Ik snap die hoge positieve cijfers wel Elke test waar iemand niet komt opdagen is positief toch? Hoe is het opgelost?
Ik ben gewoon gegaan. Als je de afspraak maakt zie je op het einde de bevestiging met datum en tijd. (Staat wel bij dat je nog een bevestiging krijgt per mail/sms, dat duurt alleen een paar uur, zat nu 2,5 uur tussen afspraak maken en afspraak zelf).
Helaas kon ik niet bij de leukste taarten bestellen, dus deze komt bij de xenos vandaag. En ik heb eerst gesprayd en later gewoon de dop eraf gedraaid en geschilderd. Dan stuift een stuk minder. Ondergrond is gele fondant. Het ziet er megagoed uit!
Haha ja ik ben de volgende dag ook meteen om 7 uur naar de lidl gegaan. Dacht misschien een gratis uurtje boodschappen doen, jammer joh
Pech gehad nog wel. Zo zo. Pech dat jij als kind zijnde met regels te maken krijgt die wellicht als een tang op een varken slaan en die mogelijk van invloed zijn op je geestelijk welzijn en ontwikkeling richting de toekomst.
Ja er zijn al heel wat huisartsen en ggz artsen die al de nodige psychische problemen bij kinderen zijn tegengekomen. En ook een hoogleraar die heeft uitgelegd hoe dit doorwerkt naar de toekomst toe.
Ja want geen colaatje drinken na de training met je maatjes vernaggelt heel je geestelijk welzijn en je toekomst. Daar begon deze discussie mee he. Het is inderdaad gewoon vette pech dat we nu even sommige dingen niet kunnen doen. Voor pubers, voor kinderen, voor hun ouders, voor hun grootouders, voor iedereen. Wat wil je dan dat ik zeg. Joh, je bent 16. Dan hoef je alleen regels te volgen die je zinvol vind? Denk je echt dat pubers alle andere regels die er zijn wel logisch vinden? Ik klink misschien hard. Maar ik snap best dat cel en het moeilijk hebben. Neemt niet weg dat de regels er zijn. En met reden. En zelf gaan bepalen welke je dan wel of niet op moet volgen vind ik gewoon een heel slecht idee.
Het gaat niet om de regels te volgen. Daar is iedereen het mee eens. Het gaat er om dat veel mensen er gewoon geen begrip voor hebben of het niet eens willen hebben/begrijpen. Hoevaak ik in de omgeving en hier ook op ZP wel niet hoor dat de jongeren van tegenwoordig maar softies zijn. Allemaal verwende prinsjes en prinsesjes. Zijn veel te snel depressief en kunnen veel dingen niet aan. Ze moeten zich niet aanstellen. Weten niet wat hard werken is etc... En ik moet dan continu mijn mond dicht houden Wanneer iemand zeer gevoelig is, hoogbegaafd, vorm van autisme heeft, adhd heeft (en vaak zijn veel van deze jongeren niet eens gediagnosticeerd wat eigenlijk ook niet echt belangrijk is) dan loopt deze groep veel sneller op een bepaalde punt vast door de huidige maatschappij. Gewoon omdat deze groep nog niet maatschappelijk geaccepteerd wordt op veel plaatsen. Onze maatschappij is enorm gebaseerd op de 'ik' - cultuur en hoge werkdruk allemaal om winst te draaien. Er wordt erg veel van je verwacht. Werk, familie, school noem maar op. Die druk is gewoon niet normaal meer. En dan zeggen veel mensen dat je je niet moet aanstellen. En dit is dus het probleem! Mensen moeten eens ophouden er wat van te vinden. Wij leven niet hoe het vroeger was maar in het 'nu'. Wanneer de druk op een gegeven moment te hoog is krijg je een burn out. Alleen doordat veel mensen dit maar onzin vinden gaan de meeste mensen met een burn out gewoon door met hun leven waardoor ze uiteindelijk in een depressie terecht komen. En dan is het vaak al te laat! De reacties wat je leest gaat echt om of mensen pubers daadwerkelijk begrijpen. En daar zet ik ook mijn vraagtekens bij bij sommige reacties en ouders. Veel ouders doen onbewust opvoeden.
Nou precies dat. Omdat er ook een ander geluid komt, namelijk dat pubers soms niet begrepen worden, wordt dat verward met dat pubers zich niet aan de regels hoeven te houden. En dat is dus niet het punt. Want we zijn het allemaal eens over die regels (die gewoon opgevolgd moeten worden), maar er wordt ook een andere punt belicht. Het lijkt wel alsof dat als hetzelfde wordt gelezen. Dat er gezegd wordt: ‘O pubers hoeven zich niet aan de regels te houden’ Nee, daar gaat het niet om. Wat mij betreft verwoord je het heel erg goed maar het lijkt wel alsof dat niet helemaal binnen komt. Ik voel me net gekke Henkie dat ik het nog een keer probeer, maar ik wilde even zeggen dat jouw post het beter uitlegt dan ik ooit kan denk ik. En over wat ze allemaal ‘moeten’ Tja, dan denk ik: hoe vond je het zelf toen je 17 was dan? Oké sommigen waren niet heel ‘lastig’ en legden zich neer bij wat hun ouders zeiden maar ook hier waren mensen een pietsie rebels op hun 17e. Maar dat is dan even opeens vergeten lijkt wel... Want ja, ze moeten zich gewoon even aanpassen. Yeah right: want dat vond je zelf ook toen je 17 was en je moeder zei; ‘jongedame, je hebt je aan te passen. Ik duld geen tegenspraak.’ Ik chargeer nu hoor, maar ik denk dat we echt allemaal meegemaakt hebben dat jij de regels als 17-jarige ook ruk vond. Ongeacht hoe waar die ook waren.
Wat hierboven al werd gezegd: puberbrein van Aletta Smits lezen. Ik ben haar lezing geweest en heb het boek gekocht. Heb zelf nog geen pubers maar werk er wel mee. De pre frontale cortex is wel aanwezig maar nog in ontwikkeling, bij jongens kan het tot hun 23e duren voordat deze helemaal ontwikkeld is. Bij meisjes is dat vaak eerder. In dat stukje brein ,pre frontale cortex, zit het plannen en de controle, onder andere. Vandaar dat voor hun, volgende week, nog superver weg is en ze nog echt niet te hoeven leren voor die toets want het duurt toch nog heel lang voordat die afgenomen wordt. Is maar even een voorbeeldje. Dus ook ik vind dat ze zich aan de regels horen te houden maar ‘helaas’ is daar bij pubers vaak een andere aanpak voor nodig dan het ‘gewoon opdragen’.
Heb het boek niet gelezen, maar idd mijn 17-jarige zoon en plannen? dat gaat niet samen Die vergeet continu dingen. Zelfs zijn rijles: staat de lesauto voor de deur en hij zit in de stad met zijn vrienden
Kinderen en jongvolwassenen. Welke leeftijden precies kan ik mij niet herinneren. Weet ook niet meer of die specifiek werden benoemd. Maar ik denk dat het met googlen wel terug te vinden moet zijn.
Schrijf ik ergens dat ze de regels niet moeten volgen? Ik vind alleen dat er wel begrip mag zijn dat de wereld er voor deze kinderen volledig anders uitziet dan deze er uit zou behoren te zien en dat dit wel degelijk nadelig kan werken op hun psyche en daarmee ook op hun ontwikkeling. Het woordje pech vind ik dan persoonlijk wel erg kort door de bocht en weinig inlevend.
En even aanvullend, die regels waar wij mee te maken hadden vallen totaal niet te vergelijken met de regels waar ze nu mee worden geconfronteerd.