Mijn test loopt mooi op, maar nu zit ik in twijfel. Na de punctie ben ik begonnen met Utrogestan 3x per dag. Nu staat er in mijn handboek dat ik 14dgn na terugplaatsing (vandaag dus) moet stoppen met Utrogestan, óók bij positieve test. Neemt je lichaam alles (progesteron) nu automatisch weer over of hoe moet ik dit zien? Lees op internet nogal verschillende verhalen en kan pas maandag het ziekenhuis bellen. Dacht misschien is er hier iemand bekend mee?
In principe stop je bij bijna alle Nederlandse ziekenhuizen bij een verse tp na 14 dagen met utro, omdat je lichaam het inderdaad zelf overneemt als je zwanger bent. Die utro is bedoeld om een te vroege/snelle daling van progesteron te voorkomen die bij veel follikels op kan treden. Maar aangezien je nu hcg produceert blijven die gele lichamen bestaan en progesteron produceren. Als je twijfelt kan het geen kwaad om tot maandag door te gebruiken hoor en dan het ziekenhuis te bellen.
Ik hoef ook maar 2 weken te gebruiken, vind het stiekem wel eng te stoppen. Ik heb nog een restje denk dat ik het afbouwen.
Dankjewel voor je reactie / uitleg! Alles in dit traject maakt je zo onzeker, over alles denk ik nu 10x meer na dan dat ik normaal zou doen. En dit is weer zo’n gevalletje van ja, 2,5 weken wel en dan moet mijn lichaam het ineens zelf doen. Jouw onderbouwing stelt me wel wat gerust. Denk dat ik ze morgen toch nog neem en het dan idd even dubbel check als ik maandag naar het ziekenhuis bel.
Ja precies, ‘eng’, dat vind ik het dus ook... maargoed, mag hopen dat ze in ziekenhuis ook wel weten waar ze mee bezig zijn (en uitleg hierboven stelt me ook al enigszins gerust), al vraag ik het maandag dus wel nog een keer na haha
Ik denk dat je moet doen waar je je goed bij voelt.. Toen ik nog in Nederland onder behandeling was heb ik gevraagd of ik tot 12 weken door mocht gaan met de Utro en dit mocht gelukkig. Helaas is het in Nederland nooit zo ver gekomen.. In België gaan ze standaard door tot 12 weken. Ik had voor mijn zwangerschap al regelmatig last van bloedingen dus ik vond het wel prettig.. Al heb ik in het begin van mijn zwangerschap wel 3 bloedingen gehad, dus de vraag is idd heeft het zin na die 2 weken om nog door te gaan.. Blijft lastig maar zelfs na 12 weken vond ik het moeilijk om te stoppen.. Maar ik ben blij dat ik er nu vanaf ben
Sinds gister geen gevoelige borsten meer, meteen bang voor het ergste.. Vanochtend nog 1 keer getest, en het ziet er gelukkig nog goed uit. Wordt nog wat komende weken
Dat ziet er echt super uit. Die gevoelige borsten zeggen echt niets. Had ook dat dat steeds wisselde. Met 6 weken helemaal overtuigd dat het mis was, omdat ze ineens geen pijn meer deden, maar nu toch echt 32 weken. Die eerste weken zijn gewoon slopend. Ga niet zeggen dat je vertrouwen moet houden, want dat is soms heel moeilijk. En het duurt gewoon lang...
Het is ook echt vreselijk, die spanning van de eerste weken. Dan heb je zo uitgekeken naar een positieve test en zit je daarna eigenlijk weer op het wachtbankje... Ik heb ook geen briljante tip helaas, het vertrouwen in je zwangerschap moet groeien en dat kost tijd. Voor nu zou ik proberen om het per dag te bekijken en als je gevoelens er maar gewoon te laten zijn. Dus testen als je daar behoefte aan hebt en hier even van je af typen. Het is in ieder geval niet gek dat je niet op een roze wolk zit! (je test is wel zo'n dubbel dikke knaller dat ik dat niet snel mis zie gaan )
Top test! Probeer niet teveel te focussen op kwalen. Makkelijk gezegd, maar echt, het zegt niks. Deze zwangerschap was ik ook uit het veld geslagen toen ergens in de 4e of 5e week mijn tepels niet meer in brand stonden en mijn borsten niet gevoelig waren, de honger nam af. Ik wist zeker dat het mis was, mijn man werd er gek van. Ik weer in tranen tijdens het koken. Maar het zat toch echt goed. Het wisselt enorm. Vriendin van me had dat ook, belde verdrietig op dat het mis was, alle symptomen weg, maar zoontje wordt toch een jaar binnenkort. Dus probeer vertrouwen te houden. Een echo is het enige dat iets zegt over of het goed zit. Sterkte met wachten. Ik weet er alles van. En nu is het natuurlijk makkelijk praten voor mij. Maar ik ga keihard voor je duimen dat alles gewoon goed is!
Prachtige test!!! Super mooi opgelopen. En ik snap je gevoel maar de symptomen zeggen echt niks! Ik had op en top symptomen, maar tot 2x toe was het toch echt foute boel. Je bent nog vroeg en de symptomen komen en gaan. Probeer een klein beetje vertrouwen te hebben., hoe moeilijk ook.
Hier vanmorgen vroeg bericht van een vriendin van mij die gisteren bevallen is met 30+2 weken. Bleek acute zwangerschapsvergiftiging te hebben. Zij kreeg epileptische aanvallen en hartslag kindje viel steeds weg dus direct met de spoed keizersnede gehaald. Kindje (jongen) maakt het goed, weegt 1325 gram en ligt op de NICU. Vriendin ligt op de medium care want haar bloeddruk blijft gevaarlijk hoog. Heeft haar kindje sinds gisteravond niet meer kunnen zien ....
Testen zien er supergoed uit! En wat betreft symptomen, ik heb behalve veel hoofdpijn nergens last van. Als die test bij mij het niet aan zou geven, zou ik niet geloven dat ik zwanger ben (nu nog steeds nauwelijks trouwens ). Hopelijk na de eerste echo, benieuwd wanneer deze zal zijn. Denk/hoop verder dat het inderdaad bij iedereen wisselend is qua symptomen en we ons voor nu vast moeten houden aan de testuitslag. Hierbij mijn test van gisteren, stuk duidelijker dan vrijdag:
Zo, dat is mega schrikken! Heel fijn dat het met het kindje goed gaat, hopelijk gaat het met je vriendin ook snel weer de goede kant op. Echt heftig. En dan je kindje ook niet zien sinds gisterenavond. Duim voor je vriendin dat het snel beter gaat en ze haar zoon gauw weer ziet!
Jeetje wat heftig voor je vriendin! En dat is een hele ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging al heel vroeg in de zwangerschap eigenlijk. Je hoort dat meestal toch minder ernstig en later. Wat doet het met jou dat zij nu een kindje heeft?
Bizar hé! Ze kwam bij de verloskundige gisteren omdat ze zich niet lekker voelde en deze heeft haar doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar kreeg ze epileptische aanvallen en van aankomen in het ziekenhuis tot de keizersnede zat welgeteld een half uur. Ik ben vooral heel blij voor haar. Ze heeft ook een heftig traject achter de rug (ze heeft POCS, 6x IUI, 2x IVF zonder een enkele bevruchting en de laatste IVF 24 eicellen en 19 cryo’s (zware overstimulatie). Zwanger van de 4e Cryo TP). Ik kan mijn kinderwens heel erg gescheiden zien van die van een ander en vooral van goede vriendinnen. Ik voel daar geen enkele jaloezie bij. Ik hoop dat ik ze beide snel mag zien en dat met beide alles goed gaat en blijft gaan ❤️
Fijn dat je er zo in kunt staan. Ik vond dat best moeilijk hoor, minder bij vriendinnen die ook een moeilijk traject hadden gehad, maar toch... En snel gehandeld daar, maar kan me goed voorstellen dat bij epileptische aanvallen wel alle alarmbellen afgaan