opmerkingen als 'het is even niet anders' , 'even de schouders eronder', Dat raakt me, want het is niet dat ik niet wíl. Ik wil juist heel graag mijn werk goed doen, en een fijne en goede moeder zijn, en mijn kinderen lesgeven zodat ze geen achterstand oplopen. Maar het wordt me een beetje onmogelijk gemaakt.. Ik heb ook maar 24 uur in een dag en nog wat slaap nodig.
Als mijn kinderen willen eten zal ik toch echt moeten werken... Of zal ik mijn bankrekeningnummer even geven zodat je daar wat op kunt storten? Dan kan ik thuis blijven. Lekker over 1 kamp scheren... O,ja ik heb dan wel recht op noodopvang ivm mijn werk in de jeugdzorg.
Lekker verantwoord ook om je kind 8 uur op een tablet te laten.. Maar goed, blijkt wel dat jij je mening wel HEUL snel gevormd hebt.
Als je geen noodopvang hebt en je moet toch werken omdat je kinderen ook moeten eten, dan zullen ze inderdaad al snel aan het tablet infuus zitten. En daar kan je je dan een mening over vormen, maar ik ben er overheen.
Dat heb ik ook. Echt nog maanden daar na voelde ik het nog. Pas na de zomervakantie een beetje bij. En toen werd het weer steeds strenger en pittiger. Met nu deze situatie weer. Pffff
mwah, ik vind het inderdaad behoorkijk veel. Daarnaast zou ik het dan ook niet fijn vinden als ik 's avonds en of in het weekend nog door zou moeten. Op die manier blijft er helemaal niks meer aan eigen relax tijd over. Mensen moeten thuis werken als het kan en anders moet een school/opvang de opvang verzorgen ongeacht je werk.
Ik werk in een vitaal beroep, maar wel vanuit huis. Theoretisch zouden we de kinderen mogen brengen. Maar dat doen we uiteraard niet. We zijn thuis, kunnen ze opvangen, het hele idee is van de lockdown dat er zo min mogelijk mensen onderweg zijn Vd contacten met elkaar hebben. Dus hebben wij er voor gekozen om de puinhopen thuis maar op te ruimen. Dus ja dat betekent straks teamsvergaderingen waar 2 kinderen af en toe hun gezicht laten zien, een ‘maaaaaaam kun je me controleren’ terwijl ik een telefonische bila voer met 1 van mijn mensen, een vechtpartij tussen de kinderen waardoor ik af en toe als een malloot sta te gebaren omdat ze hun kop moeten houden. En het betekent doortrekken op sommige avonden en misschien zelfs weekenden om mijn werk gedaan te krijgen, sowieso elke ochtend om 06.00 uur beginnen om de eerste twee uur meters te kunnen maken als de rest nog slaapt. De tv is mijn life saver in deze weken, maar t is wat is. De enige motivatie die ik voel is dat we t zo snel mogelijk weer naar beheersbaar niveau moeten krijgen zodat de kinderen weer gewoon onderwijs kunnen krijgen want ze missen zo veel te veel....
Ja idd. Wij hadden net een goede modus gevonden met thuiswerken van man. En aangezien een kwart van ons personeel weg is/gaat zeer binnenkort is, kan ik echt niet uitvallen. Het is een stukje zelfbehoud hier en als die mogelijkheid is grijpen we die graag aan.