Haha ja ik was gewoon heel benieuwd om wat voor soort gevoel qua krampen het dan gaat, dus dat vroeg ik me gewoon even beetje af. Bijvoorbeeld meer menstruatie achtige pijn, of bijvoorbeeld meer diarree aanval krampen pijn want die voelen allebei heel anders (bijv iets verkeerds gegeten haha). En is het dan op dezelfde plek als menstruatie, of bijv juist door je hele buik, dat soort dingen vroeg ik me dus af hahaha. Ben gewoon ontzettend benieuwd, maar zoals ik het nu hoor lijkt het dus het meest op hele erge menstruatiepijn. Heb ik geluk dat ik daar wel al mee bekend ben Wat is het toch spannend hè @Bee80 @MinnieMouse94 @Jodie1988
Bij m'n zoontje had ik buik weeën, was indd flinke menstruatie pijn met een buik die elke x gespannen stond. Daarom was toen in bad gaan wel fijn
Hihi moet wel lachen maar snap je vraag goed, ik vergelijk het maar met golven, komt tie komt tie komtie, word groot en hoepsa daar gaat die weer. Wel frapant vond ik dat ik altijd dacht dat puffen wat is dat voor maf iets, maar je weet wanneer je echte weeën heb als je ze weg moet puffen. Althans in mijn geval. En persweeën, dat voelt voor mij als gigantisch overgeven, alleen dan van onder, niet tegen te houden en als 't komt met enorme vaart, en het brand net zo erg als wanneer je je mond open doet en je probeert 'm nog wijder open te trekken vergeef me de vergelijking haha wat 'n raar verhaal als ik dit lees maar ik kan het niet anders dan dit omschrijven Sorry
@Kikker85 héél veel succes vandaag! Bijna jullie kleintje ontmoeten!! En over weeën, inderdaad als golven door je buik. Ik had gelukkig ook buik weeën. Water deed bij mij erg goed. Eerste veel onder de douche gestaan en bij de 2e in bad bevallen. Bij de 2e vond ik alleen het laatste kwartiertje echt mega pijnlijk de rest was prima te doen. Heb nu veel gelezen over pijnloos bevallen en het boek vrije geboorte. Nu verwacht ik niet pijnloos te bevallen maar hoop dat ik de weeën zo goed mogelijk kan opvangen. Ik beval ook heel rustig zonder schreeuwen etc dus voor mij werkt dat het beste, helemaal in mezelf gekeerd. Maar dat zal voor iedereen anders zijn.
Oh dat klinkt heel zen. Ik heb alleen maar inleidingen gehad en heb een wat luie baarmoeder, zoals ze dat noemen. Dat ding is natuurlijk huge geweest bij de tweeling. Maar dat betekent dus een laaaaange aanloop en uiteindelijk is het heel snel gebeurd. Zo begonnen om 11 uur de weeën en had ik 3 cm ontsluiting. Om 16 uur zat ik nog steeds op 4 cm. Rond kwart voor 6 was het 6 cm en bleek het een sterrenkijker te zijn. Maar toen ging het super snel. Om 18.00 uur volledige ontsluiting en 18.08 uur was ie er. Het is niet zo dat ik de hele boel bij elkaar brul, maar ik laat me zeker wel horen tijdens een bevalling.
Oh, en deze bevalling was de eerste keer waarin ik onder de douche heb gestaan en in bad heb gelegen, wow, lekker! Veel beter te doen. Het laatste stukje vanaf kwart voor 6 dus toen ik 6 cm had, trok ik heel slecht, dat was ook toen ik op bed op m'n zij moest liggen met een enorme skippybal tussen m'n benen om zo ruimte in m'n bekken te creëeren waardoor het kindje goed zou draaien. Dat is gelukt, maar dat was wel zwaar kak als je daarvoor lekker in een warm bad de weeën weg zat te puffen.
Hier hetzelfde. Ik beval ook zonder schreeuwen en in mezelf gekeerd, en het liefst helemaal alleen. Ik heb mijn vriend zelfs laten slapen tot ik om 6 uur 's morgens dacht 'mss moet nu de vk gebeld worden' en toen die een half uur later kwam had ik al 9 cm ontsluiting (en toen moest ik nog snel naar het ziekenhuis ivm meconiumhoudend vruchtwater) Dat was het moment dat ik dacht 'nu wil ik wel een ruggeprik' maar dat ging dus niet meer en toen ik hoorde dat ik er al bijna was (dacht zelf serieus dat ik vast nog maar 1 cm had of zo) had ik zoiets van 'dat doe ik nog wel even' daarna al persweeën en die vond ik niet pijnlijk (wel heftig...indd zoals overgeven van onderen haha). Verder vond ik het prima te doen. Zelfs zonder wegpuffen want ik wist niet eens hoe dat moest en de vk legde mij dat dus pas uit bij 9 cm ontsluiting Maar goed mijn mindset was toen heel anders. Ik was panisch voor de bevalling en dacht dat ik half dood moest gaan van de pijn dus vond het heeeel erg meevallen. En nu denk ik er te makkelijk over, dus zal wel flink tegenvallen dit keer
Ik heb twee totaal verschillende bevallingen gehad. De eerste was een "eitje" en de tweede was veel heftiger en de welbekende "oerkracht" heb ik toen maximaal ervaren . Het ligt er denk ik heel erg aan wat voor weeën je hebt, buik, rug of misschien zelfs allebei. En of je je goed kunt ontspannen en opvangen. Je ademhaling is enórm belangrijk!
Ben vandaag trouwens goedgekeurd door de anesthesist dus mag de keizersnee met een ruggenprik en hoef niet onder algehele narcose. Blijkbaar was dat ook een optie? Naja weer een hindernis genomen denk ik dan maar.. hoe gaat t met de baby’s? Hebben jullie al een beetje ritme? En hoe met de rest? Ook al zo zat?
-Breek in- Sorry dat ik ff hier inbreek. Maar ik moest hier stiekem een beetje om lachen. Ik beviel namelijk van mn eerste twee ook heel rustig zonder schreeuwen en in mezelf gekeerd. En bij de derde was in het begin ook nog zo en ik hoorde andere vrouwen op de afdeling schreeuwen en zei jeetje, zo schreeuwen is toch niet nodig doe normaal ! maar daarna werd mijn bevalling zo pijnlijk en moeilijk en ik was helemaal kapot na 24 uur toen de kleine eindelijk kwam, hierdoor ook 2 keer mega hard geschreeuwd tijdens het persen.. Ik schrok van mezelf dus uhm.. daarna begreep ik de schreeuwende vrouwen wel dacht echt oops Hoop dat je me niet verkeerd begrijpt hoor en dat jij wel weer lekker rustig bevalt -breek uit-
Ik heb bij mijn eerste bevalling ook geen kick gegeven, vond dat altijd maar een beetje raar maar deze keer was het écht andere koek en heb ik krachten in mezelf ontdekt die ik echt niet kende en heb ik een flinke tijd persdrang moeten tegenhouden, daar komt echt wel wat geluid bij vrij.
Ja dat is waar ik nu dus ook bang voor ben, juist omdat de vorige keer zo makkelijk ging. Ik heb er nu al zin in...