Mijn jongste van 7 heeft een paar vriendjes met wie hij ook in de klas zit. Een is echt zijn beste vriend, de andere twee zijn gewone vriendjes maar ze spelen vaak als groepje samen. De andere kinderen zijn 8 en 9, ze zitten in groep 5. Helaas wordt hij dan regelmatig buitengesloten. Dan zijn ze bv aan het spelen en ineens rent de rest weg en roepen ze dat hij niet mee mag. Net gebeurde dat ook weer. Hij kwam in tranen thuis. Even later stonden ze voor de deur, maar toen hij opendeed renden ze weer weg. Toen ik vroeg wat er aan de hand was zeiden ze dat ze even een half uur zonder hem wilden spelen en dat hij daarna weer terug mocht komen. Ik weet niet zo goed wat ik hier nou mee moet. Dit is eerder vaker gebeurd en ik wuifde het altijd wat weg, maar stiekem ben ik best pissed hierover. Het beste vriendje voelt zich er duidelijk ook niet lekker bij, maar zwicht zo te zien onder de groepsdruk. Hij heeft ook wel eens aan zijn moeder verteld dat dit gebeurt en die heeft mij toen gebeld om haar excuses aan te bieden voor het gedrag van haar zoon. Dat hoeft nou ook weer niet, in zekere zin is het gewoon kindergedrag, maar ik weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan, richting mijn eigen kind en de vriendjes. Ik kan ze moeilijk dwingen om samen te spelen maar mijn kind wordt hier verdrietig en onzeker van en dat vind ik naar. Heeft iemand tips voor mij?
Wat naar! Heeft de moeder van zijn vriendje het ook met haar zoon besproken? Dat zou mijn eerste ingeving zijn. En misschien ook eens met de ouders van de andere vriendjes praten? Of zelf bij de kinderen aangeven dat dit niet leuk is en bespreken hoe het anders kan. En daarnaast proberen je zoon handvatten te geven om er mee om te gaan/weerstand aan te bieden.
Wat vervelend lijkt me dat zeg; echt naar hoe kinderen tegen elkaar kunnen doen. Ik heb hier met mijn kinderen gelukkig (nog) geen ervaring mee, maar ben zelf wel flink buitengesloten op de middelbare school en dat heeft een lang na-effect gehad. Ik zou dit dus zeker niet willen voor mijn kinderen en wil ook niet dat ze dit zo bij anderen doen. Ik denk dat ik met hem zou bespreken dat dit stom gedrag is van die twee andere jongens en dat hij misschien wat meer zijn eigen plan moet gaan trekken. Dat dit alles over hen zegt, en niks over zoon. Dat we geen controle hebben over wat die ander doet, maar wèl controle hebben over wat dit met ons doet, of hoe wij er mee om willen gaan. Ik zou als ouder proberen de vriendschap met die ene jongen (klasgenoot?) nog wat te versterken. En wellicht gezamenlijk een gesprek hebben met zoon en diens vriend hoe ze hier samen mee om willen gaan. Dit dan niet op het moment dat het net gebeurt als preek, maar meer op een leuk, ander moment, hypothetisch voor de toekomst. en het komt nu over of ik die andere twee jongens af zou schrijven als vriendschap, maar dat is toch niet wat ik bedoel. Maar blijkbaar is de groepsdynamiek met deze vier nu niet oké, en moeten ze het misschien voorlopig meer van 1 op 1 contacten hebben. Pff lastig hoor.
Heel lastig maar helaas ook herkenbaar. Onze zoon van 6 zit in gr 4 en had eigenlijk gern vriendjes. 1 noemde hij wel zijn vriendje maar die doet nu raar. Als hij met andere speelt dan duwt dat kind hem in eens. Blijft vervelen en gekke dingen zeggen. Wij leggen uit dat hij keuzes maakt en wat de cirkel van invloed is. Heel lastig maar hij begrijpt Het helaas wel. Ze spelen nu even niet samen. Een week of 3 geleden hadden ze besloten om te spelen. Ik vroeg of het verstandig was omdat ze nu meer ruzie maken. Dat was voor nu over, en nu wil hij even pauze van hem. Hij is heel serieus in zijn vriendschappen. Vriendjes liegen niet en houden zich aan afspraken maar niet alle kinderen van die leeftijd zijn zo ver. Nu heeft hij een meisje in de klas waar hij een paar keer mee heeft gespeeld, misschien omdat ze een stuk ouder is klikt het voor nu. In jullie situatie zou ik met het vriendje samen laten spelen. Als ze langskomen om jullie zoon ook mee te laten spelen zou ik wel zeggen dat het super gezellig is maar niet in eens iemand buiten sluiten. Waarschijnlijk zien ze dat zo ook niet. Ze hoeven niet altijd samen te spelen maar 1 wegsturen is niet leuk. Je zoon mag dat ook zeggen dat het niet leuk is. Maar goed niet iedereen is mondig en moeten ze dit ook leren.
Hier een dochter in groep 5, merk op deze leeftijd dat afspreken met meer dan 1 eigenlijk meestal niet leuk gaat. Soms is ze met een vriendinnetje aan het spelen en komen ze 2 anderen tegen die ook samen spelen, maar als het dan niet lekker loopt gaat iedereen weer met z'n eigen speeldate spelen. Afspreken met meer dan 1 doen we dus maar niet aan. Groepsdynamiek is op deze leeftijd gewoon nog vrij lastig. Heb het er ook wel met dochter over. Er is een meisje dat als ze hier komt spelen vaak nog weer anderen op wil halen met dochter, die dat dus niet leuk vindt. Ze spreken samen af, "waarom is het dan niet leuk genoeg met z'n tweeën?" Nu dochter weet dat wij er net zo in staan, durft ze dat ook te zeggen tegen dat meisje. Ze voelt zich gesterkt. Misschien toch eens met je zoontje over hebben en voorlopig alleen 1 op 1 afspraakjes doen. Wellicht dat je dit ook bij de moeder van z'n beste vriendje kunt noemen? Ze belde je niet voor niets, vond het blijkbaar ook rot, net als haar zoontje.
Even voor de duidelijkheid hoor, maar jouw zoon is 7 en zit in groep 5 met vriendjes die 8 en 9 zijn? Het eerste wat in me opkomt is dan toch het leeftijdsverschil. Zou dat kunnen?
Ja dat kan hoor. Mijn zoon is een hele erge vroege leerling, die van 9 is een keer blijven zitten. Ik probeer er voorlopig idd maar op aan te sturen dat ze niet als groepje samen spelen. Verder zal ik hem proberen te leren dat mijn zoon het best mag zeggen als hij het niet leuk vindt hoe ze regen hem doen. Het is ook gewoon een kinderdingetje, maar ik vind het zelf al lastig wat ik ermee moet, laat staan een kind van 7.
Ik denk ook door het leeftijds verschil En zou aansturen op alleen met 1 vriend te spelen en voor zichzelf opkomen als het weer gebeurt
Vervelend voor je zoontje zeg! Mijn dochter zit ook in groep 5 en ik merk dat in groepjes spelen ook nog niet zo goed gaat. Mijn dochter is een allemansvriend, maar er zitten in haar klas een paar Alfa mannetjes en vrouwtjes en die bepalen helaas het spel. Er vallen er na een tijdje altijd 1 of 2 buiten. Mijn dochter durft er ook niet zoveel tegen in te gaan, omdat ze anders boos worden en ze dan niemand heeft. Je hart breekt dan als ze zoiets zegt.
Dat merk ik ook ja! Jongste zit in combi 5/6. Bij groep 6 heeft de roedel zich aardig gevormd, wie de leider in de groep is etc. Daar is het allemaal vrij duidelijk (niet dat ik dat nou zo positief vindt) En in groep 5 (waar zij in zit) is die strijd nog volop gaande. School zit er wel bovenop, maar denk dat je dit haast niet tegen kunt gaan.
Bij de oudste hebben dit ook heel erg gemerkt in groep 5 en groep 6. De jongste trek zich er denk ik weinig van aan oid, want van haar hoor ik zelden wat, maar laatst hoorde ik van een andere moeder wel dat het ook in hun klas aardig speelt. Denk dat mijn dochter de kinderen er uit haalt waarbij dat minder/niet speelt...op een meisje na dan, maar die had het in groep 3 al.