Er is veel geschreven , heb het niet allemaal kunnen bijhouden gewoon druk geweest met de kinderen het huishouden etc. @roever , oeh dan heb ik het wel makkelijk vergeleken bij jou zeg. Jouw kids zijn allemaal nog klein !
Mn man heeft zaterdag het ledikant omhoog gezet, het was mij niet gelukt heb ikvan de week een half uur om gehuild Heb nu al zin om het bedje op te maken. Maar dat doen we toch nog maar ff niet
O, pff. Wat ben ik moe, vannacht weer bezig geweest met dochter van 2,5 jaar.. tot drie keer toe vannacht, dat was even flink pittig. En ook de geruchten betreft een avondklok maken mij niet bepaald blij. Vrijdag staat de geplande keizersnede gepland en mijn man (mag van het ziekenhuis) is van plan te blijven slapen, maar.. we hebben een hond, die savonds toch echt nog een keer uit gelaten moet worden.. dat word denk ik even flink lastig, want hoe zit het dan met weer naar het ziekenhuis mogen.. lastig parket, en ik zit er ontzettend tegen op. Voor de bevalling nog zoveel stress factoren.. schoonouders zouden in eerste instantie zowel op onze dochter passen als op de hond, maar het was "opeens" te druk volgens schoonmoeder. Terwijl tja, ze zeiden nog: "Wij passen op beide, of anders op geen" Omdat ze vermoedelijk bang waren dat mijn ouders dan op onze dochter zouden mogen passen en zij alleen op hond. Nu wel enorm naar nogmaals dat ze opeens 360 graden zijn omgedraaid wat betreft onze hond. We gaan het wel zien..
Hier ook druk druk druk en wel meegelezen maar geen puf gehad om te reageren. Het valt me wel zwaar zo die laatste loodjes + de kids hele dagen thuis + juf moeten spelen + voor de jongste van 6 ook de hele dagen politieagentje. Hij is nogal pittig en druk op het moment en luistert erg slecht waardoor er constant strijd is in huis. Zucht.. Dat alles icm dat ik me natuurlijk al maanden heel slecht voel (laag HB, ijzer en B12 tekort, veel harde buiken) is me wel aan het opbreken. Gelukkig is m'n man vanaf donderdag tot na de bevalling volledig thuis en kan hij helpen met het schoolwerk van de kids, huishouden etc zodat ik wat meer mijn rust kan gaan pakken, want dat is er nu niet bij. Hij zal wel gewoon ook moeten werken maar dat kan hij verder allemaal zelf indelen en gelukkig vindt zijn werkgever het allemaal prima. Heel fijn dat dat zo kan, erg blij mee! @Orchidea spannend, vrijdag de keizersnede! Wat vervelend dat je schoonouders ineens zo lastig doen over de hond.. Dat zijn zorgen die je er nu eigenlijk niet bij kunt gebruiken. Kan je man niet nog eens met ze praten, of hebben jullie geen buren die de hond een keer uit zouden willen laten?
Gisteren met 34+0 controle gehad. Zelf gevraagd of ze wilden meten hoe ver de placenta nu van de uitgang ligt. Bleek dat protocol is om dat bij 32 weken te doen, maar had toen niet eens een controle. Hij ligt er nu 16 mm vanaf. Niet de gewenste 2 cm, maar als je de richtlijnen erbij pakt wel voldoende om het vaginaal te mogen proberen. Met 36 weken gesprek met de gynaecoloog om dat definitief te bepalen.
Hallo dames, İk kom hier ook graag meelezen en reageren. Bevallijst van februari waar toe ik behoor is zo een beetje doodgelopen. İk heb nog 2 kleuters in huis en best pittig nu tijdens corona tijd. İk vind het allemaal spannend. Corona maakt oppas opties zo beperkt en veel meer regel werk.
@Orchidea oh spannend vrijdag al. Wel vervelend dat je schoonouders nu 'lastig' gaan doen.. kunnen hun de hond s avonds niet gewoon uitlaten en hem dan thuis laten? @RLSD klinkt pittig.. fijn dat je man vanaf donderdag thuis is. Scheelt toch. Mijn man werkt heel de week thuis behalve de woensdag. Op de andere dagen probeer ik s middags altijd even een uurtje te rusten, dan blijft de oudste bij hem beneden. Dat is wel echt fijn! @Chitje hopelijk verschuift de placenta nog wat verder!! @VroegeLente welkom!! @avondklok, ik zou het toch wel.echt jammer vinden als die er komt.. en ik begrijp het niet, de besmettingen lopen toch best wel terug.. doe dan een avondklok van 21.00, met de andere 2 toen ze zo klein waren ging ik s avonds lekker een rondje lopen. Dat zit er nu ook gewoon niet in..
Wat vervelend dat dit allemaal gaande is in jullie zwangerschap! Ik vond het 3 mnd geleden al vervelend met die kapjes, maar het wordt alleen maar erger. Hopelijk kunnen jullie hier allemaal toch genieten van de zwangerschap en wens jullie een hele fijne voorspoedige bevalling toe.
@Chitje hopelijk schuift de placenta nog wat verder op! @VroegeLente welkom! @Mammavantwee ja inderdaad fijn! Bij jullie ook fijn geregeld dus rommelt het bij jou al wat? Je uitgerekende datum komt wel dichtbij! De avondklok vind ik niet zo erg, mag van mij wel ingevoerd worden. Maar aan de andere kant, als je straks bevallen bent en overdag de kraamhulp er is dan kan je natuurlijk 's avonds geen visite ontvangen. Dat is dan wel weer een nadeel. Niet dat ik veel visite over de vloer wil maar ik wil toch wel de opa's en oma's kunnen ontvangen eigenlijk..
Ik vind absoluut dat ze voor (hoog) zwangeren een uitzondering moeten maken betreft de kapjes ! Veel te benauwd
Oh ik begrijp je vermoeidheid goed. Hier kan mn dochter van 3 ook moeilijke nachten hebben. Dat ze ineens bang is en perse met mij wil slapen. En ik lig al zoveel wakker snachts Lastig van de hond ! Heb je idd geen buren of vrienden die kunnen helpen daarmee ? Oh en wat spannend, vrijdag al !!
Het IS ook heel zwaar met de kids de hele dag thuis ! Die rot corona ook Super fijn dat je man vanaf donderdag thuis is
Ja heel dichtbij . Maar nee heb eigenlijk nog nergens last van! Dus ben heel benieuwd hoelang het nog gaat duren
Oh jezus daar had ik nog niet eens zo over nagedacht.. het zou toch wat zijn als de opa’s en oma’s hier hun aller eerste kleinkind niet eens kunnen ontmoeten? Pardon..! Het spijt me maar ik vind dit dan ook een genoeg geldende reden om wél op straat te mogen. Heel eerlijk dames? Ik wil mijn zorgen ook wel even uitten omtrent de hele Corona situatie, waar ik gister toevallig ineens in terecht kwam qua gedachten. Ik begin echt een beetje licht naar en angstig te worden wat er allemaal in de wereld aan het gebeuren is. Dit kan toch niet langer zo doorgaan.. nog ff en we zitten er al bijna een jaar in. Je leven voelt steeds maar als een gevangenis. Ik vind het ontzettend lastig dat ik de hele week bijna niks anders doe dan liggen en wachten. Op een gegeven moment heb je ook alles een keer gedaan, en een rondje lopen is na 20 minuten ook wel een keer klaar. Je kan in het weekend ook niks leuks doen, want ALLES is dicht, dus niks anders dan doordeweeks, en dat voelt voor mij zó uitzichtloos. Je zou er bijna een beetje depri van worden Ik schrik hier ook ontzettend van dat dit besef nu ineens komt, omdat ik altijd ZO ONTZETTEND positief ben. Maar ik merk dat ik er steeds minder positiefs van kan maken, en dat laat de hele situatie voor mij ook niet toe vind ik. GELUKKIG is de kleine baby er bijna en heb ik dan weer genoeg te doen en afleiding, en daar verheug ik me dan ook rijkelijk op (het mooiste wat me toe kan komen deze tijd!). Als laatste wil ik nog zeggen dat ik me gister serieus begon af te vragen in wat voor wereld ik mijn kleintje ga zetten. Je zal je bijna schuldig gaan voelen. Ik weet hoe prachtig en mooi de wereld kan zijn, maar daar zie ik momenteel minder van. *KLAAGZANG VOORBIJ*
Oh wat naar is dat hé, Buren zijn in ons blok Turks en hebben helaas niets met de hond. Verder hebben we ook niet enorm veel contact met de omgeving. Zijn verder, ondanks buurt borrels etc, lekker op onszelf. Vrienden wonen ook op 45 min afstand, net als ouders.. helaas maakt het dat allemaal net even lastiger. Lief dat je meedenkt
Lief dat je meedenkt. Ze wonen helaas op 45 min rijden, net als mijn ouders (nog).. die verhuizen in Maart gelukkig hier na toe, godzijdank! Maar daar heb ik nu helaas even niets aan.
Lief dat je meedenkt. Buren is helaas geen optie. Zowel de buren waar we nog redelijk contact mee hebben zijn van Turkse afkomst en beide, dood bang voor onze grote herder. Ik ga mijn man inderdaad nog maals even met ze laten praten, de avond klok veranderd nu wel een hoop en alle vrienden, goede kennissen, familie wonen simpelweg niet in de buurt. Een vreemde ga ik niet de sleutel tegen van ons huis en met de hond te gaan lopen. Hopelijk trekken schoonouders bij nav de avondklok!