Het leek me alle keren wel mooi maar op de een of andere reden kan ik daar op t moment supreme niet mee bezig zijn. Ik kan/wil niet voelen, ik wil niet in een spiegel kijken, ik sluit me dan helemaal af, en kan me weer helemaa focussen als de baby op mijn buik ligt .
Hier niet zelf maar man wel, hij heeft onze 2e dochter samen met de verloskundige ter wereld gebracht
Ik heb onze dochter ook zelf aangepakt. Dat gevoel om haar onder haar armpjes te pakken en op mn borst neer te leggen was en is nog steeds onbeschrijflijk <3
Ik heb mijn dochter zelf aangepakt en op mijn buik gelegd. Dit was niet van te voren gepland. Maar ik deed het automatisch. Ik vond dit erg bijzonder ❤️
Mijn man heeft onze 2e aangepakt en vond hem idd heel glibberig haha, maar wel bijzonder. Nu ben ik er totaal niet mee bezig. Maar als mijn man weer graag wil, be my guest haha! Weet alleen nog 2x dat ik het zooooooo ongelofelijk lang vond duren voordat ik verder mocht persen toen het hoofdje stond. Nondeju..
Haha ja kanonnen, daarom denk ik dat nu aanpakken misschien niet lukt. Toen her hoofdje stond (AU AU AU) raakte ik de controle beetje kwijt. Was toen ieg niet bezig met een baby aanpakken
Eerste keer riep ik "JA HALLO HÉLP ME DAN" en de tweede keer riep ik 'WAAROM DUURT HET ZO LANG, SCHIET OP MAN" (moesten even wachten op een wee en voor mijn gevoel duurde dat echt 20 min). Pfff... ja das wel heavy haha
Ik had het dus zojuist met man nog over aanpakken baby bij de bevalling. Hij zei dat graag weer te willen doen mits dat allemaal kan op dat moment. Toen ik vroeg of O echt zo warm en glibberig aanvoelde zei hij: "ja, net een stevig stuk gemarineerde kipfilet." Jongen, ik moet je iets bekennen. Toen jij werd geboren vergeleek je vader je met...
Mijn voornemen was ook om mijn dochtertje zelf aan te pakken bij de bevalling, maar toen het moment daar was durfde ik het niet meer
Jaaa toen ik aan bevallen was van R stuitligging mocht ik aan zijn billetjes voelen idd net glibberige kipfilet! ❤️ Ik zal nog wel eens informeren hoe het zit met stuitligging en eventueel aanpakken lijkt me dat het niet kan dan. Omdat hoofdje als laatste komt natuurlijk...
Haha dat had ik bij mijn middelste ook! Maar had er achteraf spijt van dus bij mijn jongste bij de bevalling gezegd dat ik het nu écht wilde, ook als ik in eerste instantie nee zou zeggen
Ik heb de laatste ook zelf aangepakt. En zelf de navelstreng doorgeknipt. Vond dat echt mooi. Had alleen gehoopt dat met het doorknippen ook de kriebels weg zouden blijven maar nee, ik kan nog steeds niet zeggen dat het klaar is Was de eerste x dat ik een bevalplan had en daar is naar gehandeld. Wat niet lukte ging niet omdat het zo snel ging dus dat is ook wel positief he
Ik vrees ervoor Zei al tegen de vk. Had handiger geweest als dit echt een kl*** bevalling was geweest, dat je daarna echt niet meer wil. Ipv zo'n fijne bevalling die je gerust over wil doen..
Ik wou het bij beide kinderen, bij zoon liep het even ietsje anders waardoor ik niet snel genoeg was met pakken en hij al op mn buik lag voor ik het in de gaten had. mijn dochter heb ik letterlijk aangepakt en zelf op mn buik gelegd. beide bevallingen in het ziekenhuis, met ruggenprik en op mn rug.
Bij een stuitbevalling kan je in principe het kindje niet aanpakken en is het zelfs beter als niemand, inclusief de gyn of vk, het kindje aanraakt voordat dat echt noodzakelijk is (laatste stukje) omdat het aanraken een prikkel kan geven waardoor een kindje dan al gaat ademhalen en vruchtwater met meconium in de longen kan krijgen. Ik snap dat dat bij jouw zoontje helaas een andere situatie was... Wel heel bijzonder dat je dan zijn billetjes hebt kunnen voelen!!
Ik heb mijn tweede zelf aangepakt. Dat was op zich het plan niet.. niet dat ik tegen was maar ik wist niet dat het een ding was. Op dat moment nam instinct het over en heb ik hem tijdens de laatste perswee al gepakt, geperst en zo op mijn buik gelegd. De vk vertelde dat ze het heel mooi vond om te zien dat ik het zo natuurlijk deed. Alsof ik wist dat ik deed. Ik had geen idee, het ging vanzelf, haha. Ik vond het heel fijn dat ik de ruimte kreeg. Ze deed letterlijk een stapje naar achter toen ik begon met pakken. Ik vond het heel speciaal (Bij de eerste was ik zo kapot na 28 uur weeën dat ik eigenlijk geen idee meer heb wat er is gebeurd tijdens de uitdrijving zelf.)