Nou, inderdaad, dat is volgens mij best een generatieverschil. Ik had vroeger veel vrijheid. Ik was een aardig verantwoordelijk en zelfstandig kind. Op de basisschool in groep 8 bleef ik al een aantal nachten alleen met mijn zussen (waarvan eentje verantwoordelijk was/is en de andere niet) thuis als mijn ouders op zakenreis waren en in mijn middelbare schooltijd ook wel. Maar goed, op mijn twaalfde ging ik ook tienertoeren (voor de mensen die niet zo’n fossiel zijn als ik, dat is een aantal dagen voor een prikkie onbeperkt reizen met de NS) met een vriendin, van Friesland tot Limburg, dagje Efteling etc. Geen mobiel mee, want die had niemand. Met mijn achttiende ging ik het huis uit en kwam ook niet meer thuis in het weekend. Op mijn negentiende ben ik alleen op wereldreis gegaan, ook zonder mobiel. Ik vond/vind het fijn dat ik best veel vrijheid had, ik ging daar ook verstandig mee om. Mijn kinderen geef ik ook redelijk wat vrijheid, minder dan wat ik had, maar meer dan de meeste ouders. Mijn dochter heeft meer vrijheid dan mijn zoon, want zij is verstandiger. Een nachtje thuis blijven zou ze ook mogen, als de buren een keer komen kijken en ze daar terecht kan als er iets is. En als ze het zelf wil. Ze blijft ook wel eens een dagje alleen thuis als we naar Duitsland gaan ofzo en ze geen zin heeft om mee te gaan, ook op haar twaalfde. Maar goed, mijn zoon gaat ook alleen met de bus enzo vanaf zijn tiende, naar de supermarkt vanaf zijn zesde enz. Alleen thuis blijven vindt hij niet zo gezellig, na 2 uur is hij het zat.
Denk toch echt eerder een kwestie van opvoeding/ instelling dan generatie. Ik mocht die dingen absoluut niet, mijn zus (12 jaar ouder) ook zeker niet
Ik denk dat er meer dingen meespelen dan enkel de generatie, of die twee jaar dat wij schelen (er van uitgaande dat je geboortejaar in je nick zit ) moet net het verschil maken. Los daarvan mocht ik best veel. Maar mijn ouders wilden me niet verantwoordelijk laten zijn voor mijn zusjes. Niet omdat ik dat niet kon, maar omdat ze het niet nodig vonden en omdat ze niet wilden dat ik er de rest van mijn leven last van zou hebben als er toch iets zou gebeuren. Want dat komt ook kijken bij verantwoordelijkheidsgevoel, bij mij tenminste wel. Dus zorgden ze voor een oppas tot mijn zusjes zelf een bepaalde leeftijd hadden bereikt.
Helemaal mee eens. Is echt opvoeding. Wij mochten alles met 13. Uitgaan tot late uurtjes Inc alcohol, regelmatig alleen thuis met jongere zusjes omdat ouders in café zaten ( als jong kind gingen we altijd mee) en was wel eind van de straat maar toch . Vond het heerlijk. Maar veel klasgenoten mochten dat echt niet . Wij zijn te vrij opgevoed maar allemaal goed terecht gekomen. Hebben wel veel alleen moeten doen en ontdekken en hadden veel verantwoordelijkheid. Mijn kinderen zijn juist alles behalve zelfstandig. Ze zijn 11 en 13 en smeer hij brood zelfs nog
Wat ik het belangrijkste zou vinden: zou mijn dochter het willen/durven? Zoja, dan zou het, denk ik, mogen van mij. Ik ben van mening dat je kinderen niet bang moet praten. Natuurlijk wel voorzichtig zijn en verstandig. Maar niet banger maken dan nodig. Ik zou het fijn vinden als er een verstandig vriendinnetje bij was. Hier, net 12, is ze regelmatig langere tijd alleen thuis.overdag. Ze was 11 dat ze naar t vo ging en toen werkte mijn man met weer op kantoor en ik ook buitenshuis.. de eerste dag was de meteen de hele dag alleen thuis. Ze vindt het zelf niet prettig in het donker, dus dat doen we nog niet. + Ze heeft 2 jongere zusjes. Die zijn overigens wel savonds alleen thuis, als we dochter 1 op moeten halen. Een half uurtje en dan liggen ze in bed..dat weten ze.
Ik ook niet hoor. En ik ben nog iets ouder. Tienertoeren mocht ik best, maar toch zeker niet op mijn 12de...
Ik had vroeger een vriendin die al heel vroeg alles al mocht wat ze wilde. En hoewel ik als puber best wat meer had willen mogen, was ik niet jaloers op haar. Haar ouders waren uit elkaar, moeder was alcoholist, en vader (waar ze woonde) , een hartstikke lieve man, maar hij had geen idee hoe hij grenzen moest stellen. Dus al die vrijheid was in dit geval helemaal niet zo benijdbaar.
Nee precies. En ik ben wel vrij opgevoed hoor. Had geen eindtijd met stappen etc, maar wel toen ik een jaar of 16 was. Niet 12. Een kind van 12/13 hoort m.i. ook echt niet alleen door Nederland te reizen. Nu niet en toen al helemaal niet (zonder mobieltjes etc).
Ja mijn man zat ook al met 13 jaar in de kroeg aan het bier, maar het interesseerde zijn ouders gewoon niks wat hij deed of wat er gebeurde.
Helemaal mee eens . Mijn ouders zijn gelukkig nog steeds samen. Al ruim 38 jaar . Maar indd dronken ze wel elk weekend en uiteindelijk moeder ook door de weeks. en zijn z'n beetje opgegroeid in café. Ondanks alles leuke jeugd gehad hoor, voor ons was het normaal. Maar de vrijheid zorgde wel dat we jong volwassen werden en meer verantwoordelijkheid hadden dan zou moeten ik die leeftijd. Als ik smiddags niet thuis kwam uit school had mijn moeder niks door . Middelbare dan en zat daarop met mijn 11. Ze was zelf dan ook niet thuis en zat te gokken in café. ( Had gok verslaving, nu niet meer) . Als ik maar thuis was met het eten was het allang prima want dan kwam mijn vader thuis en wist niks van de gokverslaving van mijn moeder. Ons werd ook geleerd niks te zeggen en daar over te liegen . Vond dat heel moeilijk en ging daar ook tegen in. Gevolg dat mijn zusje beloond werd als ze mee ging liegen ( mee mocht ik de middag en extra zakgeld kreeg) en ik niet omdat ik niet mee werkte. Gevolg als vader er achter kwam dat mijn moeder klappen kreeg ( en dacht als kind enkel, terecht ) . Vader is in therapie gegaan, moeder heeft gokverslaving uiteindelijk overwonnen en gaat nu echt super. Mijn vader werkte heel veel en moeder was thuis. Liepen zelf naar school en eenmaal op middelbare en 3 zusjes onder mijn stond er smorgens niemand meer op. ( Waren verhuist naar centrum met op elke hoek café Inc verleiding van gokkast ) Zelf elke ochtend onze haren doen, aankleden , tasjes klaar maken , alleen ontbijten etc was normaal. Vader was 7 uur de deur al uit om te werken. Ok hielp ik mijn zusjes daarbij. En riep ze uit bed om naar school te gaan zelfs op mijn vrije dag of uitval uren. Zag het als mijn verantwoordelijkheid. Mijn oudere zus deed dat voor mijn maar was met haar 16 al bij haar vriend ingetrokken. Kreeg op mijn 13 een vriendje en nog geen jaar later bleef hij al slapen op mijn kamer . Heb met hem 2,5 jaar verkering gehad . Mijn dochter is nu 13. Moet er niet aan denken. Ik ben daardoor misschien nog steeds erg zorgzaam. Te misschien. Neem alles uit hun handen en zet eigen belang opzij. Wil het voor iedereen geregeld hebben en ga me eigen grenzen daardoor vaak voorbij. Ook totaal geen respect voor mezelf en mijn lijf. Zit momenteel ook in Therapie. Mede door denk ik mijn jeugd. Ben toen ik bijna 9 was onder bedreiging van mes ontvoerd en verkracht en kon nergens naar toe . Heb dit verzwegen tot dat ik echt instorten als tiener en daarna werd er nog niks mee gedaan . Zo van deal er maar mee. Nog jaren later hebben mijn zusje en ik mijn ouders verteld over sexuele misbruik van mijn oom naar ons toe. Zelf nooit behoefte gehad dit te delen maar mijn zusje zat er erg mee. Dus haar daar in gesteund. Mijn moeder vertelde hier over te zwijgen en hield zelfs nog jaren contact met haar broertje . Wat nu door andere rede gestrand is. Dit deed mijn zusje veel verdriet en zelfs therapie . Maar zelf had ik eigenlijk geen andere reactie verwacht. Drm nooit wat gezegt. Er Zou niks veranderen. De eerste beste die aan mijn kinderen komt hak ik zijn ballen er af
Dat vind ik ook best heftig. Dat zijn dan verantwoordelijkheden die niet bij die leeftijden horen. En er zijn zat 13-jarigen die bepaalde verantwoordelijkheden kunnen nemen. Maar of dat wenselijk is, is een tweede. En wat je daarnaast nog hebt me gemaakt vind ik echt afschuwelijk. Dat zou geen kind moeten meemaken en als dat al gebeurt, zou je bij je ouders terecht moeten kunnen. Geen woorden voor eigenlijk...
oh ja tienertour.... dat was toch wat! hahahaha Hier zijn ze iets minder vrij. Als ze zelf aangeeft een nachtje niet erg te vinden, zou ik het prima vinden. Maar ik weet dat ze dat niet gezellig of misschien wel eng vindt. Hier blijven ze overigens wel een middag en/of avond alleen, maken ze zelf eten klaar etc en gaan zelf naar bed (10-14)
Nou beetje laat zie ik het...maar ik wil toch reageren Nee natuurlijk niet! Als volwassenen kun je nog bevriezen in een noodsituatie, laat staan als 13 jarige. Ik zou nooit van mijn leven lekker rustig liggen terwijl er iets kan gebeuren thuis. En wat als ze zich ineens bedenkt om 2 uur in de nacht? Nee, echt nog even een paar jaartjes wachten. Lekker bij een vriendin gaan logeren, ze kan nog de rest van haar volwassen leven alleen thuis zijn.