Mijn eerste gedachte zou zijn om het als Joo-aa uit te spreken maar icm met de namen van je andere kinderen vind ik Djoo-a veel logischer.
Het "probleem' is wel dat mensen bij bijvoorbeeld het CB, de tandarts, moeders van vriendjes die je nog niet hebt gezien etc niet weten hoe zijn broers heten. Zij kunnen dus niet redeneren als; zijn broers hebben ook Engelse namen die je op z'n Engels uitspreekt dus zal dat bij Joah ook zo zijn.
Joa voor een jongen? Ik ken een meisjes Joa en een jongens Joah. Ik denk meteen aan Noah/Noa en zou bij Joa dus meteen aan een meisje denken.
Ik ken de naam ook alleen als Joo-aa. Heel eerlijk, ik vind de j-klank veranderen naar een Dj-klank meteen het verschil maken tussen een mooie naam en een minder mooie naam. Meteen een hele andere stijl.
Zijn klasgenootjes en collega’s weten later toch niet hoe zijn broers heten? Maar goed, dat zou voor mij geen bezwaar zijn, 1 keer verbeteren en mensen weten het. Mijn naam kan je ook op meerdere manieren uitspreken en die van mijn oudste ook.
Als ik de namen van je andere kinderen zou weten zou ik het op z'n Engels uitspreken en anders op z'n Nederlands. Ik ken een Jonah wiens naam op zijn Engels wordt uitgesproken. Moest ik de eerste keer even weten, maar daarna geen probleem meer.
Oh echt? Moet je blijven verbeteren? Wat vind je daarvan? Heb je daardoor spijt van de naam? Hier twijfel ik soms ook aan de namen die we in gedachten hebben voor onze kleine. De hele tijd verbeteren lijkt me best frustrerend. Of de naam altijd moeten spellen bijv. Dat heb ik met mijn eigen voornaam en achternaam
Ik heb een naam die verder niet voorkomt in Nederland. Dus verbeter al heel mijn leven maar het stoort mij eigenlijk niet. Wij gaan gewoon voor Joah en verbeteren het gewoon als het nodig is.
Nee geen spijt, maar het is wel mega irritant dat je continu het verkeerd uitgesproken hoort worden. Maar net als begrijpend lezen, wat kennelijk voor veel mensen erg lastig is, is goed luisteren óók iets wat veel mensen niet kunnen. Frustrerend is dat wel.. Qua spelling hebben we ook niet de makkelijkste namen uitgekozen. Maar op 'domme leesfoutjes' na gaat dat eigenlijk verrassend goed bij zijn naam.
Ik las Djoah. Misschien omdat ik een Djoa ken. En anders is het 1 keer verbeteren toch en dan pakt men het vanzelf op. Mijn kinderen hebben namen waar over de uitspraak geen twijfel bestaat maar toch blijkt het een hele kunst voor sommige mensen! Haha.