Start ivf-icsi juni/ juli/ augustus/ september 2020

Reden genoeg tot klagen zou ik zeggen! Dikke knuffel

 

Is je schildklier goed? Bij mag lag het toch echt aan mijn schildklier dat het elke keer mislukte. Ondanks dat NL ziekenhuis het goed vond (1 waarde geprikt) waren de waardes toch te hoog.

Positief, de 4e tp was bij mij de plakker. Ik had ook het gevoel dat het nooit meer zou lukken. Maar iedere tp is weer een nieuwe kans en "resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst". Oftewel, dit kan zomaar die plakker zijn!

 

Ja ik ben onder controle voor mijn schildklier (2x Graves in verleden, geen eugen schildklierfunctie meer dus levenslang thyrax) bij de internist en we houden het tsh tussen 1-2 en t4 binnen normaalwaarden. Heb volgende week toevallig weer controle.

Je hebt ook gelijk hoor, elke tp een kans!
Op sommige dagen gewoon lastig te hopen. Ook omdat het alweer de laatste wordt van IVF 1. Dan ben je toch in 4,5 maand door je eerste poging heen en is er die irrationele angst dat einde van dit jaar kan blijken of we definitief kinderloos blijven. Lekker zwart-wit vandaag dus.. morgen gaat het vast beter

 

Herkenbaar hoor. Is hier ook zo gegaan. Toen met icsi 2 naar Gent gegaan.

 

Wat was voor jou de reden om naar Gent te gaan?

Want ik ben verder niet ontevreden over NijGeertgen en weet niet helemaal zeker of ik nu al naar het buitenland wil.

Heb wel donderdag evaluatiegesprek om te bespreken wat we gaan doen als ivf 1 niet lukt en 18 feb intake/second opinion bij C&C. Ben benieuwd wat de opties en adviezen zijn in NL en D, om daar over na te denken en dan te beslissen.

 

@Gliss en @Sara190 ik begrijp jullie gevoel helemaal! Bij ons zijn 6 terugplaatsingen van top cryo’s mislukt. Zowel natuurlijke cyclus als kunstmatige cyclus alles geprobeerd. Wij zaten na die 6e poging er zo doorheen. We hebben onszelf verplicht om even afstand te doen van alles. Ik kon het niet meer aan om de injecties te zetten, metingen, bloedprikken en het belangrijkste: hoop te houden.
Na 1 jaar pauze zijn we in september/oktober weer begonnen met ICSI 3. Weliswaar niet meer in het Radboud Nijmegen maar in Düsseldorf. Wij hadden alle moed gevonden en weer “zin” om ertegenaan te gaan.
Poging 1 van ICSI 3 is meteen gelukt.
Luister naar je gevoel en wat jij nodig hebt op dat moment. Even afstand nemen is niet erg al is het maar even. Zoveel stress en emoties hebben is ook niet goed.
Succes en sterkte beiden! Ik blijf van een afstandje duimen!!

 

Dank voor je berichtje!
Is er bij jullie een andere aanpak geweest waardoor het gelukt is? Of was het 'de aanhouder wint' (dat hebben we al een aantal keer gehoord in het traject). Is er bij jullie een reden gevonden?

 

Dank, dit soort berichtjes geven wat hoop. Je blijft je zo afvragen waarom het niet lukt als er geen oorzaak is / er wel goede embryo's zijn

 

Ik had blijkbaar een ontsteking van het baarmoederslijmvlies. In Nederland waren ze daar niet achtergekomen omdat ze die test niet doen. Ik heb daar een kuur voor gehad en daarna was het goed.
Mijn eicel is in een calciumbadje bevrucht van de zaadcel van mijn man (zou ook goed zijn voor de bevruchting) en in een timelapse/stoof 5 dagen lang gezeten. In Nijmegen was die timelapse toen nog een studie. Daar was het al standaard. Het embryo blijft dan in dezelfde omgeving. Hoeft dus voor controle niet elke keer blootgesteld te worden aan verschillende temperaturen, licht, etc.
Dat was bij ons het verschil. Of dat geholpen heeft dat weten we natuurlijk niet maar wij vonden het wel het proberen waard. Wat ze in Nijmegen al deden werkte ook niet, vandaar.

 

Ah duidelijk!
Ik heb nu voor het eerst prednison en aspirine gebruikt bij deze tp. Of was het bij jou antibiotica?
Nij Geertgen gebruikt standaard de embryoscoop-timelaps gelukkig
Dat met dat calciumbadje ga ik even googlen

 

In het ziekenhuis had ik in principe al het "noodprotocol". Ik was bijna niet in te stellen waardoor er verschillende pogingen gestopt waren. Ik reageerde heel heftig op de medicijnen (dit keer in Gent dus met 75 gonal f 63 follikels). Toen ik vroeg wat we anders gingen doen de volgende poging gaven ze aan dit ook niet te weten en gewoon weer het noodprotocol te volgen.

Toen ik zei dat wij speelde met het idee naar Gent te gaan zei zelfs de arts dat dat waarschijnlijk precies hetzelfde was als hijzelf zou doen want in NL zouden ze me toch niet echt verder kunnen helpen.

 

Ja dan snap ik het! Steeds hetzelfde kunstje doen en een andere uitkomst verwachten.. hoewel je dus ook veel follikels had in Gent? Maar daar durfden ze de punctie aan?

 

Zo dom ik kon het niet laten om te testen op 9 DPO.. helemaal niks te zien..

 

Nee meis daar kun je idd nog niet zoveel mee, maar snap dat t soms lastig is om te wachten! Probeer zondag 11 dpo aan te houden met goed geconcentreerde urine, zoals je plan was. Dikke knuffel

 

Ik heb alleen antibiotica gebruikt vóór de ICSI poging. Puur alleen voor de ontsteking.

Ons werd uitgelegd dat bij een natuurlijke bevruchting er calcium vrijkomt en dat is goed voor de kwaliteit van de bevruchting en de innesteling. Bij ICSI komt er nauwelijks calcium vrij dus vandaar (vertelde de arts, wij vonden het wel het proberen waard).

 

Ze hadden al veel follikels verwacht. Wij ook maar wij dachten meer aan 20 ofzo
Ze waren in Gent sowieso van plan om de punctie te doen, zeiden ook dat ze vaker puncties deden met meer follikels.

 

Hey meiden

Getest op 12 Dpo heel moeilijk op foto te krijgen.. ik zie egt een tuurstreep maar lijkt me veel te licht voor 12 dpo.. toch?

 

Hier is het helaas weer einde oefening ben vanmorgen ongesteld geworden.
Het liefst ging ik nu even alleen een rondje wandelen maar dat gaat niet hopelijk heeft mijn man straks na het avondeten tijd om op onze dochter te letten zodat ik even alleen kan zijn.
Nu maar weer gaan wachten op de gesprekken en hopelijk kunnen we dan redelijk snel met een nieuwe poging starten.