Zwangerschapsverlof in lockdown.. zonder opvang

Wat ik ook elke middag deed, was de tv opzetten en samen met hem op de bank gaan liggen, hij viel dan vaak nog even in slaapt (deed verder geen dutje meer) en ik kon ook wat rusten

 

We leven nu en niet vroeger

Daarnaast begrijp ik hieruit dat jij bekkeninstabiliteit hebt gehad. Wat vervelend voor je. Ik ook. Maar ik kon nog wel mijn dingen doen, ook al was het op een slakkentempo. Mijn vriendin die mocht niks. Wilde graag een tweede kindje, werd sterk afgeraden omdat er een grote kans is dat ze blijvend in een rolstoel beland. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je verschillende gradaties hebt.

Ik vind overigs niet dat je je kindje naar de noodopvang moet brengen omdat je zelf niet achter een peuter aan wilt rennen. Maar zijn er sterke medische redenen moet hiervoor naar een oplossing worden gekeken.

 

Ik ben de 1e dag van de vorige lockdown bevallen. Vond het best zwaar met een 2 jarige die ook nog eens niet gewend was aan delen van de aandacht.

Ik heb de laatste 2 weken een paar middagen noodopvang gekregen omdat ik (alleenstaand) anders in zou storten met een baby en peuter.

Ik vond het uiteindelijk redelijk te doen, maar alleen omdat mijn ouders konden komen (waren al bij de bevalling) en de oudste af en toe meenamen. Dus oppas af en toe is wel aan te raden. Snap wel dat met bekkeninstabiliteit het zwaar voelt hoor een drukke peuter. Kan je steunen op je partner als die thuis is?

 

Ik weet nog dat ik in de middag zo moe was en pijn in mijn bekken had dat ik boven ging liggen. Alle deuren dicht van de kamers behalve die van onze dochter en die van ons( traphekje natuurlijk dicht) en dan ging ik op bed en dochter speelde op de bovenverdieping. Dan had ik een tafeltje voor haar met wat lekkers/drinken. Ze speelde gelukkig wel. We hadden toen nog niet een telefoon met internet geloof ik maar wel een laptop. Daar ging ze ook wel dingen op doen.

Misschien kun je zoiets doen.

 

Als je ouders gezond en fit zijn en niet in de risicogroep vallen dan zou ik zeker overwegen om hen meer in te schakelen. Heb je verder geen buurkinderen die wat ouder zijn die kunnen helpen door met je dochter te spelen?

 

Ja hoor, ouders en schoonouders schakel ik gewoon in (allen in risicogroep) Alleen in maart waren mijn schoonouders te bang... en hebben we besloten om met mijn ouders 1 huishouden te vormen a la geen afstand etc of bubbel is mooier haha. Omdat ze ook mantelzorger zijn voor mij.

Schoonouders passen ook gewoon op de oudste: alleen bij verkoudheid doen we het niet.

Ik moet ook gewoon naar fysio, man werkt buitenshuis en fysio is noodzakelijk voor revalidatie dus oppas is ook gewoon nodig.

 

Zolang de ouders gezond en fit zijn en niet in de risicogroep vallen, zou ik daar zeker gebruik van maken! Mits ze daar zelf ook zo over denken natuurlijk.

Hier passen mijn ouders ook wel eens op en komen we bij elkaar op visite. Zolang niemand verkouden is, kan dat prima.

 

Ik snap je helemaal! Mijn verlof ging in op de eerste dag van de vorige lockdown. Ik had me er zo op verheugd om twee dagen volledige rust te hebben. Ik had het vooral tijdens het werk psychisch erg zwaar gehad en was zo aan mijn verlof toe. Ik heb de eerste week vreselijk gebaald en toen de knop omgezet: het is wat het is. Uiteindelijk wende het vrij snel en heb ik verder een prima verlof gehad. ​

 

Hier ook per afgelopen maandag verlof. Beetje balen is het wel vooral omdat ik deze zwangerschap ook erg last van m'n bekken heb. Al m'n energie gaat op aan de jongens en kom zo nauwelijks aan lekker nestelen en dingen in huis doen toe. Maargoed het is niet anders en we maken er het beste van.

Schakel ook gewoon m'n ouders, schoonzus en vriendinnen in. Binnen de maatregelen houden we ons netjes aan de regels maar ik heb wel echt anderen nodig.
M'n man werkt gelukkig deels thuis dus hij kan ook wat meer bijspringen.
En lang leve Netflix, paw patrol to the rescue op sommige dagen

 

Ik zit momenteel ook in ziektewet vanwege zwangerschap en ik vind het ook af en toe wel zwaar om alleen thuis te zijn met dreumes (17mnd) terwijl je zelf je rust zo hard nodig hebt. Maar gelukkig zijn er genoeg rustige activiteiten waar hij heel blij van word: boekje lezen, liedjes zingen, tekenen, puzzelen. Als het lukt gaan we even een rondje wandelen. En gelukkig slaapt hij nog 2uurtjes in de middag ik vind het ook wel heel gezellig en M lijkt er geen last van te hebben. Het enige is dat ik normaal heel actief ben en wild achter hem aanren door de speeltuin of lekker met hem aan het dansen ben etc en er soms erg van baal dat dat niet meer lukt. En het huishouden loopt volledig in de soep haha. Maar je kan niet alles hebben. Vanaf januari is mijn man een extra dag per week thuis dus dan heb ik wat meer tijd om te rusten als het nodig is.

 

Wauw wat een vriendelijke reacties weer. Van het niet gebruik mogen maken van de noodopvang omdat je toch thuis bent ivm verlof tot je kind bij de opvang DUMPEN...

Ik begrijp je juist heel goed ts. Ik zou er ook enorm van balen als ik tijdens mijn zwangerschapsverlof geen opvang meer zou hebben voor m'n zoontje. Ik keek er naar uit, ook nog 2 dagen wat tijd voor mezelf en om te rusten.. gelukkig was toen alles nog open.
Nu heeft m'n man de komende weken vaderschapsverlof dus sta er gelukkig niet alleen voor de komende tijd. Het is best intensief en zeker als je erop gerekend had nog wat tijd voor jezelf te hebben is dat lastig! Ik vind niet dat je dit voor een ander kunt invullen of iemand het zwaar vindt of niet.

 

Als jouw man thuis werkt, jij thuis bent, je peuter niet naar de opvang gaat en jullie geen visite krijgen of bij andere op visite gaan is de kans dat jullie besmet raken zeer klein.
In dat geval zou je dus kunnen vragen aan ouders of ze je kunnen helpen door op te passen. Alternatief is een oppas vragen om met je peuter te komen spelen, maar jonge meiden zijn denk ik wel een risicogroep dus daar zou ik niet zo snel voor kiezen, zeker niet als oma's en opa's daarnaast ook nog oppassen

 

Ik heb er nu niet meer zo een probleem mee dat mn ouders oppassen. Na mn bevalling vond ik het lastiger omdat ze wel in de risicoleeftijd zijn en mn moeder toen nog werkte. Maar meer voor hun dan voor ons. Er was natuurlijk ook weinig bekend over de overdracht door en naar kleine kinderen. Dus met een baby en een peuter die echt overal aanzit wil je dan wel uitkijken.

Nu weet ik dat ze bijna nergens komen en sowieso doen ze ook geen rare dingen. En ik heb de hulp ook gewoon nodig om te kunnen werken. Dus ja opa en oma gaan ze heen.

 

Wat een reacties zeg.... Oef ik dacht we op de wereld waren om elkaar te helpen.

Noodopvang is ook in te zetten indien dit (medisch of vanwege andere redenen) noodzakelijk is. Niet alleen vanwege werkende ouders. Nu kan je noodzakelijk op verschillende wijze interpreteren Maar als je geen beroep kunt doen op je eigen netwerk kan dit wel geregeld worden. Je verloskundige kan je hierbij helpen door middel van een medische verklaring uit te leggen dat dat voor jouw lichaam en zwangerschap deze situatie niet goed is. Ik wil dit even benoemen voor alle zwangere/pas bevallen. Je kan helaas in een situatie terecht komen door je zwangerschap/bevalling waardoor het allemaal niet lukt. En juist dan is het belangrijk om hulp te vragen! Het is niet de bedoeling dat je door geen hulp te vragen je als ouder in de problemen raakt en vervolgens veel langer hulp nodig hebt. Als je verklaring hebt, kan dit gewoon geregeld worden.

 

Och zo herkenbaar.
Mijn verlof begon een week na de vorige scholensluiting.
Ik vond het zo zwaar, zat ik ineens met iedereen incl man de hele dag thuis, terwijl ik juist uitkeek naar niksdoen en netflixen enzo.

Na acceptatie van mijn kant en regels die we afspraken was het goed te doen. Elke dag kreeg ik 2 uur voor mezelf (en man ook), dan ging ik slapen of netflixen of wat dan ook.
Man moest thuiswerken maar deze tijd nam hij vrij.
Op ten duur vind je een modus die past. Toen was het gelukkig voorjaar, kids veel buiten.

Ik heb overigens een vitaal beroep maar het voelde niet goed kinderen naar de opvang te brengen. Want we waren immers beiden thuis.

 

Opvang tijdens zwangerschapsverlof, ik vind het zo ontzettend vreemd fenomeen.

Wat mij betreft is dat per vandaag nog zonder KOT te ontvangen. Kunnen we mooi de schatkist mee spekken.

Draai het om, het is juist een moment om met je gezin naar binnen te keren en samen te groeien letterlijk en figuurlijk.
Maar de meesten willen de hele dag koffie drinken en keuvelen en er mag geen kruimeltje op de grond liggen.
Voor mij persoonlijk allemaal te oppervlakkig.

 

Ik ben het deels met je eens, enkel zijn er ook situaties dat het voor moeder niet meer haalbaar is om alleen voor het kindje te zorgen omdat de zwangerschap erg zwaar is. Dan is het kind soms beter af bij de opvang.

M is nog nooit bij een opvang geweest en dat zal hij waarschijnlijk ook nooit gaan. Ik vind mijn kind belangrijker dan mijn werk en heb er op mijn werk dan ook veel voor opgegeven om zo veel mogelijk van mijn kind te kunnen genieten. Dit zou ik nu in mijn verlof niet anders willen. Maar wat voor mij heel belangrijk is is dat voor een ander niet. Als het kind het heel leuk vind op de opvang en jij een momentje rust nodig hebt, ja, waarom dan niet. M gaat ook wel eens een dagje bij opa en oma spelen zodat ik een dag kan bijkomen. Daar genieten zowel m als opa en oma als ikzelf enorm van.